THE MMPI-2 NEUROTIC TRIAD SUBSCALES AND DEPRESSION LEVELS AFTER PHARMACOLOGICAL TREATMENT IN PATIENTS WITH DEPRESSIVE DISORDERS - CLINICAL STUDY

Background: Affective disorders provide for one third of the main causes of psychiatric inpatient care, both in male and female subjects. An early diagnosis of the disease with precise identification of the character of its particular symptoms are key important factors for the efficacy of treatment. The goal of the study was an identification of possible associations between scores of the neurotic triad in the MMPI-2 test (hypochondria - Hs, depression - D, hysteria - Hy), evaluated at initial hospitalization period with remission degree assessed by the Hamilton Depression Rating Scale (HDRS), following eight weeks of treatment with SSRI. Subjects and methods: A group of 50 subjects took part in the study. The MMPI-2 test and HDRS were used in the study. The HDRS was performed at the therapy onset and reapplied after 8 weeks of its continuation. The MMPI-2 test was applied at the beginning of treatment. Results: Higher scores in Hs (p=0.007), D (p=0.021) and Hy scales (p=0.001) are associated with the higher degree of depression, measured by the HDRS at the therapy onset. The highest performance in Hs scale (p=0.003) and Hy scale (p=0.001) evaluated on admission, was associated with the highest depression level after pharmacological treatment. Conclusion: The higher the degree of hypochondria and hysteria symptoms, measured by the MMPI-2 test at the onset of therapy in patients with depressive disorders, the higher severity of depression is being found after 8 weeks of therapy with SSRI agents, measured by the HDRS scale

Cognitive functions among patients suffer from diabetes type 1 and 2

WSTĘP. Cukrzyca jest schorzeniem metabolicznym o zróżnicowanej etiologii, charakteryzującym się przewlekłą hiperglikemią z zaburzeniami metabolizmu węglowodanów, tłuszczów i białek wskutek upośledzenia wydzielania i/lub działania insuliny. Funkcjami poznawczymi nazywa się te czynności psychiczne, które służą człowiekowi w: uzyskaniu orientacji w otoczeniu, zdobyciu informacji o sobie samym oraz o swoim organizmie, analizowaniu sytuacji, formułowaniu wniosków, podejmowaniu właściwych decyzji i działaniu. Celem niniejszej pracy jest poznanie charakterystycznych cech funkcjonowania poznawczego chorych na cukrzycę typu 1 i 2. MATERIAŁ I METODY. W badaniu uczestniczyły 62 osoby w wieku 18-55 lat: chorzy na cukrzycę typu 1 (n = 31) oraz chorzy na rozpoznaniem cukrzycy typu 2 n = 31). W próbie wykorzystano metody psychologiczne służące ocenie funkcji poznawczych. WYNIKI. Zaobserwowano istotne statystycznie różnice między badanymi grupami w zakresie mierzonych funkcji. WNIOSKI. W porównaniu z chorymi na cukrzycę typu 2, znaczna większość pacjentów z rozpoznaniem cukrzycy typu 1 osiąga lepsze wyniki w testach sprawdzających efektywność procesów poznawczych.INTRODUCTION. Diabetes is a metabolic condition of a various aetiology. It is characterized by chronic hyperglycaemia with the disorder of metabolism of carbohydrates, fat and proteins as a result of giving off defects and/or working insulin. Cognitive functions are these psychological functions which the human needs in order to be knowledgeable about surroundings, to get the information about oneself and your body, to analyse the situations, to formulate conclusions, to take right decisions or to function. The aim of the study was to examine cognitive differences between patients suffer from diabetes type 1 and type 2. MATERIAL AND METHODS. The group of 62 people was individually examined. People who took part in the investigation (aged 18–55) were divided into two groups: patients with type 1 diabetes (n = 31) and patients with type 2 diabetes (n = 31). In the research were used several neuropsychological methods. RESULTS. Relevant statistical differences among examined group were observed. CONCLUSIONS. Patients with diabetes type 1 achieved higher results in psychological test than patients suffer from diabetes type 2

Psychiatryczne i psychologiczne powikłania zespołu obturacyjnego bezdechu sennego

