Determination of vine growers’ tendency, problems and solution offers for agricultural ınsurance applications in viticulture business in Trakya region

Bu çalışma ile Tekirdağ, Edirne, Kırklareli ve Çanakkale İlleri üzüm üreticilerinin tarım sigortasından haberdar olma durumları, tarım sigortasına yönelik eğilimleri, sigorta yaptırma ve yaptırmama nedenleri, karşılaşılan sorunlar ve bunlara yönelik çözüm önerileri belirlenerek, tarımda sigorta sektörünün gelişimine ışık tutacak verilerin ortaya konulması amaçlan-mıştır. Çalışma alanında bağını sigorta yaptıran 60 ve yaptırmayan 229 olmak üzere toplam 289 üretici ile anket çalışması yapılmış ve elde edilen veriler analiz edilerek değerlendirilmiştir. Araştırma alanında dolu ve don en önemli tarımsal belirsiz-liklerdir. Yapılan saha çalışmasında elde edilen verilere ve gözlemlere göre bitkisel ürün sigortasının yaygınlaşmasında %50'lik devlet desteği önemlidir. Tanıtım ve bilgilendirme toplantılarına katılım az olmakla beraber (% 18 ) üreticilerin bü-yük kısmı devlet destekli tarım sigortasının kapsam ve şartlarını bildiğini (% 75,4) belirtmektedir. Anket yapılan üreticilerin % 88’i tarım sigortasını doğru kabul edilebilecek şekilde tanımlamaktadır. Araştırma alanında bağcılık işletmelerinde tarım sigortası uygulamasının yeterli düzeyde benimsenmemesinin en önemli nedeni işletmelerin gelir ve arazi bakımından küçük işletmeler olmasıdır. Bu önemli nedenin ardından sigorta teminatının kapsamının yetersiz olması, hisseli arazileri işleyenlerin sigorta için zorunlu olan ÇKS kaydını gerçekleştirememeleri ve tazminatın tamamının ödeneceğine dair güvensizlik gelmek-tedir. Tarım sigortası yaptıran işletmelerin ise hasar tespiti işlemlerinin uygun yapılması, tazminat ödemelerinde muafiyet oranın yüksek olması ile sigorta poliçesinin düzenlenmesi döneminde üzüm verimi ve fiyatının belirlenmesinde üretici beya-nının dikkate alınmaması gibi sorunları öne çıkmaktadır.This study was carried out in order to provide informative data for improvement of agricultural insurance sector by determination of awareness of vine-growers in Tekirdağ, Edirne, Kırklareli and Çanakkale provinces about agricultural insurance, their tendencies about the insurance, the reasons for taking out or not taking out an insurance policy and the problems faced and solution offers.. Questionnaire studies were made with a total of 289 growers within the research area, of which 60 had an active insurance policy, and the data obtained were analyzed and evaluated. Hail and frost are the most important agricultural uncertainties in the research area. According to the data and observations, government contribution of 50% appeared to be important for increasing prevalency of agricultural insurance policies. Although attendance to introductory contact meetings was low (18%), majority of the growers (75,4%) reported that they were aware of scope and conditions of partially government subsidized agricultural insurance. Eighty-eight percent of surveyed growers defined agricultural insurance correctly. The most important reason that account for the insufficient adoption of agricultural insurance by growers is the small size and low-income of the vineyards. The other causes are insufficient insurance coverage, the lack of entrances of land shareholders into the farmer registration system and the lack of confidence for payment of a full cover indemnity. The problems of insured growers are inaccurate damage assessment process, high exemption amount in indemnity payments and neglectance of declerations of growers during insurance process about determination of product yield and pric

Comparison of the Farmers Applying and Not Applying Good Agricultural Practices in terms of the Adoption of Agricultural Innovations in Thrace Region

