No serological evidence for neuronal damage or reactive gliosis in neuro-COVID-19 patients with long-term persistent headache

Recent studies have indicated that long-term neurological sequelae after COVID-19 are not accompanied by an increase of canonical biomarkers of central nervous system injury in blood, but subgroup stratifications are lacking. This is a particular concern in chronic headache, which can be a leading symptom of Post-COVID diseases associated with neuronal damage such as vasculitis or autoimmune encephalitis. We here compared patients with mild Post-COVID-19 syndrome and persistent headache (persistent Post-COVID-19 headache) lasting longer than 12 weeks after the initial serological diagnosis, to patients with mild and severe COVID-19 and COVID-19-negative controls. Levels of neurofilament light chain and glial fibrillary astrocytic protein, i.e. markers of neuronal damage and reactive astrogliosis, were lower in blood from patients with persistent Post-COVID-19 headache compared to patients with severe COVID-19. Hence, our pilot serological study indicates that long-term Post-COVID-19 headache may not be a sign of underlying neuronal damage or neuroinflammation

Relationship Between Anti-DFS70 Autoantibodies and Oxidative Stress

Background: The anti-DFS70 autoantibodies are one of the most commonly and widely described agent of unknown clinical significance, frequently detected in healthy individuals. It is not known whether the DFS70 autoantibodies are protective or pathogenic. One of the factors suspected of inducing the formation of anti-DFS70 antibodies is increased oxidative stress. We evaluated the coexistence of anti-DFS70 antibodies with selected markers of oxidative stress and investigated whether these antibodies could be considered as indirect markers of oxidative stress. Methods: The intensity of oxidative stress was measured in all samples via indices of free-radical damage to lipids and proteins such as total oxidant status (TOS), concentrations of lipid hydroperoxides (LPH), lipofuscin (LPS), and malondialdehyde (MDA). The parameters of the non-enzymatic antioxidant system, such as total antioxidant status (TAS) and uric acid concentration (UA), were also measured, as well as the activity of superoxide dismutase (SOD). Based on TOS and TAS values, the oxidative stress index (OSI) was calculated. All samples were also tested with indirect immunofluorescence assay (IFA) and 357 samples were selected for direct monospecific anti DFS70 enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) testing. Results: The anti-DFS70 antibodies were confirmed by ELISA test in 21.29% of samples. Compared with anti-DFS70 negative samples we observed 23% lower concentration of LPH (P =.038) and 11% lower concentration of UA (P =.005). TOS was 20% lower (P =.014). The activity of SOD was up to 5% higher (P =.037). The Pearson correlation showed weak negative correlation for LPH, UA, and TOS and a weak positive correlation for SOD activity. Conclusion: In samples positive for the anti-DFS70 antibody a decreased level of oxidative stress was observed, especially in the case of samples with a high antibody titer. Anti-DFS70 antibodies can be considered as an indirect marker of reduced oxidative stress or a marker indicating the recent intensification of antioxidant processes

Liquid holdup for two phase flow through solid foams bed

Wyznaczono eksperymentalnie wartości zawieszenia cieczowego dla reaktora trójfazowego wypełnionego złożem pian stałych. Stwierdzono, że powszechnie stosowany czas ociekania złoża, w ociekowej metodzie wyznaczania zawieszenia cieczowego, dla wypełnienia w postaci pian stałych jest zbyt krótki. Opracowano równanie korelujące zmierzone wartości zawieszenia cieczowego w zależności od parametrów operacyjnych reaktora.The liquid holdup was determined experimentally for a trickle bed reactor with the solid foam filling. It was found that the commonly applied drainage time is too short to determine the liquid holdup properly. The liquid holdup was correlated against reactor operational parameters