Objawy obturacyjnego bezdechu sennego (OSAS) dotyczą 2-24% populacji w średnim wieku, a częstość ich występowania wzrasta wraz z wiekiem (ponad 50% osób po 65. rż. wykazuje symptomy OBS). Do czynników ryzyka obturacyjnego bezdechu sennego należą: płeć męska, rasa, nadwaga i otyłość, niedoczynność tarczycy, wiek, nadużywanie alkoholu. U chorych z OBS mamy do czynienia z fragmentacją snu spowodowaną przez liczne, powtarzające się epizody całkowitej lub częściowej obturacji dróg oddechowych, trwające przynajmniej 10 sekund. Dochodzi wówczas do niewystarczającego lub zupełnego braku przepływu powietrza przez drogi oddechowe. W konsekwencji pojawiają się: zaburzenia rytmu snu i zaburzeń architektury snu, nadmierna senność w ciągu dnia i uczucie zmęczenia, bóle głowy, osłabienie procesów poznawczych, drażliwość i wahania nastroju, zwiększone ryzyko wypadków przy pracy, wypadków komunikacyjnych, obniżenie jakości życia oraz ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego. Ponadto, w przebiegu zespołu OBS mogą się pojawić różnorodne psychiatryczne i psychologiczne zaburzenia, które przedstawiono w niniejszej pracy. Pneumonol. Alergol. Pol. 2011; 79, 1: 26-31It is estimated, that symptoms of obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) affect 2 to 4% of the middle-aged population and their prevalence increases with age (over 50% people aged 65 and older suffer from OSAS). Among risk factors of OSAS we can distinguish: the male sex, race, overweight and obesity, thyroid hypofunction, age and alcohol abuse. Obstructive sleep apnea results in the absence (apnea) or reduction (hypopnea) of airflow lasting at least 10 s despite normal respiratory exertion. The apnea and hypopnea result in decreased oxygen saturation levels in the blood (hypoxemia). A number of consequences of OSAS can appear including: disruption of the sleep cycle, fragmentation of the sleep cycle, sleepiness, fatigue, headaches, cognitive impairments, irritability and mood disturbance, the higher risk of accidents at work and car accidents, the decrease of the quality of life and the higher risk of cardiovascular diseases. Besides various psychiatric and psychological complications presented in this review can occur in obstructive sleep apnea syndrome. Pneumonol. Alergol. Pol. 2011; 79, 1: 26-3

Socio-economic status and cognitive functions among diabetic patients. Cognitive functions among diabetic patients

WSTĘP. Większość autorów zgadza się ze stwierdzeniem, że cukrzyca negatywnie wpływa na sprawność funkcjonowania poznawczego chorych. Od dawna wiadomo także, że pacjenci z cukrzycą to grupa osób, u których proces starzenia wcześniej się ujawnia i przebiega szybciej. Celem pracy jest poznanie zależności pomiędzy wybranymi zmiennymi demograficznymi (płeć, wiek, wykształcenie, miejsce zamieszkania) a sprawnością procesów poznawczych chorych na cukrzycę. MATERIAŁ I METODY. W badaniu wzięły udział 62 osoby w wieku 18–55 lat: chorzy na cukrzycę typu 1 (31 osób) oraz cukrzycę typu 2 (31 osób). Wykorzystano metody psychologiczne służące do oceny funkcji poznawczych. WYNIKI. Zaobserwowano istotne statystycznie zależności pomiędzy efektywnością procesów poznawczych a płcią, wiekiem, miejscem zamieszkania i wykształceniem. WNIOSKI. Wraz z wiekiem badanych osób obniża się efektywność myślenia abstrakcyjnego, szybkości i sprawności psychomotorycznej, pamięci, uczenia się, procesów uwagi i funkcji wykonawczych. Niższy poziom wykształcenia wiąże się z pogorszeniem umiejętności myślenia abstrakcyjnego, szybkości i sprawności koordynacji wzrokowo-ruchowej, pamięci, funkcji wykonawczych, procesów uwagi, fluencji słownej, efektywności procesów uczenia się. Mieszkańcy większych miast uzyskali lepsze wyniki niż mieszkańcy wsi i mniejszych miejscowości w kategoriach: myślenia abstrakcyjnego, koordynacji wzrokowo-ruchowej, procesów uwagi, pamięci, funkcji wykonawczych. Zaobserwowano istotne statystycznie różnice w funkcjonowaniu poznawczym badanych mężczyzn i kobiet.INTRODUCTION. The majority of authors agree that diabetes has a negative effect on cognitive functioning of patients with diabetes. It has been known for a long time that patients with diabetes are a group of people in whom the process of getting older reveals earlier and has a faster course. The objective of the paper is to evaluate relations between selected demographic variables (gender, age, education, place of residence) and the effectiveness of cognitive processes in patients with diabetes. MATERIAL AND METHODS. Sixty-two patients, aged 18–55, were enrolled in the study: the patients with diagnosed type 1 diabetes (31 patients) and patients with diagnosed type 2 diabetes (31 patients). Psychological methods were used to evaluate cognitive functions. RESULTS. Statistically significant dependencies were found between the effectiveness of cognitive processes and gender, age, place of residence and education. CONCLUSIONS. The effectiveness of abstract thinking, psychomotor speed and efficiency, memory, learning, concentration and executive functions decrease with age of the patients. Lower level of education is associated with decreased level of abstract thinking, visual-motor coordination speed and efficiency, memory, executive functions, concentration, verbal fluency, effectiveness of learning processes. The patients who live in cities achieved better results in comparison with the patients who live in rural areas and smaller towns in terms of: abstract thinking, visual- motor coordination, concentration, memory, cognitive functions. Statistically significant differences were found in cognitive functioning of men and women participating in the study

