Apis mellifera Mitochondrial DNA (mtDNA), A Rewiew Paper

This review paper presents a comprehensive analysis of the mitochondrial DNA (mtDNA) of Apis mellifera, commonly referred to as the Western honey bee. The present study aims to examine the genetic diversity, population structure, and evolutionary history of a species of insect that holds economic significance. This study elucidates the genetic determinants that impact the adaptive capacity, behavioral patterns, and overall well-being of honey bees through the examination of mitochondrial DNA (mtDNA) sequences derived from diverse honey bee populations across the globe. Furthermore, this study examines the potential implications of mitochondrial DNA (mtDNA) research on various aspects of beekeeping practices, conservation initiatives, and the comprehension of honey bee biology. This paper serves as a significant asset for researchers, beekeepers, and conservationists with a keen interest in exploring the genetic characteristics of Apis mellifer

Varroa jacobsoni kontrolünde ülkemizde kullanılan bazı ilaçların etkinliğinin araştırılması

The aim of this research was to investigate the effectiveness of fluvalinate (on wooden bars), amitraz (on paper strips) and coumaphos (liquid) against Varroa jacobsoni in honeybee (Apis mellifera L.) colonies. This research was carried out on 24 A. mellifera colonies in the Çukurova region in spring 1998. The colony strength, the area of sealed brood and the rate of infections were evaluated before and after the chemical applications. The level of varroa contamination for each colony was determined on 200 brood bees at the pupa stage and on 150-200 adult bees. After the application, dead fallen and alive drugged mites and dead bees on the modified bottom board were counted every day for sixteen days. Then the effectiveness of the three chemical applications was determined and the results statistically evaluated with the Henderson-Tilton method. The data obtained were evaluated statistically. Fluvalinate, Amitraz and Coumaphos were 97.3%, 91.1% and 83.4% effective on V. jacobsoni respectively. Colonies in the control group without treatment were strongly affected by varroa, resulting in very low honey yield. Conclusions from this research are that varroa is a very serious problem for Turkey, with migratory type management spreading this infection. If no precautions are taken, honey gathering will be impossible economically, and colony loss probability will be very high at the end of the season

A new application method of amitraz in controling Varroa jacobsoni in honeybees (Apis mellifera L.) colonies

Bu araştırma Varroa jacobsoni'ye karşı amitraz etken maddeli ilacın etkinliğini belirlemek amacıyla Çukurova Bölgesinde 1996 ilkbahar mevsiminde yapılmıştır. Bir önceki mevsimde değişik varroa kontrol yöntemleri kullanılan ve 1996 ilkbaharında varroa akarı ile farklı oranlarda bulaşıklık gösteren koloniler materyal olarak alınmıştır. Seçilen 20 adet an kolonisinde ilaçlama öncesi ve ilaçlama sonrasında 200-250 adet ergin arı, 200 adet kapalı yavru gözlerindeki varroa akarlarının varlığı belirlenmiştir. Gözlemlerden elde edilen sonuçlarla amitrazın etkinliği Henderson-Tilton yöntemi ile ortaya konulmuştur. Bu araştırına sonucunda 3 farklı grupdaki arı kolonisi üzerinde amitrazın etkinliği ortalama % 98.15, % 97.70 ve % 96.76 düzeyinde bulunmuştur. Bu sonuçlar atnitrazın yeni bir uygulama şeklinin bal arısı kolonilerinde Varroa jacobsoni'nin kontrolünde etkili ve başarılı bir şekilde kullanılabileceğini göstermektedir.The aim of this research is increasing the effectiveness of amitraz against Varroa jacobsoni by using a new application method on honeybee (Apis mellifera L.) colonies. Research was conduced in the Çukurova Region . located south part of Türkiye at the coasi of Mediterranean in 1996 spring. Twenty colonies were selected with different Varroa jacobsoni contamination which this colooies were controlled with other chemicals in the previous years, some of them not sufficiently effective. The level of varroa contamination for each colony were determined on 200-250 adult worker bees and in brood cells at pupa stage. After that amitraz prepares have given to each colonies then effectiveness of amitraz applications determined and results statically evaluated with Henderson Tilton method. The results were very impressive and significant, amitraz effectiveness were found 98,15; 97,70; 96,76 % for research groups respectively. This amitraz based application and applied method can be used safety to control of Varroa jacobsoni on honeybee colonies in the region

