Radioiodine remnant ablation of differentiated thyroid cancer does not further increase oxidative damage to membrane lipids - early effect

<p>Abstract</p> <p>Introduction</p> <p>Radioiodine (¹³¹I) therapy is widely accepted as an essential part of therapeutic regimens in many cases of differentiated thyroid cancer. Radiation-induced oxidative damage to macromolecules is a well known phenomenon. Frequently examined process to evaluate oxidative damage to macromolecules is lipid peroxidation (LPO), resulting from oxidative damage to membrane lipids. The aim of the study was to examine serum LPO level in hypothyroid (after total thyroidectomy) cancer patients subjected to ablative activities of ¹³¹I.</p> <p>Materials and methods</p> <p>The study was carried out in 21 patients (18 females and 3 males, average age 52.4 ± 16.5 years) after total thyroidectomy for papillary (17 patients) or follicular (4 patients) thyroid carcinoma. Hypothyroidism was confirmed by increased TSH blood concentration (BRAHMS, Germany), measured before ¹³¹I therapy. Activity of 2.8 - 6.9 GBq of ¹³¹I was administered to the patients orally as sodium iodide (OBRI, Poland). Concentrations of malondialdehyde + 4-hydroxyalkenals (MDA + 4-HDA), as an index of LPO (LPO-586 kit, Calbiochem, USA), were measured in blood serum just before ¹³¹I administration (day "0") and on the days 1-4 after ¹³¹I therapy. Sera from 23 euthyroid patients served as controls. Correlations between LPO and TSH or ¹³¹I activity were calculated.</p> <p>Results</p> <p>Expectedly, serum LPO level, when measured before ¹³¹I therapy, was several times higher (p < 0.00001) in cancer patients than in healthy subjects, which is probably due to hypothyroidism caused by total thyroidectomy. However, we did not observe any differences between LPO levels after and before ¹³¹I therapy. LPO did not correlate with TSH concentration. In turn, negative correlation was found between ¹³¹I activity and LPO level on the day "2" after radioiodine treatment.</p> <p>Conclusions</p> <p>Radioiodine remnant ablation of differentiated thyroid cancer does not further increase oxidative damage to membrane lipids, at least early, after therapy.</p

Decreased mannan-binding lectin level in adults with hypopituitarism; dependence on appropriate hormone replacement therapies

BackgroundMannan-binding lectin (MBL) is a main component of the lectin pathway of the complement system. Although there are some studies showing links between endocrine and immune systems, the ones concerning hypopituitarism are limited. The aim of this study was to check whether there is any association between blood MBL level and pituitary hormone deficiencies and whether this relationship is affected by appropriate hormone replacement therapies.MethodsOne hundred and twenty (120) inpatients, aged 18-92, were divided into two main groups, i.e. control individuals (21/120) and patients with pituitary diseases (99/120). The latter were diagnosed either with hypopituitarism (n=42) or with other pituitary diseases (not causing hypopituitarism) (n=57). Additionally, hypopituitary patients on appropriate replacement therapies (compensated hypopituitarism) were compared to patients on inappropriate replacement therapies (non-compensated hypopituitarism). Several parameters in blood serum were measured, including MBL level, pituitary and peripheral hormones and different biochemical parameters.ResultsSerum MBL level was significantly lower in patients with hypopituitarism comparing to controls (1358.97 ± 244.68 vs. 3199.30 ± 508.46, p&lt;0.001) and comparing to other pituitary diseases (1358.97 ± 244.68 vs. 2388.12 ± 294.99, p=0.015) and this association was confirmed by univariate regression analysis. We evaluated the distribution of patients with relation to MBL level; there was a clear difference in this distribution between control individuals (among whom no subjects had MBL level &lt;500 ng/mL) and patients with hypopituitarism (among whom 43% of patients had MBL level &lt;500 ng/mL). Moreover, patients with non-compensated hypopituitarism had lower mean and median MBL levels comparing to patients with compensated hypopituitarism (1055.38 ± 245.73 vs. 2300.09 ± 579.93, p=0.027; 488.51 vs. 1951.89, p=0.009, respectively) and this association was confirmed in univariate regression analysis. However, mean and median MBL levels in patients with compensated hypopituitarism vs. controls did not differ significantly (2300.09 ± 579.93 vs. 3199.30 ± 508.46, p=0.294; 1951.90 vs. 2329.16; p=0.301, respectively).ConclusionHypopituitarism in adults is associated with a decreased blood concentration of mannan-binding lectin, a phenomenon which does not exist in hypopituitary patients on the appropriate hormone replacement therapies. Therefore measurement of mannan-binding lectin level in patients with hypopituitarism may be considered as a parameter contributing to adjust optimal doses of hormone replacement therapies

