Traditional theory of Optimal Currency Areas (OCA)

Artykuł wyróżnia zastosowanie sformalizowanej perspektywy metodologicznej. Celem artykułu jest przedstawienie i ocena założeń tradycyjnej teorii optymalnych obszarów walutowych (OOW) metodą idealizacji i konkretyzacji w rozumieniu Leszka Nowaka. Szczególną uwagę poświęcono kryteriom optymalności. W artykule przyjęto podejście historyczne, to jest analizę ewolucji wyjściowej koncepcji OOW. Zastosowano analizę porównawczą i wykorzystano koncepcję idealizacji i konkretyzacji, która pozwoliła zidentyfikować w poszczególnych modelach optymalnych obszarów walutowych cele, czynniki główne i uboczne oraz umożliwiła ocenę charakteru i spójności założeń. W pierwszej części artykułu wyjaśniono przyczynę wyboru koncepcji idealizacji i konkretyzacji, jako narzędzia badawczego, oraz przyjęte w niej założenia metodologiczne. W następnej części zaprezentowano zbiór wyjściowych założeń teoretycznych Optymalnych Obszarów Walutowych. W kolejnych częściach w ślad za literaturą przedmiotu wyróżniono okresy, w których dominowały zbliżone stanowiska badawcze wobec pierwotnych podstaw teoretycznych. W każdej części przeanalizowano z osobna reprezentatywne modele, stosując podejście metodologiczne idealizacji i konkretyzacji.The paper stands out because of the use of a specific methodology. The aim of this paper is to present and assess the evolution of the old theory of the Optimal Currency Areas (OCA) using the methodological concept of idealisation and substantiation developed by L. N owak. A special attention has been given to optimum criteria. A historical comparative analysis method used together with the idealisation and substantiation concept enabled identification of the aims, and the main as well as side factors in all OCA models. The paper is divided in 6 parts: Introduction, Methodological Introduction, three main parts and Conclusion. In the methodological part the author offered the rationale for the use of the idealisation and substantiation concept. The following parts contain a collection of basic theoretical assumptions of the OCA. Parts four and five contain an assessment of two time periods which represented different attitudes towards the basic theoretical assumptions. In all parts, separate OCA models have been verified using the idealisation and substantiation method