The family as a source of social support for patients with colostomy

Wstęp. Wytworzenie kolostomii wiążę się ze znacznym obniżeniem jakości życia pacjentów. Istotną rolę w przystosowaniu się chorych do nowej sytuacji życiowej odgrywa wsparcie społeczne. Rodzina postrzegana jest jako jedno z fundamentalnych źródeł wsparcia. Cel pracy. Subiektywna ocena roli rodziny w zapewnianiu wsparcia społecznego dokonana przez osoby z wyłonioną kolostomią. Materiał i metody. Badaną grupę stanowiło 128 osób z wyłonioną kolostomią. W badaniach posłużono się metodą sondażu diagnostycznego oraz metodą statystyczną. Wsparcie społeczne oceniano przy pomocy Berlińskiej Skali Wsparcia Społecznego. Wyniki. Wyniki dowodzą, że poziom otrzymywanego wsparcia społecznego maleje wraz z czasem, jaki upłynął od momentu wyłonienia kolostomii. Czas wpływa również na obniżenie satysfakcji chorego z otrzymywanego wsparcia. Poziom zapotrzebowania na wsparcie jest stały przez cały okres choroby. Chorzy otrzymują zdecydowanie więcej wsparcia niż go oczekują. Wnioski. Proces wspierania przez rodzinę powinien mieć charakter ciągły i trwać przez cały okres życia chorego z kolostomią. Poziom wsparcia trzeba dostosować pod względem ilościowym i jakościowym do oczekiwań chorego. Problemy Pielęgniarstwa 2010; 18 (1): 41-46Introduction. Exposing colostomy is connected with a considerable fall of patient’s quality of life. Social support plays an important role in patient’s adaptation to a new life situation. Family is perceived as one of the most fundamental sources of support. Aim of the study. Subjective assessment of family’s role in giving social support to the patients with colostomy. Material and methods. The research group contained 128 persons with colostomy. In the research the method of diagnostic survey and statistic method were used. The social support was assessed with the Berlin Social Support Scale. Results. The results prove that the level of social support diminishes with time that has passed from the moment of creating colostomy. The time has also influence on the fall of the level of patient’s satisfaction with the received support. The level of demand for the support is constant throughout the whole period of illness. The patients receive much more support than they really expect. Conclusions. The process of support given by family should be permanent and be given throughout the whole rest of patient’s life. The level of the support should be adjusted to the patient’s expectation in terms of quantity and quality. Nursing Topics 2010; 18 (1): 41-4

Realizacja opieki stomijnej w Polsce w opinii pielęgniarek

Wstęp. Jakość i ciągłość opieki stomijnej ma duże znaczenie dla właściwego przebiegu hospitalizacji, rekonwalescencji, procesu akceptacji stomii oraz poprawy jakości życia pacjentów z wyłonioną stomią jelitową. Kluczową rolę w pielęgnacji i edukacji pacjenta pełni pielęgniarka.Cel pracy. Analiza opinii pielęgniarek na temat realizacji opieki nad pacjentami z wyłonioną stomią jelitową i pożądanych kierunków zmian.Materiał i metody. Badaniem objęto 72 pielęgniarki opiekujące się pacjentami z wyłonioną stomią jelitową w różnych ośrodkach medycznych w Polsce. W pracy zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, analizy dokumentacji i metody statystyczne. Narzędziem badawczym był autorski arkusz ankiety. Obliczenia statystyczne przeprowadzono przy użyciu pakietu statystycznego IBM SPSS 23 oraz arkusza kalkulacyjnego Excel 2010.Wyniki. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że 11,1% badanych pielęgniarek pracuje w oddziałach, w których wyodrębnione jest samodzielne stanowisko pielęgniarki stomijnej. W opinii 76,4% respondentek w ich ośrodkach pracy przeprowadzana jest edukacja przedoperacyjna, a edukatorami są zarówno pielęgniarki, jak i lekarze. W trakcie edukacji przedoperacyjnej najczęściej omawiane są ogólne zagadnienia z zakresu anatomii i fizjologii jelit oraz przebiegu operacji (89,1%). Wśród badanych pielęgniarek 30,9% pracuje w szpitalach, w których nigdy nie wyznacza się przedoperacyjnie miejsca stomii. Badane pielęgniarki deklarują, że znaczna część wypisywanych do domu pacjentów ma deficyty wiedzy i umiejętności w zakresie samoopieki. Najbardziej pomijanym aspektem edukacji jest życie seksualne. W opinii 25% respondentek zagadnienie to nie jest omawiane. Według 18,1% pielęgniarek pacjenci nie mają możliwości kontynuacji edukacji i opieki stomijnej w poradni chirurgicznej.Wnioski. W celu poprawy opieki stomijnej w Polsce należy utworzyć stanowiska pielęgniarek stomijnych, przywrócić poradnie stomijne, zorganizować środowiskową opiekę stomijną, zintensyfikować edukację przedoperacyjną oraz w każdym szpitalu wprowadzić procedurę przedoperacyjnego wyznaczania miejsca stomii

