Tunneling, Raman and Stm Studies Of Thin YBaCuO Films

Zadanie pt. Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki nr 885/P-DUN/2014 zostało dofinansowane ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej naukę

Pulmonary lesions in the course of gastric cancer — two cases of Bard’s syndrome

The Bard’s syndrome is a medical condition related to miliary dissemination of gastric cancer to the lungs. Difficulties in diagnosis are associated with the need of differentiation between numerous diseases, which may manifest as disseminated lesions in the lung parenchyma on chest X-ray. Despite the advanced proliferative process, primary focus of neoplasm frequently remains subclinical. Metastatic lesions cause many symptoms in the respiratory system, suggesting primary pulmonary pathology. The Bard’s syndrome should be always taken into account in differential diagnosis of disseminated lesions, particularly due to prevalence of gastric cancer. The study presents two cases of patients with disseminated pulmonary lesions, corresponding to gastric cancer metastases on radiological imaging.The Bard’s syndrome is a medical condition related to miliary dissemination of gastric cancer to the lungs. Difficulties in diagnosis are associated with the need of differentiation between numerous diseases, which may manifest as disseminated lesions in the lung parenchyma on chest radiograph. Despite the advanced proliferative process, primary focus of neoplasm frequently remains subclinical. Metastatic lesions cause many symptoms in the respiratory system, suggesting primary pulmonary pathology. The Bard’s syndrome should be always taken into account in differential diagnosis of disseminated lesions, particularly due to prevalence of gastric cancer. The study presents two cases of patients with disseminated pulmonary lesions, corresponding to gastric cancer metastases on radiological imaging

Zmiany płucne w przebiegu raka żołądka — dwa przypadki zespołu Barda

Zespół Barda to zespół chorobowy związany z prosowatym rozsiewem raka żołądka do płuc. Stanowi on trudny problem diagnostyczny z uwagi na konieczność różnicowania z wieloma jednostkami chorobowymi manifestującymi się w zdjęciu radiologicznym klatki piersiowej poprzez zmiany rozsiane w miąższu płucnym. Pierwotne ognisko nowotworu w żołądku pozostaje często nieme klinicznie, mimo zaawansowania procesu rozrostowego. Zmiany przerzutowe powodują wiele objawów z zakresu układu oddechowego kierujących proces diagnostyczny w kierunku pierwotnej patologii płucnej. Zespół Barda powinien być zawsze brany pod uwagę w procesie diagnostyczno- różnicowym zmian rozsianych, zwłaszcza z powodu częstości występowania raka żołądka. W pracy przedstawiono dwa przypadki pacjentów, u których w badaniach obrazowych uwidoczniono rozsiane zmiany płucne odpowiadające przerzutom raka żołądka.Zespół Barda to zespół chorobowy związany z prosowatym rozsiewem raka żołądka do płuc. Stanowi on trudny problem diagnostyczny z uwagi na konieczność różnicowania z wieloma jednostkami chorobowymi manifestującymi się w zdjęciu radiologicznym klatki piersiowej poprzez zmiany rozsiane w miąższu płucnym. Pierwotne ognisko nowotworu w żołądku pozostaje często nieme klinicznie, mimo zaawansowania procesu rozrostowego. Zmiany przerzutowe powodują wiele objawów z zakresu układu oddechowego kierujących proces diagnostyczny w kierunku pierwotnej patologii płucnej. Zespół Barda powinien być zawsze brany pod uwagę w procesie diagnostyczno- różnicowym zmian rozsianych, zwłaszcza z powodu częstości występowania raka żołądka. W pracy przedstawiono dwa przypadki pacjentów, u których w badaniach obrazowych uwidoczniono rozsiane zmiany płucne odpowiadające przerzutom raka żołądka

