Recognition of the loess covers by using a resistivity imaging method

A main aim of research work was to recognize loess covers by geoelectrical method for three tipped areas, to define loess thickness and show their variability. Resistivity imaging method was used. To research chose Kańczuga Plateau, Nałęczów Plateau and Prydniestrov’ja region (Ukraine). There were used resistivity imaging methods, and the work results were corelated with geological documentation of the research area. The research showed variability in loess covers related to their stratigraphy and allow determine thickness loesses deposit

Electrocardiography and echocardiography in athletic heart imagining

The aim of the study was evaluation of electrocardiographic and echocardiographic parameters in athletes. „Athletic heart” characteristics were compared with fit persons’ heart. 96 athletes participated in the study. Sportsmen were divided into: static (S), dynamic (D) and composite (SD) exercise groups and Polish (I), European (II), World (III) champions. 30 students from Sport Academy formed the control group (K). Electrocardiographic and echocardiographic examination were performed in everyone. As regards the type of exercise, the end-systolic left ventricular (LV) dimension was smaller in S in comparison with D and SD (28.9 vs 32.2 and 32.68 mm; P<0.05). LV mass was bigger in D in comparison with K (273.2 vs 218.6 g; P<0.05). Medium Pulmonary Artery Pressure (MPAP) in S and SD was lower in respect to D and K (11.75; 11.08 vs 15.52; 17.43 mm Hg; P<0.05). We observed lower heart rate in D, SD in comparison with K (58.64; 60.54 vs 68.8; P<0.05), bigger R wave amplitude in V5 (RV5) (21.65; 23.5 vs 15.03 mm; P<0.05) and V6 (RV6) (23.5 vs 15.3 mm; P<0.05) in group S in respect to K. LV mass was bigger in III than in K (261.3 vs 218.6 g; P<0.05). MPAP was lower in I and II in comparison with K (11.42; 13.13 vs 17.43 mmHg; P<0.05). HR was lower in categories I, II than in K (61.32; 60.13 vs 68.8; P<0.05), RV5 was bigger in I in comparison with K (19.5 vs 15.03 mm; P<0.05). The electrocardiography and echocardiography proves to find some significant differences between athletic and fit persons’ heart especially as concerns MPAP, RV5, RV6 values

Analysis of corpus callosum size depending on age and sex

Background: The aim of the study was to analyse changes in the size of the corpus callosum (CC) depending on age and sex and to establish the reference values of the morphometric indices of the CC in the Polish population.  Materials and methods: The results of magnetic resonance studies of 1108 patients performed in the years 2010–2014 were analysed. Two independent radiologists evaluated cerebral images to exclude deviations from normal state. In patients divided according to sex and to 10 age groups, measurements of CC and brain dimensions were made and morphometric indices were calculated.  Results: The results of measurements related to the following parameters: lengths of longitudinal cross-section of CC (CD), CC thickness in the narrowest place — isthmus (EF), the largest linear dimension of the brain from the frontal pole to the occipital pole (AB), the longitudinal cross-section area of the CC (A1) and cerebral cross-section area (A2) as well as CD/AB and A1/A2 ratios are summarised in 7 figures and 3 tables.  Conclusions: It was demonstrated, that in all age groups there are statistically significant differences in the values of the analysed parameters and ratios of CC size. It was indicated, that there are no statistically significant differences between men and women in the CD, EF, and A1 parameters related to CC size, and the profiles of variations of these parameters are very similar. It was proved that the- re are statistical differences between women and men in parameters/indicators concerning of the brain size.