Relation between functional polymorphism of catalase gene (- 262C>T) and recurrent depressive disorder

Abstract BACKGROUND: Numerous studies have provided information indicating the involvement of oxidative stress in the pathophysiology of depressive disorder (DD). The antioxidative system protects against the effects caused by reactive oxygen species (ROS). Catalase (CAT) is one of antioxidative enzymes observed to change their levels in the course of depression. The enzyme decomposes hydrogen peroxide (H 2 O 2 ), whose overproduction is a result of many processes taking place in depression. Therefore, functional polymorphism of the CAT gene can be a candidate marker of the risk of depression. DESIGN: The presented study assessed the correlation between -262C>T polymorphism of the CAT gene, which influences the increase of CAT expression and activity, and the risk of depression development. The study, carried out on a homogeneous group recruited from the Polish population, enrolled 149 healthy subjects and 149 depressive patients. The groups were age-matched. RESULTS: The obtained results indicate no correlation between -262C>T polymorphism of the CAT gene (both with respect to genotype distribution and allele frequency) and the risk of depression. Nevertheless, further studies assessing the correlations between depression and polymorphism of the genes encoding antioxidative enzymes on larger groups of subjects should be undertaken

The impact of psychological variables on the presentation and progress of asthma and patient’s cognitive functions

Przewlekłe choroby układu oddechowego stają się coraz poważniejszym problemem zdrowia publicznego na całym świecie. Do grupy najczęściej występujących należą choroby obturacyjne płuc, w tym astma oskrzelowa. Na chorobę tę cierpi kilkanaście procent populacji krajów cywilizowanych, a dotyka ona ludzi z różnych grup wiekowych i różnych warstw społecznych. Mimo niewątpliwych postępów diagnostycznych i terapeutycznych, astma wpływa niekorzystnie na jakość życia pacjentów i utrudnia adaptację do wymagań stawianych przez otoczenie. Jej przewlekły charakter sprawia, że w znacznym stopniu ogranicza funkcjonowanie pacjentów w aspekcie fizycznym, emocjonalnym i społecznym. Od wielu lat poszukuje się psychologicznych uwarunkowań wystąpienia i rozwoju astmy oskrzelowej. Niewiele jest jednak doniesień naukowych, przede wszystkim z polskich ośrodków, dotyczących wpływu astmy oskrzelowej na funkcjonowanie poznawcze pacjentów. Celem pracy jest przedstawienie wpływu czynników psychologicznych na powstawanie i rozwój astmy oskrzelowej oraz analiza funkcjonowania poznawczego pacjentów.Chronic respiratory system diseases become serious public health problem all over the world. The most prevalent are obstructive diseases (asthma and COPD). The prevalence of asthma is still high and concern patients representing wide range of age and socio-economic status. Despite progress in diagnostic and therapeutic options several studies showed that asthma has an impact on health-related quality of life and patients’ coping. Asthma as chronic condition results in limitations of patients activity and social relations. Thus psychosocial variables, which may have an impact on asthma symptoms presentation and disease progress, should be considered. There are only few reports concerning cognitive functions in asthma. The aim of the study was to assess the potential impact of psychosocial factors on asthma symptoms presentation, and cognitive function in asthma patients

Selected Problems and Ethical Dilemmas in Psychological Aspects of Scientific Research and Clinical

Udostępnienie publikacji Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego finansowane w ramach projektu „Doskonałość naukowa kluczem do doskonałości kształcenia”. Projekt realizowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój; nr umowy: POWER.03.05.00-00-Z092/17-00. Publikacja dofinansowana przez MNiSW w ramach działalności upowszechniającej naukę oraz Wydział Filozoficzno-Historyczny Uniwersytetu Łódzkieg

Aggressive and suicidal behaviours in the course of depressive and anxiety disorders