Respiratory tract burn injuries

Oparzenia inhalacyjne są głębokimi urazami obarczonymi znaczną śmiertelnością, które w istotny sposób pogarszają rokowanie chorych z ciężkimi oparzeniami ciała. Zmiany zachodzące pod wpływem urazu inhalacyjnego obejmują: obrzęk i martwicę błony śluzowej oskrzeli, zwiększenie przepływu krwi przez naczynia płucne i wzrost ich przepuszczalności, gromadzenie się w świetle oskrzeli wałeczków zbudowanych ze śluzu, obumarłych komórek, włóknika i neutrofili oraz uogólnioną reakcję zapalną mediowaną przez cytokiny. W wyniku opisanych procesów dochodzi do zaburzeń wymiany gazowej w płucach i w konsekwencji do niedotlenienia tkanek. Wprowadzenie standaryzowanych procedur diagnostyki endoskopowej u chorych z podejrzeniem oparzenia dróg oddechowych pozwoliło na szybkie rozpoznanie tego urazu i wdrożenie specjalistycznego leczenia, skutkującego zmniejszeniem liczby zgonów z powodu oparzeń. Stosowane metody terapeutyczne nie zawsze są skuteczne, a przy tym obarczone powikłaniami wynikającymi z instrumentacji dróg oddechowych. Istnieje więc konieczność stałej modyfikacji postępowania i poszukiwania nowych metod leczenia. Obserwowane korzystne efekty wczesnych zabiegów tlenoterapii hiperbarycznej dają nadzieję na szybkie wprowadzenie tej metody do standardów leczenia oparzeń inhalacyjnych. Pneumonol. Alergol. Pol. 2011; 79, 4: 298–304Respiratory tract burns are one of the most serious injuries of human organism. They often accompany severe skin burns, increasing morbidity and mortality. Pathologic events happening in the lungs in the course of inhalation injury consist of: edema and necrosis of bronchial mucosa, increase of bronchial blood flow and vascular permeability, recruitment of inflammatory mediators, and obturation of bronchial tract with the casts composed of mucus, tissue debris, neutrophils and fibrin. The above mentioned processes lead to progressive disturbances of pulmonary gas exchange and tissue hypoxia. Introduction of standardized bronchoscopic procedures resulted in the possibility of early diagnosis and treatment of inhalation injuries. There are many treatment options, some of them combined with early and late complications, the optimal treatment protocol is still lacking. Early hyperbaric oxygen therapy is one of the most promising methods of treatment leading to decrease of mortality due to inhalation injury. Pneumonol. Alergol. Pol. 2011; 79, 4: 298–30

Integrated care for patients with advanced chronic obstructive pulmonary disease

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) jest trzecią przyczyną zgonów i trzecią przyczyną niesprawności (mierzonej za pomocą wskaźnika DALY) u osób powyżej 60. roku życia. Ciężką lub bardzo ciężką postać POChP (wskaźnik FEV1, odpowiednio, poniżej 50% i 30% należnej wartości) rozpoznaje się u mniej więcej jednej piątej ogółu chorych. Chorzy na zaawansowaną POChP z reguły cierpią z powodu fizycznej i umysłowej niepełnosprawności, w wielu przypadkach źle radzą sobie z problemami wynikającymi z choroby i współistniejących schorzeń. To z kolei stwarza duże ryzyko zaostrzeń POChP, które prowadzą do pogorszenia przebiegu choroby, istotnego zwiększenia kosztów medycznej opieki oraz zwiększenia ryzyka zgonu. Obecna organizacja medycznej opieki dla tej grupy chorych nie zapewnia odpowiednich warunków zdrowotnych i socjalnych. Wydaje się jednak, że zastosowanie modelu zintegrowanej opieki, zalecanego przez Światową Organizację Zdrowia stworzyłoby możliwość poprawy sytuacji chorych na zaawansowane POChP. W Polsce ta forma opieki jest realizowana od kilkunastu lat w zakładach medycyny paliatywnej i hospicjach w odniesieniu do chorych na zaawansowane nowotwory. Wykorzystanie tych doświadczeń powinno pomóc w integracji działań wokół lekarzy rodzinnych i wyspecjalizowanej pielęgniarki, z jednoczesnym zapewnieniem dostępu do specjalistów w zależności od indywidualnych potrzeb chorego. Powinno także umożliwić szersze wykorzystanie pracowników pomocniczych, jak: pracownicy socjalni, pomocnicy medyczni oraz wolontariusze, a także psycholodzy i duchowni (zwłaszcza w końcowej fazie choroby). Pneumonol. Alergol. Pol. 2010; 78, 2: 126-132Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is the third cause of mortality and disability (assed by DALY) among patients above 60 year old. Severe and very severe COPD (FEV1 = equal or less than 50% and 30% of expected value, respectively) is estimated at 20% of all COPD patients. Advanced COPD usually leads to physical and mental deterioration, the patients often manage with the problems caused by the disease and other comorbidities poorly. This leads to increased risk of COPD exacerbations and further deterioration of the patient’s status, increased costs of medical care and eventually increased risk of death. Current organization of medical care for those patients does not provide adequate health and social support for them. However, it seems that introducing an integrated approach proposed by World Health Organization, could improve the situation of advanced COPD patients. In Poland, this kind of care has been provided in advanced cancer patients throughout stationary palliative care units and hospices during the last several years. This experience should be helpful in integrating actions of general practitioners and specialized nurses, as well as providing access for the specialists’ consultations according to the individual needs of the patients. It should also allow for broad cooperation with auxiliary staff, such as social workers, medical assistants and volunteers, as well as psychologists and clergymen (especially in the terminal phase of the disease). Pneumonol. Alergol. Pol. 2010; 78, 2: 126-13

