Isolation of Vaccine-Like Poliovirus Strains in Sewage Samples From the United Kingdom.

Background: Environmental surveillance (ES) is a sensitive method for detecting human enterovirus (HEV) circulation, and it is used worldwide to support global polio eradication. We describe a novel ES approach using next-generation sequencing (NGS) to identify HEVs in sewage samples collected in London, United Kingdom, from June 2016 to May 2017. Methods: Two different methods were used to process raw sewage specimens: a 2-phase aqueous separation system and size exclusion by filtration and centrifugation. HEVs were isolated using cell cultures and analyzed using NGS. Results: Type 1 and 3 vaccine-like poliovirus (PV) strains were detected in samples collected from September 2016 through January 2017. NGS analysis allowed us to rapidly obtain whole-genome sequences of PV and non-PV HEV strains. As many as 6 virus strains from different HEV serotypes were identified in a single cell culture flask. PV isolates contained only a small number of mutations from vaccine strains commonly seen in early isolates from vaccinees. Conclusions: Our ES setup has high sensitivity for polio and non-PV HEV detection, generating nearly whole-genome sequence information. Such ES systems provide critical information to assist the polio eradication endgame and contribute to the improvement of our understanding of HEV circulation patterns in humans

The use of acoustic screens in the view of the fire protection

Emisja hałasu spowodowana ruchem lądowym na drogach sprawia, że powstaje coraz więcej różnego rodzaju barier ochronnych (naturalnych lub sztucznych) mających na celu ograniczenie nadmiernej ilości hałasu. Tego typu bariery, zwane ekranami akustycznymi, powinny spełniać szereg wymagań. Wpływ niekorzystnych oddziaływań takich jak silne podmuchy wiatru, dynamiczne wahania ciśnienia czy uderzające odłamki wyrzucane spod kół samochodów rzutuje na żywotność ekranu, a w niesprzyjających warunkach na bezpieczeństwo użytkowników drogi. Istotną rzeczą staje się także bezpieczeństwo pożarowe takiego ekranu. Podczas samozapłonu od promieniowania cieplnego emitowanego przez płonący samochód lub celowego podpalenia na tle wandalizmu, ważne jest aby ekran cechował się właściwościami nierozprzestrzeniania ognia. Wymagania prawne dotyczące bezpieczeństwa pożarowego są bardzo ogólnie sformułowane co może powodować różną interpretację przepisów. W artykule przedstawiono aktualne przepisy prawne dotyczące bezpieczeństwa pożarowego stosowanych ekranów w infrastrukturze drogowej oraz opisano metody badawcze stosowane do klasyfikacji wyrobu.Noise emissions caused by land movement in the street makes it more and more protective acoustic screens (natural or artificial), which are intended to reduce excessive noise. This type of barrier, called acoustic screens should meet a lot of requirments. The impact of adverse factors such as: strong winds, dynamic pressure fluctuations or striking debris thrown from the car wheels affect the service life of the screen. The important thing is the fire safety of this screen. The self-ignition of the thermal radiation, emitted by a burning car or deliberate arson, it is important that the screen was characterized fire retardant properties. Legal requirments relating to fire safety are generally defined, which cause a different interpretation of the rules. The article presents the current legislation related to fire safety screens used in infrastructure and test methods for the classification of the product

Reaction to fire tests on electric cables - overview of testing methods

W niniejszym artykule przedstawione zostały podstawowe informacje na temat klasyfikacji reakcji na ogień kabli elektrycznych oraz metody badawcze wykorzystywane do przeprowadzenia prawidłowego procesu klasyfikacyjnego. Opisane metody badawcze odpowiadają warunkom pierwszej fazy rozwoju pożaru do momentu ewentualnego rozgorzenia oraz symulują warunki rzeczywistego pożaru. Przedstawione zostały kryteria klasyfikacji wraz z dodatkową klasyfikacją ze względu na wydzielanie się dymu oraz kapiących kropli i/lub cząsteczek. Celem przedstawionych metod badawczych oraz uregulowań prawnych (w trakcie notyfikacji) jest zapewnienie jednolitego systemu klasyfikacji kabli elektrycznych na podstawie wyników badań doświadczalnych.This paper presents some basic information on the reaction to fire classification of electric cables and testing methods used to perform a proper classification process. These methods represent the conditions of first phase of fire development up to possible flashover and also simulate real fire conditions. It shows the classification criteria with additional classification due to the emission of smoke and dropping droplets and/or particles. The aim of such testing methods and regulations (under notification) is to provide an classification uniform system of electric cables based on experimental results

