Eğitim ve Öğretimde Güncel Bir Yaklaşım: Teknoloji Destekli Esnek Öğrenme (Flipped Learning) Modeli

Yirmi birinci yüzyılda, bilgi ve teknoloji çağındaki hızlı değişimler, eğitim alanına doğrudan veya dolaylı olarak yansımaktadır. Hızla değişen dünyamızda eğitim, öğretmen, öğrenen, öğrenme süreci kavramlarına yüklenen anlamlar da değişmekte, eğitim sürecinden beklentiler farklılaşmaktadır. Diğer bir deyişle; eğitimde paradigmalar değişmektedir. Bu değişim ve dönüşümlerin bir parçası olarak ihtiyaçları farklılaşan öğrencilerin beklentilerine cevap veren farklı öğrenme modelleri ortaya çıkmaktadır. Bu modellerden biri de son yıllarda yaygınlaşmaya başlayan “Teknoloji Destekli Esnek Öğrenme (Flipped learning) Modelidir.” Bu gözden geçirme çalışmasında eğitim ve öğretimde değişen anlayışlar, yeni öğrenme modellerine olan ihtiyaç ve değişen beklentilere cevap veren alternatif bir öğrenme modeli olarak “Teknoloji Destekli Esnek öğrenme modeli” üzerinde durulacaktır. Bu amaçla, modelin nasıl ortaya çıkıp geliştiği, esasları ve uygulama biçimlerine ilişkin bilgiler sunulacak, ilgili araştırmalar ışığında modelin etkililiği, yararları ve sınırlılıkları tartışılarak ülkemizde uygulanabilirliğine ilişkin bir değerlendirme yapılacaktı

Merhamet Eğitimi ve Eğitimde Merhamet

Merhamet konusu günümüzde psikoloji, eğitim, sağlık, sosyal hizmet, hukuk ve etik gibi çeşitli alanlarda yaygın şekilde araştırılan konulardan biri haline gelmiştir. Temelde bireyin başkasının acısını fark etmesi ve o acıyı dindirmek için harekete geçip eylemde bulunması olarak kavramsallaştırılan bu kavram, ruh sağlığı alanında kaygı, korku, stres, depresyon, değersizlik, öfke, kendini suçlama, aşırı özeleştiri gibi çeşitli sorunların tedavisinde de etkin şekilde kullanılan terapötik güçlerden biridir. Yapılan araştırmalarda merhametin sosyalleşmenin gelişmesinde, sosyal adaletin sağlanmasında, prososyal davranışların ve iyi oluşun artmasında etkili olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca merhametin zorlu duygularla başa çıkmada ve olumsuz psikolojik durumları azaltmada önemli bir işlev gördüğü ortaya konulmuştur. Merhamet kavramı bireyin hem kendisine hem diğer insanlara hem de doğaya ve diğer bütün canlılara duyduğu his olarak çok boyutlu şekilde ele alınmaktadır. Son yıllarda hem bireylerde merhameti geliştirmek hem de merhamet eğitimi yoluyla eğitim ve ruh sağlığı alanlarında olumlu sonuçlar elde etmek için çeşitli uygulamalar yapılmakta, eğitim programları geliştirilmekte ve yeni terapi modelleri ortaya atılmaktadır. Bu çalışmada merhamet konusuna artan ilgi, merhamete ilişkin çeşitli tanımlar, merhamet duymanın faydaları, merhametin gelişimi, merhamet temelli müdahale programları ve eğitim alanında merhamet konuları ele alınmıştır. Bu bağlamda, bu çalışmanın amacı merhametle ilgili alanyazındaki güncel araştırmalar ve ortaya konan yaklaşımlar çerçevesinde merhamet eğitimi ve eğitimde merhamet konularını çeşitli boyutlarıyla ele almak ve eğitimcilere, ebeveynlere, araştırmacılara ve uygulayıcılara bazı öneriler sunmaktır

Gratitude, Hope, Optimism and Life Satisfaction as Predictors of Psychological Well-Being

Purpose: The mainstream psychology has mostly focused on the negative factors that threaten human mental health. With the emergence of positive psychology approach, the human strengths have started to be studied and the number of studies on the issue of happiness and well-being has increased. The aim of this research is to reveal the level of prediction for psychological well-being by the variables of gratitude, hope, optimism and life satisfaction. Method: Research sample consisted of 510 students from various faculties and departments of four different universities. The study group consisted of 359 female (70.4%) and 151 male (29.6%) university students. The age range of participants varied between 17 and 30. Findings: All the variables discussed in the study were positively related to each other, and the variables of gratitude, optimism, hope, and life satisfaction all together accounted for about 51% of the variance of psychological well-being. Gratitude was determined as the most predictive variable for well-being and it was followed by the variables; hope, optimism, and life satisfaction, respectively. Accordingly; gratitude predicted 35.4% of the variance in well-being alone; gratitude and hope predicted 45.4% together; gratitude, hope, and optimism predicted 48.8% together; while gratitude, hope, optimism, and life satisfaction predicted 50.7% percent altogether. Implications for Research and Practice: These findings are thought to be important in terms of revealing variables that predict well-being with a high level of variance. It is thought that these findings can be used in the field of mental health especially by the researchers and practitioners using intervention studies. Especially, since the gratitude level accounts for 35.4% of the variance in well-being alone, gratitude interventions can effectively be used to improve wellbeing level