Practice setting and secondary prevention of coronary artery disease

Introduction: Patients with established coronary artery disease (CAD) are at high risk of recurrent cardiovascular events. The aim of the analysis was to compare time trends in the extent to which cardiovascular prevention guidelines have been implemented by primary care physicians and specialists. Material and methods: Five hospitals with cardiology departments serving the city and surrounding districts in the southern part of Poland participated in the study. Consecutive patients hospitalized due to an acute coronary syndrome or for a myocardial revascularization procedure were recruited and interviewed 6-18 months after hospitalization. The surveys were carried out in 1997-1998, 1999-2000, 2006-2007 and 2011-2013. Results: The proportion of smokers increased from 16.0% in 1997–1998 to 16.4% in 2011-2013 among those who declared that a cardiologist in a hospital outpatient clinic decided about the treatment, from 17.5% to 34.0% (p < 0.01) among those treated by a primary care physician, and from 7.0% to 19.7% (p = 0.06) among patients treated in private cardiology practices. The corresponding proportions were 44.6% and 42.4% (p < 0.01), 47.7% and 52.8% (p = 0.53), 44.2% and 42.2% (p = 0.75) for high blood pressure, and 42.5% and 71.2% (p < 0.001), 51.4% and 79.6% (p < 0.001), 52.4% and 72.4% (p < 0.01) for LDL cholesterol level not at recommended goal. The proportion of patients prescribed cardioprotective medications increased in every analyzed group. Conclusions: The control of cardiovascular risk in CAD patients has only slightly improved since 1997/98 in all health care settings. The greatest potential for further improvement was found among patients whose post-hospital care is provided by primary care physicians. It is associated with promotion of a no-smoking policy and enhanced prescription of guideline-recommended drugs

Wtórna prewencja choroby niedokrwiennej serca u kobiet. Krakowski Program Wtórnej Prewencji Choroby Niedokrwiennej Serca

Wstęp: W ostatnich latach ukazało się wiele publikacji, w których wykazano większe ryzyko zgonu kobiet niż u mężczyzn, zarówno w ostrej fazie zawału jak i w okresie pozawałowym. Sugerowano, że większe ryzyko w grupie kobiet może wynikać m.in. z rzadszej kwalifikacji do leczenia rewaskularyzacyjnego, rzadszego stosowania leków przeciwpłytkowych i beta-adrenolitycznych, częstszego występowania oraz mniej agresywnej korekcji czynników ryzyka w grupie kobiet. Cel pracy: Celem Krakowskiego Programu Wtórnej Prewencji Choroby Niedokrwiennej Serca jest ocena i monitorowanie działań podejmowanych w ramach wtórnej prewencji choroby niedokrwiennej serca. Celem niniejszego opracowania jest porównanie częstości stosowania leków przeciwpłytkowych, beta-adrenolitycznych i hipolipemizujących oraz kontrola hipercholesterolemii, nadciśnienia tętniczego, palenia tytoniu, hiperglikemii i otyłości w grupach kobiet i mężczyzn z chorobą niedokrwienną serca. Materiał i metody: Do badania kwalifikowano osoby (ł 70 rż.) hospitalizowane w krakowskich klinikach i oddziałach kardiologicznych z powodu zawału serca, niestabilnej dławicy lub w celu rewaskularyzacji mięśnia sercowego. W 6&#8211;18 miesięcy po wypisie ze szpitala oceniano częstość niekontrolowanych czynników ryzyka oraz częstość stosowania leków w ramach wtórnej prewencji choroby niedokrwiennej serca. Wyniki: Do badania zakwalifikowano 1051 osób (297 kobiet i 754 mężczyzn). W 6&#8211;18 miesięcy po hospitalizacji w grupie kobiet stwierdzono otyłość w prawie 2-krotnie większym odsetku niż w grupie mężczyzn (38,2% vs 21,0%; p < 0,0001). W grupie kobiet częściej stwierdzano podwyższone ciśnienie tętnicze krwi (54,8% vs 45,8%, p < 0,02). Nie obserwowano natomiast istotnych różnic w częstości palenia tytoniu, hiperglikemii i częstości stężenia cholesterolu frakcji LDL ł 3,5 mmol/l (odpowiednio 13,3% vs 17,2%; 12,4% vs 9,6% i 49,9% vs 47,1%). Grupa kobiet charakteryzowała się wyższym skurczowym ciśnieniem tętniczym oraz wyższym wskaźnikiem masy ciała w porównaniu z mężczyznami. Nie stwierdzono istotnych różnidzono istotnych różnic w częstości stosowania leków przeciwpłytkowych, beta-adrenolitycznych oraz hipolipemizujących między grupami mężczyzn i kobiet. Wnioski: Zanotowano częstsze występowanie otyłości oraz podwyższonego ciśnienia tętniczego wśród kobiet w porównaniu z mężczyznami, natomiast częstość palenia tytoniu, występowania podwyższonego stężenia cholesterolu frakcji LDL i glukozy, jak również częstość stosowania leków o udowodnionej skuteczności profilaktycznej w okresie poszpitalnym była podobn

