How has the treatment of hypercholesterolemia in Poland changed over the last six years?

Background: To assess changes in the treatment of hypercholesterolemia in Polish ambulatory care over the last 6 years. Methods: Data were obtained from two separate questionnaire-based studies, conducted in 2009 and 2015. The analysis included only those patient visits, which were associated with modifications of previous hypercholesterolemia treatment (1924 visits from the year 2009 and 1888 visits from the year 2015). Results: In the present registry, there was a 19 mg/dL reduction in the level of total cholesterol and a 17 mg/dL reduction in the level of low-density lipoprotein compared to year 2009. In both registries, the most common reason for treatment modification was failure to achieve therapeutic goals. Compared to year 2009, there was an increase in the proportion of patients treated with atorvastatin and a reduction in the proportion of patients treated with simvastatin at baseline; additionally, in year 2015, 10% of patients received rosuvastatin. After therapy modification, there was a similar increase in the proportion of patients treated with a statin-fibrate combination in both registries. However, at present, ezetimibe was significantly less often added to previous therapy. In both registries, therapy modification led to an increase in the mean doses of the most commonly used statins, although presently, this increase was smaller than in 2009. Conclusions: The most favorable change in the treatment of hypercholesterolemia is an increase in the proportion of patients treated with strong statins. Unfavorable changes include a reduction in the frequency of polytherapy, especially with ezetimibe, and a tendency to prescribe lower, ineffective statin doses

Borelioza serca — „życie napisało dalszy ciąg…”

Lyme disease is a multi-organ chronic bacterial disease with rich symptomatology often imitating other diseases and manifesting itself with clinical symptoms — mostly skin, articular, neurological and cardiological symptoms. The ethiological factor are spirochete Borrelia burgdorferi sensu lato. This infectious is transmitted by ticks (Ixodidae). The disease, if diagnosed too late or treated improperly, can be harmful and cause permanent damage to body organs. It has been noticed recently that the disease has been on the increase. Lyme carditis is a relatively rare yet serious clinical form of Lyme disease; it thought to be the main reason of death from this disease entity. Diagnosis of Lyme carditisis based on a characteristic clinical sings (most often — temporary conduction disorders in a form of first- to third-degree atrioventricular block), an epidemiological data, and specific serological tests results. We present a case of 57-years old man, who developed dilated cardiomyopathy in the course of Lyme disease, who was implanted a cardiac pacemaker due to complete atrioventricular block a year before. The patient was presented in ChSiN 2012; 9: 44–49.Borelioza z Lyme jest wielonarządową, przewleką chorobą bakteryjną o bogatej symptomatologii, często naśladującą inne schorzenia, manifestującą się objawami klinicznymi, głównie skórnymi, stawowymi, neurologicznymi i kardiologicznymi. Czynnikiem etiologicznym są krętki Borrelia burgdorferi sensu lato. Zakażenia te przenoszą kleszcze (Ixodidae). Późno rozpoznana i niewłaściwie leczona borelioza może być groźna i powodować trwałe uszkodzenia narządowe. Ostatnio obserwuje się silną tendencję wzrostową zachorowań na boreliozę. Zajęcie mięśnia sercowego (Lyme carditis) należy do stosunkowo rzadkich, ale poważnych postaci klinicznych boreliozy z Lyme, uznawanych według aktualnych poglądów za główną przyczynę zgonów w tej jednostce chorobowej. Rozpoznanie boreliozy serca opiera się na charakterystycznym obrazie klinicznym (najczęściej przejściowe zaburzenia przewodzenia w postaci bloku przedsionkowo-komorowego I–III stopnia), wywiadzie epidemiologicznym, swoistych wynikach badań serologicznych. W artykule zaprezentowano przypadek 57-letniego mężczyzny, u którego rozwinęła się kardiomiopatia rozstrzeniowa w przebiegu boreliozy z Lyme, a u którego rok wcześniej dokonano implantacji kardiostymulatora z powodu całkowitego bloku przedsionkowo-komorowego. Chorego przedstawiono w ChSiN 2012; 9: 44–49