Self-evaluation of patients’ expectations and knowledge of preparation for surgery

Wstęp. Opracowanie optymalnego sposobu informowania i przygotowania pacjentów do planowej interwencji chirurgicznej wymaga oceny poziomu wiedzy i oczekiwań w tym zakresie. Cel pracy. Celem pracy jest analiza samooceny wiedzy pacjentów i ich oczekiwań w zakresie przygotowania do planowej operacji. Materiał i metody. Materiał stanowi 150 pacjentów przygotowywanych do planowanego zabiegu chirurgicznego na oddziale urologii, ortopedii i chirurgii Szpitala Miejskiego w Gdyni w okresie od grudnia 2009 do kwietnia 2010 roku. Zastosowane metody to sondaż diagnostyczny, analiza piśmiennictwa i analiza statystyczna. Wyniki i wnioski. Wyniki badań wskazują, że samoocena wiedzy pacjentów nie jest uzależniona od zmiennych demograficznych, natomiast oczekiwania są zależne od wykształcenia respondentów. Istotne różnice zachodzą pomiędzy oczekiwaniem osób pochodzących ze wsi a zamieszkującymi miasta powyżej 20 tysięcy mieszkańców.Introduction. The elaboration of the optimum method of informing and preparing patients for a scheduled surgery requires an evaluation of their level of knowledge and expectations in this respect. Aim of the study. The purpose of the paper is to examine the self-evaluation of patients’ knowledge of their preparation for a scheduled surgery, and the assessment of patients’ expectations. Material and methods. The material comprises 150 patients being prepared for a scheduled surgery at the Municipal Hospital in Gdynia Urology, Surgery and Orthopedics Ward from December to April 2010. The methods applied are diagnostic survey, literature analysis and statistical analysis. Results and conclusions. The study findings indicate that the self-evaluation of patients’ knowledge does not depend on demographic variables, while the expectations depend on the respondents’ education. There are significant differences between the expectations of persons living in the country and those living in towns with over 20 thousand inhabitants

Assessment of Oral Health in Long-Term Enteral and Parenteral Nutrition Patients: Significant Aspects of Nursing Care

Oral health is an underestimated factor affecting overall human health and quality of life. Long-term enteral or parenteral nutritional treatment requires not only regular assessment of access routes, the patient’s nutritional status, and tolerance to the selected method of nutrition but also of oral health. This article discusses the connections between the influence of chewing function, salivation, and xerostomia on the health of the oral cavity of patients on long-term enteral and parenteral nutrition. In addition, the role of nurses in assessing oral health is presented as well as crucial elements of a comprehensive oral assessment in a nursing care plan. Patients receiving long-term enteral and parenteral nutrition have an increased risk of developing oral diseases. Increasing knowledge about the factors affecting oral health among nurses is crucial to provide appropriate care for patients requiring long-term nutritional treatment with omission of the natural route of food intake. Regular assessment of oral health by nurses should be an important aspect in long-term nutritional treatment recommendations

Revisiting the history of stoma siting and its impact on modern day practice

Research supports that appropriate stoma placement results in fewer postoperative peristomal skin complications and enhanced adjustment to life with a stoma. In this article, an international group of enterostomal therapy nurses look back at the history of stoma siting, originally called stoma location, to better inform and improve today’s practice