Wtórna prewencja choroby niedokrwiennej serca u kobiet. Krakowski Program Wtórnej Prewencji Choroby Niedokrwiennej Serca

Wstęp: W ostatnich latach ukazało się wiele publikacji, w których wykazano większe ryzyko zgonu kobiet niż u mężczyzn, zarówno w ostrej fazie zawału jak i w okresie pozawałowym. Sugerowano, że większe ryzyko w grupie kobiet może wynikać m.in. z rzadszej kwalifikacji do leczenia rewaskularyzacyjnego, rzadszego stosowania leków przeciwpłytkowych i beta-adrenolitycznych, częstszego występowania oraz mniej agresywnej korekcji czynników ryzyka w grupie kobiet. Cel pracy: Celem Krakowskiego Programu Wtórnej Prewencji Choroby Niedokrwiennej Serca jest ocena i monitorowanie działań podejmowanych w ramach wtórnej prewencji choroby niedokrwiennej serca. Celem niniejszego opracowania jest porównanie częstości stosowania leków przeciwpłytkowych, beta-adrenolitycznych i hipolipemizujących oraz kontrola hipercholesterolemii, nadciśnienia tętniczego, palenia tytoniu, hiperglikemii i otyłości w grupach kobiet i mężczyzn z chorobą niedokrwienną serca. Materiał i metody: Do badania kwalifikowano osoby (ł 70 rż.) hospitalizowane w krakowskich klinikach i oddziałach kardiologicznych z powodu zawału serca, niestabilnej dławicy lub w celu rewaskularyzacji mięśnia sercowego. W 6&#8211;18 miesięcy po wypisie ze szpitala oceniano częstość niekontrolowanych czynników ryzyka oraz częstość stosowania leków w ramach wtórnej prewencji choroby niedokrwiennej serca. Wyniki: Do badania zakwalifikowano 1051 osób (297 kobiet i 754 mężczyzn). W 6&#8211;18 miesięcy po hospitalizacji w grupie kobiet stwierdzono otyłość w prawie 2-krotnie większym odsetku niż w grupie mężczyzn (38,2% vs 21,0%; p < 0,0001). W grupie kobiet częściej stwierdzano podwyższone ciśnienie tętnicze krwi (54,8% vs 45,8%, p < 0,02). Nie obserwowano natomiast istotnych różnic w częstości palenia tytoniu, hiperglikemii i częstości stężenia cholesterolu frakcji LDL ł 3,5 mmol/l (odpowiednio 13,3% vs 17,2%; 12,4% vs 9,6% i 49,9% vs 47,1%). Grupa kobiet charakteryzowała się wyższym skurczowym ciśnieniem tętniczym oraz wyższym wskaźnikiem masy ciała w porównaniu z mężczyznami. Nie stwierdzono istotnych różnidzono istotnych różnic w częstości stosowania leków przeciwpłytkowych, beta-adrenolitycznych oraz hipolipemizujących między grupami mężczyzn i kobiet. Wnioski: Zanotowano częstsze występowanie otyłości oraz podwyższonego ciśnienia tętniczego wśród kobiet w porównaniu z mężczyznami, natomiast częstość palenia tytoniu, występowania podwyższonego stężenia cholesterolu frakcji LDL i glukozy, jak również częstość stosowania leków o udowodnionej skuteczności profilaktycznej w okresie poszpitalnym była podobn