Estimation of leakage from precipitation in aquifer using borehole data: Aalaşehir Basin (Manisa)

71.Türkiye Jeoloji Kurultayı, 23-27 Nisan 2018, AnkaraSon yıllarda iklim değişikliğine bağlı su kullanımının artması ve buna ek olarak aşırı nüfus artışı, yeraltısuyu kullanımını arttırmakta ve su kaynaklarını tehdit etmektedir. Su kaynaklarının sürdürülebilirliğinin sağlanması için barajlar ve yapay göller inşa edilmekte, ancak bu yapıların geniş yüzey alanlarında çok fazla buharlaşma görülmektedir. Dolayısı ile yeraltı suyunun, buharlaşma kayıplarının yaşanmadığı direkt yağış ile beslenen yapay beslenmesi önem kazanmaktadır. Yapay beslenme, havzalardaki suyu fazla buharlaşmadan korur ve su kaynaklarının potansiyelini artırıp, sürdürülebilirliğini sağlar. Bu çalışma kapsamında nümerik metotlar kullanılarak, Alaşehir (Manisa) havzasında alüvyon akiferin beslenmesinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Türkiye’nin batısında yer alan ve ülkenin %2’sini oluşturan Gediz Havzası, önemli bir yeraltı suyu potansiyelinin olduğu ve kullanıldığı alan konumundadır.TUBITAK project number of 115Y06

Investigation of groundwater recharges mechanism in Alasehir plain: From physical characterization to modelling

IWA 2nd Regional Symposium on water, wastewater and environment, 22-24 March 2017, Cesme, İzmirCharacteristics of aquifer that allows the flow of groundwater, recharge and discharge mechanism effect the available groundwater potential. In order to determine the available potential of groundwater, the budget components are the most important parameters. In general, different analogical methods are applied in different countries, instead of using measurable data. Determination of the groundwater recharge is the most difficult parameter to be measured among the hydrological budget parameters. In general, the analogical methods are insufficient to determine the groundwater recharge rate. Precipitation, evaporation-transportation and runoff can be measured from the surface meteorological station. However, estimation of groundwater recharge cannot be measured directly. At the moment of climate change, visualization of the spatial distribution of the groundwater recharge estimation and mapping are needed. Therefore, improvements of easy groundwater recharge techniques are very important tools for groundwater basins to develop the water management planning.The Scientific and Technological Research Council of Turkey (TUBITAK), project no. 115Y06

Comparison of Adenosine Stress Myocardial Perfusion Scintigraphy and Oral Dipyridamole Stress Myocardial Perfusion Scintigraphy for Hemodynamic Changes and Adverse Effects

Amaç: Miyokard perfüzyon sintigrafisinde (MPS) kardiyak stres oluşturmak için egzersiz uygulanamayan hastalarda farmakolojik ajanlar kullanılarak benzer etkiler sağlanabilir. Çalışmamızda MPS farmakolojik stres ajanı olarak adenozinin oluşturduğu hemodinamik değişiklikler ile yan etkileri göstermeyi ve elde edilen sonuçları oral dipiridamollü stres MPS ile karşılaştırmayı amaçladık.Gereç ve Yöntemler: Koroner arter hastalığı şüphesi olan 65 hasta çalışmaya dahil edildi. İntravenöz adenozin ile MPS uygulanan 50 hasta (grup A), oral dipiridamollü MPS yapılan 15 hasta (grup B) geriye dönük olarak incelendi. İşlem sırasında tüm hastaların kan basıncı ve elektrokardiyografi takipleri yapıldı, gelişen yan etkiler not edildi.Bulgular: Adeozin uygulanan grubun %68'inde, oral dipiridamol uygulanan grubun ise %46'sında en az bir yan etki ortaya çıktı. Her iki grup arasında farmakolojik stres sırasında oluşan yan etkiler açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Maksimum stres sırasında kalp atım sayısı adenozin verilen grupta 15,80±11,60 atım/dk, oral dipiridamol uygulanan grupta ise 5,53±4,54 atım/dk artmış olup, iki grup arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Ancak maksimum stres sırasında sistolik kan basınçları ve diyastolik kan basınçlarındaki azalmalar karşılaştırıldığında iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı.Sonuç: Adenozin ile stres sırasında oluşan yan etki sıklığı fazla görünse de adenozin infüzyonu kesildiğinde şikayetlerde hızla gerileme görülmesi ve kısa yarı ömrü nedeniyle takip gerektirmemesi adenozinin klinik pratikte kullanımını.Objective: Similar effects can be achieved during stress myocardial perfusion scintigraphy (MPS) using pharmacological agents to create cardiac stress for patients who are unable to exercise. In our study, we aimed to show the hemodynamic changes and adverse effects caused by adenosine and to compare the results with dipyridamole stress MPS. Materials and Methods: Sixty-five patients with suspected coronary artery disease were included in our study. Fifty patients in whom stress MPS with intravenous adenosine was performed (group A) and 15 patients who underwent oral dipyridamole stress MPS (group B) were retrospectively evaluated. During the test, blood pressure measurements and electrocardiographic follow-up were performed in all patients and side effects were noted. Results: At least one side effect occurred in 68% of the group A and in 46% of the group B patients. There was no statistically significant difference between the two groups in terms of side effects that occurred during the pharmacological stress. During the maximum stress, there was an increase of 15.80±11.60 beats/min in heart beats in group A and 5.53±4.54 beats/min in group B. There was a statistically significant difference between the groups in terms of heart rate increase per minute. When we compared reduction in systolic blood pressure and diastolic blood pressure, there was no statistically significant difference between the two groups. Conclusion: Although side effects are more often seen with adenosine, rapid decline in complaints was observed when adenosine infusion was terminated and there was no need for patient follow-up due to short half life of adenosine. We believe that these favourable advantages will increase the use of adenosine in clinical practice

