The place of interstitial treatment in the management of vulvar carcinoma

In this paper a review of the role brachytherapy in the treatment of vulvar cancer is presented. Although external beam irradiation has been the most commonly method used in patients with vulvar malignancies not suitable for surgery, there has been increasing interest in using brachytherapy instead of or combined with teletherapy. Issues such as patients selection, interstitial techniques, integration with other local therapies and complications are highlighed

Comparative analysis of biological profiles of benign prostate hyperplasia and prostate cancer as potential diagnostic, prognostic and predictive indicators

The prognosis in prostate cancer depends on several clinical-morphological factors, such as Gleason score, pTNM and preoperative PSA level. Reliable biological markers are being sought to supplement clinicalmorphological data in order to better predict prognosis and to select an individualized therapeutic option. The aim of this study was a comparative analysis of the expression of biological markers, such as Hif-1&#945;, bcl-2, p53, Ki-67, cyclin D1 and CD44 in BPH and prostate cancer, as well as examining their association with standard prognostic factors in prostate cancer. The immunohistochemical analysis was made on 82 formalin-fixed, paraffin- embedded tissue blocks: 43 prostate cancer specimens derived from patients who had undergone radical resection, and 39 prostate bioptates derived from patients with BPH. A positive correlation was demonstrated between Gleason score and the expression of both Hif-1&#945; (R = 0.32, p < 0.05) and Ki-67 (R = 0.30, p < 0.05). Additionally, a negative correlation was demonstrated between tumor stage (pTNM) and bcl-2 expression (R = &#8211;0.35, p < 0.05). Hif-1&#945; as a hypoxia marker and Ki-67 as a proliferation marker, both correlated with Gleason score, may constitute important additional prognostic indicators in prostate cancer patients. (Folia Histochemica et Cytobiologica 2011; Vol. 49, No. 3, pp. 452&#8211;457

Przerzuty do wątroby u chorych z czerniakiem gałki ocznej

Ocular melanoma is associated with increased risk of liver metastases. The mean survival is only between 2&#8211;11 months after diagnosis. We describe 5 patients with liver metastases of ocular melanoma, only 1 patient being asymptomatic at the time of diagnosis. The most patients are diagnosed too late, so followup should include abdominal ultrasonography and liver enzymes.U chorych na czerniaka oka występuje duże ryzyko przerzutów przede wszystkim do wątroby. Średnie przeżycie po rozpoznaniu zmian w wątrobie nie przekracza 2&#8211;11 miesięcy. W niniejszej pracy przedstawiono 5 przypadków chorych, u których rozpoznano czerniaka oka, tylko u 1 osoby przebieg był bezobjawowy, zdiagnozowany na podstawie wykonanych badań kontrolnych, pozostałe osoby zgłaszały niepokojące objawy kilka miesięcy przed potwierdzeniem zmian przerzutowych w wątrobie. Zaawansowane stadium choroby w momencie potwierdzenia diagnozy wskazuje na fakt, że konieczna jest stała kontrola narządów miąższowych i enzymów wątrobowych

Brain metastases

Brain metastases are the most common intracranial tumors and the most frequent neurologic complication of disseminated cancer. Diagnosis and differentiation are based on imaging studies (computed tomography, magnetic resonance imaging) and in doubtful cases &#8212; brain biopsy. Corticosteroids and, according to patient&#8217;s specific circumstances, radiotherapy (whole brain radiotherapy, radiosurgery, brachytherapy), surgery and chemotherapy are methods of treatment. The most effective therapeutical strategy in respect of median survival is surgical resection or radiosurgery in conjunction with whole brain radiotherapy. Bringing into treatment new cytotoxic drug - temozolomide - promises an improvement of the treatment efficacy in patients qualified to chemotherapy.Przerzuty do mózgu są najczęściej rozpoznawanymi guzami śródczaszkowymi i najczęstszym powikłaniem neurologicznym rozsianej choroby nowotworowej. Podstawą rozpoznania i różnicowania są badania obrazowe (tomografia komputerowa, jądrowy rezonans magnetyczny), a w przypadkach wątpliwych - biopsja mózgu. W leczeniu wykorzystuje się kortykosteroidy oraz, zależnie od sytuacji klinicznej, radioterapię (napromienianie całego mózgu, radiochirurgia, brachyterapia), metody chirurgiczne i chemioterapię. Największe korzyści, mierzone średnim czasem przeżycia, odnoszą pacjenci poddani resekcji chirurgicznej lub radiochirurgii w skojarzeniu z radioterapią całego mózgu. Wprowadzenie do leczenia nowego leku cytotoksycznego - temozolomidu - budzi nadzieję na poprawę efektów leczenia u pacjentów kwalifikowanych do chemioterapii

