Zarządzanie kryzysowe w systemie bezpieczeństwa narodowego w Polsce

Niniejszy artykuł opisuje działający w Polsce system zarządzania kryzysowego. Obejmuje on podstawowe definicje i informacje dotyczące koncepcji kryzysu, wyjaśniając podstawy prawa, na którym opiera się funkcjonowanie instytucji związanych z zagrożeniem zdrowia, życia i środowiska człowieka. Nacisk kładzie się na ochronę ludności i System Bezpieczeństwa Narodowego. Krytyce poddaje się wszystkie rozwiązania prawne zastosowane w powyższych aspektach. Następnie wprowadzono nowy statut dotyczący spraw zarządzania kryzysowego oraz implikacje płynące z hipotetycznego wprowadzenia go w życie. Kolejną ważną kwestią poruszaną w sprawozdaniu jest opinia dotycząca starych i nowych rozwiązań służących przyszłemu szkoleniu studentów KSW podczas kursu zarządzania w specjalizacji Zarządzanie Kryzysowe oraz w nowej - Bezpieczeństwo Narodowe.This report describes crisis management system working in Poland. It includes the basic defections and information considering the concept of the crisis. It explains the basic of law, on which functioning of institution connected with danger of human health, life and environment is based. Protection of people and National Security System are emphasized. All legal solutions in those aspects are criticized. Later, new statute considering crisis management was introduced and implications coming from hypothetical introducing in life. Another important issue in the report is opinion about old and new solutions for future education of students from KSW in the Management course; specialization: Security and Crisis Management and in new one: National Security

Zrównoważony rozwój a bezpieczeństwo człowieka

Pojęcie zrównoważonego rozwoju (sustainable development, sformułowane w roku 1975 przez Program Ochrony Środowiska ONZ) ma w języku polskim kilka synonimów: ekorozwój, rozwój zrównoważony, dynamicznie trwały, samopodtrzymujący się. Ekorozwój to przebieg rozwoju gospodarczego, który nie narusza w sposób istotny i nieodwracalny środowiska życia człowieka, godząc prawa przyrody i prawa ekonomii. Koncepcja trwałego rozwoju łączy elementy: instytucjonalno-polityczne, społeczne, ekonomiczne, ekologiczne, struktur przestrzennych oraz szeroko pojętego bezpieczeństwa człowieka. Jak dotąd koncepcja ekorozwoju jest jedyną, która faktycznie zmierza do zachowania bezpiecznej przyszłości świata i zachowania cywilizacji. W koncepcji tej uzyskanie postępu zakładane jest przez właściwsze i pełniejsze wykorzystanie potencjalnych możliwości tkwiących w ludziach i środowisku w sposób, który zapewni dobre ich funkcjonowanie z zachowaniem bogactwa i różnorodności z pokolenia na pokolenie.The concept of sustainable development (created in 1975 by ONZ Environment Protection Program) has a couple of synonyms in Polish: eco-development, dynamically durable development, and self- supportive development. Eco-development is a course of economic development that does not disturb human environment in a significant and irreparable way, and combines the natural systems with the rights of economics. The concept of durable development ties institutional and political elements; socio-economic and ecological elements; and also the elements of spatial structures and of human security in general sense. Until now, the concept of ecodevelopment has been the only one which in reality is making its way towards maintaining civilization and safe future of the world. The assumption of eco-development is to achieve progress through fuller and more appropriate use of potential human capacities and of environmental concerns in a way which will guarantee their positive functioning, providing affluence and diversity of future generations to come.Понятие устойчивого развития (sustainable development), сформулированное в 1975 году в Программе охраны окружающей среды ООН) имеет много синонимов: экологическое, гармоничное, сбалансированное, устойчивое, согласованное развитие и т.д. Экологическое развитие - это ход экономического развития, который не нарушает существенным и неотвратимым образом среду жизни человека, пренебрегая правами природы и экономики. Концепция устойчивого развития соединяет следующие элементы: политический, общественный, экономический, экологический, пространственных структур, а также широко понимаемой безопасности человека. До сегодняшнего дня концепция экологического развития является единственной, которая действительно направлена на сохранение безопасности будущего всего мира и цивилизации. В этой концепции развитие прогресса основано на правильном и полном использовании потенциальных возможностей человека и природы, учитывающее их гармоничное функционирование и вместе с тем сохраняющее богатство среды для следующих поколений