The authors present a theory of a new subtype of depression proposed by Van Praag in the late 1990s, named: “5-HT-related anxiety-and/or aggression-driven depression - SeCA depression”. From the biological point of view, patients suffering from SeCA depression are characterised by a serotonin deficiency, reduced 5-HT1A receptor sensitivity and a marked overproduction of cortisol in response to stressful situations. Their psychopathological picture includes the following symptoms: anxiety, aggression, autoaggression, impulsiveness, slightly depressed mood, and a “neurotic personality structure” with associated lower tolerance to stress. Referring to this theory the authors present 4 cases of patients who meet the diagnostic criteria of the SeCA depression. In conclusion the authors suggest that pre-suicidal syndrome risk factors should be assessed most carefully in patients with anxiety-depressive symptoms, a “neurotic” personality structure and a history of aggressive behaviours. These patients should receive SSRI medication significantly longer than those with other types of depression.Autorzy niniejszej pracy opisują koncepcję przedstawioną przez Van Praaga, który pod koniec ubiegłego wieku wysunął hipotezę nowego podtypu depresji, określoną terminem „5-HT-related, anxiety- and/or aggression-driven depression - SeCA depression”. Pacjenci z depresją tego typu pod względem biologicznym charakteryzują się według Van Praaga: niedoborem serotoniny oraz obniżoną wrażliwością receptora 5-HT1A, a także wyraźnie nadmierną produkcją kortyzolu w odpowiedzi na sytuację stresową. W obrazie psychopatologicznym charakterystyczne są następujące objawy: lęk, agresja, autoagresja, impulsywność, minimalnie zaznaczone obniżenie nastroju, a w strukturze osobowości - jej neurotyczny charakter z towarzyszącą niską tolerancją na stres. W odniesieniu do tej teorii autorzy przedstawiają 4 przypadki kazuistyczne osób, które spełniały kryteria opisanego typu depresji. Autorzy proponują, by wśród osób prezentujących objawy ze spektrum zaburzeń lękowo-depresyjnych, posiadających „neurotyczną” konstytucję osobowości i dodatni wywiad w kierunku zachowań agresywnych, dokonywać szczególnie sumiennej oceny czynników ryzyka zespołu presuicydalnego, a leki z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny stosować w tej grupie znacząco dłużej niż u pacjentów z innymi typami depresji

Epidemiology and diagnostics of minimal brain damage in soldiers in perspective of self-destructive behavior prevention

From the epidemiological viewpoint, the prevalence rate of minimal brain damage (MBD) in children and adolescents ranges from 7 to 22% in the general population. MBD constitutes a major social problem, often underrated and neglected. Since in the ontogenetic development of adolescents with MBD the dynamics of psychopathological disorders is characterized by slowing down and even remission, it is very difficult to diagnose in men of military age. Therefore young men with this condition are drafted into the army. They respond to the specificity of military service with acute adaptive disorders, frequently in the form of self-destructive behaviors, particularly self-mutilation and attempted suicide. The authors present research findings showing that in MBD individuals depressive disorders of childhood and adolescence do not remit, in contradistinction to other psychopathological symptoms. Thus, soldiers with minimal brain dysfunction are a group at high risk for self-destructive behaviors. Self-mutilation and suicide of a soldier have special psychosocial and legal consequences due to the specificity and tasks of the army as an institution. Psychoprevention methods are proposed in the paper, with the focus on diagnostic and certification procedures.Z punktu widzenia epidemiologicznego dyskretne zespoły organiczne u dzieci i młodzieży występują co najmniej u 7-22% osób w tej populacji i stanowią niemały problem społeczny, nierzadko niezauważany i niedoceniany. Dynamika zaburzeń psychopatologicznych w ciągu rozwoju osobniczego młodzieży z minimalnym uszkodzeniem mózgu ulega złagodzeniu lub nawet remisji i w wieku poborowym jest bardzo trudna diagnostycznie. Dlatego poborowych z powyższą „wadą” powołuje się do odbycia służby wojskowej. Specyfika wojska powoduje, że ujawniają się u nich ostre zaburzenia adaptacyjne, bardzo często w postaci zachowań autodestruktywnych, a zwłaszcza zamachów samobójczych i samouszkodzeń. Autorzy przedstawiają wyniki badań, z których wynika, że zaburzenia depresyjne w okresie wczesnodziecięcym i młodzieżowym u osób z mikrouszkodzeniem mózgu nie ulegają remisji, w odróżnieniu od innych objawów psychopatologicznych. Dlatego żołnierze z minimalną dysfunkcją mózgu stanowią grupę szczególnego ryzyka zachowań autodestruktywnych. Samobójstwo i samouszkodzenie żołnierza ma szczególne konsekwencje psychospołeczne i prawne ze względu na specyfikę i zadania instytucji wojska. W niniejszym artykule przedstawiono propozycje działań psychoprofilaktycznych, w tym przede wszystkim diagnostyczno-orzeczniczych