Incidentally discovered paroxysmal atrial fibrillation

W pracy opisano przypadek bezobjawowego, napadowego, wykrytego przypadkowo migotania przedsionków u młodego dorosłego.The case report of paroxysmal, silent, incidentally diagnosed atrial fibrillation in young adult

Is the diagnostic function of pacemakers a reliable source of information about ventricular arrhythmias?

Background: The aim of this study was to evaluate the reliability of pacemaker diagnostic function in diagnosing ventricular arrhythmias. Methods: We compared the occurrence of ventricular ectopic beats in 51 simultaneous 24-hour electrocardiogram (ECG) recordings and pacemaker event counters printouts. The diagnostic function of a pacemaker allowed also for a qualitative assessment in 38 patients. In these cases, the occurrence of complex forms of ventricular arrhythmias was cross-checked for accelerated ventricular rhythms together with ventricular tachycardia, and triplets and couplets. The detection of at least one type of complex ventricular form of arrhythmia, diagnosed by both methods, was considered as an agreement between the methods. Results: The results of ventricular ectopic beat counts differed significantly between the methods. In three (6%) patients, the results were consistent; in 20 (39%) the pacemaker underestimated results; in 28 (55%) they were overestimated. When more liberal criteria of agreement were applied, clinically significant differences were observed in 24 (47%) patients; in seven (29%) patients the count made by the pacemaker was lowered; and in 17 (71%) it was overestimated. Ventricular tachycardias were recorded in 24-hour ECG in eight patients. In three, they were identified by the pacemaker diagnostic function. In five, the pacemaker did not recognize tachycardia (because of its frequency being below 120/min). In nine, tachycardia was recognized falsely. The sensitivity in ventricular tachycardia diagnosis by pacemaker diagnostic function was 38%, specificity - 70%, the value of a positive result - 25%, negative - 81%. Conclusions: The evaluation of ventricular arrhythmias by pacemaker cannot serve as the only reliable diagnostic method of arrhythmias. The presence of a large number of sequences that may correspond to ventricular arrhythmia or failure to sense, should result in verification via 24-hour ECG monitoring. (Cardiol J 2010; 17, 5: 495-502

Czy rozruszniki są wiarygodnym źródłem informacji o komorowych zaburzeniach rytmu?

Wstęp: Celem pracy była analiza wiarygodności oceny komorowych zaburzeń rytmu uzyskiwanej dzięki funkcjom diagnostycznym rozruszników. Materiał i metody: Występowanie pobudzeń komorowych (w okresie 24 godzin) oceniono w 51 zapisach EKG metodą Holtera i porównano z wydrukami ze stymulatora, wykonanymi w tym samym okresie co 24-godzinne rejestracje EKG. U 38 osób funkcja diagnostyczna stymulatora pozwalała również na ocenę jakościową - oceniono u nich zgodność występowania złożonych form komorowych zaburzeń rytmu, to jest przyspieszonych rytmów komorowych i częstoskurczów komorowych łącznie, oraz trójek i par. Jako warunek zgodności w zakresie wykrycia złożonych form komorowych zaburzeń rytmu uznano fakt stwierdzenia przynajmniej jednego zaburzenia danego typu przez obie metody. Wyniki: Rezultaty zliczeń pobudzeń komorowych różniły się istotnie w zakresie obu metod. U 3 (6%) pacjentów wyniki były zgodne, u 20 (39%) stymulator zaniżył wyniki, u 28 (55%) osób zawyżył. Stosując liberalne kryteria zgodności, różnice istotne klinicznie stwierdzono u 24 (47%) osób, w tym u 7 (29%) zliczenia pobudzeń komorowych przez stymulator były zaniżone, a u 17 (71%) - zawyżone. Częstoskurcze komorowe rejestrowano w 24-godzinnym EKG u 8 pacjentów. U 3 były one rozpoznane przez funkcję diagnostyczną. U 5 osób stymulator nie rozpoznał częstoskurczów (z powodu częstości < 120/min), u 9 pacjentów fałszywie rozpoznał ich obecność. W rozpoznawaniu częstoskurczów komorowych czułość opcji diagnostycznej wynosiła 38%, swoistość - 70%, wartość wyniku dodatniego - 25%, ujemnego - 81%. Wnioski: Funkcja oceniająca komorowe zaburzenia rytmu w stymulatorach nie może być jedyną wiarygodną metodą diagnostyczną arytmii. Stwierdzenie dużej liczby sekwencji, mogących odpowiadać komorowym zaburzeniom rytmu lub zaburzeniom czuwania, powinno skłaniać do weryfikacji za pomocą 24-godzinnego badania EKG. (Folia Cardiologica Excerpta 2010; 5, 5: 258-265

