Tissue coverage of paclitaxel and sirolimus eluting stents in long term follow-up: Optical coherence tomography study

Background: Implantation of drug eluting stents (DES) has become a standard treatment ofpatients undergoing percutaneous coronary intervention (PCI). Incomplete strut coverage isa potential risk factor for late stent thrombosis. Optical coherence tomography (OCT) enablesin vivo identification of incomplete neointimal coverage.Methods: Study included 62 patients after sirolimus eluting stents (SES) or paclitaxel elutingstents (PES) implantation. OCT examination was performed at least 24 months after theinitial procedure (35.4± 9.4 months). In cross-sectional still frames selected from each 1 mm ofanalyzed stents a total number of visible struts and number of struts with or without completeneointimal coverage was assessed. Measurements of neointimal coverage, presented as a meanthickness of tissue, were performed. Patients were followed up for 3 years and the frequency ofmajor adverse cardiac events was recorded.Results: In the analyzed 28 SES and 37 PES 9998 struts were identified. Complete neointimalcoverage was observed in 83.5% and 79.2% of SES and PES struts respectively (p = 0.48).There was no difference in incidence of not covered or malapposed struts between SES and PES groups. Mean thickness of the tissue covering SES struts was 0.165 ± 0.095 mm, and 0.157 ± 0.121 mm for PES. The mean neointimal thickness difference (SES vs. PES) was notstatistically significant. In a 36 months follow-up 1 death was observed — potentially attributedto stent thrombosis.Conclusions: A long term OCT follow-up after DES implantation shows high incidence ofuncovered struts regardless of the stent type. Clinical significance of this finding remains questionableand requires further large scale trials

Simple platelet markers: Mean platelet volume and congestive heart failure coexistent with periodontal disease. Pilot studies

Background: Conducted pilot study concerning mean platelet volume (MPV) parameter among patients suffering from congestive heart failure and periodontal disease. Methods: Examination of dynamic changes of platelet and periodontal markers in group of 50 patients before and an average of 6 months subsequent to professional periodontal treatment. Results: Both platelet and periodontal parameters decreased after periodontal treatment, what is more, the decrease of MPV value due to periodontal disease/mm improvement was shown to be statistically significant (p = 0.05). Conclusions: Improvement of periodontal status may influence decrease of MPV value and increase of congestive heart failure treatment efficacy and effect patient comfort. It is a new, not frequently used pattern of chronic disease treatment optimalization

Non-vitamin K antagonist oral anticoagulants in the treatment of coronary and peripheral atherosclerosis

ABSTRACT Oral anticoagulants (OACs) are widely used for prevention of systemic thromboembolism, including the reduction of the risk of stroke in patients with atrial fibrillation (AF) and prosthetic heart valves. There is also an increasing population of patients who require not only OACs, but also double antiplatelet therapy (DAPT). A typical example is a patient with AF and stable coronary artery disease or acute coronary syndrome (ACS), treated by percutaneous coronary intervention. In recent years, with the introduction of NOACs, triple or dual therapy has become safer. Regardless of these indications for the use of NOACs, rivaroxaban at a reduced dose has proved to efficiently reduce the risk of further thrombotic events when added to DAPT in patients who have suffered an ACS. However, such therapy increases the incidence of bleeding complications. Interesting was also the potential impact of the pleiotropic mechanism of action of non–vitamin K antagonist oral anticoagulants (NOACs) through protease‑activated receptors 1 and 2, present on the platelets and many other cells, and changing the course of arterial atherosclerosis. The COMPASS trial has shown that in the group treated with rivaroxaban combined with aspirin, the primary outcome (cardiovascular death, stroke, and myocardial infarction) occurred significantly less frequently than in the group treated only with aspirin. However, a significantly higher number of bleedings was observed. In the subgroup of patients with peripheral artery disease, a significant reduction of the incidence of amputations was shown. The outcomes of the COMPASS trial might be a breakthrough in the treatment of coronary and peripheral atherosclerosis

