Improving advance care planning in patients with dementia: the effect of training nurses to engage in ACP-related conversations

status: publishe

Vroegtijdige zorgplanning in een woonzorgcentrum. Analyse van implementatie en zorginhoud

Kwaliteitsvolle vroegtijdige zorgplanning en levenseindezorg krijgen steeds meer aandacht binnen de eerste lijn. Ook in het woonzorgcentrum (WZC) kan vroegtijdige zorgplanning waardevol zijn, indien het juist wordt gehanteerd. In dit onderzoek wordt de implementatie van vroegtijdige zorgplanning in een woonzorgcentrum nagegaan aan de hand van volgende onderzoeksvragen: welke zorgafspraken worden vroegtijdig vastgelegd? Welke ingrijpende en levenseindebeslissingen worden genomen aan het levenseinde? Is er congruentie tussen vastgelegde afspraken en uitgevoerde levenseindezorg? Uit de resultaten blijkt dat de meerderheid van de WZC-bewoners in aanraking komt met vroegtijdige zorgplanning. Toch zijn er nog hiaten binnen de initiatie, de documentatie, het procesmatige verloop en de communicatie van vroegtijdige zorgplanning.status: publishe

Implementatie van vroegtijdige zorgplanning in een woonzorgcentrum: een analyse

Context: Kwaliteitsvolle vroegtijdige zorgplanning (VZP) en levenseindezorg vervullen een steeds prominentere rol in het zorglandschap binnen de eerste lijn. In het woonzorgcentrum (WZC) kan VZP een waardevol instrument zijn, indien het juist wordt gehanteerd en geïmplementeerd. Onderzoeksvraag: Hoe verloopt de implementatie van VZP in een WZC? Dit werd nagegaan door volgende deelvragen: Welke zorgafspraken werden er vroegtijdig vastgelegd? Welke ingrijpende-­‐ en levenseindebeslissingen werden uitgevoerd aan het levenseinde? Was er congruentie tussen vastgelegde VZP en uitgevoerde levenseindezorg? Wat was de perceptie van zorgkwaliteit aan het levenseinde door huisarts, (hoofd)verpleging en vertegenwoordiger patiënt? Methode (literatuur en registratiewijze): Er vond een verkennend literatuuronderzoek plaats naar de kernelementen van VZP in WZC’s en de onderzoeksvragen via de belangrijkste databanken (Nederlandstalige artikelbronnen, richtlijnen, Cochrane database en Medline). Het onderzoek vond plaats in een WZC waar reeds meer dan twee jaar een project rond VZP geïmplementeerd werd. De onderzoeksgroep (n=37) bestond uit rusthuisbewoners die overleden in de onderzoeksperiode van ruim acht maanden (mei 2013 – februari 2014). Een hoofdbevraging (aspecten VZP en uitgevoerde beslissingen levenseinde) werd afgenomen bij de behandelende huisarts. Een bijkomende bevraging (perceptie zorgkwaliteit) werd afgenomen bij huisarts, (hoofd)verpleegkundige en vertegenwoordiger patiënt. Resultaten: Bij 32 overleden bewoners (86,5%) vond er een vorm van VZP plaats (19 VZP-­‐gesprekken, 13 andere overlegmomenten). 23 overleden bewoners (62,2%) beschikten over een Code Beperking Therapie (CBT). Bij 12 overledenen (32,4%) werd een vertegenwoordiger aangesteld. De documentatie van deze gegevens in de dossiers lag lager: respectievelijk 13 VZP-­‐verslagen (35,1%), 18 CBT’s (48,6%) en 5 vertegenwoordigers (13,5%). De verslaggeving rond VZP was vaak erg beperkt. Huisartsen en bewoners waren meermaals niet aanwezig op het overleg. Drie maanden voor overlijden vond er bij 37,8% van de bewoners nog geen enkel initiatief tot een vorm van VZP plaats. Ziekenhuisopnames (22/37 bewoners – 59,5%) en antibioticatherapie (26/37 bewoners – 70,3%) waren de meest voorkomende ingrijpende beslissingen in de laatste drie levensmaanden. In de terminale fase waren niet-­‐behandelbeslissingen (18/23 bewoners – 78,2%) en pijn-­‐ (en symptoom)bestrijding (19/23 bewoners – 82,6%) de meest frequente levenseindebeslissingen. In 83,7% van de casussen was er congruentie tussen vastgelegde vroegtijdige zorgafspraken en uitgevoerde levenseindezorg. Deze resultaten moeten echter met voorzichtigheid geïnterpreteerd worden. Enkele aspecten aangaande kwaliteitsvolle VZP en andere levenseindezorg werden positiever gepercipieerd door zorgverleners, dan door vertegenwoordigers van de patiënt. Conclusies: De meerderheid van de WZC-­‐bewoners komen in aanraking met VZP. Toch slaagt men er vaak niet in om tot de essentie van dit domein door te dringen. Er zijn nog hiaten binnen de initiatie, de documentatie, het procesmatige verloop en de communicatie van VZP. Goede educatie van alle betrokkenen ligt aan de basis van goede VZP. Slechts wanneer het volledige zorgteam de vaardigheden beheerst, kan de echte essentie van VZP in het WZC tot zijn recht komen.status: publishe

