Further Therapeutic Options in Heavily Pretreated Colorectal Cancer Patients

In this paper, currently available systemic treatment options (regorafenib, trifluridine/tipiracil, re-challenge chemotherapy, mitomycin C plus capecitabine) for pretreated patients with metastatic colorectal cancer are discussed and compared in terms of their efficacy and safety profiles. Treatment of these patients has remained a challenge for oncologists. The evidence from clinical trials is encouraging. Knowledge of response biomarkers and/or prognostic factors may be helpful in the identification of patients who could benefit most from the treatment. Adequate medication compliance can be achieved due to awareness of toxicity risk among both physicians and cancer patients and appropriate prevention and management of adverse events

Detecting Unspecified Structure in Low-Count Images

Unexpected structure in images of astronomical sources often presents itself upon visual inspection of the image, but such apparent structure may either correspond to true features in the source or be due to noise in the data. This paper presents a method for testing whether inferred structure in an image with Poisson noise represents a significant departure from a baseline (null) model of the image. To infer image structure, we conduct a Bayesian analysis of a full model that uses a multiscale component to allow flexible departures from the posited null model. As a test statistic, we use a tail probability of the posterior distribution under the full model. This choice of test statistic allows us to estimate a computationally efficient upper bound on a p-value that enables us to draw strong conclusions even when there are limited computational resources that can be devoted to simulations under the null model. We demonstrate the statistical performance of our method on simulated images. Applying our method to an X-ray image of the quasar 0730+257, we find significant evidence against the null model of a single point source and uniform background, lending support to the claim of an X-ray jet

Hypothyroidism during treatment with tyrosine kinase inhibitors

Tyrosine kinase inhibitors are relatively new targeted therapy drugs used for the treatment of metastatic clear cell kidney carcinoma, gastrointestinal stromal tumours, thyroid carcinoma and pancreatic neuroendocrine tumours during the progression of the disease. Hypothyroidism or thyroid dysfunction is often a side effect of this treatment. Therefore, monitoring of thyroid hormone levels before the beginning and during the treatment of tyrosine kinase inhibitors is a necessity. Hypothyroidism correlates with objective response to the treatment. Sunitinib. This is the most described tyrosine kinase inhibitor which causes hypothyroidism. The mechanism of hypothyroidism is still unclear. Sorafenib. Symptoms of hypothyroidism occur in 18% of patients treated with sorafenib due to metastatic renal cell carcinoma. Imatinib. Hypothyroidism is one of the most frequent side effects of the treatment. Emergent tracheotomy was necessary due to larynx swelling during marked hypothyroidism. Motesanib. Hypothyroidism or increased TSH level is diagnosed in 22% to 69% of patients with metastatic differentiated or medullary thyroid carcinomas. The management of patients with thyroid dysfunction and related symptoms such as fatigue is undoubtedly a challenge to an oncologist.Inhibitory kinaz tyrozynowych są stosunkowo nowymi lekami z grupy przeznaczonej do terapii celowanych, stosowanymi w leczeniu nowotworów złośliwych, takich jak przerzutowy jasnokomórkowy rak nerki, stromalny nowotwór przewodu pokarmowego (GIST), raki tarczycy oporne na leczenie jodem radioaktywnym, przerzutowe guzy neuroendokrynne trzustki. Niedoczynność tarczycy lub dysfunkcja tarczycy są częstymi powikłaniami tego leczenia. Dlatego konieczne jest oznaczenie stężenia hormonów tarczycy przed rozpoczęciem i w trakcie leczenia inhibitorami kinaz tyrozynowych. Niedoczynność tarczycy pozostaje w ścisłym związku z obiektywną odpowiedzią na leczenie. Sunitynib. Jest najczęściej opisywanym inhibitorem kinaz tyrozynowych, który wywołuje niedoczynność tarczycy. Mechanizm niedoczynności pozostaje niejasny. Sorafenib. U 18% osób leczonych sorafenibem z powodu przerzutowego raka nerki występują objawy niedoczynności tarczycy. Imatynib. Niedoczynność tarczycy jest jednym z najczęstszych powikłań leczenia imatinibem. W przebiegu nasilonej niedoczynności występowała konieczność wykonania pilnej tracheotomii z powodu obrzęku krtani. Motesanib. Niedoczynność tarczycy lub podwyższone stężenie TSH jest rozpoznawane u 22–69% chorych na przerzutowego zróżnicowanego lub rdzeniastego raka tarczycy. Postępowanie z chorymi z dysfunkcją tarczycy i ze współistniejącymi objawami, takimi jak zmęczenie, jest niewątpliwie wyzwaniem dla onkologa

Leczenie raka płuca u chorych w podeszłym wieku

Rak płuca jest najczęstszym nowotworem złośliwym na świecie i w Polsce. Ponad połowa przypadków zarówno niedrobnokomórkowego, jak drobnokomórkowego raka płuca jest rozpoznawana u pacjentów powyżej 65. roku życia. Mimo dużej liczby zachorowań w populacji ludzi starszych wciąż nie ma wypracowanych standardów leczenia w tej grupie wiekowej. W pracy omówiono leczenie lokoregionalne (chirurgia, radioterapia) i leczenie systemowe (chemioterapia, terapie celowane) u osób starszych chorych na niedrobnokomórkowego i drobnokomórkowego raka płuca