Wireless measurement of pressure and temperature of air inside the car wheel

Publikacja ma charakter dydaktycznopopularyzatorski z zakresu nauczania metrologii, w szczególności systemów pomiarowych. W artykule przedstawiono problematykę bezprzewodowego bezpośredniego pomiaru ciśnienia oraz temperatury powietrza w kole samochodowym. Zostało stworzone stanowisko laboratoryjne pozwalające na zapoznanie się z metodą pomiaru oraz elementami systemu TPMS (ang. Tire Pressure Measurement System), jednego z nowoczesnych systemów bezpieczeństwa stosowanych w branży motoryzacyjnej. W artykule opisano konstrukcję oraz zasadę działania poszczególnych elementów stanowiska, budowę zintegrowanego czujnika, sposób komunikacji z modułem odbiorczym TPMS. Ponadto, przedstawiono obsługę stanowiska, sposób przeprowadzenia pomiarów, metodę adiustacji wskazań czujników z wykorzystaniem przyrządów kontrolnych.The paper is focused on the issue of teaching metrology. It presents the method of wireless measurement of pressure and temperature of air in a car wheel. For the cognitive and learning purposes it was created an experimental setup to get familiar with the measuring method and elements of Tire Pressure Measurement System. TPMS is one of the modern safety systems used in the automotive industry. Paper describes the construction and operating principle of key elements of setup, i.e. object, integrated sensors, TPMS system, control instruments, the format of data frame transferred between TPMS and computer, CRC codes. Furthermore, there were presented the basic features of two software tools working with Windows based PC computer or embedded system. There was discussed a proposal of carrying out the measurements in simulated conditions with ability to change pressure and also temperature of air inside the wheel using inner heaters. The software for embedded system let to observe raw sensors' readings and additionally adjusted based on a two-point measurements involving control instruments. The adjusting routine was illustrated with an example for better clarity

Effects of diesel spillages clean-up procedures on road surface grip

Zanieczyszczenia nawierzchni drogi rozlanym paliwem węglowodorowym i związane z tym zmniejszenie przyczepności kół pojazdów jest jedną z przyczyn wypadków komunikacyjnych. Obecnie nie istnieją żadne uregulowana pozwalające ocenić, czy zastosowana metoda usuwania zanieczyszczeń olejowych w wystarczającym stopniu pozwoliła na przywrócenie pierwotnego współczynnika tarcia nawierzchni. Wybór metody usuwania zanieczyszczeń olejowych z dróg powinien uwzględniać także jej wpływ na środowisko przyrodnicze. W artykule przedstawiono wyniki badań efektywności likwidowania śliskości nawierzchni za pomocą najczęściej stosowanych metod usuwania zanieczyszczeń olejowych z powierzchni dróg – zastosowanie sorbentu, zmywanie dyspergentem, zmywanie roztworem pożarniczego środka pianotwórczego. Zastosowano różne nawierzchnie występujące na ciągach komunikacyjnych: nawierzchnię asfaltową, przemysłową epoksydową, oraz nawierzchnię z płyt gresowych. Do badania współczynnika tarcia wykorzystano metodę pomiaru najmniejszego kąta nachylenia płaszczyzny przy którym próbnik o określonej masie zaczyna się zsuwać. Wykazano, że żadna z badanych metod nie pozwoliła na przywrócenie pierwotnego współczynnika tarcia. Najlepszy efekt usuwania śliskości nawierzchni uzyskano po zastosowaniu sorbentu uniwersalnego i zebraniu zużytego sorbentu z wchłoniętą cieczą. Dobre własności przywracania przyczepności nawierzchni uzyskano również po zastosowaniu dyspergentu.Road surface skid resistance is one of the key elements required for ensuring road users safety. Reduction of vehicle wheel grip caused by diesel spillages is one of the causes of traffic accidents. There are currently no guidelines and procedures to assess the effectiveness of applied clean-up procedures of restoring the original friction coefficient of road surface. Selection of the method of removing oil contaminants from roads should also take into account its impact on the natural environment. This article presents the results of the studies of effect of diesel spillages cleanup procedures on road surface friction coefficient – the use of sorbent, dispenser and foam concentrate. Different types of the communication lines surfaces were tested: asphalt surface, epoxy industrial surface, and ceramic tiles surface. The coefficient of friction was determined by measuring the angle of inclination of the plane at which the specimen of the specified mass begins to slide. It was shown that none of the tested clean-up procedures allowed for the restoration of the original coefficient of friction. The best effect of reducing slipperiness of the surface was obtained after use of sorbent and collected waste sorbent with absorbed liquid. The use of a dispersant also gives the good properties of restoring the original friction coefficient of road surface