Feeding Effection on Colony Development and Honey Production of Honeybee (Apis mellifera L.) Colonies

Bu araştırma, 1997 yılı Şubat-Temmuz ayları arasında Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Arıcılık Ünitesinde 30 adet bal arısı (Apis mellifera L.) kolonisinde yürütülmüştür. Materyal olarak seçilen arı kolonileri arılı ve yavrulu çerçeve sayıları açısından eşitlenerek, her grupta 10'ar koloni olacak şekilde tesadüfi olarak 3 gruba ayrılmıştır. Birinci gruba; şurup+vitamin+mineral+antibiyotik karışımı, ikinci gruba; şurup (1/1 oranında sakkaroz-su) verilmiş, üçüncü grubu hiçbir beslemenin yapılmadığı kontrol grubu oluşturmuştur. Araştırma sonucuna göre beslemenin arılı çerçeve sayısı üzerine etkisi ortalama I.grupta 9.80±0.6, II. grupta 9.50±0.33 ve kontrol grubunda 8.30±0.88 adet; yavrulu alan miktarı ise sırasıyla ortalama 3125±228, 2725±209 ve 2440±420 cm2 olarak bulunmuştur. Bu üç grubu oluşturan arı kolonilerinin arılı çerçeve sayısı ve yavrulu alan miktarı bakımından aralarındaki fark istatistiki olarak önemli (P<0.01) bulunmuştur. Ayrıca arı kolonilerinin bal verim ortalamaları I. grupta 43.80±1 28 kg/koloni, II. grupta 36.30±2.59 kg/koloni ve kontrol grubunda 19.20±1.50 kg/koloni olmuştur. Arı kolonilerinin erken ilkbaharda şurup+vitamin+mineral+antibiyotik katkılı beslenmeleri sonucu yanlızca şurup ile beslemeye oranla %21, hiç besleme yapılmayan kontrol kolonilerine göre %128 daha fazla bal üretimi gerçekleştirdikleri belirlenmiştir.These presented research results were carried out at the Research Fields of University of Çukurova, Faculty of Agriculture. The aim of the research was to investigate the effects of different feeding programs on brood rearing development of colony population and honey production resulting five feeding's from mid of February to the end of July in 1997. The tested feeding programs were, feeding with syrup (1/1 sucrose-water) + vitamins + minerals + antibiotics); feeding with only syrup (1/1 sucrose-water) and the control group, without feeding. Then 30 colonies was equalized, were divided in three random part with ten replicates. The population development, brooding productivity and honey gathering abilities were observed, and evaluated in three weekly intervals until to mid July. Harvested honey from each colony was weighted and the obtained data was tested statistically. Results of the different feeding treatment were significantly different (P< 0.01). Colony populations of the first, second and the third groups were 9.80±0.6, 9.50±0.33 and 8.30±0.88 Number of Frame/worker Bee; The brood rearing areas were 3125±228; 2725±209 and 2440±420 cm2 respectively. Regarding honey production the highest yield was obtained from the first group as 43.80±1 28 kg/colony in researching period which was followed by second and third groups, with 36.30±2.59, and 19.20±1.50 kg/colony. The first group more significantly yielded honey than other groups. Syrup + vitamins + minerals + antibiotics application by oral way was very effective for promoting honey production. Yields of the first group were higher than the second group 10 to 30%, which was fed with only syrup. The first groups honey yields were 108 to 150% higher than controls. In conclusion to concern Southern Turkiye, especially in low lands, artificial feeding in early spring is essential. Using vitamins, minerals and antibiotics with in syrup is very economics and it is strongly advised to beekeeper