Classification supporting COVID-19 diagnostics based on patient survey data

Distinguishing COVID-19 from other flu-like illnesses can be difficult due to ambiguous symptoms and still an initial experience of doctors. Whereas, it is crucial to filter out those sick patients who do not need to be tested for SARS-CoV-2 infection, especially in the event of the overwhelming increase in disease. As a part of the presented research, logistic regression and XGBoost classifiers, that allow for effective screening of patients for COVID-19, were generated. Each of the methods was tuned to achieve an assumed acceptable threshold of negative predictive values during classification. Additionally, an explanation of the obtained classification models was presented. The explanation enables the users to understand what was the basis of the decision made by the model. The obtained classification models provided the basis for the DECODE service (decode.polsl.pl), which can serve as support in screening patients with COVID-19 disease. Moreover, the data set constituting the basis for the analyses performed is made available to the research community. This data set consisting of more than 3,000 examples is based on questionnaires collected at a hospital in Poland.Comment: 39 pages, 5 figure

Small-cell lung cancer. Diagnostic and therapeutic recommendations of Polish Lung Cancer Group

Drobnokomórkowy rak płuca charakteryzuje się dynamicznym przebiegiem ze skłonnością do wczesnego uogólnienia. W momencie rozpoznania u większości chorych występują objawy kliniczne, a najbardziej typowym obrazem radiograficznym są zmiany w okolicy wnęki płuca lub śródpiersia. Celem badań oceniających zaawansowanie nowotworu powinno być przede wszystkim wykluczenie obecności przerzutów do odległych narządów. Podstawową metodą leczenia wszystkich chorych jest wielolekowa chemioterapia, a preferowanym schematem - skojarzenie cisplatyny i etopozydu. W ograniczonej postaci choroby chemioterapię należy kojarzyć z jednoczesnym napromienianiem klatki piersiowej. U wszystkich chorych uzyskujących całkowitą odpowiedź wskazane jest elektywne napromienianie mózgu. Chirurgiczne leczenie jest możliwe u niewielkiej części chorych z nowotworem w I stopniu zaawansowania według klasyfikacji TNM, a resekcja powinna być zawsze skojarzona z chemioterapią. W postaci uogólnionej stosuje się wyłącznie chemioterapię. Chorych z długim czasem przeżycia po leczeniu należy poddać wnikliwej obserwacji w kierunku wtórnych nowotworów pierwotnych.Small-cell lung cancer is characterised by an aggressive course with high tendency for early dissemination. At presentation, patients are usually symptomatic and with hilar or mediastinal mass at radiography. Staging should be focused on identifying any evidence of distant spread. Chemotherapy including cisplatin and etoposide is a cornerstone of treatment for all patients. Limited-stage disease should be managed by chemotherapy combined with concurrent chest irradiation. All patients who achieve complete response should be considered for elective cranial irradiation. Surgical treatment may be used in highly selected patients with TNM stage I disease, and surgery should always be combined with chemotherapy. Extensive-stage disease should be managed by multi-agent chemotherapy alone. Long-term survivors should undergo careful monitoring for development of a second primary tumour