Evaluation of the Biodegradability of Foam Concentrates and Wetting Agents

Środki pianotwórcze różnych typów są szeroko stosowane w ochronie przeciwpożarowej do wytwarzania pian niezbędnych do gaszenia pożarów paliw płynnych (zarówno węglowodorowych jak i poloranych). Innym typem koncentratów pożarniczych są środki zwilżające, zawierające surfaktanty poprawiające wykorzystanie wody przez ułatwienie jej dostępu do wnętrza struktury materiałów. Dodaje się je do wody w celu zredukowania jej zużycia, skrócenia czasu gaszenia i zmniejszenia strat popożarowych. Działania gaśnicze często prowadzone są w terenie, w warunkach kiedy zbieranie ścieków popożarowych jest niemożliwe co w konsekwencji powoduje przedostawanie się ich do ekosystemu – składniki roztworów środków piano-twórczych i zwilżających przenikające do gleby oraz wód powierzchniowych i gruntowych mogą stanowić istotne obciążenie środowiska przyrodniczego. Wśród składników koncentratów pożarniczych najbardziej niekorzystny wpływ na środowisko naturalne mają surfaktanty oraz rozpuszczalniki organiczne. Wpływ ten wynika zarówno z bezpośredniego działania na organizmy żywe samych substancji oraz produktów ich rozkładu biochemicznego jak i związanego z nim ubytku tlenu w środowisku wodnym. Dobierając dodatki do wody, w postaci koncentratów pożarniczych, wspomagające gaszenie pożarów różnych typów należy więc ocenić nie tylko ich wpływ na zwiększenie skuteczności działań gaśniczych ale również wpływ na środowisko przyrodnicze. W pracy porównano zdolności do biodegradacji różnych typów środków pianotwórczych (syntetycznych – S, syntetycznych tworzących film wodny – AFFF, syntetycznych tworzących film wodny, alkoholoodpornych – AFFF-AR, flouroproteinowych – FP, flouroproteinowych tworzących film wodny, alkoholoodpornych – FFFP-AR) oraz zwilżających. Do przeprowadzenia badań wykorzystano 11 koncentratów pożarniczych (od jednego do trzech przedstawicieli danego typu koncentratu) oraz po dwa surfaktanty (dodecylosiarczan sodu – SDS; preparat handlowy Sulforokanol L370) i rozpuszczalniki (butylokarbitol; butylocellosolv) – substancje te stanowią główne składniki tych preparatów. Badania biodegradowalności zostały wykonane w oparciu o metody wskazane w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska. Dodatkowo sprawdzono biodegradowalność 0,5% roztworów środków pianotwórczych poddanych wstępnej (dwudniowej) hydrolizie w roztworze wodnym. Otrzymane wyniki potwierdziły podatność do rozkładu biochemicznego środków zawierających syntetyczne związki powierzchniowo czynne oraz niską biodegradowalność koncentratów proteinowych na bazie zhydrolizowanych białek. Roztwory środków pianotwórczych syntetycznych charakteryzowały się wyższym wskaźnikiem biodegradacji po wstępnej hydrolizie w roztworze przez dwa dni. Zależności takiej nie zaobserwowano dla środków proteinowych i zwilżaczy.Foaming agents of various types are widely used in fire protection for the production of foams necessary to extinguish fires of liquids (both hydrocarbon and water-miscible liquids). The other types of fire concentrates are wetting agents containing surfactants which improve the use of water by facilitating its access to the interior structure of its materials. They are added to water to reduce its use, shorter fire extinguishing time and reduce fire losses. Extinguishing activities are often carried out in the area in such conditions that collecting firefighting sewage is impossible which in turn causes that they get into the ecosystem – the component of foaming and wetting agents solutions penetrating into the soil surface and ground waters can constitute a significant burden on the natural environment. Among the components of the concentrates, the most adverse impact on the natural environment have surfactants and organic solvents. This impact is due to the direct action of the substances themselves and products of their biochemical degradation on living organisms, as well as associated oxygen depletion in the aquatic environment. Choosing water addictives such as fire concentrates that support firefighting of various types, it is necessary to asses not only their influence on increasing the effectiveness of extinguishing activities, but also on the natural environment. The paper compares the biodegradability of various types of foam (synthetic detergent – S, aqueous film forming foam – AFFF, aqueous film forming foam, alcohol resistant – AFFF-AR, fluoroprotein – FP, film forming fluoroprotein, alcohol resistant – FFFP-AR) and wetting agents. 11 fire concentrates (form 1 to 3 from each type of fire concentrates) and two surfactants (sodium dodecyl sulfate- SDS, sulforokanol L-370) and solvents (diethylene glycol monobutyl ether, ethylene glycol monobutyl ether) were selected for testing - these substances are the main components of these preparations. The biodegradability tests were performed based on the methods indicated in the Regulation of the Minister of the Environment of November 18, 2014. on the conditions to be met when introducing sewage into waters or into the ground, and on substances particularly harmful to the environment. Additionally, the biodegradability of 0.5% solutions of foaming agents subjected to preliminary hydrolysis in aqueous solution for two days was checked. The obtained results confirmed high biochemical degradability of agents containing synthetic surface-active compounds and low biodegradability of protein concentrates based on hydrolysed proteins. Synthetic foam solutions were characterized by a higher biodegradation rate after initial hydrolysis in the solution for two days. This relationship was not observed for proteinic agents and wetting agents

