Introduction, establishment and expansion of the Pacific oyster Crassostrea gigas in the Oosterschelde (SW Netherlands)

The Pacific oyster Crassostrea gigas was first introduced as an exotic species by oyster farmers in 1964 in the Oosterschelde estuary (SW Netherlands). The initial phase is not well documented but first natural spatfall was recorded in 1975. Excessive spatfall occurred in 1976 and this is considered the start of the expansion phase of the wild oysters. Oyster beds in intertidal and subtidal areas of the Oosterschelde estuary have been growing since. The development in the intertidal area has been reconstructed by using aerial photography, validated by ground truth in 2000¿2002. In the subtidal areas extensive oyster beds have been detected by using side scan sonar; on hard substrates along the dikes coverage with oysters up to 90% locally has been recorded by scuba diving surveys. Expansion has also occurred into adjacent water bodies including the Wadden Sea. By forming resistant reefs the oysters induce structural changes in the ecosystem. It is concluded that bed area is still expanding while decrease of the fraction live animals may indicate adjustment of the stock size to the local conditions

Mosselbestanden in de Oosterschelde 1992-2002

Vanaf 1992 wordt ieder voorjaar het mosselbestand op kweekpercelen in het sublitoraal in de Oosterschelde geïnventariseerd, tezamen met eventueel aanwezig wilde sublitorale bestanden. Omdat voor het voedselaanbod voor vogels met name de mosselen op droogvallende platen van belang zijn, worden sinds 1994 ook de litorale mosselen, zowel wild als op de percelen, geïnventariseerd. Het grootste aandeel van mosselen in de Oosterschelde wordt gevormd door de bestanden op de sublitoraal liggende percelen. Wilde bestanden worden nauwelijks meer aangetroffen, sublitorale wilde bestanden worden vrijwel direct opgevist en naar de percelen gebracht. Het bestand en het oppervlak op de droogvallende platen is afgenomen in de beschouwde periode

Habitatmodellen voor de commerciële schelpdieren in de Westelijke Waddenzee

Directie IJsselmeergebied van Rijkswaterstaat is een planstudie gestart die tot doel heeft besluiten voor te bereiden voor de bouw van een spuimiddel in de Afsluitdijk. De inzet van een extra spuimiddel zal leiden tot andere saliniteitspatronen in de westelijke Waddenzee. De saliniteit is potentieel van invloed op het voorkomen van bodemfaunasoorten. De bodemfauna vormt een belangrijke bron van voedsel voor vogels en vissen en een aantal soorten worden commercieel benut (mossel, kokkel). Het is daarom belangrijk te weten in hoeverre de bodemfauna wordt beïnvloed door de saliniteit en wat het effect is van de inzet van een extra spuimiddel

Ecologisch profiel van de Japanse oester

Een van de onderdelen binnen EVA II is het voedselreserveringsbeleid in de Oosterschelde. Binnen het deelproject zijn vragen gesteld omtrent de ontwikkeling van vogel- en kokkelpopulaties. Een van de onderdelen van het onderzoek moet antwoord geven op de vraag in hoeverre de Japanse oester Crassostrea gigas de ontwikkeling van de kokkelbestanden heeft beïnvloed. Daartoe is een ecologisch profiel van de Japanse oester opgesteld. In dit profiel wordt de bekende literatuur omtrent de ecologie van de Japanse oester gebundeld

Chemical and biological evaluation of sediments from the Wadden Sea, The Netherlands

We describe the results of an evaluation of marine sediments using chemical measurements and bioassays. Four groups of chemicals, i.e., heavy metals, PAHs, chlorinated aromatic compounds, and tin compounds, were measured at 16 locations in the Wadden Sea, The Netherlands. Extractions of sediments from each location also were assessed using five bioassays. Our objective was to identify chemicals likely to pose biological risks, characterize the relation between bioassay results and particular classes of chemical(s) and determine ¿clean¿ reference sites on the basis of the chemical and biological evaluations. A multivariate technique (Principal Component Analysis; PCA) was used to meet these objectives. Results of the PCA indicated that the response of the Microtox Solid Phase bioassay had a positive, significant relationship with the levels of PAHs and organotin compounds. The responses of the other bioassays did not consistently relate to the concentrations of the other measured chemicals. Our findings indicate that the organotin compounds may still be a stressor for aquatic invertebrates in the Dutch Wadden Sea. On the basis of the chemical and biological evaluations, four sites (Dantziggat, Malzwin, Richel and Lauwers) can be considered to be ¿clean¿ reference sites