The prevalence of pediculosis capitis and its associated risk factors in primary schools of girls in rural district

زمینه و هدف: آلودگی به شپش سر یکی از بیماری های شایع در تمام سنین و دارای انتشار جهانی است. آلودگی به شپش سر در مراکز تجمعی مانند مدرسه‌ها، پادگان‌ها و خوابگاه ها زیاد و در مدارس، بویژه مدرسه‌های ابتدایی دخترانه در حد قابل توجهی می باشد. این مطالعه با هدف تعیین شیوع آلودگی به شپش سر و عوامل موثر بر آن در دانش آموزان مدارس ابتدایی دخترانه مناطق روستایی استان قم در سال 1390 انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی 900 نفر از دانش آموزان دختر ساکن در مناطق روستایی استان قم که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند، انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه و معاینه موی سر از نظر آلودگی به شپش جمع آوری شدند و با آزمون های آماری کای اسکور و رگرسیون لجستیک چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: در بین 900 دانش آموز مورد بررسی، 120 نفر (3/13) آلوده به آلودگی با شپش سر تشخیص داده شدند. در آنالیز بین متغیرهای محل سکونت، شغل و تحصیلات پدر، میزان تحصیلات مادر، تعداد افراد خانوار، وجود حمام در منزل، تعداد دفعات استحمام، تعداد دفعات شانه‌زنی، سابقه ابتلا به شپش سر، وجود یا عدم وجود مربی بهداشت در مدرسه، دسترسی یا عدم دسترسی به خدمات بهداشتی درمانی و ابتلا به آلودگی با شپش سر ارتباط معنی دار آماری مشاهده شد (05/0>P). نتیجه گیری: علل شیوع این بیماری در بین دانش آموزان استان قم با عواملی مثل عدم وجود مربی بهداشت در مدرسه، عدم دسترسی کافی به خدمات بهداشتی درمانی، عدم توجه کافی به رعایت بهداشت فردی مرتبط بود. بنابراین رعایت بهداشت فردی، آموزش دادن در مورد راه های آلودگی و پیشگیری از بیماری و فراهم کردن امکانات بهداشتی می تواند در کاهش آلودگی و عوارض ناشی از آن نقش مهمی داشته باشد