Bu çalışma, Trakya Bölgesinde iyi tarım uygulaması yapan ve yapmayan tarım işletmelerinikapsamaktadır. Çalışmanın temel amacı, iyi tarım uygulaması yapan ve yapmayan işletmelerin tarımsalyeniliklerin benimsenmesi yönünden karşılaştırılmasıdır. Kırklareli, Edirne ve Tekirdağ illerinde tam sayımyöntemine göre iyi tarım uygulaması yapan 43 üreticiyle ve aynı sayıda iyi tarım uygulaması yapmayan üreticiile anket çalışması yapılmıştır. Analizlerde, iyi tarım yapan ve yapmayan gruplar için elde edilen kesikli veriler kikare testine tabi tutularak gruplar arasında farklılık olup olmadığı incelenmiştir. Üreticilerin ilgili yeniliklerinbenimsenmesini ortaya koymak amacıyla öncelikle yenilikler belirlenmiş olup her üreticiye uygulamış olduğuyenilikler doğrultusunda puanlar verilmiştir. Bu puanlama indeks haline getirildikten sonra bütün üreticiler“yüksek düzeyde yenilikçiler” ve “düşük düzeyde yenilikçiler” olmak üzere iki alt gruba ayrılmıştır. İyi tarımuygulayan üreticilerin %25.58’i, iyi tarım uygulamayan üreticilerin %51.16’sı düşük düzeyde yenilikçiler olarakbelirlenmiştir. İyi tarım uygulayan üreticilerin %74.42’si iyi tarım uygulamayan üreticilerin %48.84’ü yüksekdüzeyde yenilikçiler olarak tespit edilmiştir. İyi tarım uygulayan ve uygulamayan üreticiler arasındaki yenilikçilikdüzeyine göre farklılığın istatistiki olarak önemli olup olmadığını tespit etmek üzere yapılan ki kare testisonucunda, %5 (p=0.015) anlam düzeyinde farklılık olduğu belirlenmiştir. İyi tarım uygulayan üreticilerintarımsal yeniliklere karşı tutumu daha olumlu olarak belirlenmiştir. Bu bağlamda, öncelikle iyi tarımuygulamalarında destek miktarının artırılmasına çalışılmalıdır. Ayrıca, iyi tarım ürünlerinin pazar koşullarınıniyileştirilmesinde yarar bulunmaktadır.This study includes the farms which applied and did not apply good agricultural practices in Thrace Region. The basic purpose of this study is the comparison of the farms applying and not applying good agricultural practices in terms of the adoption of the agricultural innovations. According to full enumeration method, the 43 producers who applied good agricultural practices were interviewed and data were gathered by using questionnaire method in Kırklareli, Edirne and Tekirdağ provinces. In the same provinces, the same survey was also conducted with the same number of producers which did not apply good agricultural practices. During the analyzes of the data, for the groups applying and not applying GAP were subjected to Chi-Square Test and the differences between the groups were observed. The innovations were determined in order to introduce the adoption of the farmers to the innovations and scores were given to each farmer towards the innovations. This grading was transformed to indexes and the farmers were divided into two groups such as low level innovators and high level innovators. 25.58% of the farmers applying good agricultural practices and 51.16% of the farmers not applying good agricultural practices were determined to be low level innovators. 74.42% of the farmers applying good agricultural practices and 48.84% of the farmers not applying good agricultural practices were determined to be high level innovators. As a result of the chi square test which was done in order to determine the difference between the farmers applying and not applying good agricultural practices according to the innovativeness level statistically, it was determined that the difference between the farmers was statistically significant in 5% significance level. The attitude of the farmers applying good agricultural practices to the agricultural innovations was determined more favorable. First of all, the subsidy amounts in good agricultural practices must be increased. Besides, marketing conditions of good agricultural products must be improved

Comparatively Energy Use Efficiency and Economic Analysis in Pear Farming: Case of Thrace Region