Reaction To Fire of Electric Cables. Experimental Research

Cel: Przedstawienie wyników badań reakcji na ogień kabli elektrycznych według normy PN-EN 60332-1-2:2010, a także dodatkowych badań ponadnormatywnych. Badania miały na celu zbadanie wpływu takich parametrów jak: średnica zewnętrzna, liczbą żył, materiał, z którego wykonano żyły, a także zastosowanie drucianego ekranu na rozprzestrzenianie ognia przez kable elektryczne. Projekt i metody: Badania wykonano na stanowisku badawczym zgodnym z normą PN-EN 60332-1-2:2010. Jest to podstawowa norma do określenia klasy reakcji na ogień Eca oraz dodatkowa w przypadku określania klas B1ca, B2ca, Cca, Dca zgodnie z klasyfikacją przedstawioną w normie klasyfikacyjnej PN-EN 13501-6. Badań dokonano na grupie kabli elektrycznych o średnicach od 7 mm do 17,5 mm, różniących się liczbą żył, a także materiałem, z którego wykonano żyły oraz powłokę zewnętrzną. Część przewodów wyposażona była również w ekran z ocynkowanych drucików. Metodykę badań rozszerzono o pomiary temperatury żył, za pomocą dwóch termopar umieszczonych wewnątrz przewodu, na końcach próbki. Oprócz testów normatywnych przeprowadzono również badania dla dwu- i trzykrotnie zwiększonych czasów przyłożenia płomienia. Wyniki: Kable ekranowane rozprzestrzeniały ogień w znacznie większym stopniu niż ich nieekranowane odpowiedniki. W przypadku kabli ekranowanych maksymalny zasięg zwęglenia rośnie proporcjonalnie do grubości przewodu. Nie zaobserwowano znacznych różnic w rozprzestrzenianiu ognia pomiędzy kablami różniącymi się wyłącznie materiałem, z którego wykonano żyły. Największy wzrost temperatur zanotowano w przewodach o najmniejszej średnicy. Temperatury żył mierzone na końcu oddalonym o około 100 mm od miejsca przyłożenia palnika osiągnęły maksymalnie około 40°C przy normatywnym czasie przyłożenia płomienia oraz około 150°C przy trzykrotnie zwiększonej ekspozycji. Dla żadnego z badanych kabli nie zanotowano natomiast wzrostu temperatury żył w punkcie pomiarowym oddalonym o 500 mm od miejsca przyłożenia płomienia. Wnioski: Podstawowym czynnikiem wpływającym na rozprzestrzenianie ognia przez kabel elektryczny jest materiał, z którego wykonano izolację. W przypadku kabli ekranowanych rosnący zasięg zwęglenia wraz ze wzrostem średnicy spowodowany był większą ilością palnego tworzywa poddanego oddziaływaniu płomienia. Materiał, z którego wykonano żyły, nie ma większego wpływu na rozprzestrzenianie ognia. Dla kabli o przebadanych średnicach zewnętrznych normatywny czas przyłożenia płomienia – to jest 60 sekund, wydaje się być najbardziej optymalny. Przy wydłużonych czasach ekspozycji nie zanotowano zwiększenia zasięgu zniszczeń na próbce, natomiast odnotowano spadek precyzji metody.Purpose: Presentation of the results of experimental research on the reaction to fire of electric cables according to PN-EN 60332-1-2, as well as some additional tests. The aim of the study was to assess the influence of selected parameters, such as outer diameter, number of cores, the core material and the presence shielding on the fire spread through electric cables. Project and methods: The study was performed on a testing stand, compliant with PN-EN 60332-1-2. In accordance with the typology presented in the classification standard PN-EN 13501-6, it constitutes a basic document for determining the Eca class reaction to fire, and an additional one for B1ca, B2ca, Cca, Dca classes. The tests were carried out on a group of electric cables with diameter between 7 mm and 17.5 mm, differing from each other in the amount of cores, as well as, in the core and insulation’s materials. Some of the cables had a screen made of galvanized wires. Testing methodology was supplemented with veins temperature measurements, carried out with the use of two thermo-couples positioned at both ends of the sample. Next to the tests based on normative methods, the authors also carried out some tests involving doubled and tripled flame exposure time. Results: Shielded cables spread the fire in a much greater extent than their unscreened counterparts. Shielded cables’ maximum charring range increases proportionally to the wire’s thickness. There were no significant differences in the fire spread between the cables differing from each other in their core material. The highest temperature was recorded in case of the cables with the smallest diameter. Temperature measured at the end of the conductors located about 100 mm from the point of application of the burner reached its maximum of about 40°C during the normative flame application time, and about 150°C at a tripled application time. At the second measuring point, positioned about 500 mm from the flame application point, there were no temperature changes noticed, for none of the tested samples. Conclusions: The main factor influencing the fire spread through an electric cable is the material of its insulation. In case of shielded cables the growth of charring range, along with the increase of cable diameter was caused by the greater amount of combustible material subjected to flame influence. The material of conductor does not have a major impact on the fire spread. For cables within tested diameters normative flame application time (i.e. 60 seconds) seems to be the most optimal. With extended exposure times there has been no significant increase of damage range, while there was a noticeable decrease of precision of the method

Twenty-Eight Years of Poliovirus Replication in an Immunodeficient Individual: Impact on the Global Polio Eradication Initiative.