Wpływ korzystania z telefonu komórkowego na zapis EKG rejestrowany metodą Holtera

Telefon komórkowy a 24-godzinne EKG Wstęp: Telefony komórkowe są coraz powszechniej używane w życiu codziennym. Ich wpływ na niektóre urządzenia może być niekorzystny. Dotychczas nie oceniano wpływu korzystania z telefonu komórkowego na jakość rejestracji 24-godzinnego EKG. Cel pracy: Ocena wpływu korzystania z telefonu komórkowego na jakość zapisu 24-godzinnego EKG i propozycja zaleceń dotyczących używania telefonu w trakcie rejestracji EKG metodą Holtera. Materiał i metody: Badaniami objęto 42 pacjentów, u których wykonano rutynowe zapisy 24-godzinnego EKG. Na początku rejestracji oceniano jakość zapisu przed rozmową i podczas prowadzenia rozmowy przez telefon komórkowy (wyjściowo umieszczony < 10 cm od rejestratora). U części pacjentów oceniano występowanie zakłóceń w okresie całej rejestracji (telefon umieszczony wyjściowo w miejscu dowolnym). Analizowano zapisy wykonane za pomocą rejestratorów cyfrowych (n = 15) i analogowych (n = 27). Wyniki: W 11/15 zapisów cyfrowych i 13/27 analogowych rejestrowano krótkotrwałe (10&#8211;60 s) zakłócenia utrudniające analizę zapisu. Szczególne utrudnienia oceny zapisu dotyczyły rejestracji 24-godzinnego EKG u pacjentów z rozrusznikiem. W wypadku rejestratorów cyfrowych artefakty były widoczne również, gdy telefon był umieszczony > 10 cm od rejestratora. Wnioski: Korzystanie z telefonu komórkowego może powodować krótkotrwałe zakłócenia zapisu 24-godzinnego EKG. Zakłócenia występują częściej przy zastosowaniu rejestratorów cyfrowych. Proponujemy, aby zalecać pacjentom umieszczanie telefonów komórkowych możliwie jak najdalej od rejestratora 24-godzinnego EKG, a w przypadku rejestratorów cyfrowych zalecać również ograniczanie liczby rozmów

Wpływ korzystania z telefonu komórkowego na zapis EKG rejestrowany metodą Holtera