Całkowity blok przedsionkowo-komorowy w przebiegu boreliozy z Lyme

Borelioza z Lyme jest wielonarządową, przewlekłą chorobą bakteryjną o bogatej symptomatologii, często naśladującą inne schorzenia, manifestującą się objawami klinicznymi, głównie skórnymi, stawowymi, neurologicznymi i kardiologicznymi. Czynnikiem etiologicznym są krętki Borrelia burgdoferi sensu lato. Zakażenia te przenoszą kleszcze (Ixodidae). Późno rozpoznana i niewłaściwie leczona borelioza może być groźna i powodować trwałe uszkodzenia narządów. Ostatnio obserwuje się silną tendencję wzrostową zachorowań na boreliozę. Zajęcie mięśnia sercowego (Lyme carditis) należy do stosunkowo rzadkich, ale poważnych postaci klinicznych boreliozy z Lyme, uznawanych według aktualnych poglądów za główną przyczynę zgonów w tej jednostce chorobowej. Podstawą rozpoznania boreliozy są charakterystyczny obraz kliniczny (najczęściej przejściowe zaburzenia przewodzenia w postaci bloku przedsionkowo komorowego I–III°), wywiad epidemiologiczny oraz swoiste badania serologiczne. W pracy zaprezentowano przypadek 56-letniego mężczyzny z całkowitym blokiem przedsionkowo-komorowym w przebiegu boreliozy z Lyme, u którego ostatecznie podjęto decyzję o implantacji kardiostymulatora

Mężczyzna w wieku 84 lat z dusznością, podejrzeniem guza w lewym przedsionku i rozpoznaną przepukliną rozworu przełykowego przepony

This article discusses the case of an 84-year-old patient who presented to the Clinic of Cardiology due to worsening dyspnoea. The patient’s echocardiogram revealed a tumour in the left atrium, suggestive of myxoma.Omówiono przypadek 84-letniego chorego, który zgłosił się do kliniki kardiologii z powodu nasilającej się duszności. U pacjenta w badaniu echokardiograficznym opisano zmianę guzowatą w lewym przedsionku sugerującą śluzaka

Charakterystyka kliniczna populacji chorych powyżej 80. roku życia z nadciśnieniem tętniczym na podstawie analizy danych z jednego ośrodka

Introduction. Arterial hypertension is one of the most common cardiovascular diseases in octogenarians. The aim of the study was clinical characteristics of patients with arterial hypertension over 80 years-old. Material and methods. The study group consisted of 2512 hypertensive patients in mean age of 68.28 ± 11.15 years- -old, including group 1: 2148 patients in age up to 80 years-old (85.51%) and group 2: 364 patients over 80 years-old (14.49%). Clinical data was analysed including comorbidities, laboratory results and echocardiographic indices. Results. Persistent atrial fibrillation was more frequent in group 1 (10.3% vs. 2.5%), while in group 2 permanent atrial fibrillation was observed (59.2% vs. 41.3%, p < 0.0001). There have been differences between group 1 and group 2 in frequencies of atrial fibrillation (24.4% vs. 44.5%, p < 0.0001), hyperlipidemia (30.8% vs. 18.7%, p < 0.0001), heart failure (34.5% vs. 55.0%, p < 0.0001), past non-fatal stroke (4.5% vs. 8.2%, p < 0.0023). No differences in stable angina, diabetes, hypertriglyceridemia, left ventricle hypertrophy, history of myocardial infarction, thyroid dysfunction have been noted. Patients in group 1 had higher values of hemoglobin (group 1 > 2, p < 0.0001), total cholesterol (group 1 > 2, p < 0.0001), LDL-cholesterol (group 1 > 2, p < 0.0004), triglycerides (group 1 > 2, p = 0.0003), glycemia (group 1 > 2, p = 0.0142), urea (group 1 < 2, p < 0.0001), uric acid (group 1 < 2, p = 0.0034), creatinine clearance (group 1 > 2, p < 0.0001), potassium (group 1 > 2, p = 0.0482) but not left ventricle ejection fraction in comparison to group 2. Conclusions. Atrial fibrillation, heart failure and stroke were more frequent in hypertensive octogenarians compared to younger patients. Heart failure in hypertensives was classified as diastolic irrespectively of age. Renal dysfunction was not dependent on age however it was more pronounced in octogenarians compared to younger patients.Wstęp. Nadciśnienie tętnicze jest jedną z najczęściej występujących chorób układu krążenia u osób w bardzo podeszłym wieku. Celem pracy była charakterystyka kliniczna chorych powyżej 80. roku życia z nadciśnieniem tętniczym.Materiał i metody. Badaniem objęto grupę 2512 hospitalizowanych pacjentów, w średnim wieku 68,28 ± 11,15 roku, z nadciśnieniem tętniczym, w tym grupę 1. obejmującą 2148 osób w wieku do 80. roku życia włącznie (85,51%) i grupę 2. obejmującą 364 chorych powyżej 80. roku życia (14,49%). Analizowano dane kliniczne z uwzględnieniem chorób współistniejących, parametrów biochemicznych oraz wybrane parametry badania echokardiograficznego.Wyniki. W grupie 1. częściej występowało przetrwałe migotanie przedsionków (10,3% v. 2,5%), zaś w grupie 2. — utrwalone migotanie przedsionków (59,2% v. 41,3%; p < 0,0001). Stwierdzono różnice między grupą 1. i grupą 2. w zakresie współwystępowania: migotania przedsionków (24,4% v. 44,5%; p < 0,0001), hiperlipidemii (30,8% v. 18,7%; p < 0,0001), niewydolności serca (34,5% v. 55,0%; p < 0,0001), przebytego udaru mózgu niezakończonego zgonem (4,5% v. 8,2%; p < 0,0023). Nie stwierdzono różnic w odniesieniu co stabilnej dławicy piersiowej, cukrzycy, hipertriglicerydemii, przerostu mięśnia sercowego, przebytego zawału serca, zaburzeń funkcji tarczycy. W zakresie analizy porównawczej wybranych parametrów laboratoryjnych oraz wartości frakcji wyrzutowej lewej komory (LVEF) stwierdzono różnice między grupą 1. i grupą 2. w zakresie średnich wartości: hemoglobiny (1 > 2; p < 0,0001), cholesterolu całkowitego (1 > 2; p < 0,0001), cholesterolu frakcji LDL (1 > 2; p < 0,0004), triglicerydów (1 > 2; p = 0,0003), glikemii (1 > 2; p = 0,0142), mocznika (1 < 2; p < 0,0001), kwasu moczowego (1 < 2; p = 0,0034), klirensu kreatyniny (1 > 2; p < 0,0001), potasu (1 > 2; p = 0,0482). W przypadku wartości LVEF nie stwierdzono istotnych różnic między grupami.Wnioski. W grupie chorych powyżej 80. roku życia z nadciśnieniem tętniczym częściej występowały migotanie przedsionków, niewydolność serca oraz przebyty udar mózgu w porównaniu z młodszymi chorymi. Niewydolność serca u osób z nadciśnieniem tętniczym niezależnie od wieku miała charakter rozkurczowy. Upośledzenie funkcji nerek występowało niezależnie od wieku chorych, przy czym było istotnie większe w grupie pacjentów powyżej 80. roku życia