The investigation on the effects of some chemicals used to control Varroa jacobsoni in Turkey

The aim of this research was to investigate the effectiveness of fluvalinate (on wooden bars), amitraz (on paper strips) and coumaphos (liquid) against Varroa jacobsoni in honeybee (Apis mellifera L.) colonies. This research was carried out on 24 A. mellifera colonies in the Çukurova region in spring 1998. The colony strength, the area of sealed brood and the rate of infections were evaluated before and after the chemical applications. The level of varroa contamination for each colony was determined on 200 brood bees at the pupa stage and on 150-200 adult bees. After the application, dead fallen and alive drugged mites and dead bees on the modified bottom board were counted every day for sixteen days. Then the effectiveness of the three chemical applications was determined and the results statistically evaluated with the Henderson-Tilton method. The data obtained were evaluated statistically. Fluvalinate, Amitraz and Coumaphos were 97.3%, 91.1% and 83.4% effective on V. jacobsoni respectively. Colonies in the control group without treatment were strongly affected by varroa, resulting in very low honey yield. Conclusions from this research are that varroa is a very serious problem for Turkey, with migratory type management spreading this infection. If no precautions are taken, honey gathering will be impossible economically, and colony loss probability will be very high at the end of the season.The aim of this research was to investigate the effectiveness of fluvalinate (on wooden bars), amitraz (on paper strips) and coumaphos (liquid) against Varroa jacobsoni in honeybee (Apis mellifera L.) colonies. This research was carried out on 24 A. mellifera colonies in the Çukurova region in spring 1998. The colony strength, the area of sealed brood and the rate of infections were evaluated before and after the chemical applications. The level of varroa contamination for each colony was determined on 200 brood bees at the pupa stage and on 150-200 adult bees. After the application, dead fallen and alive drugged mites and dead bees on the modified bottom board were counted every day for sixteen days. Then the effectiveness of the three chemical applications was determined and the results statistically evaluated with the Henderson-Tilton method. The data obtained were evaluated statistically. Fluvalinate, Amitraz and Coumaphos were 97.3%, 91.1% and 83.4% effective on V. jacobsoni respectively. Colonies in the control group without treatment were strongly affected by varroa, resulting in very low honey yield. Conclusions from this research are that varroa is a very serious problem for Turkey, with migratory type management spreading this infection. If no precautions are taken, honey gathering will be impossible economically, and colony loss probability will be very high at the end of the season

VARROA İLE MÜCADELE YÖNTEMLERİ

Son yıllarda arı paraziti varroa destructor' ın dünya genelinde yayılım göstermesi, arıcılık üzerine olumsuz etkiler yapmıştır. Bir çok ülkede son yıllarda bu parazit ile biyolojik, genetik, hormonal ve kimyasal kontrol yöntemleri geliştirilmiştir. Şu ana kadar varroa kontrolünde pyretroidler (Apistan, Klartan, Bayvarol) yaygınlıkla kullanılmaktadır. Bununla birlikte Avrupa ve Kuzey amerika da Varroalar bu kimyasallara karşı direnç oluşturmuştur. Varroaya karşı kullanılan diğer kimyasallar (Perizin, Apitol, Folbex) yavrusuz kolonilerde etkili etkili olarak kullanılmaktadır. Bu maddelerin sürekli kullanımı sonucu, balmumunda kalıntısı hızla artmakta, buna karşın baldaki kalıntısı daha düşük düzeyde seyretmektedir. Bu ürünler arı ürünlerinin kalitesini olumsuz etkilemektedir. Günümüzde kimyasal kullanımına alternatif olabilecek kontrol yöntemleri üzerinde çalışmalar başlatılmıştır. Bu çalışmalar '' Integre Varroa Kontrol Yöntemi '' adı verilen bir program içerinde şekillenmektedir. Bu programda formik, oksalik ve laktik asit gibi organik asitler, tymol gibi esansiyel yağlarile sırlanmış erkek arı gözlerinin kovandan alınması, Varroaların yavru gözünde yakalanması gibi biyoteknik yöntemler ön plana çıkmaktadır. Organik asitler ve esansiyel yağlar doğada yaygınlıkla bulunmakta ve bunların bir kısmı balın doğal yapısında bulunmaktadır. Organik asitlerin kullanımı arı ürünlerinde kalıntı problemi yaratmamaktadır. Bununla beraber organik asitler balmumunda birikebilmektedir, ancak biriken bu yağların bir kısmı buharlaşarak balmumundan uzaklaşmaktadır. Alternatif olabilecek bu savaşım yöntemleri bir uygulama stratejisi içinde, her yıl geçerli olan çevre koşullarına göre düzenlenerek yürütülmelidir