Proučavanje morfologije i termomehaničkih svojstava umreženih poli(uretan-siloksana) na bazi hiperrazgranatog poliestra

Two series of polyurethane films based on hyperbranched polyester of the second pseudo-generation (Boltorn®), 4,4'-methylenediphenyl diisocyanate and two different siloxane prepolymers, α,ω-dihydroxy-(ethylene oxide-poly(dimethylsiloxane)-ethylene oxide)(EO-PDMS-EO) and α,ω-dihydroxypropyl-poly(dimethylsiloxane) (HP-PDMS), were prepared by two-step polymerization in solution. The influence of the type and content of soft segment on the morphology, thermomechanical and surface properties of the synthesized polyurethanes was studied by atomic force microscopy (AFM), small-angle X-ray scattering (SAXS), scanning electron microscopy (SEM), dynamic mechanical thermal analysis (DMTA) and water absorption measurements. It was found that these techniques confirmed existence of microphase separated morphology. Synthesized polyurethanes exhibited two glass transition temperatures and one second relaxation process. The results showed that polyurethanes based on HP-PDMS had higher surface roughness, better microphase separation and waterproof performances. Samples synthesized with lower PDMS content had less hydrophobic surface, but higher crosslinking density and better thermomechanical properties.U ovom radu pripremane su dve serije poliuretanskih filmova na bazi hiperrazgranatog poliestra druge pseudo generacije (Boltron), 4,4¢-metilendifenildiizocijanata i dva različita iloksanska pretpolimera kao što su a, ω-dihidroksi- (etilenoksid-poli(dimetilsiloksan)-etilenoksid)(EO-PDMS-EO) i a,ω-dihidroksipro-pilpoli(dimetilsiloksan)(HP-PDMS), dvostepenom polimerizacijom u rastvoru. Uticaj vrste i sadržaja mekog segmenta na morfologiju, termomehanička i površinska svojstva sintetisanih poliuretana je proučavan pomoću mikroskopije atomske sila (AFM), rasipanja X-zraka pod malim uglovima (SAXS), skenirajuće elektronske mikroskopije (SEM), dinamičko mehaničke termičke analize (DMTA) i merenja količine apsorbovane vode. Nađeno je da primenjene tehnike potvrđuju postojanje morfologije mikrofaznog razdvajanja. Sintetisani poliuretani pokazivali su dve temperature ostakljivanja i jedan sekundarni relaksacioni proces. Rezultati su pokazali da poliuretani na bazi HP-PDMS su imali veći koeficijent hrapavosti, bolje mikrofazno razdvajanje i bolju otpornost prema vodi. Uzorci sintetisani sa nižim sadržajem PDMS-a su imali manju hidrofobnost, ali veću gustinu umrežavanja i bolja termomehanička svojstva