The role of growth hormone and insulin-like growth factor I in oxidative processes

W warunkach fizjologicznych reakcje wolnorodnikowe przebiegają z zachowaniem równowagi pomiędzy procesami wytwarzania wolnych rodników i ich neutralizowania. W przebiegu wielu chorób, w wyniku niekontrolowanego powstawania wolnych rodników i ich nadmiernego oddziaływania z cząsteczkami biologicznymi, dochodzi do zachwiania tej fizjologicznej równowagi i nasilenia stresu oksydacyjnego. Wydaje się, że zmiany w zakresie osi hormon wzrostu (GH)/insulinopodobny czynnik wzrostu I (IGF-I), obserwowane zarówno w stanach nadmiaru, jak i niedoboru GH, przyczyniają się do nasilenia stresu oksydacyjnego. W niniejszej pracy omówiono wyniki badań doświadczalnych i klinicznych, w których wykazano wpływ GH i IGF-I na procesy oksydacyjne.Under physiological conditions, there is a balance between the production and detoxification of reactive oxygen species (ROS). In the course of several diseases, an overproduction of ROS and their increased reaction with biological macromolecules, lead to disruption of this balance and to enhanced oxidative stress. Alterations in growth hormone (GH)/insulin-like growth factor I (IGF-I) pathway (e.g., in condition of GH overproduction or deficiency) are tightly linked with enhanced oxidative stress. The results of experimental and clinical studies, in which effects of GH and IGF-I on oxidative processes were revealed, are presented in the survey

Powiązania pomiędzy toksycznymi efektami bromianu potasowego a gruczołami wydzielania wewnętrznego

Potassium bromate (KBrO3) is a compound belonging to Group 2B of carcinogens (a possible human carcinogen). This agent was used as a food additive in flour treatment, as a component of cold-wave hair lotions, and is still used in barley processing. Additionally, KBrO3 is formed as an oxyhalide by-product during water ozonation. KBrO3 induces oxidative stress and may contribute to neoplasia in endocrine glands. It has been demonstrated that KBrO3 triggers thyroid follicular cell tumors in rats. It has been revealed in our in vivo and in vitro studies that KBrO3 significantly increases lipid peroxidation in rat and porcine thyroid. KBrO3 also induces mesotheliomas which may secrete hormones or similar substances, such as parathyroid hormone related protein, phosphatonins or melanocyte stimulating hormone. In our experimental studies we demonstrated that antioxidants, such as pineal hormone - melatonin, indole-3-propionic acid (IPA) (a compound chemically and physically similar to melatonin) and antythyroid drug - propylthiouracil (PTU), produce distinct protective effects against lipid peroxidation due to KBrO3 in the thyroid in vivo. KBrO3 is a prooxidant which may induce neoplasia in endocrine glands and cause hormonal disturbances, however its damaging effects may be neutralized by hormones, mainly melatonin.Bromian potasowy (KBrO3) jest związkiem należącym do grupy 2B kancerogenów, co oznacza, że nie można wykluczyć jego działania kancerogennego u ludzi. Związek ten stosowano w piekarnictwie jako "polepszacz" mąki i środek spulchniający oraz jako składnik preparatów do trwałej ondulacji, a obecnie nadal stosuje się go w procesie produkcji piwa. Ponadto, KBrO3 powstaje jako produkt uboczny procesu ozonowania wody. Bromian potasowy indukuje stres oksydacyjny i może przyczyniać się do nowotworzenia w gruczołach wydzielania wewnętrznego. Kancerogen ten powoduje powstawanie guzów pęcherzykowych tarczycy u szczurów, a w badaniach in vivo i in vitro wykazano istotne podwyższenie peroksydacji lipidów w tarczycy pod wpływem KBrO3. Związek ten indukuje również powstawanie międzybłoniaków, które mogą wydzielać hormony i substancje podobne do hormonów, takie jak peptyd podobny do parathormonu, fosfatoniny, czy hormon pobudzający melanocyty. Wykazano, że antyoksydanty, takie jak hormon szyszynki - melatonina, kwas indolo-3-propionowy (IPA) (cząsteczka o budowie i właściwościach podobnych do melatoniny) oraz lek przeciwtarczycowy - propylotiouracyl (PTU), wywołują silne działanie ochronne przed peroksydacją lipidów wyindukowną przez KBrO3 w gruczole tarczowym w warunkach in vivo. Bromian potasowy jest prooksydantem, który może indukować procesy nowotworzenia w gruczołach wydzielania wewnętrznego i powodować zaburzenia hormonalne, a jego działanie uszkadzające może być neutralizowane przez hormony, głównie melatoninę