Współczesne wyzwania zarządzania organizacjami

Publikacja recenzowana / Peer-reviewed publicationPierwsza część niniejszej publikacji poświęcona jest dylematom polityki gospodarczej towarzyszącym procesom integracyjnym i zachowaniom przedsiębiorstw opierających swój rozwój o silnie zakorzenione w Europie przekonanie o konieczności realizacji założeń odpowiedzialności społecznej. Problemy te dotyczą również przedsiębiorstw w krajach, które niedawno weszły do Unii Europejskiej, stąd też w tej części zamieszczono refleksje na temat doświadczeń węgierskich. W drugiej części rozważane są aktualne problemy teoretyczne i praktyczne polskich przedsiębiorstw. Wskazano na rolę aktywów niematerialnych w rozwoju przedsiębiorstw wynikającą z konieczności pozyskiwania kredytów i realizacji zamówień publicznych. W trzeciej części wskazano na rolę ekologii jako strategicznego czynnika w rozwoju przedsiębiorstw. Wynikająca z zaleceń UE konieczność ograniczania zużycia nieodnawialnych źródeł energii powoduje rozwój sektorów związanych z wytwarzaniem energii odnawialnej. Problemy ekologiczne wiążą się również z rozwojem regionalnym, a także z produkcją i zapewnieniem — w związku z powyższym — bezpieczeństwa żywności. Części czwarta zawiera materiały traktujące o wybranych modelach ekonomicznych oraz stabilności rynku (opracowania autorów z Ukrainy). Zamieszczono w niej również tekst o polsko-węgierskich stosunkach kulturalnych przed drugą wojną światową i po jej zakończeniu. Doświadczenia obu narodów - od niedawna państw członkowskich Unii Europejskiej - są interesujące z punktu widzenia przebiegających w Europie procesów integracyjnych. Niniejsza publikacja prezentuje część z aktualnie prowadzonych badań naukowych przez pracowników Krakowskiej Szkoły Wyższej im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Równolegle z tą pozycją ukazuje się praca pt. Procesy kształtowania nowej gospodarki

Crisis management in the system of national security in Poland

This report describes crisis management system working in Poland. It includes the basic defections and information considering the concept of the crisis. It explains the basic of law, on which functioning of institution connected with danger of human health, life and environment is based. Protection of people and National Security System are emphasized. All legal solutions in those aspects are criticized. Later, new statute considering crisis management was introduced and implications coming from hypothetical introducing in life. Another important issue in the report is opinion about old and new solutions for future education of students from KSW in the Management course; specialization: Security and Crisis Management and in new one: National Security.Niniejszy artykuł opisuje działający w Polsce system zarządzania kryzysowego. Obejmuje on podstawowe definicje i informacje dotyczące koncepcji kryzysu, wyjaśniając podstawy prawa, na którym opiera się funkcjonowanie instytucji związanych z zagrożeniem zdrowia, życia i środowiska człowieka. Nacisk kładzie się na ochronę ludności i System Bezpieczeństwa Narodowego. Krytyce poddaje się wszystkie rozwiązania prawne zastosowane w powyższych aspektach. Następnie wprowadzono nowy statut dotyczący spraw zarządzania kryzysowego oraz implikacje płynące z hipotetycznego wprowadzenia go w życie. Kolejną ważną kwestią poruszaną w sprawozdaniu jest opinia dotycząca starych i nowych rozwiązań służących przyszłemu szkoleniu studentów KSW podczas kursu zarządzania w specjalizacji Zarządzanie Kryzysowe oraz w nowej – Bezpieczeństwo Narodowe

Sustainable Development in Comparison with Human Security

The concept of sustainable development (created in 1975 by ONZ Environment Protection Program) has a couple of synonyms in Polish: eco-development, dynamically durable development, and self- supportive development. Eco-development is a course of economic development that does not disturb human environment in a significant and irreparable way, and combines the natural systems with the rights of economics. The concept of durable development ties institutional and political elements; socio-economic and ecological elements; and also the elements of spatial structures and of human security in general sense. Until now, the concept of ecodevelopment has been the only one which in reality is making its way towards maintaining civilization and safe future of the world. The assumption of eco-development is to achieve progress through fuller and more appropriate use of potential human capacities and of environmental concerns in a way which will guarantee their positive functioning, providing affluence and diversity of future generations to come.Pojęcie zrównoważonego rozwoju (sustainable development, sformułowane w roku 1975 przez Program Ochrony Środowiska ONZ) ma w języku polskim kilka synonimów: ekorozwój, rozwój zrównoważony, dynamicznie trwały, samopodtrzymujący się. Ekorozwój to przebieg rozwoju gospodarczego, który nie narusza w sposób istotny i nieodwracalny środowiska życia człowieka, godząc prawa przyrody i prawa ekonomii. Koncepcja trwałego rozwoju łączy elementy: instytucjonalno-polityczne, społeczne, ekonomiczne, ekologiczne, struktur przestrzennych oraz szeroko pojętego bezpieczeństwa człowieka. Jak dotąd koncepcja ekorozwoju jest jedyną, która faktycznie zmierza do zachowania bezpiecznej przyszłości świata i zachowania cywilizacji. W koncepcji tej uzyskanie postępu zakładane jest przez właściwsze i pełniejsze wykorzystanie potencjalnych możliwości tkwiących w ludziach i środowisku w sposób, który zapewni dobre ich funkcjonowanie z zachowaniem bogactwa i różnorodności z pokolenia na pokolenie