Bu çalışma, Trakya Bölgesinde iyi tarım uygulaması yapan ve yapmayan armut üreten tarım işletmelerini kapsamaktadır. Çalışmanın temel amacı, iyi tarım uygulaması yapan ve yapmayan işletmelerin girdi kullanım miktarlarının ve enerji kullanım etkinliğinin belirlenmesi ve ekonomik olarak karşılaştırılmasıdır. Kırklareli, Edirne ve Tekirdağ illerinde iyi tarım uygulaması yapan 16 armut üreticisinin tamamıyla, aynı sayıda iyi tarım uygulaması yapmayan armut üreticisi ile anket çalışması yapılmıştır. Değerlendirme sonuçlarına göre iyi tarım uygulayan işletmelerde toplam enerji girdisi 30.046,64 MJ, enerji çıktısı 36.000 MJ, enerji çıktı/girdi oranı 1,20, enerji verimliliği 0,50 kg/MJ, spesifik enerji 2,00 MJ/kg, enerji yoğunluğu 1,80 MJ/TL ve net enerji 5.953,36 MJ olarak hesaplanmıştır. İyi tarım uygulamayan işletmelerde toplam enerji girdisi 32.111,92 MJ, enerji çıktısı 33.600 MJ, enerji çıktı/girdi oranı 1,05, enerji verimliliği 0,44 kg/MJ, spesifik enerji 2,29 MJ/kg, enerji yoğunluğu 2,05 MJ/TL ve net enerji 1.488,08 MJ olarak hesaplanmıştır. Trakya Bölgesinde iyi tarım uygulaması yapan işletmelerde bir kg armut yetiştirmenin maliyeti 1,11 TL, iyi tarım uygulaması yapmayan işletmelerde 1,12 TL olarak belirlenmiştir. İyi tarım uygulaması yapan işletmelerde toplam masraflar 16.682,80 TL, gayri safi üretim değeri 24.250 TL, brüt kâr 14.938,10 TL, mutlak kâr 7.567,20 TL, nispi kâr 1,45 olarak hesaplanmıştır. İyi tarım uygulaması yapmayan işletmelerde toplam masraflar 15.652 TL, gayri safi üretim değeri 21.000 TL, brüt kâr 11.511,80 TL, mutlak kâr 5.348 TL, nispi kâr ise 1,34 olarak belirlenmiştir. Enerji kullanım etkinliği ve ekonomik analiz sonuçlarına göre iyi tarım uygulaması yapan işletmelerde armut yetiştiriciliğinin daha avantajlı olduğu belirlenmiştir.Bu çalışma, Trakya Bölgesinde iyi tarım uygulaması yapan ve yapmayan armut üreten tarım işletmelerini kapsamaktadır. Çalışmanın temel amacı, iyi tarım uygulaması yapan ve yapmayan işletmelerin girdi kullanım miktarlarının ve enerji kullanım etkinliğinin belirlenmesi ve ekonomik olarak karşılaştırılmasıdır. Kırklareli, Edirne ve Tekirdağ illerinde iyi tarım uygulaması yapan 16 armut üreticisinin tamamıyla, aynı sayıda iyi tarım uygulaması yapmayan armut üreticisi ile anket çalışması yapılmıştır. Değerlendirme sonuçlarına göre iyi tarım uygulayan işletmelerde toplam enerji girdisi 30.046,64 MJ, enerji çıktısı 36.000 MJ, enerji çıktı/girdi oranı 1,20, enerji verimliliği 0,50 kg/MJ, spesifik enerji 2,00 MJ/kg, enerji yoğunluğu 1,80 MJ/TL ve net enerji 5.953,36 MJ olarak hesaplanmıştır. İyi tarım uygulamayan işletmelerde toplam enerji girdisi 32.111,92 MJ, enerji çıktısı 33.600 MJ, enerji çıktı/girdi oranı 1,05, enerji verimliliği 0,44 kg/MJ, spesifik enerji 2,29 MJ/kg, enerji yoğunluğu 2,05 MJ/TL ve net enerji 1.488,08 MJ olarak hesaplanmıştır. Trakya Bölgesinde iyi tarım uygulaması yapan işletmelerde bir kg armut yetiştirmenin maliyeti 1,11 TL, iyi tarım uygulaması yapmayan işletmelerde 1,12 TL olarak belirlenmiştir. İyi tarım uygulaması yapan işletmelerde toplam masraflar 16.682,80 TL, gayri safi üretim değeri 24.250 TL, brüt kâr 14.938,10 TL, mutlak kâr 7.567,20 TL, nispi kâr 1,45 olarak hesaplanmıştır. İyi tarım uygulaması yapmayan işletmelerde toplam masraflar 15.652 TL, gayri safi üretim değeri 21.000 TL, brüt kâr 11.511,80 TL, mutlak kâr 5.348 TL, nispi kâr ise 1,34 olarak belirlenmiştir. Enerji kullanım etkinliği ve ekonomik analiz sonuçlarına göre iyi tarım uygulaması yapan işletmelerde armut yetiştiriciliğinin daha avantajlı olduğu belirlenmiştir

The present situation of viticulture in the district of Şarköy of Tekirdağ province and the determination of organization possibilities for solution of the problems of growers