Çeşitli insektisit ve akarisitlerin bal arısı (Apis mellifera L., 1758) 'na olan etkileri ve bunların bal arısı paraziti Varroa jacobsoni oudemans,1904'ye karşı savaşımda kullanma olanakları

TEZ285Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 1985.Kaynakça (s. 122-131) var.xi, 133 s. : rnk. res. ; 30 cm.

Peteklerin Büyük Mum Güvesi (Galleria mellonella l.)’ne Karşı Korunması Üzerine Bir Araştırma

Büyük mum güvesi (Galleria mellonella L.) aktif bal toplama döneminde kovan içerisinde ve kovan dışında depolanan işlenmiş peteklere zarar vermekte ve önemli miktarda balmumu kayıplarına yol açmaktadır. Bu zararlıya karşı yapılan kontrol çalışmalarında, çeşitli kimyasal maddeler (paradiklorbenzen, etilen dibromid, kükürtdioksit, asetik asit, kalsiyum siyanid, metilbromid vb), fiziksel uygulamalar (ısıtma, soğutma) ve biyolojik yöntemler (Bacillus thuringiensis) kullanılmaktadır. Ancak bu koruma önlemleri birtakım özel uygulamaların yapılması ile ek harcamaları gerektirmektedir. Akdeniz iklim koşullarında yürütülen bu çalışmada balmumu peteklerinin Galleria mellonella’ya karşı korunmasında kullanımı basit ve elde edilmesi kolay olan sodyum klorür (sofra tuzu) ve paradiklorbenzen (naftalin) uygulamalarının etkileri araştırılmış, sonuçlar kontrol grubu ile karşılaştırılmıştır. Araştırmanın her grubunda 30'ar adet işlenmiş ve işlenmemiş toplam 60 petek kullanılmış, petekler üzerinde yapılan belirlemeler değerlendirilmiştir. Sonuçta peteklerin güveye karşı korunmasında sodyum klorür uygulamasının, kontrol grubu ile karşılaştırıldığında mum güvesine karşı P<0.05 düzeyinde etkili olduğu saptanmıştır. Peteklerin korunmasında sodyum klorür kullanımının kolaylığı, giderinin düşük olması ve petek üzerinde herhangi bir zararlı kalıntı bırakmaması açısından arı yetiştiricileri tarafından güvenlikle uygulanabilecek savaşım yöntemi olarak öne çıkmaktadır. Akdeniz Bölgesinin iklim özellikleri, Galleria mellonella'nın kovan içerisinde ve depolarda gelişmesi için son derece uygun bir ortam oluşturmaktadır. Bu açıdan balmumu peteklerinin mum güvesinden korunmasında sodyum klorür kullanılmasının olumlu sonuçlar vermesi, bu koruma yönteminin zararlının etkili olduğu diğer bölgelerde de başarılı bir şekilde uygulanabileceğini göstermektedir