Postępowanie w chorobach tarczycy u kobiet w ciąży

The management of thyroid disorders during pregnancy is one of the most frequently disputed problems in modern endocrinology. It is widely known that thyroid dysfunction may result in subfertility, and, if inadequately treated during pregnancy, may cause obstetrical complications and influence fetal development. The 2007 Endocrine Society Practice Guideline endorsed with the participation of the Latino America Thyroid Association, the American Thyroid Association, the Asia and Oceania Thyroid Association and the European Thyroid Association, greatly contributed towards uniformity of the management of thyroid disorders during pregnancy and postpartum. Despite the tremendous progress in knowledge on the mutual influence of pregnancy and thyroid in health and disease, there are still important areas of uncertainty. There have been at least a few important studies published in the last 3 years, which influenced the thyroidal care of the expecting mother. It should also be remembered that guidelines may not always be universally applied in all populations with different ethnical, socio-economical, nutritional (including iodine intake) background or exposed to different iodine prophylaxis models. The Task Force for development of guidelines for thyroid dysfunction management in pregnant women was established in 2008. The expert group has recognized the following tasks: development of the coherent model of the management of thyroid dysfunction in pregnant women, identification of the group of women at risk of thyroid dysfunction, who may require endocrine care in the preconception period, during pregnancy and postpartum &#8211; that is in other words, the development of Polish recommendations for targeted thyroid disorder case finding during pregnancy, and the development of Polish trimester-specific reference values of thyroid hormones. Comprehensive Polish guidelines developed by the Task Force are to systematize the management of the thyroid disorders in pregnant women in Poland. (Pol J Endocrinol 2011; 62 (4): 362&#8211;381)Jednym z aktualnie szeroko dyskutowanych problemów współczesnej endokrynologii jest opieka tyreologiczna nad kobietą ciężarną. Powszechnie wiadomo, że dysfunkcja tarczycy może być przyczyną zaburzeń płodności, a nieleczona prawidłowo w czasie ciąży zwiększa ryzyko powikłań położniczych oraz ma wpływ na rozwój płodu. Opublikowane w 2007 roku wytyczne Towarzystwa Endokrynologicznego (Endocrine Society), opracowane przy współudziale Towarzystwa Tyreologicznego Ameryki Łacińskiej (LATS), Towarzystwa Tyreologicznego Azji i Oceanii (AOTA), Amerykańskiego Towarzystwa Tyreologicznego (ATA) oraz Europejskiego Towarzystwa Tyreologicznego (ETA), w dużym stopniu usystematyzowały zasady postępowania w chorobach tarczycy w czasie ciąży i w okresie poporodowym. Pomimo ogromnego postępu wiedzy na temat wzajemnego wpływu ciąży i funkcji gruczołu tarczowego w zdrowiu i chorobie, jaki osiągnięto w ciągu ostatnich kilkunastu lat, nadal pewne obszary wymagają dalszych badań. W ciągu 3 lat, które minęły od publikacji wytycznych, przybyło danych, które wpłynęły na niektóre zasady prowadzenia ciężarnej z chorobą tarczycy. Wytyczne nie zawsze mają charakter uniwersalny i nie mogą być w prosty sposób transponowane na społeczeństwa zróżnicowane etnicznie i ekonomicznie, o odmiennych zwyczajach dietetycznych, w tym w spożyciu nośników jodu, oraz stosujące odmienne modele profilaktyki jodowej. W 2008 roku powołano Zespół Ekspertów do spraw Opieki Tyreologicznej w Ciąży. Za cele prac Zespołu przyjęto: opracowanie modelu opieki nad ciężarną z zaburzeniami funkcji tarczycy, określenie grupy kobiet z ryzykiem zaburzeń funkcji tarczycy wymagających oceny tyreologicznej podczas planowania ciąży, w trakcie jej trwania oraz w okresie poporodowym &#8212; czyli przygotowanie polskich wskazań do badań przesiewowych oraz ustalenie wartości referencyjnych stężeń hormonów tarczycy w poszczególnych trymestrach ciąży. Opracowane przez Zespół wytyczne systematyzują zasady opieki tyreologicznej nad kobietą ciężarną w Polsce. (Endokrynol Pol 2011; 62 (4): 362&#8211;381

Wykorzystanie zintegrowanych systemów GPS i INS w fotogrametrii lotniczej

A synthetic overview of the present state of knowledge regarding the use of GPS and INS systems in aerial photogrammetry is presented. Although, the inertial navigation can calculate the position of the aircraft without any help from outside world, a large number of error are introduced. Hence a GPS is used to aid the INS, using a Kalman filter which helps in estimating the errors in the INS and thus updating position to improved accuracy. The deficiencies inherent in both systems as well as the reasons for their integration are considered. Since the use of a GPS system during flight still requires the creation of a net of ground control points and the planning of blocks with sufficient overlap between images, GPS/INS system integration has become a topic of keen interest. For this purpose, the basics of GPS/INS integration and the advantages and disadvantages of this solution are explained. The summary presents conclusions about directions for further development of integrated systems and a brief discussion of the current state of studies on direct georeferencing published in international scientific literature.Artykuł w sposób syntetyczny ujmuje aktualny stan wiedzy w zakresie wykorzystania systemów GPS i INS w fotogrametrii lotniczej. Mimo że system inercyjny jest w pełni autonomiczny i nie wymaga żadnego wsparcia z zewnątrz, to jednak dokładność ustalenia pozycji ulega stopniowej degradacji w czasie. System GPS jest wykorzystywany, aby wesprzeć INS i przy użyciu filtru Kalmana pomóc w oszacowaniu błędów INS. Omówione zostały zarówno rodzaje błędów towarzyszące obu systemom, jak i przesłanki ich integracji. Ze względu na fakt, że stosowany podczas nalotu system GPS w dalszym ciągu wymaga zakładania osnowy polowej oraz projektowania bloków o odpowiednich pokryciach między zdjęciami, integracja systemów GPS/INS staje się kwestią bardzo aktualną. Wyjaśniono zatem podstawy integracji GPS/INS oraz mocne i słabe strony takiego rozwiązania. W podsumowaniu zawarto konkluzje dotyczące kierunków dalszej pracy nad zintegrowanym systemem oraz zarys stanu badań dotyczących georeferencji wprost zgłaszanych w literaturze światowej

