COMPUTATION OF ANKLE TORQUE IN DIFFERENT STRATEGIES OF LANDING BY DYNAMIC MODELING

Ankle joint injury often occurs in sports. The purpose of this study was to compute ankle torque under different strategies of landing using human body movement simulation during landing for males and females. Kinematic and kinetic data were given to model and ankle torque under three strategies of landing was computed. Results showed that in first strategy there was a minimum value of peak ankle torque for both males and females. In second and third strategies by increasing plantar flexion of ankle, peak ankle torque was increased for both males and females. Results were in agreement with previous experimental investigations

BIOMECHANICAL MODELLING FOR COMPUTATION OF KNEE JOINT TORQUE IN DIFFERENT STRATEGIES OF STOP-JUMP LANDING

Knee injuries especially non-contact anterior cruciate ligament injury, is very common in sport activities and often occurs in landing. The purpose of this study was to recognize the risk factors and to recommend better landing strategies using dynamic modeling. For this purpose, the stop-jump landing was modeled using anthropometric, kinematic and kinetic data. The knee torque was calculated for different landing strategies. The result showed that the maximum knee torque for women was 42% more than men. When the knee flexion at the initial foot contact increased, the peak knee torque decreased. Finally, increasing the knee and hip angular displacement, the maximum knee torque decreased at first and then increased again. Therefore the knee flexion angle at initial foot contact and the knee and hip angular displacement are effective factors in reducing knee injuries

بررسی تأثیر 8 هفته تمرینات هوازی بر الگوی توزیع فشار کف پایی بیماران مبتلا به دیابت نوروپاتی

مقدمه: نوروپاتی حسی– حرکتی با تحت تأثیر قرار دادن اعصاب حسی و حرکتی منجر به کاهش حس عمقی، درک حرکت و موقعیت مفصل می‌شود. نتیجه آن تغییر الگوی راه رفتن از حالت طبیعی و تغییر مسیر مرکز فشار و اعمال فشار غیر طبیعی در نواحی متاتارسال می‌شود که در طی زمان احتمال بروز زخم پا را به همراه دارد. مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر تمرینات هوازی بر فشار کف پا در حین راه رفتن در بیماران نوروپاتی مبتلا به دیابت انجام شد. مواد و روش‌ها: جامعه آماری شامل بیماران مبتلا به دیابت، مبتلا به عارضه نوروپاتی بودند که 30 نفر از آن‌ها به عنوان نمونه آماری با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به طور داوطلبانه در دو گروه مساوی تمرین و شاهد قرار گرفتند که در پایان به 12 نفر در هر گروه کاهش یافتند (گروه تمرین 07/9 ± 85/55 سال و Kg/m2 09/10 ± 50/29 = Body mass index یا BMI، گروه شاهد 53/5 ± 66/54 سال و  Kg/m2 26/4 ± 55/31 = BMI). میزان حداکثر فشار کف پا در حین راه رفتن آزمودنی‌ها قبل و بعد از برنامه تمرینی با دستگاه Foot scan (RSscan) در ده ناحیه آناتومیکی اندازه‌گیری شد تا نواحی متأثر از تمرین به طور دقیق مشخص شود. گروه تمرین به مدت 8 هفته، هفته‌ای 3 جلسه و 1 ساعت در هر جلسه به انجام ورزش هوازی (بدون کنترل شدت تمرین) پرداختند. گروه شاهد در این مدت به زندگی معمول خود ادامه دادند. یافته‌ها: داده‌های فشار در پیش و پس آزمون با روش ANOVA با اندازه‌گیری‌های مکرر در نواحی ده‌گانه بررسی شد و نتایج نشان‌گر کاهش معنی‌دار فشار در نواحی متاتارسال و میان پا در گروه تمرین بود (05/0 ≤ P). در حالی که در گروه شاهد هیچ تغییر معنی‌داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که بیماران مبتلا به دیابت با انجام فعالیت‌های ورزشی می‌توانند صدمات ناشی از نوروپاتی مانند زخم پا را که به دلیل توزیع غیر طبیعی فشار به خصوص در ناحیه متاتارسال به وجود می‌آید، کاهش دهند. کلید واژه‌ها: فشار کف پایی، تمرینات هوازی، نوروپاتی مبتلا به دیاب

تاثير تقويت ايزوله عضلات دورکننده و چرخاننده خارجي ران بر قدرت کانسنتريک و اکسنتريک و مکانيک پرش- فرود با استفاده از سيستم امتيازدهي خطاي فرود

