Analysis of nutritional status disorders in patients with chronic obstructive pulmonary disease

Introduction: Among the most common extrapulmonary manifestations of COPD are nutritional status disorders. The specific loss of weight, called cachexia, characterized by loss of lean body mass in some COPD patients is observed. The aim of the study was the quantitative and qualitative analysis of COPD patients’ nutritional status disturbances. Material and methods: Fifty-five patients in different stages of COPD - 43 males and 12 females (mean age 62.31 ± 11.08) and 32 subjects from a control group (mean age 57.43 ± 8.79) participated in the study. In both groups nutritional status was assessed using different indicators such as PIBW - percentage of ideal body weight, BMI - body mass index, FFMI - fat-free mass index and FMI - fat mass index. Results: Malnutrition measured by PIBW, BMI, BMI percentiles, and FFMI was observed in 5.45%, 3.64%, 3.64% and 18.18% of COPD patients, respectively, and in the control group 3.12%, 0%, 3.12% and 3.12%, respectively. The BMI mean value did not differ significantly between groups. It was confirmed that cachexia assessed by FFMI occured more frequently in COPD patients than in the control group - 19.05 kg/m2 vs. 20,55 kg/m2 (p = 0.04). Conclusions: 1. Nutritional status disorders pose a serious problem, which concerns about 1/5 of the COPD population. 2. It is necessary to perform quantitative analysis of nutritional status (assessment of lean and fat mass) because indicators of body mass (PIBW, BMI) are not sufficient for cachexia detection. 3. Having normal body mass does not exclude the possibility of nutritional status disorders in COPD patients.Wstęp: Jedną z najczęstszych pozapłucnych manifestacji przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) są zaburzenia stanu odżywienia. U części chorych na POChP obserwuje się specyficzną utratę masy ciała, zwaną kacheksją, charakteryzującą się utratą masy beztłuszczowej. Celem pracy była jakościowa i ilościowa analiza zaburzeń stanu odżywienia chorych na POChP. Materiał i metody: W badaniu uczestniczyło 55 chorych na POChP w różnym stopniu zaawansowania choroby (I-IV° według GOLD) - 43 mężczyzn i 12 kobiet (średnia wieku 62,31 ± 11,08 roku) oraz 32 osoby z grupy kontrolnej. W obu grupach określono stan odżywienia za pomocą parametrów: PIBW - odsetek idealnej masy ciała, BMI - wskaźnik masy ciała, FFMI - wskaźnik masy beztłuszczowej, FMI - wskaźnik masy tłuszczowej. Wyniki: Niedożywienie mierzono następującymi wskaźnikami: PIBW, BMI, wskaźnik percentylowy BMI, FFMI stwierdzano odpowiednio u: 5,45%; 3,64%; 3,64%; 18,18% chorych na POChP. W grupie kontrolnej wskaźniki te wynosiły odpowiednio: 3,12%; 0%; 3,12%; 3,12%. Średnie wartości wskaźnika masy ciała nie różniły się istotnie między grupami. U chorych na POChP stwierdzano istotnie statystycznie częstsze występowanie zaburzeń odżywienia definiowanej średnim wskaźnikiem masy beztłuszczowej niż w grupie osób zdrowych - 19,05 kg/m2 vs. 20,55 kg/m2 (p = 0,04). Wnioski: 1. Zaburzenia stanu odżywienia są istotnym problemem, który dotyczy około 1/5 całej populacji chorych na POChP. 2. U chorych na POChP konieczna jest jakościowa analiza stanu odżywienia (określenie wskaźników masy beztłuszczowej i tłuszczowej), gdyż wskaźniki masy ciała nie są wystarczające dla wykrycia kacheksji. 3. Stwierdzenie prawidłowej masy ciała nie wyklucza istnienia zaburzeń stanu odżywienia u chorego na POChP

Co nowego w raporcie GINA 2023? Omówienie wytycznych astmy.

Astma to jedna z najczęstszych niezakaźnych chorób przewlekłych układu oddechowego. Diagnostyka opiera się na ocenie zmienności objawów oraz obturacji, popartych badaniami czynnościowymi, i różni się w zależności od wywiadu pobierania przez chorego wziewnych glikokortykosteroidów. Po ustaleniu rozpoznania należy określić stopień ciężkości choroby w celu wdrożenia odpowiedniej terapii farmakologicznej, którą następnie można modyfikować w zależności od jej skuteczności zgodnie ze stopniami od 1 do 5. W leczeniu astmy istotne są również strategie niefarmakologiczne, zwłaszcza wykorzystanie technologii cyfrowych przyczyniających się do poprawy przestrzegania zaleceń lekarskich. W maju 2023 ukazał się coroczny raport GINA aktualizujący najnowsze doniesienia naukowe dotyczące profilaktyki, rozpoznawania i leczenia astmy, zebrane w formie wytycznych

Powodzenie terapii rytuksymabem — szansa dla pacjentów chorujących na ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń powikłaną schyłkową niewydolnością nerek?

Ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń należy do grupy chorób rzadkich, która poprzez martwicze zapalenie małych i średnich naczyń atakuje rozmaite narządy – najczęściej narząd słuchu, jamę nosową, płuca oraz nerki, jednakże objawy choroby pojawiają się również w wielu innych układach. Etiologia schorzenia nie została dokładnie poznana, diagnostyka sprawia wiele trudności, wieloletnie leczenie jest obarczone ryzykiem niepowodzenia i działań niepożądanych. W ostatnich latach alternatywą dla tradycyjnego leczenia cyklofosfamidem i glikokortykosteroidami jest program lekowy z rytuksymabem. W poniższym artykule przedstawiono opis przypadku 43-letniego Pacjenta, u którego w przebiegu choroby doszło do schyłkowej niewydolności nerek, krwawienia pęcherzykowego i natychmiastowej poprawy klinicznej po włączeniu leczenia rytuksymabem. Rzadkim powikłaniem zmian płucnych okazała się odma prężna. Dzięki zastosowaniu rytuksymabu uzyskano wieloletnią remisję choroby

Variant Allele Frequency Analysis of Circulating Tumor DNA as a Promising Tool in Assessing the Effectiveness of Treatment in Non-Small Cell Lung Carcinoma Patients

Despite the different possible paths of treatment, lung cancer remains one of the leading causes of death in oncological patients. New tools guiding the therapeutic process are under scientific investigation, and one of the promising indicators of the effectiveness of therapy in patients with NSCLC is variant allele frequency (VAF) analysis. VAF is a metric characterized as the measurement of the specific variant allele proportion within a genomic locus, and it can be determined using methods based on NGS or PCR. It can be assessed using not only tissue samples but also ctDNA (circulating tumor DNA) isolated from liquid biopsy. The non-invasive characteristic of liquid biopsy enables a more frequent collection of material and increases the potential of VAF analysis in monitoring therapy. Several studies have been performed on patients with NSCLC to evaluate the possibility of VAF usage. The research carried out so far demonstrates that the evaluation of VAF dynamics may be useful in monitoring tumor progression, remission, and recurrence during or after treatment. Moreover, the use of VAF analysis appears to be beneficial in making treatment decisions. However, several issues require better understanding and standardization before VAF testing can be implemented in clinical practice. In this review, we discuss the difficulties in the application of ctDNA VAF analysis in clinical routine, discussing the diagnostic and methodological challenges in VAF measurement in liquid biopsy. We highlight the possible applications of VAF-based measurements that are under consideration in clinical trials in the monitoring of personalized treatments for patients with NSCLC

Analysis of Nutritional Status Disturbances in Patients with Chronic Obstructive Pulmonary Disease

Introduction: Among the most common extrapulmonary manifestations of COPD are nutritional status disorders. The specific loss of weight, called cachexia, characterized by loss of lean body mass in some COPD patients is observed. The aim of the study was the quantitative and qualitative analysis of COPD patients’ nutritional status disturbances. Material and methods: Fifty-five patients in different stages of COPD—43 males and 12 females (mean age 62.31 ± 11.08) and 32 subjects from a control group (mean age 57.43 ± 8.79) participated in the study. In both groups nutritional status was assessed using different indicators such as PIBW—percentage of ideal body weight, BMI—body mass index, FFMI—fat-free mass index and FMI—fat mass index. Results: Malnutrition measured by PIBW, BMI, BMI percentiles, and FFMI was observed in 5.45%, 3.64%, 3.64% and 18.18% of COPD patients, respectively, and in the control group 3.12%, 0%, 3.12% and 3.12%, respectively. The BMI mean value did not differ significantly between groups. It was confirmed that cachexia assessed by FFMI occured more frequently in COPD patients than in the control group—19.05 kg/m2 vs. 20.55 kg/m2 (p = 0.04). Conclusions: 1. Nutritional status disorders pose a serious problem, which concerns about 1/5 of the COPD population. 2. It is necessary to perform quantitative analysis of nutritional status (assessment of lean and fat mass) because indicators of body mass (PIBW, BMI) are not sufficient for cachexia detection. 3. Having normal body mass does not exclude the possibility of nutritional status disorders in COPD patients

Guidelines of the Polish Respiratory Society on the Diagnosis and Treatment of Progressive Fibrosing Interstitial Lung Diseases Other than Idiopathic Pulmonary Fibrosis

The recommendations were developed as answers to previously formulated questions concerning everyday diagnostic and therapeutic challenges. They were developed based on a review of the current literature using the GRADE methodology. The experts suggest that PF-ILD be diagnosed based on a combination of different criteria, such as the aggravation of symptoms, progression of radiological lesions, and worsening of lung function test parameters. The experts recommend a precise diagnosis of an underlying disease, with serological testing for an autoimmune disease always being included. The final diagnosis should be worked out by a multidisciplinary team (MDT). Patients with an interstitial lung disease other than IPF who do not meet the criteria for the progressive fibrosis phenotype should be monitored for progression, and those with systemic autoimmune diseases should be regularly monitored for signs of interstitial lung disease. In managing patients with interstitial lung disease associated with autoimmune diseases, an opinion of an MDT should be considered. Nintedanib rather than pirfenidon should be introduced in the event of the ineffectiveness of the therapy recommended for the treatment of the underlying disease, but in some instances, it is possible to start antifibrotic treatment without earlier immunomodulatory therapy. It is also admissible to use immunomodulatory and antifibrotic drugs simultaneously. No recommendations were made for or against termination of anti-fibrotic therapy in the case of noted progression during treatment of a PF-ILD other than IPF. The experts recommend that the same principles of non-pharmacological and palliative treatment and eligibility for lung transplantation should be applied to patients with an interstitial lung disease other than IPF with progressive fibrosis as in patients with IPF