Patient with non-valvular atrial fibrillation on ineffective anticoagulant therapy

Migotanie przedsionków jest czynnikiem ryzyka wystąpienia udaru mózgu. W celu zmniejszenia tego ryzyka powszechnie stosuje się terapię przeciwzakrzepową. Poniżej przedstawiono przypadek chorego z utrwalonym migotaniem przedsionków i licznymi obciążeniami kardiologicznymi, u którego miesiąc wcześniej implantowano CRT-D. W okresie okołozabiegowym odstawiono leki przeciwzakrzepowe. W pierwszym tygodniu leczenia przeciwkrzepliwego riwaroksabanem pacjent doznał niedokrwiennego udaru mózgu, a podczas hospitalizacji na Oddziale Neurologii wystąpiła gorączka, którą wiązano z wkłuciem dożylnym na lewej kończynie górnej, dlatego też zastosowano antybiotykoterapię. Wobec braku poprawy wysunięto podejrzenie infekcyjnego zapalenia wsierdzia i chory został przyjęty do Kliniki Kardiologii. W przezprzełykowym badaniu echokardiograficznym nie uwidoczniono wegetacji, jednocześnie stwierdzono skrzeplinę w uszku lewego przedsionka. Usunięto układ CRT-D, stosując w okresie okołozabiegowym heparynę niefrakcjonowaną. Nieskuteczna terapia przeciwkrzepliwa może się wiązać ze zwiększonym ryzykiem powikłań zakrzepowo-zatorowych. Obecność infekcyjnego zapalenia wsierdzia związanego z implantowanym CRT-D (CDRIE — cardiac device-related infective endocarditis) stanowi dodatkowy, nieujęty w skalach, czynnik ryzyka wystąpienia epizodu zakrzepowo-zatorowego, ale również krwawienia wewnątrzczaszkowego.Atrial fibrillation is a major risk factor of stroke. Anticoagulant therapy is widely used in order to avoid thromboembolic episodes. We introduce a patient with sustained atrial fibrillation and many cardiologic conditions, who had CRT-D implanted one month earlier. Anticoagulant therapy has been paused in periprocedural period. Patient had stroke in the first week of anticoagulation therapy, then high fever appeared during hospitalisation in the Neurology Clinic, which was considered as connected to peripheral venous catheter. Lack of positive result of the antibiotic therapy determined the probability of infective endocarditis. Patient was admitted to the Cardiology Clinic. Performed imaging — transoesophageal echocardiography showed no valvular vegetation, but thrombus in left atrial appendage was observed. CRT-D device was explanted and unfractionated heparin was used in periprocedural period. Ineffective anticoagulant therapy may also lead to the higher risk of thromboembolism. Infective endocarditis is an additional risk factor of both: thromboembolism and bleeding