Ocena skuteczności profilaktyki jodowej w ciąży — analiza przeprowadzona w jednym z referencyjnych ośrodków ginekologiczno-położniczych w Polsce

  Introduction: Iodine deficiency in pregnant women, even of a mild degree, may have adverse effects on both the mother and the foetus. Despite the obligatory model of functioning iodine prophylaxis in Poland, the iodine supply in women during pregnancy and physiological lactation is insufficient. Therefore, those groups should take additional iodine supplementation at a dose of 150–200 μg/day. The aim of this study was to examine the effectiveness of iodine prophylaxis in pregnant women in Poland. Material and methods: The assessment of iodine supply, urine iodine concentration (UIC) in the spot urine sample, as well as levels of TSH, fT4, thyroid antibodies, and thyroid volume, was performed at one time point in 115 women (7 in the 1st trimester, 61 in the 2nd trimester, and 47 in the 3rd trimester). Results: Only 45.2% of women were taking additional amounts of iodine at any time of pregnancy, and the median ioduria was 79.6 μg/L, which pointed to an insufficient supply of iodine. The percentage of women using iodine supplementation increased with the length of pregnancy, which indicates that the recommendations are implemented too late. In women who took iodine supplementation, ioduria was significantly higher than in those not applying iodine supplementation (median 129.4 μg/L vs. 73.0 μg/L; p &lt; 0.001); however, this was still below recommended values. Conclusions: The effectiveness of iodine prophylaxis in pregnant women in Poland, evaluated on the basis of the analysis of randomly chosen sample, is not satisfactory in terms of compliance with the recommendations and, possibly, the quality of supplementation. (Endokrynol Pol 2015; 66 (5): 404–411)    Wstęp: Niedobór jodu u kobiet w ciąży, nawet łagodnego stopnia, może powodować niekorzystne następstwa zarówno u matki, jak i u płodu. Mimo obligatoryjnego modelu profilaktyki jodowej funkcjonującego w Polsce, podaż jodu u kobiet w okresie ciąży i fizjologicznej laktacji jest niewystarczająca. Dlatego osoby te powinny przyjmować dodatkową suplementację jodu w dawce 150–200 μg/dobę. Celem pracy była ocena skuteczności profilaktyki jodowej u kobiet w ciąży w Polsce na podstawie analizy podaży jodu oraz jodurii. Materiał i metody: Oceniono w jednym punkcie czasowym podaż jodu, stężenie jodu w przygodnej próbce moczu, stężenia TSH, fT4 i przeciwciał przeciwtarczycowych oraz ultrasonograficznie objętość tarczycy u 115 kobiet (7 w pierwszym trymestrze, 61 w drugim trymestrze oraz 47 w trzecim trymestrze). Wyniki: Tylko 45,2% kobiet przyjmowało dodatkowe ilości jodu, a mediana jodurii u wszystkich kobiet wyniosła 79,6 μg/l, co wskazuje na niedostateczną podaż jodu. Odsetek kobiet przyjmujących suplementację jodu wzrastał wraz z długością ciąży, co sugeruje, że rekomendacje są wdrażane zbyt późno. U kobiet przyjmujących suplementację jodu, joduria była istotnie wyższa niż u kobiet nieprzyjmujących dodatkowych ilości jodu (mediana 129,4 μg/l vs. 73,0 μg/l; p&lt; 0,001), jednak wartości te wciąż były niższe niż rekomendowane. Wnioski: Skuteczność profilaktyki jodowej u kobiet w ciąży w Polsce, oceniona na podstawie analizy przekrojowej przypadkowo wybranych osób, nie jest zadowalająca pod względem przestrzegania zaleceń, i prawdopobnie, jakości prowadzonej suplementacji. (Endokrynol Pol 2015; 66 (5): 404–411)

