Porównanie poprawy tolerancji wysiłku u pacjentów poddanych rehabilitacji kardiologicznej leczonych beta-adrenolitykami lub iwabradyną

Introduction. Ivabradine is an agent that selectively decreases heart rate (depending on the dose) and does not affect other cardiovascular parameters. In particular, it does not influence left ventricular ejection fraction and does not inhibit vascular relaxation during exercise. Due to these properties, ivabradine can be used in those patients in whom beta-blockers are contraindicated or their dose escalation is not possible. These properties also suggest that use of ivabradine during cardiac rehabilitation in patients with contraindications to beta-blockers or beta-blocker intolerance might increase exercise tolerance. The aim of the study was to evaluate whether administration of ivabradine (in addition to or instead of beta-blockers) during a cardiac rehabilitation program improved exercise tolerance in comparison to patients receiving only beta-blockers. Materials and methods. Fifty patients treated with ivabradine during cardiac rehabilitation were enrolled into this retrospective study. The control group was matched for gender, age and other comorbidities and consisted of 50 subjects. The improvement in exercise tolerance was compared between the group receiving beta-blockers alone and those on ivabradine treatment. Results. The study included 100 patients — 60 males and 40 females. Our analysis of exercise test results expressed in metabolic equivalents of task (MET) suggested a positive effect of ivabradine on the improvement of exercise tolerance. The percentage improvement was significantly higher in patients on ivabradine compared to the control group (26.8% ± 27.73% vs. 11.64% ± 19.34%, p = 0.002). In addition, a larger increase in the duration of exercise test was noted in patients treated with ivabradine (52.76% ± 47.29% vs. 32.59% ± 42.94%, p = 0.0101). No difference was found between patients who were already treated with ivabradine before cardiac rehabilitation and those in whom ivabradine was initiated during the cardiac rehabilitation program. Conclusions. Treatment with ivabradine during a cardiac rehabilitation program was associated with a better improvement in exercise tolerance compared to patients receiving beta-blockers alone.Wstęp. Iwabradyna jest substancją wybiórczo zmniejszającą częstotliwość rytmu serca (zależnie od dawki), nie wpływając jednocześnie na inne parametry układu sercowo-naczyniowego. W szczególności nie wpływa na frakcję wyrzutową lewej komory ani nie hamuje wysiłkowego rozkurczu naczyń. Dzięki tym właściwości można ją zastosować u chorych, u których podawanie beta-adrenolityków jest przeciwwskazane. Opisane właściwości sugerują, że włączenie iwabradyny podczas rehabilitacji kardiologicznej u pacjentów, u których występują przeciwwskazania do leczenia beta-adrenolitykami lub do zwiększenia ich dawki, może usprawnić tę rehabilitację i w efekcie zwiększyć tolerancję wysiłkową. Celem opisanego badania był ocena, czy włączenie iwabradyny podczas rehabilitacji kardiologicznej wpływa na zwiększenie osiąganej tolerancji wysiłkowej w porównaniu z pacjentami otrzymującymi jedynie beta-adrenolityki. Materiały i metody. Pięćdziesięciu pacjentów, leczonych iwabradyną i hospitalizowanych na Oddziale Rehabilitacji Kardiologicznej Wojewódzkiego Specjalistycznego Szpitala im. dr. Władysława Biegańskiego w Łodzi, zakwalifikowano do retrospektywnego badania. Grupę kontrolną dopasowano pod względem płci, wieku oraz innych chorób towarzyszących i składała się z 50 pacjentów leczonych zgodnie z wytycznymi. Analizowano związek między przyjmowaniem iwabradyny a tolerancją wysiłku fizycznego. Wyniki. W badaniu wzięło udział 100 pacjentów — 60 mężczyzn i 40 kobiet. Analiza wyników testu wysiłkowego wyrażonych w ekwiwalentach metabolicznych (MET) sugeruje korzystny wpływ iwabradyny na poprawę tolerancji wysiłku fizycznego. Procentowa poprawa była wyższa w grupie badanej niż w grupie kontrolnej (26,8% ± 27,73% v. 11,64%  ± 19,34%; p = 0,002). Odnotowano również istotne wydłużenie czasu trwania próby wysiłkowej u pacjentów przyjmujących iwabradynę (52,76% ± 47,29% v. 32,59% ± 42,94%; p = 0,0101). Nie stwierdzono związku między pacjentami, którzy przyjmowali iwabradynę przed hospitalizacją, a pacjentami, którzy rozpoczęli terapię iwabradyną w trakcie rehabilitacji. Wnioski. Pacjenci otrzymujący iwabradynę w procesie rehabilitacji kardiologicznej osiągają lepszą tolerancję wysiłku niż pacjenci otrzymujących jedynie beta-adrenolityki

