Cadmium, Lead, and Mercury in Relation to Reproductive Hormones and Anovulation in Premenopausal Women

Background: Metals can interfere with hormonal functioning by binding at the receptor site and through indirect mechanisms; thus, they may be associated with hormonal changes in premenopausal women

Physical activity, dietary habits and plasma lipoproteins in young men and women

Dotychczasowe dane dotyczące wpływu aktywności fizycznej na profil lipidowy młodych kobiet są niejednoznaczne. Celem niniejszych badań była ocena profilu lipidowego młodych kobiet i mężczyzn o zróżnicowanej aktywności fizycznej z uwzględnieniem ich zwyczajów żywieniowych. W badaniach wzięły udział 202 osoby - 54 studentki i 53 studentów Akademii Wychowania Fizycznego oraz 46 studentek i 49 studentów uniwersytetu. Spożycie energii, białka, tłuszczów i węglowodanów oszacowano wykorzystując program komputerowy FOOD 2. Stężenia TG, TC oraz HDL-C oznaczono metodami kolorymetrycznymi z zastosowaniem gotowych zestawów firmy Randox (Wielka Brytania). Wysoka aktywność fizyczna młodych kobiet niekorzystnie wpływa na profil lipidowy, charakteryzujący się wyższym stężeniem cholesterolu całkowitego i frakcji LDL-cholesterolu w porównaniu z kobietami o niskiej aktywności fizycznej i mężczyznami o wysokiej aktywności fizycznej. Wpływ wysokiej aktywności fizycznej młodych mężczyzn na profil lipidowy jest mniej jednoznaczny. Wysoka aktywność fizyczna korzystnie wpływa na stężenie frakcji HDL-cholesterolu, nie wpływając na stężenie frakcji LDL-cholesterolu. Ale jednocześnie u aktywnych mężczyzn wyższa jest częstość występowania granicznie dużych i dużych stężeń cholesterolu całkowitego. Średnie spożycie energii w dziennych racjach pokarmowych mężczyzn i kobiet o wysokiej aktywności fizycznej pokrywało odpowiednio 82% i 72,2% zalecanego spożycia. Wydaje się, że u obu płci wysoka aktywność fizyczna i niskie w stosunku do zapotrzebowania spożycie energii w dziennych racjach pokarmowych odgrywają istotną rolę w występowaniu nieprawidłowego profilu lipidowego.There are studies suggesting that in young women strenuous physical activity and inadequate daily energy intake cause unfavorable changes in lipoprotein profile. However, until know data concerning this issue are contradictory, possibly due to small number of participants. This study aimed at evaluation of lipoprotein profile in young men and women with different weekly physical activity together with their dietary habits. A total of 202 subjects volunteered to participate of the study – 54 female and 56 male students of physical education and 46 female and 49 male students representing other specialization. Daily energy and macronutrient intakes were assessed using FOOD 2 computer program. Plasma TG, TC and HDL-C were assayed colorimetically using Randox commercial kits (Great Britain). It has been demonstrated that high physical activity adversely affects lipoprotein profile in young women characterized by higher TC and LDL-C in comparison with women with low physical activity and with men with high physical activity. The effect of high physical activity on plasma lipoproteins is equivocal. Active men are characterized by higher HDL, but also by higher frequency of unfavorable plasma TC and similar frequency of unfavorable plasma LDL-C C as compared with their less active counterparts. The mean daily energy intake in highly active men and women covered 82% and 72.2% recommended intake, respectively. It seems feasible that in both sexes high physical activity and inadequate energy intake brings about unfavorable changes in plasma lipoproteins

Differences in eating patterns of middle school students living in urban and rural areas located in the Masovian Voivodeship

