Palmyrene women holding a distaff and a whorl : a symbol of modesty or of professional pride ?

La filature et le tissage sont traditionnellement liés à l’activité des femmes, car la quenouille et le fuseau sont considérés comme les emblèmes de la femme vertueuse; ainsi Pénélope, symbole de toutes les vertus domestiques depuis les temps homériques. En Syrie, ne pourrait-on pas aussi considérer ces attributs comme représentatifs de femmes dirigeant des ateliers produisant des textiles pour le commerce à longue distance? En examinant les stèles funéraires de Syrie, principalement celles de Palmyre, l’auteur est enclin à une telle interprétation et en propose l’identification comme témoignage d’un métier féminin.Spinning and weaving is traditionally bound to women. Since Homeric picture of Penelope it became symbolic for domestic virtues. But could it be used in the Roman Syria as reference to industrious women leading workshops producing textiles for long distance trade? While examining the funerary steles from Syria, chiefly Palmyra, this author became inclined to such interpretation.Spinnen und Weben werden traditionell mit weiblichen Tätigkeiten in Verbindung gebracht. Der Spinnrocken und die Spindel gelten als die Embleme für die tugendhafte Frau so wie Penelope seit Homer alle häuslichen Tugenden symbolisiert. Könnten diese Attribute in Syrien möglicherweise Frauen repräsentieren, die Werkstätten geleitet haben, in denen für den Export bestimmte Textilien hergestellt wurden? Die Autorin hat die syrischen Grabstelen, hauptsächlich die Stelen aus Palmyra untersucht, und legt eine solche Interpretation nahe. Sie schlägt die Identifizierung dieser Attribute als Zeugnis der Existenz eines Frauenberufes vor

Introduction

Zadanie pt. „Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki” nr 885/P-DUN/2014 dofinansowane zostało ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej naukę

A fragmentary lintel from Et-Tell, Israel

Present article deals with a block of basalt found on Et-Tell, identified with biblical Bethsaida. The block is only partially preserved and has today the dimensions: length 105,5 cm and 83 cm, height varying from 38 cm to 36,6 cm, depth between 46 cm and 36,5 cm. From the shape of the fragment and from the placement of the decoration it may be deduced that the stone formed originally a lintel. Decoration is carefully executed by use of the small-calibrated claw-chisel. It consists of a meander pattern with the motives of rosettes. Alternately a whirling rosette and a still standing are placed between the arms of meander. It is argued, on the stylistic and iconographical reasons, that the lintel should be dated to the Augustean period. There is pointed out on intensified influence of Roman art and culture during the reign of Herod the Great and his heirs. Further, the analysed motif of meander is compared to the similar motifs on basalt architecture of Hauran and Golan and the limestone architecture of nearby settlements of Galilee.Zadanie pt. „Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki” nr 885/P-DUN/2014 dofinansowane zostało ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej naukę

Private apotheosis. Remarks on a tondo from Caesarea Paneas

This tondo was found in 1964 in a tomb in Caesarea Philippi (Caesarea Paneas), a foundation by Philippus, son of Herod the Great, on the site of Baalgad by the sources of the river Jordan. It is cast in thick bronze (0.5-1 cm thickness) and measures: Diam: 40 cm, H (of the bust): 34 cm, W (of the bust): 24 cm. It was fixed in a roughly lentoid shaped opening in the tondo, size 19 cm x 11 cm. The female represented in the tondo is young and carries a variant of the hairstyle often interpreted as proper to a goddess. She also wears a diadema. She has been interpreted either as a princess or as a goddess, probably Aphrodite. The present author considers the bronze as representing a young deceased female in the guise of a nymph. In literature such women who died young are often said to have been abduced by the nymphs. Found in a funerary context, the representation would be interpreted as a case of private apotheosis. There are several cases among the funerary portraits in Syria, suggesting deification post mortem. The type of representation belongs to the Greco-Roman repertory, but the tondo has both stylistic and technical features pointing to a local manufacture. A Trajanic-Hadrianic date is a possibility considering the chronology of this item.Zadanie pt. „Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki” nr 885/P-DUN/2014 dofinansowane zostało ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej naukę

The interpretation of the decoration o f the tonos in Northern Jordan in the light of the Roman period symbolism

The necropolis in Qweilbeh-Abila, Jordan, has been explored since 1969. The results were published by French scholars in two volumes of high value. Both the topography of the tombs and their inventory show similarities to these of Skythopolis, the westernmost town of the Syrian Decapolis. In this article painted decoration of one of the tombs (tomb QI) , called the tomb of Loukianos, is considered. In its side room a series of four pictures showing a young woman in varying poses, supplemented by two pictures with therio-vegetal motives were placed on the walls. This series has been interpreted by the French scholar as belonging in a Christian context and was dated to the Late Antique period. This author, pointing to dress and material context interprets the pictures as connected with a Pagan eschatology, especially vivid in the Orient in the Hadrianic period. She interprets the pictures as showing an educated and well-adjusted girl from a well-to-do family in scenes characteristic of the life of a girl of her standing: reading, playing music, dancing. A second century date is proposed for the painted decoration, pointing to the provincialism of the style.Zadanie pt. „Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki” nr 885/P-DUN/2014 dofinansowane zostało ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej naukę

Analiza kontekstu topograficznego i historycznego nadproża odkrytego na et-Tell

Artykuł omawia fragmentaryczny blok bazaltowy o przekroju prostokątnym, odkryty podczas prospekcji archeologicznej na et-Tell - tellu identyfikowanym z biblijną Betsaidą. Fragment ten, interpretowany jako nadproże, ma wymiary: długość wahającą się pomiędzy 105,5 cm a 83 cm, wysokość wahającą się w granicach od 38 cm do 36,6 cm, głębokość wahającą się w granicach od 46 cm do 36,5 cm. Zabytek jest dobrze zachowany; dekorację strony przedniej stanowi motyw krzyżującego się meandra z wypełnieniem rozetowym. Dekoracja jest staranna, relief płytki. Artysta-kamieniarz w celu uzyskania chropowatej faktury posługiwał się drobno kalibrowaną gradziną i groszkownikiem. Na podstawie analizy ikonograficznej, analizy stylu oraz analizy porównawczej autorka datuje zabytek na okres panowania dynastii julijsko-klaudyjskiej, ukazując jego związki kulturowe ze sztuką okresu Augusta. Następnie rozpatrywany motyw zestawia z podobnymi motywami występującymi w zdobnictwie architektury bazaltowej Hauranu i Wzgórz Golan oraz na zabytkach architektury wapiennej Galilei. Ukazuje także wędrówkę motywu zdobniczego oraz wędrówkę samego zabytku, w sensie dosłownym, jako konkretnego obiektu użytkowanego na przestrzeni wieków.Zadanie pt. „Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki” nr 885/P-DUN/2014 dofinansowane zostało ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej naukę