Zapalenie mięśnia sercowego związane z zakażeniem Salmonella parathypi C

Myocarditis related to bacterial gastroenteritis is rare, especially in immunocompetent persons. The clinical course of the disease is characterised by non-specific, sparse symptoms, which greatly impedes diagnosis. This paper presents a case of myocarditis in a 39 year-old man with a Salmonella paratyphi C infection. Salmonella infections rarely cause myocarditis, but they should always be considered in cases where myocarditis is suspected and there is no evidence of a viral aetiology.Zapalenie mięśnia sercowego związane z bakteryjnym zapaleniem jelita występuje rzadko, zwłaszcza u osób immunokompetentnych. Przebieg kliniczny choroby charakteryzuje się niespecyficznymi, skąpymi objawami, co znacznie utrudnia diagnozę. W pracy przedstawiono przypadek zapalenia mięśnia sercowego u 39-letniego mężczyzny z zakażeniem Salmonella parathypi C. Zakażenia salmonellą są rzadką przyczyną zapalenia mięśnia sercowego, ale zawsze powinny być brane pod uwagę w przypadkach z podejrzeniem myocarditis w przypadku braku dowodów na etiologię wirusową

Amiodaron — tarczyca — arytmia. Taniec na linie endokrynologa i kardiologa. Pacjent z poamiodaronowymi zaburzeniami funkcji tarczycy

We present the case of a patient with atrial flutter (treated with cryoablation) and amiodarone-induced hypothyroidism (AIH). Administration of l-tyroxine supplementation triggered recurrence of arrhythmia. The report shows how difficult can be treating a patient with AIH and how important is cooperation between cardiologist and endocrinologist.W pracy przedstawiono leczonego krioablacją pacjenta z trzepotaniem przedsionków, u którego po włączeniu amiodaronu wystąpiła niedoczynność tarczycy. Włączenie suplementacji L-tyroksyną wywołało nawrót arytmii. Przypadek ukazuje, jak trudne może być leczenie w takiej sytuacji oraz jak ważna jest ścisła współpraca kardiologa i endokrynologa podczas terapii poamiodaronowych zaburzeń czynności tarczycy

Initiation of treatment with sacubitril/valsartan during outpatient cardiac rehabilitation program in an octogenarian with heart failure

We present the case of including sacubitril/valsartan in an octogenarian patient with congestive heart failure as a part of the outpatient cardiac rehabilitation program. The case shows that apart from hospital use, it is worth considering including this drug during an outpatient cardiac rehabilitation program, because in such conditions the patient is in frequent contact with the treatment center, so his health status may be assessed almost every day.We present the case of including sacubitril/valsartan in an octogenarian patient with congestive heart failure as a part of the outpatient cardiac rehabilitation program. The case shows that apart from hospital use, it is worth considering including this drug during an outpatient cardiac rehabilitation program, because in such conditions the patient is in frequent contact with the treatment center, so his health status may be assessed almost every day

Rozpoczęcie leczenia sakubitrylem/walsartanem w ramach ambulatoryjnej rehabilitacji kardiologicznej u pacjenta z niewydolnością serca w dziewiątej dekadzie życia

W artykule przedstawiono przypadek włączenia sakubitrylu/walsartanu w ramach ambulatoryjnej rehabilitacji kardiologicznej u pacjenta z zastoinową niewydolnością serca. Przypadek ukazuje, że poza zastosowaniem szpitalnym warto rozważyć włączenie tego leku podczas programu ambulatoryjnej rehabilitacji kardiologicznej, ponieważ w takich warunkach pacjent pozostaje w częstym kontakcie z ośrodkiem prowadzącym leczenie i może podlegać niemal codziennej ocenie stanu zdrowia

Zapalenie mięśnia sercowego związane z zakażeniem Salmonella parathypi C

Myocarditis related to bacterial gastroenteritis is rare, especially in immunocompetent persons. The clinical course ofthe disease is characterised by non-specific, sparse symptoms, which greatly impedes diagnosis. This paper presentsa case of myocarditis in a 39 year-old man with a Salmonella paratyphi C infection. Salmonella infections rarely causemyocarditis, but they should always be considered in cases where myocarditis is suspected and there is no evidenceof a viral aetiology.Zapalenie mięśnia sercowego związane z bakteryjnym zapaleniem jelita występuje rzadko, zwłaszcza u osób immunokompetentnych. Przebieg kliniczny choroby charakteryzuje się niespecyficznymi, skąpymi objawami, co znacznie utrudnia diagnozę. W pracy przedstawiono przypadek zapalenia mięśnia sercowego u 39-letniego mężczyzny z zakażeniem Salmonella parathypi C. Zakażenia salmonellą są rzadką przyczyną zapalenia mięśnia sercowego, ale zawsze powinny być brane pod uwagę w przypadkach z podejrzeniem myocarditis w przypadku braku dowodów na etiologię wirusową

Przeszczepienie wątroby u pacjenta z zespołem Budda-Chiariego jako czynnik poprawiający funkcję układu autonomicznego oraz obniżający ryzyko nagłego zgonu sercowego

We present the impact of liver transplantation in a patient with Budd-Chiari syndrome on improvement of autonomic system function and decreasing of sudden cardiac death (SCD). The case shows that not only implantable cardioverter defibrillator is a factor protecting patients with cirrhosis against SCD, but also liver transplantation itself.W artykule przedstawiono wpływ przeszczepienia wątroby u pacjenta z zespołem Budda-Chiariego na poprawę funkcji układu autonomicznego oraz obniżenie ryzyka zgonu z powodu nagłego zatrzymania krążenia (SCD). Przypadek ukazuje, że nie tylko wszczepienie kardiowertera-defibrylatora jest czynnikiem chroniącym pacjentów z marskością wątroby przed SCD, ale może nim być również samo przeszczepienie wątroby