Modern methods of earth mass volume determination

Realizacja pomiarów na terenie górniczym, gdzie inwentaryzacji podlegają hałdy, odkrywki lub inne produkty uboczne tej działalności pociąga za sobą konieczność stosowania wydajnych metod pozwalających na szybką rejestrację kształtu badanego obiektu. W niniejszej pracy przedstawiono trzy z wielu możliwych metod pomiarów kubaturowych tj. tachymetrię, RTK GPS oraz naziemny skaning laserowy. Uwagę skupiono przede wszystkim na dwóch ostatnich, które stanowią swoiste nowum. Ich charakterystyki dokonano w oparciu o pomiary przeprowadzone na terenie hałdy żużli hutniczych gromadzonych w podkrakowskim Pleszowie. Dla każdej z metod zarysowano zakres czynności pomiarowych, wykorzystany sprzęt mierniczy, a także programy komputerowe, które mogą posłużyć do opracowania danych. Kolejno starano się przeanalizować czasochłonność za równo prac terenowych jak i kameralnych, a następnie wskazać sensowność i celowość zastosowania każdej z technologii, ich największe zalety i wady. Przeprowadzone badania udowodniły, że przy pomiarze objętości zwałowisk mas ziemnych priorytetową czynnością jest odpowiednie rozmieszczenie pikiet w punktach charakterystycznych, a nie ilość tych punktów. Uzyskane objętości nie różniły się między sobą w znaczący sposób, co możliwe było do osiągnięcia głównie dzięki nieskomplikowanej morfologii inwentaryzowanej pryzmy. Potwierdziło to jednocześnie, iż każda z zastosowanych metod w zupełności spełnia wszelkie wymagania stawiane przez zagadnienie pomiarów kubaturowych. Zauważono, iż największe możliwości daje technologia GPS i naziemny skaning laserowy przy czym potencjał tej ostatniej wydaje się tu być wykorzystany tylko w ułamku.Surveys conducted in a mining area, where elements to be subjected to surveying include mine waste dumps, strip pits, or other by-products of mining activities involve the necessity of application of efficient methods, which enable quick detection of shapes of surveyed structures. This paper presents three of the many possible methods of geodetic volume measurements: tachymetry, RTK GPS, and finally the terrestrial laser scanning technology. Main attention was focused on the last two methods, which are a sort of a novelty. Their characterization was based on measurements executed in a slag recycling facility in Pleszów near Kraków. For each of those methods, the scope of field works, measurement equipment involved, as well as computer software that can be applied to produce data were determined. Successively, efforts were made to analyse time consumption of both field and study works, and then to specify purposefulness and usefulness of each technology, and finally their biggest advantages and disadvantages. The executed surveys proved that in the determination of earth heap volumes it is the correct arrangement of measured points, which should have the highest priority. The actual number of points seems to be less important. The obtained volumes did not significantly differ from each other, which was possible to achieve mainly thanks to the simple morphology of the examined stockpile. This further confirmed that each of those methods met completely all requirements of industrial heap volume determination. It was noted that RTK GPS and laser scanning technologies offered the greatest potentials, and in addition, that the potential of the latter seems to be used here only in a fraction