Polska wersja kwestionariusza oceny jakości życia u dorosłych pacjentów z niedoborem hormonu wzrostu - 4-etapowy proces tłumaczenia i walidacji

Introduction: The Quality of Life Assessment of Growth Hormone Deficiency in Adults (QoL-AGHDA) was developed simultaneously in five languages (English, Swedish, German, Italian and Spanish) to measure quality of life (QoL) in adult patients with Growth Hormone (GH) deficiency. The aim of the project was to produce a validated Polish version of the QoL-AGHDA that was conceptually equivalent to the UK-English version. Material and methods: Translation and validation procedure consisted of 4 stages. Stage 1: A bilingual translation panel [7 participants, fluent in both English and Polish (Polish as their first language) with university education] translated the questionnaire. Stage 2: A lay translation panel (6 participants of an average to lower than average educational level, speaking only the target language) reviewed the wording of the draft version produced by bilingual panel to improve clarity and immediacy. Stage 3: The translated questionnaire was then field-tested with 15 adults with GH deficiency. Stage 4: Finally, the amended version underwent psychometric evaluation to check its reliability and validity (it was administered to 85 GH-deficient adults on two occasions, two weeks apart). Results: The Polish QoL-AGHDA version was successfully adapted and it is characterized by a high degree of reliability and validity. The test-retest reliability coefficient for the Polish QoL-AGHDA was 0.92. The Cronbach&#8217;s Alpha coefficient for the Polish QoL-AGHDA was 0.91 (N = 70) at Time 1 and 0.94 (N = 79) at Time 2. Correlation between QoL-AGHDA and Nottingham Health Profile items confirmed high convergent and divergent validity. Conclusions: The Polish QoL-AGHDA is a reliable and valid measure of QoL suitable for use in clinical studies and routine clinical practice. (Pol J Endocrinol 2008; 59 (5): 374-384)Wstęp: Kwestionariusz QoL-AGHDA (Quality of Life Assessment of Growth Hormone Deficiency in Adults) został opracowany w 5 językach (angielskim, szwedzkim, niemieckim, włoskim i hiszpańskim) w celu oceny jakości życia (QoL, quality of life) u pacjentów dorosłych z niedoborem hormonu wzrostu (GH, growth hormone). Celem obecnej pracy było opracowanie walidowanej polskiej wersji QoL-AGHDA, równoważnej koncepcyjnie z wersją angielską. Materiał i metody: Proces tłumaczenia i walidacji składał się z 4 etapów. Etap 1: Tłumaczenie kwestionariusza z języka angielskiego na język polski [uczestniczyło w nim 7 osób z wyższym wykształceniem, płynnie posługujących się językiem angielskim i polskim (przy czym język polski był ich językiem ojczystym)]. Etap 2: Etap "roboczy" - zweryfikowanie słownictwa zastosowanego na etapie 1 w celu poprawienia przejrzystości i stopnia zrozumienia przetłumaczonego kwestionariusza (uczestniczyło w nim 6 osób z podstawowym lub średnim wykształceniem, posługujących się wyłącznie językiem polskim). Etap 3: Ocena przetłumaczonego kwestionariusza przez pacjentów grupy docelowej w celu jego ewentualnego zweryfikowania (uczestniczyło w nim 15 dorosłych pacjentów z niedoborem GH). Etap 4: Psychometryczna ocena zweryfikowanej polskiej wersji kwestionariusza, mająca na celu sprawdzenie jego wiarygodności (niezawodności) i trafności tłumaczenia (uczestniczyło w nim 85 dorosłych pacjentów z niedoborem GH, których dwukrotnie, w odstępie dwutygodniowym, poproszono o wypełnienie kwestionariusza). Wyniki: Polska wersja QoL-AGHDA została pomyślnie zaadaptowana i charakteryzuje się ona wysoką wiarygodnością (niezawodnością) i trafnością tłumaczenia. Współczynnik wiarygodności (niezawodności) obliczony za pomocą metody powtórnego testowania wyniósł 0,92. Współczynnik Cronbacha, w pierwszym i drugim badaniu na etapie 4 walidacji, wyniósł odpowiednio 0,91 (N = 70) i 0,94 (N = 79). Korelacja pomiędzy wartościami uzyskanymi w kwestionariuszach QoL-AGHDA i NHP (Nottingham Health Profile) potwierdziła wysoki stopień zbieżnej i rozbieżnej trafności polskiej wersji QoL-AGHDA. Wnioski: Polska wersja QoL-AGHDA pozwala na wiarygodną (niezawodną) i trafną ocenę jakości życia i może być stosowana zarówno w badaniach klinicznych, jak i w codziennej praktyce lekarskiej. (Endokrynol Pol 2008; 59 (5): 374-384