Palliatieve zorg voor de patiënt met dementie

Palliative care for people with dementia Patients dying from dementia have been shown to need healthcare comparable to those of patients with cancer. Patients with dementia have unquestionably a decreased survival rate compared with those without dementia. Distressing symptoms, such as pain and dyspnea, are common in the last three to six months of their life. Pneumonia and other infections, as well as hip fractures or eating problems are frequent complications in the advanced stage and associated with a high six-month mortality rate. Understanding the clinical course of the final stage of dementia and the possible foresight of the survival time may prevent unnecessary actions and facilitate the benefits of good palliative care at the right moment. Estimating the survival time in dementia remains a difficult exercise due to the individual variability. The state of the decreasing functionality should be a more accurate benchmark to optimise palliative care.status: publishe

Oud en moe van dagen: levensmoeheid bij ouderen

Levensmoeheid bij ouderen kan aanleiding geven tot een wens om te sterven. Deze tekst biedt artsen een praktische handleiding over deze problematiek. De lichamelijke, psychische en sociaaleconomische risicofactoren voor levensmoeheid moeten opgespoord en geëvalueerd worden op hun reversibiliteit en behandelmogelijkheden. Een multidisciplinaire evaluatie en aanpak van levensmoeheid is gezien de vaak multifactoriële etiologie wenselijk. De zorgverlener kijkt na of de levensmoeheid aanleiding geeft tot lijden dat uitzichtloos en ondraaglijk is. De uitzichtloosheid is een professioneel oordeel over het nog aanwezige behandelen zorgperspectief en is vaak objectiveerbaar. De ondraaglijkheid is een beleving van de patiënt, strikt persoonlijk en altijd subjectief. De criteria van de huidige wetgeving rond euthanasie, de reversibiliteit van de onderliggende oorzaken van levensmoeheid en de ondraaglijkheid van het lijden bepalen of een verzoek tot euthanasie van de patiënt met levensmoeheid in overweging kan worden genomen. Soms past een verzoek niet binnen het voorgestelde kader zodat een weloverwogen multidisciplinair advies van een commissie voor medische ethiek wenselijk is.status: publishe

Vieillesse et fatigue de vivre:la lassitude chez la personne âgée

Tiredness of life in older adults Tiredness of life in older adults can lead to a request for the wish to die . This articletext provides a practical approach for physicians of this problem on the basis of a flow chart. The main causes of tiredness of life should be identified and evaluated for their reversibility and treatment options. The first group are the physical factors which, besides organ pathology, should also take frailty into account as a possible cause. A second important group are the psychological risk factors such as psychiatric disorders, loneliness, dignity, subjective well-being, coping and spiritual power. These factors also determine the complaint and needs of the patient. Here is a multidisciplinary assessment and approach desirable. This multidisciplinary approach also applies to the socioeconomic risk factors. FAIRE SUIVRE In addition, the caregiver should examine if the weariness of life indeed gives rise to the suffering of the older person and to what extent this is hopeless and unbearable suffering. Hopelessness is a professional judgment about the remaining treatment and care perspective and is often objectified; unbearable is a matter of the patient and therefore always subjective and personal. FAIRE SUIVRE The current legislation on euthanasia, the reversibility of the underlying causes and the unbearable suffering will determine whether the request of the patient with tiredness of life can be considered. Some questions will not fit within the proposed framework. For those a multidisciplinary advice of an ethics committee may be desirable.status: publishe

Euthanasie bij personen met dementie. Reflecties van artsen

In the public debate on the extension of euthanasia for people with dementia, in addition to ethical considerations and arguments, other issues have to be kept in mind. The diagnosis of dementia is difficult and the clinical picture is very fluctuating. The assessment and especially the operationalization of legal capacity and the use of advance directives are complex problems. The discussion should be conducted against the backdrop of a cultural framework in which the interpretation and development of palliative care is crucial. The development of a framework like advance care planning creates opportunities. The question remains whether the legal issues can be clarified and whether a legal approach generates solutions for the problems describedstatus: publishe