Yüksek Lisans TeziEkonomik bir faaliyetin başarısı kaliteli ürün üretimi, uygun işleme, değerlendirme ve pazarlama zinciri nihayetinde üreticiyi tatmin edecek bir fiyatın oluşması ile mümkündür. Bu durum aynı zamanda faaliyetin sürekliliği ve gelişmesi bakımından zorunlu olmaktadır. Bağcılık, uygun iklim ve toprak koşulları ile Türkiye'de uzun yılardır üretimi yapılan ve asmanın anavatanlarından olan bir tarımsal faaliyettir. Tekirdağ ili Şarköy ilçesi önemli üzüm çeşitleri ve üretim miktarı ile önemli bir üzüm yetiştiriciliği bölgesidir. Bu çalışmada, Şarköy ilçesi bağcılığının mevcut durumu ve üzüm üreticilerinin teknik, ekonomik ve sosyal sorunları ortaya konulmuştur. Bu sorunların çözümünde mevcut üretici örgütlenmelerinin katkıda bulunmakta yetersiz kaldığı tespit edilmiştir. Üreticilerin özellikle şaraplık üzümlerin pazarlanması ve işlenmesi suretiyle değerlendirilmesi konularında faaliyet gösterecek bir üretici örgütünün kurulmasına ihtiyaçları bulunmaktadır. Üreticilerin %73,4'ünün bu şekilde bir üretici organizasyonunun kurulması çalışmalarında bulunma ve %90,6'sının ise ortak olma konusunda gönüllü oldukları belirlenmiştir.The success of an economic activity is connected with satisfied price through the chain of high quality produce, suitable processing techniques and marketing. It is also necessary for continuity and developing of the activity. Turkey has a history-long viticulture practice and is quite rich in Vitis germplasm. The district of Şarköy is principal vine growing zone with important grape cultivars and production capacity. The present situation of viticulture in Şarköy and technical, economical and social problems of growers have been determined in this study. It has been revealed that the present grower organizations are insufficient for solution of these problems. Vine growers feel the need for grower organization to act for marketing and processing wine grapes. The share of the producers willing to act for establishing a grower organization and volunteer producers to become a member are 73,40 % and 90,60 % respectively

TÜRKİYE’DE ŞARAPLIK ÜZÜM ÜRETEN İŞLETMELERİN YAPISI, SORUNLARI VE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ

Bu çalışma Türkiye’de şaraplık üzüm üreten işletmelerin yapısal özellikleri ile öncelikli sorunlarının ortaya konulması amacıyla yapılmıştır. Marmara Bölgesinden Tekirdağ, Çanakkale, Ege Bölgesinden Denizli, İzmir, Orta Anadolu Bölgesinden Ankara, Tokat, Nevşehir, Güneydoğu Anadolu Bölgesinden Kilis, Elazığ ve Diyarbakır illeri araştırma alanını oluşturmuştur. Gayeli örnekleme yöntemine göre 383 üretici ile yüz yüze anket çalışması yapılmıştır. Elde edilen veriler SPSS istatistik programında One–Way Anova, Kruskal–Wallis testi kullanılarak değerlendirilmiştir. Ölçekli soruların değerlendirilmesinde 5’li Likert ölçeğinden yararlanılmıştır. İncelenen işletmelerde ortalama arazi genişliği 65.26 dekardır. Ortalama bağ alanı ise 28.45 dekar ve bağ parsel sayısı ise 3.78 olarak bulunmuştur. İncelenen işletmelerdeki üreticilerin elde ettikleri şaraplık üzümün kalitesi ile ilgili karşılaştıkları sorunlar içerisinde; salkım çürümeleri (2.95), tanelerde çatlama (3.38), gibi sorunlar kısmen önemli iken, renklenme (4.03) ve şeker birikimiyle ilgili sorunların çok yaygın olmadığı görülmüştür. Üreticilerin pazarlama açısından belirttikleri başlıca sorunlar; şaraplık üzüm satış fiyatının düşük olması, yeterli sayıda alıcının bulunmaması, satılan üzümün parasının geç alınması şeklinde sıralanabilir. Üreticiler fiyat konusunda etkili olabilmek, fiyat dalgalanmalarını önleyebilmek için örgütlenmelidirler. Son yıllarda dış pazarda başlayan farklı çeşit arayışları, Türk şarabının kendisini geliştirmesi durumunda şansı olabileceğini göstermektedir. Bölgesel özellikler taşıyan kaliteli yerel çeşitlerin üretiminin fiyat yoluyla teşvik edilmesi gerekmektedir.This study was carried out to reveal the structural features of wine grape producing enterprises in Turkey, to detect basic priority problems and to offer some solutions to these problems. In this research, the most intensive wine grape growing region producers were investigated. Tekirdağ and Çanakkale from Marmara Region, Denizli and İzmir from Aegean Region, Ankara, Tokat and Nevşehir from Central Anatolia Region, Kilis, Elazığ and Diyarbakır from Southeast Anatolia Region were made up of research area. Sample size was determined using goal sampling method. Research is conducted face to face with 383 farmers sampled. Data gathered have been analyzed via SPSS statistical software with One–Way ANOVA and Kruskal– Wallis, tests. Some data were analyzed 5 points Likert Scale. According to study results, it was found that average farm size is 65.26 da, the number of vine parcels per farm 3.78 units, vineyard production area on the average size is determined as 28.45 da. Among the problems of the quality of the wine grape by the producers in the examined enterprises; Problems such as cluster rot (2.95) and cracks in the berry (3.38) were partially significant, but problems related to coloration (4.03) and sugar accumulation were not found to be very common. The main problems in terms of marketing; the low price of wine grapes, the lack of a sufficient number of buyers, the late payment of grapes sold can be listed. Producers should be organized in order to be effective in price and to prevent price fluctuations. The different types of searches that have started in the foreign market in recent years show that there may be a chance if the Turkish wine develops itself. Production of quality local varieties with regional characteristics should be promoted through price