Background. Proper eating behaviours among youth condition their bodies’ optimal growth and development and impact future diet choices, which affects maintenance of health in later years. Studies concerning assessment of the way of eating among adolescents in Poland over the past years indicate a number of errors. Objective. The aim of these studies was to asses diet diversity of middle school students, living in urban and rural areas located in the Masovian Voivodeship. Material and methods. 180 people participated in this study, 90 girls and 90 boys in age between 13 and 15 years. They were middle school students, living in urban and rural areas of Mazowieckie Voivodeship. Assessment of the variety of eating pattern amongst participants were conducted using the Food Intake Diversification Questionnaire (FIVeQ). Results. It was found that 3.3% of respondents from rural areas and 10% of respondents from urban areas were characterized by inappropriate variation of food intake. Sufficient variation of food consumption was found among 35.5% respondents from rural areas and 36.6% from urban areas. Good variation of food consumption was demonstrated in 54.4% of subjects from rural areas and in 42.2% from urban areas. Very good variation of food consumption was found in 6,6% of subjects from rural areas and 11.1% from urban areas. It is worth noticing differences in diet variations observed in these studies. It was shown that diet variety at inadequate, good and very good level was significantly different between groups, which may be puzzling considering the fact that all subjects were living in the same Voivodeship. Conclusion. For reason being, results obtained in these studies indicate the need for education of young people on principles of balanced way of eating.Wprowadzenie. Prawidłowe zachowania żywieniowe młodzieży warunkują optymalny wzrost i rozwój organizmu, a także mają istotny wpływ na wybory dietetyczne dokonywane w przyszłości, które rzutują na utrzymanie zdrowia w późniejszych latach. Wyniki badań dotyczących oceny sposobu żywienia młodzieży w Polsce na przestrzeni minionych lat wykazały liczne błędy. Cel badań. Celem niniejszych badań była ocena urozmaicenia sposobu żywienia młodzieży gimnazjalnej zamieszkującej tereny miejskie oraz wiejskie zlokalizowane na obszarze województwa mazowieckiego. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział łącznie 180 osób, w tym 90 dziewcząt oraz 90 chłopców w wieku od 13 do 15 lat, uczniów z gimnazjów położonych na terenach miejskich i wiejskich, zlokalizowanych w województwie mazowieckim. Ocenę urozmaicenia sposobu żywienia wśród uczestników badań, przeprowadzono z wykorzystaniem kwestionariusza urozmaicenia spożycia żywności FIVeQ. Wyniki. Stwierdzono, że nieodpowiednim urozmaiceniem spożycia żywności charakteryzowało się 3,3% badanych z terenów wiejskich oraz 10% badanych z terenów miejskich. Wystarczającym urozmaiceniem spożycia żywności charakteryzowało się 35,5% badanych z terenów wiejskich oraz 36,6% zamieszkujących tereny miejskie. Jednocześnie dobre urozmaicenie spożycia żywności wykazano u 54,4% mieszkańców wsi, a także 42,2% mieszkańców terenów miejskich. Natomiast bardzo dobrym urozmaiceniem spożycia żywności charakteryzowało się 6,6% mieszkańców obszarów wiejskich oraz 11,1% obszarów miejskich. Warto przy tym zwrócić uwagę na różnice w sposobie urozmaicenia diety zaobserwowane w niniejszych badaniach. Wykazano bowiem, że urozmaicenie diety na poziomie niewystarczającym, dobrym i bardzo dobrym różniło się istotnie między grupami, co może być zastanawiające z uwagi na fakt, że wszyscy ankietowani zamieszkiwali to samo województwo. Wnioski. Wyniki uzyskane w niniejszych badaniach wskazują, na potrzebę edukowania młodzieży w kwestii zasad racjonalnego sposobu żywienia