SMA (Soil Moisture Accounting) hydrological model in Alaşehir subbasin

71.Türkiye Jeoloji Kurultayı, 23-27 Nisan 2018Havza su yönetiminde dinamik hidrolojik koşullarına göre, gerçeğe yakın tahminlerde bulunmak ve bunu mümkün olan en az kaynak kullanımı ile gerçekleştirmek temel hedeflerden biridir. Bu noktada 115Y065 numaralı TÜBİTAK destekli Alaşehir Alt Havzası yeraltısuyu beslenim miktarlarının tespitini hedef alan proje çerçevesinde çalışma alanı için SMA algoritması uygulama çalışmaları yapılmıştır. Çalışmada ArcGIS ve HecHMS programlarından faydalanılmıştır. Havza alanı bölgedeki yeryüzü şekillerine göre değişen alt havzalara bölünmüş olup her bir alt havzanın kendi içerisinde havza parametreleri bakımından homojen bir yapıya sahip olduğu kabulü yapılmıştır. Çalışma alanının yüzey şekilleri dijital yükseklik modelinden ArcGIS programında elde edilip HecHMS havza simülasyon programına aktarılıp alt havza parametreleri (yüzeysel depolama, geçirimsiz alanlar, buharlaşma-terleme vb.) tanımlamıştır. Gelinen noktada girdi olarak verilen yağış değerinin sonucunda bölge içerisinde hali hazırda yer alan akım gözlem istasyonlarının tespit ettiği debilere dayanarak model kalibrasyonu yapılıp sonuçların tutarlılıkları araştırılmıştır

Embedding machine learning techniques into a conceptual model to improve monthly runoff simulation: A nested hybrid rainfall-runoff modeling

One of the frequently adopted hybridizations within the scope of rainfall-runoff modeling rests on directing various outputs simulated from the conceptual rainfall-runoff (CRR) models to machine learning (ML) techniques. In those coupled model exercises, after the parameter calibrations of the CRR models are made, their specific outputs constitute auxiliary inputs for the ML model training. However, in this parallel hybridization comprising two consecutive processes, performing the cascade calibration of CRR and ML models increases the computational complexity. Moreover, the mutual interaction between the parameters governing CRR and ML models is also not considered. In this study, to cope with the handicaps mentioned, artificial neural networks (ANN) and support vector regression (SVR) were separately embedded into a monthly lumped CRR model. The dynamic water balance model (dynwbm) was preferred as the CRR model. Then, all free parameters within these nested hybrid models were calibrated simultaneously. The ML parts within the nested schemes manipulate various output variants derived with three conceptual parameters for monthly runoff simulation. These new hybrid models equipped with an automatic calibration algorithm were applied at several locations in the Gediz River Basin of western Turkey. The performance measures regarding mean and high flows indicated that the nested hybrid models outperformed the standalone models (i.e., dynwbm, ANN, and SVR) and coupled model variants. Thus, the credibility of a novel modeling strategy, which takes advantage of the supplementary strengths of a conceptual model and different ML techniques, was demonstrated

Diferansiye Tiroit Karsinomunda Rekürrens Sıklığı ve Klinik İzlemde Tanısal İyot-131 Sintigrafisinin Önemi