Telefon komórkowy a 24-godzinne EKG Wstęp: Telefony komórkowe są coraz powszechniej używane w życiu codziennym. Ich wpływ na niektóre urządzenia może być niekorzystny. Dotychczas nie oceniano wpływu korzystania z telefonu komórkowego na jakość rejestracji 24-godzinnego EKG. Cel pracy: Ocena wpływu korzystania z telefonu komórkowego na jakość zapisu 24-godzinnego EKG i propozycja zaleceń dotyczących używania telefonu w trakcie rejestracji EKG metodą Holtera. Materiał i metody: Badaniami objęto 42 pacjentów, u których wykonano rutynowe zapisy 24-godzinnego EKG. Na początku rejestracji oceniano jakość zapisu przed rozmową i podczas prowadzenia rozmowy przez telefon komórkowy (wyjściowo umieszczony < 10 cm od rejestratora). U części pacjentów oceniano występowanie zakłóceń w okresie całej rejestracji (telefon umieszczony wyjściowo w miejscu dowolnym). Analizowano zapisy wykonane za pomocą rejestratorów cyfrowych (n = 15) i analogowych (n = 27). Wyniki: W 11/15 zapisów cyfrowych i 13/27 analogowych rejestrowano krótkotrwałe (10&#8211;60 s) zakłócenia utrudniające analizę zapisu. Szczególne utrudnienia oceny zapisu dotyczyły rejestracji 24-godzinnego EKG u pacjentów z rozrusznikiem. W wypadku rejestratorów cyfrowych artefakty były widoczne również, gdy telefon był umieszczony > 10 cm od rejestratora. Wnioski: Korzystanie z telefonu komórkowego może powodować krótkotrwałe zakłócenia zapisu 24-godzinnego EKG. Zakłócenia występują częściej przy zastosowaniu rejestratorów cyfrowych. Proponujemy, aby zalecać pacjentom umieszczanie telefonów komórkowych możliwie jak najdalej od rejestratora 24-godzinnego EKG, a w przypadku rejestratorów cyfrowych zalecać również ograniczanie liczby rozmów

Mental stress, heart rate and endothelial function in patients with syndrome X

Background: The aim of the study was to determine whether the baseline heart rate (HR) and changes in HR after mental stress (MS) can influence endothelial function in syndrome X. Methods: Forty four patients with syndrome X (F/M: 21/23, mean age: 55.4 &#177; 10.7 years) were examined. The endothelium-dependent flow-mediated dilation (FMD) was defined as the percentage change in the brachial artery diameter during reactive hyperaemia related to baseline (%FMD). The %FMD was assessed before and after (at 10, 30, and 45 min) standardised three-minute MS. HR and blood pressure were monitored simultaneously. The %FMD values were compared between subgroups characterised by baseline HR, maximum HR and DHR, and HR after MS below and over the median values. Results: The values of %FMD measured at 10, 30 and 45 min after MS (4.39 &#177; 5.4%, 4.99 &#177; 3.9%, 4.03 &#177; 3.5%, respectively; p < 0.001) were significantly lower than baseline values (7.73 &#177; 4.9%). Impaired vasodilatation after MS was observed in the following subgroups of patients: those with baseline HR below the median (< 71.5 bpm; baseline: 8.35 &#177; 5.8%; 10 min: 2.87 &#177; 3.6%, 45 min: 4.56 &#177; 3.9%; p < 0.001); those with HR after MS below the median (< 76.5 bpm; baseline: 8.19 &#177; 5.5; 10 min: 3.88 &#177; 4.3%, 45 min: 4.59 &#177; 3.7%; p < 0.01); and those with maximum HR after MS below the median (< 84 bpm; baseline: 8.88 &#177; 5.6%; 10 min: 3.88 &#177; 3.8%, 30 min: 5.88 &#177; 3.9%, 45 min: 4.51 &#177; 3.8; p < 0.01). Conclusion: The stress-induced endothelial dysfunction syndrome X is related to the baseline HR and the changes in HR after MS, suggesting that the autonomic nervous system plays a part in its pathogenesis. (Cardiol J 2007; 14: 180-185

Ocena powtarzalności wyników analizy zmienności rytmu w dwóch kolejnych dobach rejestracji EKG metodą Holtera

