Prof. Dr. Necmeddin Sefercioğlu who is one of the Pioneers of Turkish Librarianship

Prof. Dr. Necmeddin Sefercioğlu, Türk kütüphaneciğine, Türk Kütüphaneciler Derneği, Türk Kütüphaneciler Derneği Bülteni (yeni adı, Türk Kütüphaneciliği) ve kataloglama alanında büyük katkılar vermiştir. Saygı ve rahmetle anıyorum.Professor Dr. Necmeddin Sefercioğlu made significant contributions to Turkish librarianship, Turkish Librarians Association, Turkish Librarians Association Bulletin (now called Turkish Librarianship), and cataloging. I remember with respect and compassion

Bilginin Bilgisi: Kütüphane ve Bilgibilim Kuramı Sorunsalı

Knowledge, is one of the most basic elements of life and formes the life of every living thing. The generally accepted definition of knowledge, is beyond the relationship between knower known and perception. Every discipline is set up upon knowledge. Due to the nature of philosophy, the theory of knowledge (epistemology/ knowledge ofphilosophy), taken off from all the implementations, is only based on concepts and language. It is upper disciplinary. The focus of this study is to argue the Library and Information Science theory problematic in Turkey and an attempt to describe knowledge of this field. The theory of knowledge of any discipline can solely be established and enhanced onto the unique knowledge of that discipline. Mentioning of theory of Library and Information Science knowledge, is possible due to the distinctive knowledge detached from other disciplines. This distinctive knowledge, is the knowledge of library institution, that has come unchanged since its first models, and when removed from the field (LIS), becomes ordinary and moves out of originality of the library and information science. “The theory of knowledge of the field of Library and information science” need to be examined from three perspectives: Library and information science field knowledge; knowledge of organization of recorded information as object of the library (all processes from selection to use) and knowledge of the user.Bilgi, her canlının yaşamını biçimleyen, yaşamın en temel öğelerinden biri olma özelliğini taşır. Bilgi genel geçer tanımıyla bilen bilinen, algılama ilişkisi ötesinde de vardır ve varlığını sürdürür. Her disiplin bilgi üstüne kurulmuştur. Bilgi kuramı (epistemoloji / bilgi felsefesi); felsefenin doğası gereği, bütün yapıp etmelerden sıyrılmış, yalnız kavram ve dile bağlı olarak vardır. Felsefe disiplinler üstüdür. Bu çalışmanın amacı Türkiye’deki Kütüphane ve Bilgibilimi kuramı sorununu tartışmak ve alanın bilgisini betimlemeye çalışmaktır. Her hangi bir disiplinin bilgi kuramı ancak o disiplinin kendine özgü bilgisi üstüne kurulup, geliştirilebilir. Kütüphane ve bilgibilim bilgi kuramı da bu alanın başka disiplinlerden ayrılan, kendine özgü bilgisi üstüne kurulabilir. Bu özgün bilgi, kütüphane kurumunun ilk örneklerinden bu yana değişmeden gelen; alandan çıkarıldığında da kütüphane ve bilgibilimi özgünlüğü dışına taşıyıp, sıradanlaştıracak özellikteki bilgidir. Kütüphane ve bilgibilim “bilgisi” bilgi kuramı, üç açıdan ele alınıp irdelenmelidir: Kütüphane ve bilgibilim bilimi bilgisi, kütüphanenin nesnesi olarak kayıtlı bilginin örgütlenmesi (seçimden yararlandırmaya kadar bütün işlemler) bilgisi ve kullanıcı bilgisi

Köy Enstitülerinde Okuma ve Kütüphane

This paper deals with the libraries in village institutes and the phenomenon of reading, which constituted an original aspect of Turkish Educational History for a short term, and have left deep traces in Turkish Cultural History as well.Libraries in the Village Institutes, and indirectly the phenomenon of ''reading” has been studied in this paper since the Village Institutes constituted a short-term (1935-1950) original part of the Turkish educational history, and had deep impact on Turkish Educational history as well as on cultural history. The importance of reading and the boohs in Village Institutes made the libraries inescapable and indispensable part of education. The Village Institutes has been at the forefront of the Turkish Educational history by collecting illiterate children, or children whose parents were illiterate from villages, teaching them reading, writing, thinking and crafts. The generation trained in the Village Institutes took the concept of village to the foreground not only in the field of education but also in the field of rural literature. It was only due to these children trained in the village Institutes could this new outlook be created.Bu yazıda, Türk eğitimin tarihinin kısa süreli (1935-1950) ama Türk eğitim tar­ihi yanında Türk kültür, Türk edebiyatı tarihinin de en çarpıcı örneklerinden birisi olan Köy Enstitülerinin oluşumu, okuma alışkanlığı ile ilgili özellikleri ve bir ilköğretim olarak kütüphaneleri ele alınmıştır. Enstitülerde kültür dersleri yanında uygulamalı olarak tarım ve teknik dersleri de yapılmaktadır. Okuma alışkanlığının kazandırılmasında bir kültür dersi olarak Türkçe (serbest okuma) dersleri çok önemliyse de diğer konularda da okuma, okuduğunu anlama yönünde öncelik öğretmenle başlar. Öğrencinin okuması, öğrencinin okuma alışkanlığı kazanması, araştırma yapması ve kütüphaneyi kullanmasında hedef öğretmendir. Köylerde okuma, kitap, kütüphane kültüründen yoksun büyümüş çocuklara bu kültür verilir. Bu amaç, Enstitülerde yapılan öğretim plan ve pro­gramlarında uygulama alanı bulur. Okuyan, okuduğunu anlayan, düşüncesini doğru ve güzel ifade eden gençler yetiştirilir. Bu kısa süreli Enstitü tarihinde Türkiye ’nin en eski kültür konulu fakültelerinde yetişen “edebiyatçı/yazar” sayısı ile oranlanacak kadar çok yazar yetişir. Bu kişilerin beslendikleri yerler de Enstitülerin olmazsa olmaz parçası kütüphanelerdir