Spinal cord compression as an emergency in oncology

Ucisk rdzenia stanowi częste powikłanie neurologiczne zaawansowanej choroby nowotworowej. Wczesne rozpoznanie i leczenie decydują o rokowaniu. Wywiad i objawy neurologiczne sugerujące zespół zobowiązują do diagnostyki obrazowej. Metodą z wyboru jest badanie rezonansem magnetycznym, wykorzystywane także do planowania leczenia. Postępowanie terapeutyczne należy podejmować w trybie nagłym i różnicować zależnie od sytuacji klinicznej. Do stosowanych metod leczenia należą: podawanie kortykosteroidów, radioterapia, chemioterapia oraz leczenie chirurgiczne.Spinal cord compression (SCC) is the most frequent neurological complication of systemic cancer. Early diagnosis and treatment are the most important factors influencing on prognosis. Diagnostics should be performed immediately when the history and neurological examination suggest SCC. The modality of choice is magnetic resonance imaging which is also extremely useful in treatment planning. The management of SCC should be undertaken promptly and individualized according to patient&#8217;s specific circumstances. Corticosteroids, radiotherapy, chemotherapy and surgery are the conventional treatment methods

Radiation therapy for palliation of bone metastases

Chorzy z bolesnymi przerzutami nowotworowymi w układzie kostnym stanowią największą grupę pacjentów wymagających paliatywnego leczenia napromienianiem. Skuteczne zastosowanie radioterapii paliatywnej opiera się na trzech przesłankach: osiągnięcie złagodzenia bólu, wybór postępowania, który sam w sobie pozostawałby bez wpływu na jakość życia chorego oraz nie powodowałby objawów ubocznych. Ostatnie wyniki badań randomizowanych wskazują, że skuteczność pojedynczego napromieniania dawką 8 Gy bolesnych przerzutów do kości jest zbliżona do skuteczności wydłużonych schematów frakcjonowania z wykorzystaniem większych dawek. Miejscowe napromieniania dawką 8&#8211;10 Gy powodują ustąpienie lub zmniejszenie dolegliwości bólowych u 75&#8211;90% chorych. Niemniej chorzy ci mogą częściej niż chorzy napromieniani większymi dawkami wymagać powtórnej radioterapii. U chorych z wieloma przerzutami kostnymi zaleca się napromienianie połowy ciała z wykorzystaniem pojedynczej dawki 6 lub 8 Gy bądź systemowe leczenie radioizotopami.Patients with painful bone metastases comprise the largest group of patients receiving palliative radiation therapy. Effective administration of radiotherapy in these patients is based on three goals: to achieve relief of pain, to use treatment that reconciles patient inconvenience and to administer therapy with minimal toxic effects. Recent data from randomized trials demonstrated that single dose of 8 Gy in the setting of painful bone metastases may provide pain control comparable to more protracted treatment with using higher dose of radiation. Local-field irradiation with using single fraction of 8&#8211;10 Gy yields a pain relief rate of 75&#8211;90%, but patients frequently need retreatment for newly lesions or for recuring symptoms at the same site. The rate of retreatment is lower when protracted radiotherapy is used. Pain due to multiple bone metastases can be managed with single doses of half body irradiation or radionuclide therapy. These modalities can be used as a primary palliative therapy or as an adjuvant to local-field irradiation

The role of HDR brachytherapy in palliative treatment of patients with advanced cancer

Brachyterapia jest metodą radioterapii, w której źródło promieniowania jonizującego wprowadza się bezpośrednio lub w pobliże tkanki nowotworowej. W praktyce klinicznej do najczęstszych nowotworów, które można paliatywnie leczyć brachyterapią, należą: zaawansowany rak płuca, zaawansowany rak przełyku, nowotwory narządu rodnego, owrzodzenia nowotworowe skóry, zaawansowany rak piersi i wznowa raka piersi, guzy mózgu oraz niektóre nowotwory głowy i szyi. W niniejszej pracy przedstawiono przegląd wskazań, technik aplikacji, wyników leczenia i powikłań brachyterapii HDR w zaawansowanych chorobach nowotworowych.Brachytherapy, also known as sealed source radiotherapy is a form of radiotherapy where a radioactive source is placed inside or next to the tumour tissue. It is a useful palliative method in treatment of lung, esophageal, breast, gynecological, brain and some head and neck cancers. In this paper we review clinical indications, treatment results, application methods and complications of brachytherapy in palliative treatment