Fear of COVID-19, anxiety, depression and suicide among elderly patients with chronic physical or mental diseases

Older age renders individuals vulnerable during public emergency crises. Considering that older adults are a highly heterogeneous and continuously growing demographic subgroup, this study aimed to assess the mental health impact of COVID-19 on two groups of older patients: a group of chronic physical disease and a group of chronic mental disease. A total of 102 patients completed the Fear of COVID-19 Scale, the Generalized Anxiety Disorder scale, the Brief Patient Health Questionnaire (PHQ-9) and several questions regarding demographic characteristics. Suicidality was assessed by the 9th item of the PHQ-9. According to the results, older chronic disease patients showed higher levels of fear, whereas anxiety and depressive symptoms were present mainly in the group of older psychiatric patients. Suicidality was reported from a subtotal of 25.4% that was composed of 7.8% chronic disease patients and 17.6% psychiatric patients. Chronic physical disease and higher anxiety predicted more severe COVID-19-related fear

Στάσεις επαγγελματιών ψυχικής υγείας απέναντι σε ασθενείς με οριακή διαταραχή προσωπικότητας

Οι ασθενείς με οριακή διαταραχή προσωπικότητας συχνά χαρακτηρίζονται ως “δύσκολοι” από τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Έχει παρατηρηθεί ότι θεωρείται ότι πάσχουν λιγότερο σε σχέση με ασθενείς που νοσούν από άλλες ψυχικές διαταραχές καθώς κι ότι έχουν περισσότερο έλεγχο στις αρνητικές τους συμπεριφορές. Έχει παρατηρηθεί επίσης ότι η διάγνωση της οριακής διαταραχής προσωπικότητας σχετίζεται με λιγότερη ενσυναίσθηση και λιγότερη αισιοδοξία σχετικά με τη θεραπεία, από πλευράς επαγγελματιών. Οι αρνητικές αυτές στάσεις μπορεί να οδηγήσουν σε εσφαλμένη διάγνωση, ανεπαρκή θεραπεία, να επηρεάσουν το επίπεδο φροντίδας που παρέχεται σε αυτούς τους ασθενείς και, τελικά, τις εκβάσεις τους. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να μελετήσει τις στάσεις των επαγγελματιών της ψυχικής υγείας απέναντι σε ασθενείς με οριακή διαταραχή προσωπικότητας και το κατά πόσο αυτές επηρεάζονται ανάλογα με την επαγγελματική υποομάδα στην οποία ανήκει κανείς (ψυχίατρος, νοσηλευτής κτλ) και το βαθμό ενασχόλησής του με αυτούς τους ασθενείς. Στην έρευνα συμμετείχαν 73 εργαζόμενοι σε κλινικές οξέων της Θεσσαλονίκης, από 3 νοσοκομεία (Παπαγεωργίου, ΑΧΕΠΑ, Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης). Οι συμμετέχοντες απάντησαν σε αυτοσυμπληρούμενο ερωτηματολόγιο χωρισμένο σε δύο μέρη, με το πρώτο μέρος να αφορά τα δημογραφικά τους στοιχεία και το δεύτερο τις στάσεις τους απέναντι στους ασθενείς (Κλίμακα Στάσεων απέναντι στους ασθενείς με οριακή διαταραχή προσωπικότητας). Από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας διαθέτουν επαρκή ενσυναίσθηση απέναντι σε αυτούς τους ασθενείς, αναγνωρίζοντας κάποιες από τις δυσκολίες τους, αποδίδοντάς τους ωστόσο και κάποια αρνητικά χαρακτηριστικά. Ακολούθως, εκφράζουν αισιοδοξία για τη θεραπεία των ασθενών αυτών, με βάση τις διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές και, παρ’ ότι αισθάνονται κατά βάση ικανοί να διαχειριστούν τους ασθενείς, οι περισσότεροι επιθυμούν περισσότερη εκπαίδευση σχετικά με την οριακή διαταραχή προσωπικότητας. Δε φάνηκε να υπάρχουν στατιστικά σημαντικές διαφορές στις στάσεις αναφορικά με την επαγγελματική υποομάδα, ή το βαθμό ενασχόλησης με αυτούς τους ασθενείς. Συμπερασματικά, τα ευρήματα δεν οδηγούν με ασφάλεια σε γενικευμένες κρίσεις, ωστόσο μπορούν να λειτουργήσουν ως εφαλτήριο αναφορικά με το συντονισμό της διαχείρισης των ασθενών με οριακή διαταραχή προσωπικότητας και την περαιτέρω εκπαίδευση των επαγγελματιών.Patients with borderline personality disorder are commonly viewed as “difficult” by mental health professionals. They are treated as less sick than patients with other mental disorders and more in control of their negative behaviors. Moreover, a borderline personality disorder diagnosis is 2associated with less empathy and less treatment optimism. These negative attitudes can lead to misdiagnosis and inadequate treatment. Furthermore, they affect the level of care provided to these patients and, ultimately, their outcomes. The aim of this study was to determine the attitudes of mental health professionals towards patients with borderline personality disorder. In the study took part 73 clinicians, employed in acute care psychiatric clinics in 3 hospitals in the city of Thessaloniki (Papageorgiou hospital, AHEPA hospital, Psychiatric Hospital of Thessaloniki). Participants answered a self-report questionnaire consisted of two parts: the first part concerning their demographic information and the second their attitudes towards patients with borderline personality disorder (Attitude Scale towards patients with borderline personality disorder). The results showed that mental health professionals show sufficient empathy regarding these patients. They acknowledge some of their difficulties, but also hold rather negative attitudes towards them. Moreover, clinicians express optimism about the treatment outcomes, based on the available treatment options. Even though they feel competent to care for the patients, most of them would like additional education about borderline personality disorder. There did not appear to be statistically significant relations in attitudes and the occupational subgroup, or the number of patients treated in the last year. In conclusion, the findings of the current study cannot be generalized, however they highlight the need for management coordination and further professional training