The prognostic value of fetal fibronectin as a predictor tool of preterm labor

Συμπεράσματα:Από την παρούσα μελέτη φάνηκε ότι οι γυναίκες με αρνητικό test εμβρυικής φιμπρονεκτίνης παρέμειναν για 7 ημέρες μετά το test χωρίς να γεννήσουν. Αυτο ειναι πολυ σημαντικό αποτέλεσμα, διότι αποδεικνύει πως η εμβρυική φιμπρονεκτίνη ειναι ενα τεστ πολυ χρήσιμο και ακριβές για τις περιπτώσεις γυναικών με συμπτώματα πρόωρου τοκετού. Καθώς ο πρόωρος τοκετός (και ιδιαίτερα πριν τις 28 εβδομάδες κυήσεως) γενικότερα συνοδεύεται από τα χειρότερα αποτελέσματα όσον αφορά περιγεννητική νοσηρότητα, το ενδιαφέρον ειναι πολύ μεγάλο σ’αυτές τις ηλικίες κυήσεως και το test Φιμπρονεκτίνης ειναι πολύ βοηθητικό στις κλινικές αποφάσεις μας. Η λανθασμένη διάγνωση πρόωρου τοκετού έχει πολυ σημαντικές επιπτώσεις σε πολλά επίπεδα. Σε κλινικό επίπεδο, η λανθασμένη διάγνωση πρόωρου τοκετού οδηγεί σε εφαρμογή μέτρων και θεραπείες οι οποίες δεν ειναι απαραίτητες, βάζοντας σε κίνδυνο την μητέρα και το βρέφος λόγω πιθανών παρενεργειών. Αντίθετα, το αρνητικό test μας βοήθησε να αποφύγουμε την εισαγωγή, την τοκόλυση, καθώς και την χρήση γλυκοκορτικοειδών και αντιβιοτικών. Σε οικονομικό επίπεδο, το κόστος νοσηλείας και φαρμακευτικών αγωγών ειναι γνωστό πως ειναι τεράστιο. Από την άλλη πλευρά, εάν το τεστ ειναι ψευδώς αρνητικό, τότε κινδυνεύει να χαθεί μια μοναδική ευκαιρία για συνέχιση της ανάπτυξης του εμβρύου στις ενωρίς εβδομάδες κυήσεως. Συμπεραίνουμε λοιπόν, πως ενα τεστ με πολυ υψηλή αρνητική προγνωστική αξία ειναι το κατ’ εξοχήν χρήσιμο διαγνωστικό μέσο για τις παραπάνω περιπτώσεις. Στην παρούσα μελέτη οι ασθενείς με συμπτώματα και σημεία πρόωρου τοκετού που είχαν όμως αρνητικό test εμβρυικής φιμπρονεκτίνης δεν γέννησαν τις προσεχείς 7-14 ημέρες (98,5%) και τις 21 ημέρες (26%), δηλαδή στην αποφυγή άσκοπων θεραπειών και εισαγωγών στο νοσοκομείο. H υψηλή αρνητική προγνωστική αξία είναι και η μεγάλη αξία αυτού του προτεινόμενου test, της μέτρησης της εμβρυικής φιμπρονεκτίνης. Η υψηλή αρνητική προγνωστική αξία της Φιμπρονεκτίνης θα μπορούσε δυνητικά να αποτρέψει πολλές άσκοπες εισαγωγές σε ασθενείς με συμπτώματα και σημεία πρόωρου τοκετού και συγχρόνως την αποφυγή τοκολυτικής αγωγής - αντιβιοτικών - κορτικοστεροειδών - κλινοστατισμού Από τα ανωτέρω, διαπιστώσαμε ότι η μέτρηση της εμβρυικής φιμπρονεκτίνης είναι πολύ καλός προγνωστικός δείκτης και μας βοηθά να μπορέσουμε να προβλέψουμε ότι η ασθενής μας θα πρόκειται να γεννήσει σύντομα ή δεν πρόκειται να γεννήσει τις επόμενες 1-2 εβδομάδες και να πράξουμε ανάλογα. Επιπροσθέτως, από την μελέτη αυτή, αποδείξαμε ότι η χρησιμοποίηση του test προσδιορισμού της εμβρυικής φιμπρονεκτίνης ήταν πολύ χρήσιμη στις ομάδες των ασθενών μας. Γι’αυτό προτείνουμε αυτό το test σε γυναίκες με συσπάσεις, που φοβόμαστε τον πρόωρο τοκετό, ώστε με την απάντηση από το test θα έχουμε κάποια ασφάλεια και δεν θα είμαστε μετέωροι, κάνοντας πράγματα υπερβολικά, πάντα βέβαια για το καλό της ασθενούς μας ήτοι την πρόληψη του πρόωρου τοκετού. Έτσι η μέτρηση της εμβρυικής φιμπρονεκτίνης ίσως κατηγοριοποιήσει τον κίνδυνο του πρόωρου τοκετού και διαχωρίσει τις υποομάδες γυναικών με πρόωρο τοκετό και διαφοροποιήσει τη προτεινόμενη για την κάθε περίπτωση αντιμετώπιση. Η κλινική χρησιμότητα της ποσοστιαίας μέτρησης της εμβρυικής φιμπρονεκτίνης με cut off 50 nano/ml στην πρόληψη του πρόωρου τοκετού είναι πλέον αποδεκτή. Μελλοντικές μελέτες σχετιζόμενες με την μέτρηση της σε συμπτωματικές γυναίκες ίσως προσδιορίσουν καλύτερα άλλα cut off επίπεδα αντί κάτω των 50 nano/ml, για παράδειγμα χαμηλότερα που θα μικραίνουν ελαφρώς την πιθανότητα του πρόωρου τοκετού καθώς και υψηλότερα επίπεδα που ίσως θα έχουν υψηλότερο κίνδυνο για πρόωρο τοκετό

Fetal bronchoscopy: its successful use in a case of extralobar pulmonary sequestration

Objective: To report the performance of fetal bronchoscopy in a case of pulmonary sequestration. Materials and Methods: A 24 year-old female, Gravida 2, Para 1, was referred at 27.5 weeks with a large fetal left lung mass with marked right mediastinal shift and no visible normal left lung. Differential diagnosis included possible bronchial atresia. Results: The patient underwent fetal laryngoscopy and fetal bronchoscopy at 31.5 weeks. The right lung and a portion of the left lung expanded during surgery as a result of bronchial lavage. Bronchial atresia or bronchogenic cyst were not found. Pregnancy continued uneventfully, with continuous growth of the right lung and a small amount of left lung. The patient delivered vaginally at term. The baby underwent thoracoscopic resection of a pulmonary sequestration at 10.5 months of age and did well. Conclusion: Fetal bronchoscopy is feasible. The procedure may prove useful in the differential diagnosis and in the potential treatment of different fetal lung lesions, as well as aid in the understanding of the role of bronchial obstruction as a common pathophysiologic mechanism for different fetal lung masses. Risks and benefits of fetal bronchoscopy warrant further experience