Türkiye’de Şaraplık Üzüm Üreten İşletmelerin Yapısı, Sorunları ve Çözüm Önerileri

This study was carried out to reveal the structural features of wine grape producing enterprises in Turkey, to detect basic priority problems and to offer some solutions to these problems. in this research, the most intensive wine grape growing region producers were investigated. Tekirdağ and Çanakkale from Marmara Region, Denizli and İzmir from Aegean Region, Ankara, Tokat and Nevşehir from Central Anatolia Region, Kilis, Elazığ and Diyarbakır from Southeast Anatolia Region were made up of research area. Sample size was determined using goal sampling method. Research is conducted face to face with 383 farmers sampled. Data gathered have been analyzed via SPSS statistical software with One–Way ANOVA and Kruskal– Wallis, tests. Some data were analyzed 5 points Likert Scale. According to study results, it was found that average farm size is 65.26 da, the number of vine parcels per farm 3.78 units, vineyard production area on the average size is determined as 28.45 da. Among the problems of the quality of the wine grape by the producers in the examined enterprises; Problems such as cluster rot (2.95) and cracks in the berry (3.38) were partially significant, but problems related to coloration (4.03) and sugar accumulation were not found to be very common. the main problems in terms of marketing; the low price of wine grapes, the lack of a sufficient number of buyers, the late payment of grapes sold can be listed. Producers should be organized in order to be effective in price and to prevent price fluctuations. the different types of searches that have started in the foreign market in recent years show that there may be a chance if the Turkish wine develops itself. Production of quality local varieties with regional characteristics should be promoted through price.Bu çalışma Türkiye’de şaraplık üzüm üreten işletmelerin yapısal özellikleri ile öncelikli sorunlarının ortaya konulması amacıyla yapılmıştır. Marmara Bölgesinden Tekirdağ, Çanakkale, Ege Bölgesinden Denizli, İzmir, Orta Anadolu Bölgesinden Ankara, Tokat, Nevşehir, Güneydoğu Anadolu Bölgesinden Kilis, Elazığ ve Diyarbakır illeri araştırma alanını oluşturmuştur. Gayeli örnekleme yöntemine göre 383 üretici ile yüz yüze anket çalışması yapılmıştır. Elde edilen veriler SPSS istatistik programında One–Way Anova, Kruskal–Wallis testi kullanılarak değerlendirilmiştir. Ölçekli soruların değerlendirilmesinde 5’li Likert ölçeğinden yararlanılmıştır. İncelenen işletmelerde ortalama arazi genişliği 65.26 dekardır. Ortalama bağ alanı ise 28.45 dekar ve bağ parsel sayısı ise 3.78 olarak bulunmuştur. İncelenen işletmelerdeki üreticilerin elde ettikleri şaraplık üzümün kalitesi ile ilgili karşılaştıkları sorunlar içerisinde; salkım çürümeleri (2.95), tanelerde çatlama (3.38), gibi sorunlar kısmen önemli iken, renklenme (4.03) ve şeker birikimiyle ilgili sorunların çok yaygın olmadığı görülmüştür. Üreticilerin pazarlama açısından belirttikleri başlıca sorunlar; şaraplık üzüm satış fiyatının düşük olması, yeterli sayıda alıcının bulunmaması, satılan üzümün parasının geç alınması şeklinde sıralanabilir. Üreticiler fiyat konusunda etkili olabilmek, fiyat dalgalanmalarını önleyebilmek için örgütlenmelidirler. Son yıllarda dış pazarda başlayan farklı çeşit arayışları, Türk şarabının kendisini geliştirmesi durumunda şansı olabileceğini göstermektedir. Bölgesel özellikler taşıyan kaliteli yerel çeşitlerin üretiminin fiyat yoluyla teşvik edilmesi gerekmektedir