Diagnosis and treatment of thyroid cancer in adult patients — Recommendations of Polish Scientific Societies and the National Oncological Strategy. Update of the 2022 Update [Diagnostyka i leczenie raka tarczycy u chorych dorosłych — Rekomendacje Polskich Towarzystw Naukowych oraz Narodowej Strategii Onkologicznej. Aktualizacja na rok 2022 — uzupełnienie]

N/A

Ogólnopolski Program Leczenia Ciężkiego Niedoboru Hormonu Wzrostu u Osób Dorosłych oraz u Młodzieży po Zakończeniu Terapii Promującej Wzrastanie

Growth hormone (GH) has been used in the treatment of short stature in children with GH deficiency (GHD) for 60 years, and for about 30 years also in the treatment of adults with GHD, in whom such treatment is carried out due to metabolic indications. In Poland, GH treatment is reimbursed only in children with GHD, while so far it has not been refunded in adults with GHD. There are two groups of adults (or adolescents after growth completion) with GHD, who require GH therapy: patients with GHD that occurred in childhood (childhood-onset GHD — CO-GHD) and patients with GHD acquired in adulthood (adulthood-onset GHD — AO-GHD). This review presents a brief outline of the history of GH treatment in humans, the latest data on the causes and symptoms of GHD in adults, and the complications of untreated GHD. Current recommendations regarding diagnosis, treatment and monitoring of GH therapy in adults are also discussed. Moreover, the review paper presents the objectives, assumptions, and plans of implementation of the “National Treatment Program for Severe Growth Hormone Deficiency in Adults and Adolescents after Completion of the Growth Promoting Therapy”, as well as the expected health and economic effects of introduction of GH treatment in adults with GHD in Poland.Od 60 lat hormon wzrostu (ang. growth hormone – GH) znajduje zastosowanie w terapii niskorosłych dzieci z niedoborem GH (GH deficiency – GHD), zaś od około 30 lat również w terapii osób dorosłych z GHD, u których leczenie to prowadzone jest ze wskazań metabolicznych. W Polsce leczenie GH podlega refundacji jedynie u dzieci z GHD, natomiast jak dotąd nie było refundowane u osób dorosłych z GHD. Osoby dorosłe (lub młodzież po zakończeniu procesu wzrastania) z GHD, które wymagają terapii GH, kwalifikuje się do 2 grup: GHD, który wystąpił w wieku dziecięcym (childhood-onset GHD – CO-GHD) oraz GHD nabyty w wieku dorosłym (adult-onset GHD – AO-GHD). W pracy przedstawiono krótki zarys historii leczenia GH u ludzi, omówiono najnowsze dane dotyczące przyczyn i objawów GHD u osób dorosłych oraz powikłania nieleczonego GHD. Omówiono aktualne zalecenia dotyczące diagnostyki oraz leczenia i monitorowania terapii GH u osób dorosłych. W podsumowaniu zaprezentowano cele, założenia oraz schemat realizacji „Ogólnopolskiego Programu Leczenia Niedoboru Hormonu Wzrostu u Osób Dorosłych oraz Młodzieży po zakończeniu Terapii Promującej Wzrastanie”, jak również spodziewane efekty zdrowotne i ekonomiczne wprowadzenia leczenia GH u osób dorosłych z GHD w Polsce