Plasma homocysteine level and selected dietary habits in young healthy men

Metabolizm Hcy zależy od wielu czynników, takich jak spożycie kwasu foliowego oraz witamin B6 i B12. Liczne badania dotyczą zależności między spożyciem metioniny lub diety wysokobiałkowej a stężeniem homocysteiny. Wyniki tych prac nie są jednoznaczne, stwierdzono bowiem zarówno wzrost jak i brak zmian stężenia Hcy w odpowiedzi na zmiany spożycia wymienionych składników. Celem niniejszych badań było poszukiwanie zależności między stężeniem homocysteiny we krwi a sposobem żywienia, głównie spożyciem białka, metioniny oraz witaminy B6 u mężczyzn. W badaniach wzięło udział 65 zdrowych młodych mężczyzn. Ich zwyczaje żywieniowe oceniano na podstawie 4 wywiadów dotyczących spożycia w czasie 2 dni w tygodniu i 2 dni wolnych od zajęć (sobota i niedziela). Spożycie białka, metioniny oraz witaminy B6, szacowano wykorzystując program komputerowy FOOD 2. Oznaczenia stężeń homocysteiny w osoczu wykonano metodą immunologicznej polaryzacji fluorescencyjnej (FPIA) stosując gotowe zestawy firmy Abbott (USA) Stwierdzono, że stężenie homocysteiny w osoczu było istotnie i ujemnie skorelowane jedynie z procentem energii pochodzącej z białka (r= -0,372, p=0,003) oraz z w gęstością pokarmową metioniny (r= -0,319, p=0,02). Nie wykazano natomiast korelacji między stężeniem Hcy w osoczu a spożyciem witaminy B6 w dziennych racjach pokarmowych i jej gęstością, a także między stężeniem homocysteiny a spożyciem tłuszczów i węglowodanów. Wyższa wartość współczynnika korelacji między stężeniem homocysteiny a spożyciem białka niż między spożyciem metioniny sugeruje, że również obecne w białkach witaminy przyczyniają się do obniżenia stężenia homocysteiny w osoczu.Elevated plasma homocysteine level is recognized as independent risk factor for cardiovascular disease (CVD). Homocysteine metabolism in the body is precisely regulated by many factors including dietary habits as folic acid, vitamin B6 and B12 daily intakes. Data concerning the relationship between methionine daily intake and plasma homocysteine concentrations are contradictory indicating increased or decreased plasma homocysteine levels in response to high protein or high methionine daily intakes. This study aimed at the evaluation of the relationship between habitual dietary habits of young, healthy men and plasma homocysteine levels. A total of 65 healthy students volunteered to participate in the study. Their dietary habits were assessed from 4 dietary records concerning daily food intake during two week days and weekend. Macronutrient, methionine and vitamin B6 intakes were calculated using FOOD 2 computer program purchased from Institute of Food and Nutrition in Warsaw. Blood was drawn from antecubital vein after overnight fast. Plasma homocysteine concentration was determined by fluorescence polarization immunoassay using commercial kits from Abbott (USA). It has been demonstrated that plasma homocysteine levels were significantly and inversely correlated with daily total protein intake (r = -0,372, p=0,003) and to lesser extent with methionine nutritional density (r=-0,319, p=0,02). There were no correlation between daily vitamin B6 intake and plasma homocysteine concentration. Assuming our results it could be postulated that habitual daily intake of protein and consequently methionine has a beneficial effect on plasma homocysteine levels in young healthy men. In addition, it seems feasible that protein effect on plasma homocysteine is due to methionine and protein-originated vitamins action

The effects of an increasing versus constant crank rate on peak physiological responses during incremental arm crank ergometry

We examined the effects of concomitant increases in crank rate and power output on incremental arm crank ergometry. Ten healthy males undertook three incremental upper body exercise tests to volitional exhaustion. The first test determined peak minute power. The subsequent tests involved arm cranking at an initial workload of 40% peak minute power with further increases of 10% peak minute power every 2 min. One involved a constant crank rate of 70 rev · min(-1), the other an initial crank rate of 50 rev · min(-1) increasing by 10 rev · min(-1) every 2 min. Fingertip capillary blood samples were analysed for blood lactate at rest and exhaustion. Local (working muscles) and cardiorespiratory ratings of perceived exertion (RPE) were recorded at the end of each exercise stage. Heart rate and expired gas were monitored continuously. No differences were observed in peak physiological responses or peak minute power achieved during either protocol. Blood lactate concentration tended to be greater for the constant crank rate protocol (P = 0.06). Test duration was shorter for the increasing than for the constant crank rate protocol. The relationship between local RPE and heart rate differed between tests. The results of this study show that increasing cadence during incremental arm crank ergometry provides a valid assessment of peak responses over a shorter duration but alters the heart rate-local RPE relationship.Peer reviewe