Drobnokomórkowy rak płuca - zalecenia diagnostyczno-terapeutyczne Polskiej Grupy Raka Płuca

Drobnokomórkowy rak płuca charakteryzuje się dynamicznym przebiegiem ze skłonnością do wczesnego uogólnienia. W chwili rozpoznania u większości chorych występują objawy kliniczne, a najbardziej typowym obrazem radiograficznym są zmiany w okolicy wnęki płuca lub śródpiersia. Celem badań oceniających zaawansowanie nowotworu powinno być w pierwszym rzędzie wykluczenie obecności przerzutów do odległych narządów. Podstawową metodą leczenia wszystkich chorych jest wielolekowa chemioterapia, a preferowanym schematem - skojarzenie cisplatyny i etopozydu. W ograniczonej postaci choroby chemioterapię należy kojarzyć z jednoczesnym napromienianiem klatki piersiowej. U wszystkich chorych uzyskujących całkowitą odpowiedź wskazane jest elektywne napromienianie mózgu. Chirurgiczne leczenie jest możliwe u niewielkiej części chorych z nowotworem w I stopniu zaawansowania według klasyfikacji TNM, a resekcja powinna być zawsze skojarzona z chemioterapią. W postaci uogólnionej stosuje się wyłącznie chemioterapię. Chorzy z długim czasem przeżycia po leczeniu powinni być starannie obserwowani w kierunku wtórnych nowotworów. Forum Medycyny Rodzinnej 2008, tom 2, nr 1, 56-6

Small-cell lung cancer diagnostic and therapeutic recommendations of Polish Lung Cancer Group

Drobnokomórkowy rak płuca charakteryzuje się dynamicznym przebiegiem ze skłonnością do wczesnego uogólnienia. W chwili rozpoznania u większości chorych występują objawy kliniczne, a najbardziej typowym obrazem radiograficznym są zmiany w okolicy wnęki płuca lub śródpiersia. Celem badań oceniających zaawansowanie nowotworu powinno być w pierwszym rzędzie wykluczenie obecności przerzutów do odległych narządów. Podstawową metodą leczenia wszystkich chorych jest wielolekowa chemioterapia, a preferowanym schematem - skojarzenie cisplatyny i etopozydu. W ograniczonej postaci choroby chemioterapię należy kojarzyć z jednoczesnym napromienianiem klatki piersiowej. U wszystkich chorych uzyskujących całkowitą odpowiedź wskazane jest elektywne napromienianie mózgu. Chirurgiczne leczenie jest możliwe u niewielkiej części chorych z nowotworem w I stopniu zaawansowania według klasyfikacji TNM, a resekcja powinna być zawsze skojarzona z chemioterapią. W postaci uogólnionej stosuje się wyłącznie chemioterapię. Chorzy z długim czasem przeżycia po leczeniu powinni być starannie obserwowani w kierunku wtórnych nowotworów.Small-cell lung cancer is characterized by an aggressive clinical course with high tendency for early dissemination. At presentation, patients are usually symptomatic and with hilar or mediastinal mass at radiography. Staging should be focused on identifying any evidence of distant spread. Chemotherapy including cisplatin and etoposide is a cornerstone of treatment for all patients. Limited-stage disease should be managed by chemotherapy combined with concurrent chest irradiation. All patients who achieve complete response should be considered for elective cranial irradiation. Surgical treatment may be used in highly selected patients with TNM stage I disease, and surgery should always be combined with chemotherapy. Extensive-stage disease should be managed by multi-agent chemotherapy alone. Long-term survivorus should undergo careful monitoring for development of a second primary tumour