There are currently huge efforts by the World Health Organization and partners to complete global polio eradication. With the significant decline in poliomyelitis cases due to wild poliovirus in recent years, rare cases related to the use of live-attenuated oral polio vaccine assume greater importance. Poliovirus strains in the oral vaccine are known to quickly revert to neurovirulent phenotype following replication in humans after immunisation. These strains can transmit from person to person leading to poliomyelitis outbreaks and can replicate for long periods of time in immunodeficient individuals leading to paralysis or chronic infection, with currently no effective treatment to stop excretion from these patients. Here, we describe an individual who has been excreting type 2 vaccine-derived poliovirus for twenty eight years as estimated by the molecular clock established with VP1 capsid gene nucleotide sequences of serial isolates. This represents by far the longest period of excretion described from such a patient who is the only identified individual known to be excreting highly evolved vaccine-derived poliovirus at present. Using a range of in vivo and in vitro assays we show that the viruses are very virulent, antigenically drifted and excreted at high titre suggesting that such chronic excreters pose an obvious risk to the eradication programme. Our results in virus neutralization assays with human sera and immunisation-challenge experiments using transgenic mice expressing the human poliovirus receptor indicate that while maintaining high immunisation coverage will likely confer protection against paralytic disease caused by these viruses, significant changes in immunisation strategies might be required to effectively stop their occurrence and potential widespread transmission. Eventually, new stable live-attenuated polio vaccines with no risk of reversion might be required to respond to any poliovirus isolation in the post-eradication era

Level of Streptococcus pyogenes in patients with recurrent tonsillitis and tonsillar hypertrophy

Recurrent tonsillitis is 1 of the common human infectious diseases worldwide, but, to date, its pathogenesis remains unclear. Although Streptococcus pyogenes (GAS) is involved in recurrent bouts of acute tonsillitis, conventional cultures usually fail to isolate it. The purpose of this study was to clarify whether the deep tonsillar tissues of patients with recurrent tonsillitis might harbour GAS, resulting in reinfections. Deep tonsillar tissues obtained from 285 patients with recurrent tonsillitis and 172 patients with tonsillar hypertrophy, who had undergone tonsillectomy, were examined for the presence of GAS, using conventional and molecular methods. Cultures from all patients were negative for GAS. GAS DNA was found in the deep tonsillar tissues of 57 out of 285 patients with recurrences (20%), and GAS RNA, indicating the viability of GAS, was detected in 47 of them (82%). On the other hand, Haemophilus influenzae DNA was found in 15% and 16% of patients with recurrences and hypertrophy, respectively; but no Haemophilus influenzae RNA presence was detected. The low level of presence of GAS in patients with recurrent tonsillitis indicates that other unknown factors may be responsible for the recurrences

Direct detection of Clostridium sordellii in pleural fluid of a patient with pneumonic empyema by a broad-range 16S rRNA PCR

We report the case of a 56-y-old male admitted with a left-sided post-pneumonic empyema. Clostridium sordellii DNA was directly detected in its pleural fluid by a broad-range 16S rRNA PCR, after 24 h of specimen collection. This is the third case of pleural infection caused by C. sordellii in the literature

Sequence analysis of iVDPV strains.

<p>Neighbour-joining tree representing phylogenetic relationships through the entire capsid coding sequence (2637 nt) between iVDPV isolates from the case study (shown as a number that corresponds to the date of isolation in the format <i>ddmmyy</i>), Sabin 2 vaccine strain and other type 2 VDPV and wild polioviruses. EMBL Data Library accession numbers for published capsid sequences are shown in the tree. Numbers at nodes indicate the percentage of 1000 bootstrap pseudoreplicates supporting the cluster. The sequence of PV1-Mahoney reference strain was introduced as an outgroup for the correct rooting of the tree. Isolates from the patient are labelled with blue circles on the tree, other iVDPV isolates are indicated in yellow, cVDPVs in red, VDPVs found in sewage samples in green and wild polioviruses in purple.</p

Neutralization of poliovirus strains by sera from fully immunised humans.

<p>The graphs represent comparison of neutralization titres in 40 sera from UK adults against iVDPV isolate 160198 versus MEF-1 (A) or versus Sabin 2 (B) vaccine strains in cell culture assays. The values are expressed as reciprocals (Log2) of the highest dilution of serum that protected 50% of the cell cultures determined by the Karber formula.</p