State of knowledge about hypertension and its complications in population of swietokrzyskie province

Wstęp: Nadciśnienie tętnicze (HA) jest jedną z najczęściejwystępujących chorób układu krążenia. Celempracy była ocena stanu wiedzy na temat rozpowszechnienia,zasad rozpoznawania oraz powikłańHA wśród dorosłych osób z województwa świętokrzyskiego.Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 301 osóbw średnim wieku 36,9 ± 9,6 lat; w tym 163 kobiety(54,2%) i 138 mężczyzn (45,8%). Osoby badane rekrutowanolosowo z populacji ogólnej. Zastosowanoautorski kwestionariusz ankiety danych.Wyniki: Na pytanie o częstość HA w Polsce 60,1%kobiet v. 59,4% mężczyzn odpowiedziało nieprawidłowo. Oceniając wpływ HA na rozwój chorób układukrążenia, mężczyźni z rozpoznanym HA częściejodpowiadali prawidłowo (udar mózgu 85,2%, chorobawieńcowa 70,4%, niewydolność serca 100%). Tylko22,5% mężczyzn v. 8% kobiet uznało, że HA niejest czynnikiem ryzyka rozwoju choroby wieńcowej. Mężczyźni v. kobiety — pytanie o wartości graniczneciśnienia tętniczego w rozpoznawaniu HA — 33,3%v. 11,6% odpowiedziało prawidłowo; 38,2 v. 31,3%w wieku 31–50 lat częściej odpowiadało prawidłowospośród podgrup wiekowych przy tylko 10,0% v. 5,6%w grupie 18–30 lat. Osoby normotensyjne v. osobyz rozpoznanym HA odpowiadały częściej prawidłowoniezależnie od płci.Wnioski: Wiedza na temat granicznych wartości ciśnieniatętniczego w rozpoznawaniu HA jest niska,przy czym wyższą świadomość wykazują mężczyźniw porównaniu do kobiet oraz osoby >30. rż.w stosunku do osób młodszych. Wiedza na tematroli HA w patogenezie chorób sercowo-naczyniowychoraz powikłań narządowych jest zadowalającabez względu na płeć i wywiad HA. RozpoznanieHA nie ma wpływu na stan wiedzy na temat HAi jego powikłań.Background: Arterial hypertension (HA) is one of the mostfrequent cardiovascular diseases. The aim of the study wasto assess the state of knowledge about frequency, diagnosisand complications in adult population of swietokrzyskieprovince.Material and methods: The study group consisted of 301people in average age of 36.9 ± 9.6 yrs old, including163 women (54.2%) and 138 men (45.8%). We performedrandom recrutation from general adult population and theoriginal questionnaire form of data collecting.Results: In matter of frequency of HA in Poland, 60.1%women vs 59.4% men answered incorrectly. Impact of HAon cardiovascular diseases development: hypertensive menanswered correctly the most frequently (cerebral infarct85.2%, coronary artery disease 70.4%, heart failure 100%).22.5% men and 8% women claimed that HA is not coronaryartery disease risk factor. Men vs women — bloodpressure limit in diagnosing HA: 33.3% vs 11.6% answeredcorrectly; 38.2% vs 31.3% in age 31–50 answered correctlythe most frequently among age subgroups, in age group18–30 only 10.0% vs 5.6%. Normotensives vs hypertensivesanswered correctly more frequently regardless gender.Conclusions: Knowledge about blood pressure limit indiagnosing HA is poor, nevertheless generally men knowbetter than women and people over 30 yrs old know betterthan younger people. Knowledge about role of HA incardiovascular complications and organ damage is satisfyingregardless gender and HA anamnesis. Diagnosis ofHA is not related to state of knowledge about HA and itscomplications

3D PET image reconstruction based on Maximum Likelihood Estimation Method (MLEM) algorithm

Positron emission tomographs (PET) do not measure an image directly. Instead, they measure at the boundary of the field-of-view (FOV) of PET tomograph a sinogram that consists of measurements of the sums of all the counts along the lines connecting two detectors. As there is a multitude of detectors build-in typical PET tomograph structure, there are many possible detector pairs that pertain to the measurement. The problem is how to turn this measurement into an image (this is called imaging). Decisive improvement in PET image quality was reached with the introduction of iterative reconstruction techniques. This stage was reached already twenty years ago (with the advent of new powerful computing processors). However, three dimensional (3D) imaging remains still a challenge. The purpose of the image reconstruction algorithm is to process this imperfect count data for a large number (many millions) of lines-of-responce (LOR) and millions of detected photons to produce an image showing the distribution of the labeled molecules in space.Comment: 10 pages, 7 figure