Cel pracy: Ocena powtarzalności parametrów analizy czasowej i częstotliwościowej zmienności rytmu zatokowego w dwóch kolejnych dobach rejestracji EKG. Materiał i metody: Analizą objęto 48-godzinne EKG, które wykonano u 32 pacjentów (19 z kardiomiopatią przerostową, 3 z chorobą wieńcową, 10 z zaburzeniami rytmu lub utratami przytomności). Stosowano rejestratory cyfrowe Digicorder &#8212; Del-Mar Medical (częstość próbkowania 256 Hz). Oceniano średnią częstotliwość serca (HR, heart rate) oraz standardowe parametry analizy czasowej: SDNN, rMSSD, indeks trójkątny (TI, triangular index). Analizę częstotliwościową wykonano w godzinach nocnych między 4.00 a 5.00 rano, oceniając widmo niskich LF (low frequency) i wysokich HF (high frequency) częstotliwości. Porównano wyniki w I i II dobie rejestracji. Powtarzalność oceniono metodą Blanda i Altmana. Wyniki: Korelacja wyników analizy czasowej i częstotliwościowej w I i II dobie była wysoka &#8212; r > 0,7. Współczynniki wariancji poszczególnych parametrów wynosiły odpowiednio dla: średniej HR &#8212; 5%, SDNN &#8212; 11,8%, rMSSD &#8212; 18,2%, IT &#8212; 16,1%, LF &#8212; 13%, HF &#8212; 12,7%. Tylko wyniki 1&#8211;2 badanych nie mieściły się w zakresie określanym przez współczynnik powtarzalności, co było częściowo związane z gorszą powtarzalnością średniej częstości rytmu. Wnioski: Krótkoterminowa powtarzalność wyników analizy zmienności rytmu jest zadowalająca. Przy stosowaniu analizy zmienności rytmu minimalna liczebność badanej grupy powinna wynosić około 40 osób, a oczekiwany ewentualny zakres zmian wartości wyników pod wpływem różnych czynników powinien przekraczać, w zależności od parametru, 12&#8211;18%. Przy ocenie powtarzalności wyników zmienności rytmu należy zwracać uwagę na powtarzalność częstości rytmu serca. (Folia Cardiol. 2001; 8: 119&#8211;127

Ocena powtarzalności wyników analizy zmienności rytmu w dwóch kolejnych dobach rejestracji EKG metodą Holtera

Cel pracy: Ocena powtarzalności parametrów analizy czasowej i częstotliwościowej zmienności rytmu zatokowego w dwóch kolejnych dobach rejestracji EKG. Materiał i metody: Analizą objęto 48-godzinne EKG, które wykonano u 32 pacjentów (19 z kardiomiopatią przerostową, 3 z chorobą wieńcową, 10 z zaburzeniami rytmu lub utratami przytomności). Stosowano rejestratory cyfrowe Digicorder &#8212; Del-Mar Medical (częstość próbkowania 256 Hz). Oceniano średnią częstotliwość serca (HR, heart rate) oraz standardowe parametry analizy czasowej: SDNN, rMSSD, indeks trójkątny (TI, triangular index). Analizę częstotliwościową wykonano w godzinach nocnych między 4.00 a 5.00 rano, oceniając widmo niskich LF (low frequency) i wysokich HF (high frequency) częstotliwości. Porównano wyniki w I i II dobie rejestracji. Powtarzalność oceniono metodą Blanda i Altmana. Wyniki: Korelacja wyników analizy czasowej i częstotliwościowej w I i II dobie była wysoka &#8212; r > 0,7. Współczynniki wariancji poszczególnych parametrów wynosiły odpowiednio dla: średniej HR &#8212; 5%, SDNN &#8212; 11,8%, rMSSD &#8212; 18,2%, IT &#8212; 16,1%, LF &#8212; 13%, HF &#8212; 12,7%. Tylko wyniki 1&#8211;2 badanych nie mieściły się w zakresie określanym przez współczynnik powtarzalności, co było częściowo związane z gorszą powtarzalnością średniej częstości rytmu. Wnioski: Krótkoterminowa powtarzalność wyników analizy zmienności rytmu jest zadowalająca. Przy stosowaniu analizy zmienności rytmu minimalna liczebność badanej grupy powinna wynosić około 40 osób, a oczekiwany ewentualny zakres zmian wartości wyników pod wpływem różnych czynników powinien przekraczać, w zależności od parametru, 12&#8211;18%. Przy ocenie powtarzalności wyników zmienności rytmu należy zwracać uwagę na powtarzalność częstości rytmu serca. (Folia Cardiol. 2001; 8: 119&#8211;127