Czosnek a nadciśnienie tętnicze i hipercholesterolemia. Przegląd literatury i badań klinicznych

Czosnek to powszechnie znana i szeroko stosowana roślina. Ze względu na walory smakowe jest wykorzystywany w przygotowywaniu wielu potraw. Stosuje się go także w leczeniu zakażeń bakteryjnych, wirusowych, grzybiczych i pasożytniczych. Czosnek zawiera wiele związków chemicznych, lecz do odpowiedzialnych za jego działanie prozdrowotne należą przede wszystkim związki zawierające siarkę. Związki te charakteryzują się wieloma mechanizmami działania, takimi jak działanie przeciwutleniające, kardioprotekcyjne, a także przeciwzapalne. Wykazano wiele mechanizmów działania związków siarkoorganicznych wpływających na regulację ciśnienia tętniczego i na gospodarkę lipidową. W literaturze dostępnych jest wiele badań klinicznych i metaanaliz oceniających wpływ czosnku na ciśnienie tętnicze i profil lipidowy w różnych grupach chorych. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie aktualnej wiedzy na temat wpływu czosnku na ciśnienie tętnicze i gospodarkę lipidową

Wrzodziejąco-martwicze zapalenie dziąseł i przyzębia jako czynniki ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego. Czy istnieje związek?

XXXChoroby przyzębia niekorzystnie wpływają na funkcję i wygląd oraz są główną przyczyną niepróchnicowej utraty zębów u osób dorosłych. W badaniach wykazano, że mają one ścisły związek z istotnym wzrostem wartości osoczowych markerów zapalnych i wpływają na obraz, przebieg oraz rokowanie wielu jednostek chorobowych, w tym zakrzepowo-zatorowych. Zidentyfikowany patogen bakteryjny, pochodzący z tkanek przyzębia, uczestniczący w kaskadzie reakcji zapalnych niejednokrotnie stanowi o bezpośrednim zagrożeniu życia pacjenta. Jedynie możliwie najszybsza, i udzielana zespołowo, pomoc lekarska może wpłynąć na przebieg, wyniki leczenia i rokowanie, również długoterminowe

Jaką dawkę kwasu acetylosalicylowego należy stosować w codziennej praktyce klinicznej? Wielodyscyplinarne stanowisko ekspertów

Profil działania i spektrum zastosowań kwasu acetylosalicylowego (ASA) są na tyle unikatowe, że pozostaje on jednym z niewielu leków, które są wciąż stosowane, po ponad 100 latach od ich odkrycia. Jest to jeden z leków, które — tak jak między innymi penicylina — zmieniły historię ludzkości. Przedstawione niżej argumenty wskazują, że ASA jest skutecznym lekiem w prewencji chorób układu sercowo-naczyniowego, a korzyści z jego stosowania w większości przypadków przewyższają związane z nim zagrożenia. Aby obniżyć ryzyko związane ze stosowaniem leku, należy wziąć pod uwagę kilka czynników. Najlepszą metodą redukcji ryzyka powikłań związanych ze stosowaniem ASA jest odpowiedni dobór dawki leku. Obecnie dawką ASA, w odniesieniu do której najlepiej udowodniono profil bezpieczeństwa i korzyści, jest 75 mg, i to ta dawka powinna być stosowana u większości pacjentów w codziennej praktyce klinicznej

Doksorubicyna liposomalna u chorych na raka piersi ze współistniejącymi chorobami sercowo-naczyniowymi — wielodyscyplinarne stanowisko ekspertów

The use of liposomal doxorubicin in place of conventional form can significantly reduce the risk of clinically important cardiovascular complications of chemotherapy. The use of liposomal doxorubicin-containing regimen seems to be the most justified in treatment of breast cancer patients with coexisting cardiovascular diseases. The document defines the possible clinical scenarios for the use of chemotherapy with liposomal doxorubicin and presents the optimal cardiac monitoring of this therapy.