Effect of Sorbent Type on Efficiency of Oil Pollution Removal from Road Surface

Usuwanie rozlewisk cieczy ropopochodnych z powierzchni utwardzonych, akwenów i cieków wodnych należy do obowiązków Państwowej Straży Pożarnej (PSP) oraz innych służb. Do zbierania dużych ilości rozlanego paliwa stosuje się specjalistyczny sprzęt odpompowujący, w tym pompy i skimmery olejowe. Doczyszczenie jezdni po odpompowaniu cieczy, zbieranie plam olejowych czy niewielkich wycieków płynów eksploatacyjnych prowadzi się przy użyciu rożnego typu sorbentów. Warunki techniczno- użytkowe, jakie muszą spełniać sorbenty stosowane przez jednostki ochrony przeciwpożarowej określają między innymi wymagania w zakresie chłonności, pływalności (dla sorbentów stosowanych na wodzie), reaktywności, uziarnienia, gęstości nasypowej. Nie przedstawia się natomiast wymagań dotyczących stopnia przywrócenia szorstkości jezdni przez zastosowany sorbent. W artykule przedstawiono wyniki badań wpływu zastosowanych sorbentów na współczynnik tarcia na zaolejonych powierzchniach. Współczynnik tarcia statycznego wyznaczano poprzez pomiar kąta nachylenia powierzchni płaskiej, przy którym następuje zsuwanie próbnika o określonej masie. Zastosowano powierzchnię betonową pokrytą olejem napędowym oraz próbnik z powierzchnią gumową.Removal of oil spills from roads, water bodies and watercourses is the responsibility of the State Fire Service and other services. To collect large amounts of spilled fuel, the specialized equipment, including oil pumps and skimmers, is used. Cleaning the road after pumping out the liquid, oil -spot collection or small fluid leak are carried out using various types of sorbents. The sorbents used by Fire Rescue Services must meet technical and utility requirements for, inter alia absorbency, buoyancy (for sorbents used in water), reactivity, particle size and bulk density. However the requirements for the degree of restoration of the roughness of the road by the used sorbent have not been described. This article presents the results of the research concerning the sorbents effect on the coefficient of friction on oily surfaces. The coefficient of a static friction was determined by measuring the angle of inclination of the surface at which the specific mass probe slipped. Concrete plate covered with the diesel fuel and the probe with rubber surface have been used