Background and Objectives: Landing has been shown to be one of the most important mechanisms of non-contact ACL injures. The relationship between hip abductor and external rotator muscle strength and landing mechanics has been well documented in the literature. But, a few studies have been investigated the effect of hip strengthening on landing mechanics. So, the purpose of the study was to investigate the effect of isolated hip abductor and external rotator muscle strengthening on concentric and eccentric strength and jump-landing mechanics using landing error scoring system. Materials and Methods: Thirty-two males with knee valgus angle more than 8 degrees were randomized into a training (n=16) or control group (n=16). The training group carried out 8 weeks of bilateral hip abductor and external rotator strengthening 3 times per week. Pre and post-test hip strength were measured with an isokinetic dynamometer (Kin-Com) and landing mechanics were assessed by Landing Error Scoring System. Data were analyzed via SPSS software applying paired sample t-test and ANCOVA at a significant level P< 0.05. Results: Between-group analysis revealed that there were significant group effects for hip strength and landing error score. Subjects in the training group demonstrated significantly greater concentric and eccentric hip abductor (P<0.001, P=0.004) and external rotator peak torques (P=0.01, P<0.001), also they showed a significant decrease in landing error score (P=0.004) respectively, whereas no within-group change was noted in the control group. Conclusion: An eight-week hip abductor and external rotator strengthening program was effective in improvement concentric and eccentric hip abductor and external rotator strength and landing mechanics. This kind of exercise might decrease less score by improved pelvis position and reduced knee valgus and trunk compensatory movement. How to cite this article: Safari Bak M, Khayam Bashi KH, Esmaeili H, Lenjannejadian SH. The Effects of Isolated Hip Abductor and External Rotator Muscle Strengthening on Concentric and Eccentric Strength and Jump-Landing Mechanics using Landing Error Scoring System. J Saf Promot Inj Prev. 2020; 8(3):139-48.    سابقه و هدف: فرود يکي از مهم‌ترين مکانيسم‌هاي آسيب غيربرخوردي رباط متقاطع قدامي است. بين ضعف عضلات دورکننده و چرخاننده خارجي ران و مکانيک فرود ارتباط معني‌داري وجود دارد؛ اما تاکنون تحقيقات محدودي در خصوص تأثير تقويت اين عضلات بر الگوي فرود انجام شده است. لذا هدف از تحقيق حاضر بررسي تأثير تقويت ايزوله عضلات دورکننده و چرخاننده خارجي ران بر قدرت درونگرا و برونگرا و مکانيک پرش- فرود با استفاده از سيستم امتيازدهي خطاي فرود بود. روش بررسي: سي دو مرد داراي ولگوس زانو بيش از 8 درجه به‌صورت تصادفي در دو گروه تجربي (16 نفر) و کنترل (16 نفر) قرار گرفتند. سپس گروه تجربي سه جلسه در هفته و به مدت هشت هفته تمرينات تقويتي عضلات دورکننده و چرخاننده خارجي ران را به‌صورت دوطرفه انجام دادند. در مرحله پيش و پس‌آزمون، قدرت عضلات مفصل ران با استفاده از دينامومتر ايزوکنتيک (کين کام) و مکانيک فرود با استفاده از پرسشنامه امتيازدهي خطاي فرود ارزيابي شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تي همبسته و تحليل کوواريانس در سطح معناداري (05/P<0) توسط نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: درخصوص قدرت عضلات مفصل ران و آزمون امتيازدهي خطاي فرود، نتايج تحليل بين گروهي تفاوت معني‌داري را نشان داد. آزمودني‌هاي گروه تجربي پس از 8 هفته افزايش معني‌داري به ترتيب در گشتاور درونگرا و برونگرا دور شدن (001/P<0)، (004/P=0) و چرخش خارجي ران (700/0=P)، (001/P=0) و نيز کاهش معني‌داري را در امتياز خطاي فرود (004/P=0) نشان دادند. در گروه کنترل هيچ‌کدام از متغيرها تغيير معني‌داري نداشت (05/0<P). نتيجه‌گيري: هشت هفته تمرينات تقويتي ايزوله عضلات دورکننده و چرخاننده خارجي ران در بهبود قدرت درونگرا و برونگرا اين عضلات و مکانيک فرود مؤثر بوده است. اين تمرينات احتمالاً با بهبود راستاي لگن و کاهش حرکات جبراني تنه و ولگوس زانو موجب کاهش نمرات خطاي فرود شده است. How to cite this article: Safari Bak M, Khayam Bashi KH, Esmaeili H, Lenjannejadian SH. The Effects of Isolated Hip Abductor and External Rotator Muscle Strengthening on Concentric and Eccentric Strength and Jump-Landing Mechanics using Landing Error Scoring System. J Saf Promot Inj Prev. 2020; 8(3):139-48. &nbsp