Objective: Differentiated thyroid cancers (DTC) are tumors with good prognosis. However, local recurrence or distant metastasis can be observed. In our study, we aimed to investigate the incidence of recurrence and the importance of diagnostic iodine-131 whole body scan (WBS) in clinical follow-up in patients with DTC. Methods: The clinical data of 217 patients with DTC who were followed-up more than 3 years were reviewed retrospectively. The incidence of recurrence was investigated in a group of patients who had radioactive iodine (RAI) treatment and showed no sign of residual thyroid tissue or metastasis with diagnostic WBS that was performed at 6-12 months after therapy and had a thyroglobulin (Tg) level lower than 2 ng/dl. Results: At the time of diagnosis, ten cases had thyroid capsule invasion, 25 cases had extra-thyroid soft tissue invasion, 11 patients showed lymph node metastasis and four patients had distant organ metastasis. One hundred forty-five patients had RAI treatment at ablation dose (75-100 mCi), whereas 35 patients had RAI treatment at metastasis dose (150-200 mCi). Thirty-seven patients with papillary microcarcinoma did not receive RAI treatment. In 12 (%7.5) of the 160 patients who were considered as ;quot;successful ablation;quot;, a recurrence was identified. Recurrence was detected by diagnostic WBS in all cases and stimulated Tg level was ;lt;2 ng/dL with the exception of the two cases who had distant metastasis. Conclusion: Identification of pathological findings with WBS in patients who developed local recurrence in the absence of elevated Tg highlights the importance of diagnostic WBS in clinical follow-up.Amaç: Diferansiye tiroit karsinomları (DTK) iyi prognoza sahip tümörlerdir. Ancak lokal rekürrens ve uzak metastaz izlenebilmektedir. Çalışmamızda DTK'lı olgularda rekürrens sıklığının ve tanısal iyot-131 (I-131) tüm vücut tarama sintigrafisinin klinik izlemdeki öneminin araştırılması amaçlandı.Yöntem: İzlem süresi 3 yılın üzerinde olan iki yüz on yedi DTK'lı olgunun klinik verileri retrospektif olarak incelendi. Radyoiyot (RAI) tedavisi alan hastalardan tedavi sonrası 6. ay-1. yıl tanısal I-131 tarama sintigrafisinde rezidüel tiroit dokusu ve metastaza ait bulgu saptanmayan, tiroglobulin (Tg) düzeyi 2 ng/dl'nin altında olan grupta rekürrens sıklığı araştırıldı. Bulgular: Tanı anında on olguda tiroit kapsülü, 25 olguda ekstratiroidal yumuşak doku invazyonu, 11 hastada lenf nodu metastazı ve dört hastada uzak metastaz mevcuttu. Yüz kırk beş olgu ablasyon dozunda (75-100 mCi), 35 olgu metastaz dozunda (150-200 mCi) RAI tedavisi almıştı. Papiller mikrokarsinom tanılı 37 hasta ise RAI tedavisi almamıştı. Tedavi başarısına karar verilen 160 hastanın 12'sinde rekürren hastalık saptandı (%7,5). Olguların tümünde rekürrens I-131 tarama sintigrafisi ile saptanmış olup uzak metastazı olan iki hasta dışında stimüle Tg değerleri 2 ng/dL idi. Sonuç: Lokal rekürrens gelişen tüm olgularda stimüle Tg yüksekliği olmaksızın I-131 tarama sintigrafisi ile patolojik bulguların saptanması klinik izlemde tanısal I-131 taramanın önemini vurgulamaktadır

Estimation of leakage from precipitation in aquifer using borehole data: Aalaşehir Basin (Manisa)

71.Türkiye Jeoloji Kurultayı, 23-27 Nisan 2018, AnkaraSon yıllarda iklim değişikliğine bağlı su kullanımının artması ve buna ek olarak aşırı nüfus artışı, yeraltısuyu kullanımını arttırmakta ve su kaynaklarını tehdit etmektedir. Su kaynaklarının sürdürülebilirliğinin sağlanması için barajlar ve yapay göller inşa edilmekte, ancak bu yapıların geniş yüzey alanlarında çok fazla buharlaşma görülmektedir. Dolayısı ile yeraltı suyunun, buharlaşma kayıplarının yaşanmadığı direkt yağış ile beslenen yapay beslenmesi önem kazanmaktadır. Yapay beslenme, havzalardaki suyu fazla buharlaşmadan korur ve su kaynaklarının potansiyelini artırıp, sürdürülebilirliğini sağlar. Bu çalışma kapsamında nümerik metotlar kullanılarak, Alaşehir (Manisa) havzasında alüvyon akiferin beslenmesinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Türkiye’nin batısında yer alan ve ülkenin %2’sini oluşturan Gediz Havzası, önemli bir yeraltı suyu potansiyelinin olduğu ve kullanıldığı alan konumundadır.TUBITAK project number of 115Y06

Investigation of groundwater recharges mechanism in Alasehir plain: From physical characterization to modelling

IWA 2nd Regional Symposium on water, wastewater and environment, 22-24 March 2017, Cesme, İzmirCharacteristics of aquifer that allows the flow of groundwater, recharge and discharge mechanism effect the available groundwater potential. In order to determine the available potential of groundwater, the budget components are the most important parameters. In general, different analogical methods are applied in different countries, instead of using measurable data. Determination of the groundwater recharge is the most difficult parameter to be measured among the hydrological budget parameters. In general, the analogical methods are insufficient to determine the groundwater recharge rate. Precipitation, evaporation-transportation and runoff can be measured from the surface meteorological station. However, estimation of groundwater recharge cannot be measured directly. At the moment of climate change, visualization of the spatial distribution of the groundwater recharge estimation and mapping are needed. Therefore, improvements of easy groundwater recharge techniques are very important tools for groundwater basins to develop the water management planning.The Scientific and Technological Research Council of Turkey (TUBITAK), project no. 115Y06