Ocena dokładności danych pozyskanych przez mobilny system skanowania laserowego

The quality of collected point cloud is an important matter to make possible their effective use. However, studies concerning the qualification of data obtained from mobile laser scanners are not numerous. For purposes of point clouds analysis, it is possible to define several criteria which provide information about their quality. A synthetic overview of the state of knowledge regarding accuracy assessment is presented in this paper. Afterwards, a methodology adapted to mobile mapping systems evaluation is proposed. The study was aimed to validate received data in terms of accuracy, rather than assess the individual components of the system. The evaluation was conducted in two ways. In the first one, it was achieved through integration with other data sources such as high resolution point clouds from static terrestrial laser scanning as a reference. As a result, an average distanceof 0.185 m in relation to the reference cloud was obtained. On the other hand, a classical Total Station survey of points on building fasade was made. Afterwards, length of various combinations of sections were compared with corresponding sections in mobile point cloud. Finally, assumptions made for both methodologies, their limitations and the experimental results obtained are briefly discussed.W dobie rosnącej popularności mobilnych systemów skanujących MLS oczywista stała się potrzeba kwalifikacji pozyskiwanych przez nie danych. Mimo że dokładność chmur punktów ma istotne znaczenie z uwagi na możliwości ich późniejszego wykorzystania, to jednak dotychczas przeprowadzone badania nie są liczne. Artykuł w sposób syntetyczny przedstawia aktualny stan wiedzy w zakresie oceny dokładności danych lidarowych. W tym kontekście przeprowadzona została walidacja danych z mobilnego systemu skanowania laserowego LARA3D rozwijanego przez Ośrodek Robotyki w MINES ParisTech. Zadaniem była weryfikacja chmury punktów pod kątem jej dokładności, nie zaś ocena jakości danych zarejestrowanych przez poszczególne komponenty systemu. Analiza dokładności została przeprowadzona na dwa sposoby. W pierwszym podejściu jako dane referencyjne wykorzystano geodezyjne pomiary klasyczne szczegółów naturalnych występujących na fasadzie budynku. W drugiej metodzie chmura punktów porównana została z danymi referencyjnymi, które stanowiła wysokorozdzielcza chmura punktów pochodząca z naziemnego skaningu laserowego. Przeprowadzone badania pokazały, że prototyp LARA3D pozwala rejestrować dane o dokładności lepszej niż 0,3 m. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić iż wykorzystanie istniejących źródeł danych jako referencji zapewnia szybką i wiarygodną ocenę dokładności chmur punktów pochodzących z MLS

Plastyczność nadstopu niklu 625 w podwyższonej temperaturze

Structural elements made of nickel-based superalloys are often plastically formed at elevated temperature (e.g. by stamping) so detailed characterization of their deformation behaviour is crucial. Some alloys exhibit unstable plastic flow at elevated temperature characterized by serrated yielding, known as Portevin-Le Chatelier (PLC) effect. This phenomenon is usually attributed to dynamic strain ageing (DSA). The PLC effect is observed in many nickel-based superalloys within a certain range of deformation temperature and strain rate. The aim of presented research was to investigate deformation behaviour of 625 nickel-based superalloy in tensile tests in the temperature range of 200-1100ºC and for strain rates of 5·10 to the –4 and 5·10 to the –2 s to the –1. The effect of temperature and strain rate on the mechanical properties of the 625 alloy and character of serrations on the stress-strain curves was analysed. Strain rate sensitivity parameter dependence on deformation temperature was determined.Elementy konstrukcji z nadstopów niklu wytwarzane są często w procesach przeróbki plastycznej blach w temperaturze podwyższonej. Konieczność opracowania szczegółowej charakterystyki odkształcania plastycznego materiałów kształtowanych blach. Niektóre stopy, w tym nadstopy na osnowie niklu, cechują się niestabilnością płynięcia plastycznego podczas odkształcania w temperaturze podwyższonej. Spowodowana jest dynamicznym starzeniem odkształceniowym. Przejawia się cyklicznymi zmianami naprężenia na krzywej rozciągania (tzw. „ząbkowaniem”) – efekt Portevina-Le Chateliera (PLC). Efekt PLC stwierdzono w wielu gatunkach nadstopów niklu, w określonym zakresie temperatury i prędkości odkształcania. W pracy prowadzono ocenę procesu odkształcania plastycznego nadstopu niklu 625 w próbie statycznej rozciągania w zakresie temperatury 200-1100ºC, z prędkością odkształcania – 5·10 do –4 i 5·10 do –2 s do –1. W prowadzonej analizie wyników ustalono wpływ warunków odkształcania plastycznego stopu 625 na charakter zjawiska „ząbkowania” oraz właściwości mechaniczne. Określono również zależność współczynnika czułości naprężenia płynięcia plastycznego na prędkość odkształcania od temperatury odkształcania