Influence of Different Wavelengths of Evening Indoor Lighting on Salivary Secretion and Cutaneous Temperature of the Feet

The experiment investigated the effect of light wavelength upon salivary secretion and cutaneous temperature of the foot in humans. Seven healthy young female students served as participants. They spent three nights in a bioclimatic chamber controlled at 26 °C and 60%. Participants were exposed to two different wavelengths of light from 1800 to 2400 h on second day and third day: 1) Fluorescent light (FL) with short wavelengths and a high color temperature (6,500 K); 2) Incandescent light (IL) with long wavelengths and a low color temperature (3,000 K). Light intensity was 400 lx in both conditions. Saliva was collected every 10 min from 2100 to 2200 h, and from 2300 to 2400 h on the second and third days, by a Lashley cup fixed to the parotid gland. The mean salivary secretion rate between 2100 and 2200 h was 15.27±2.86 g/h (Mean±SEM, N=7) in the IL condition and 10.80±2.97 g/h in the FL condition (p<0.011) and, between 2300 and 2400 h, 14.98±3.80 g/h in the IL condition and 11.55±2.60 g/h in the FL condition (p<0.057). Foot skin temperature was significantly higher in IL than FL during the period 1800–2400 h. These findings suggest that the parasympathetic nervous system, which is responsible for serous saliva flow, is less suppressed by IL condition, and that the sympathetic nervous system, which is responsible for vasoconstriction of foot skin vessels, is less activated by IL

51P Interleukina – 6 i rozpuszczalny receptor Interlekiny – 6 u chorych na raka jajnika

Celem pracy była ocena stężeń Interleukina – 6 (IL-6) oraz rozpuszczalnego receptora Interleukiny – 6 (slL-6) u chorych na raka jajnika przed rozpoczęciem leczenia oraz przed 3 kursem leczenia chemicznego oraz odpowiedź na pytanie czy mogą one stanowić czynniki rokowniczy w raku jajnika.Badaniu poddano 20 chorych, leczenie rozpoczęto w Katedrze Onkologii AM w Poznaniu w latach 1990–1996. Leczenie chorych rozpoczęto od rozpoznania nowotworu poprzez pierwotne leczenie operacyjne i następową chemioterapie opartą o analogii platyny. W przypadku chorych pozostających w leczeniu oraz chorych, które znajdują się w całkowitej remisji potwierdzonej histopatologicznie operacja “second-look” obserwację kontynuowano do 36 miesięcy od chwili rozpoczęcia leczenia. W grupie badanej 3 chore miały I stopień klinicznego zaawansowania wg FIGO, natomiast pozostałe III i IV stopień złośliwości zróżnicowania komórkowego, 8 stopień II, a 10 stopień III. Histopatologiczne typy raka jajnika w grupie badanej były następujące: u 8 chorych rozpoznano typ surowiczny, u 5 endometroidalny, u 3 śluzowy, natomiast u pozostałych 4 chorych rozpoznano po jednym typie raka mezonefroidalnego, niezróżnicowanego, adenocarcinoma oraz cystadeno-carcinoma.Do momentu zakończenia obserwacji 13 chorych zmarło z powodu choroby. W chwili zakończenia obserwacji żyje 7 chorych: 5 pozostaje w leczeniu a 2 pod obserwacją bez objawów choroby.U każdej chorej przed rozpoczęciem leczenia operacyjnego oraz przed 3 kursem chemioterapii pobierano krew, którą po skrzepnięciu i odwirowaniu zamrażano do czasu wykonania oznaczeń. Interleukinę-6 (IL-6) oraz rozpuszczalny receptor lnterleukiny-6 (sIL-6) oznaczano za pomocą testów immunoenzymatycznych firmy R&D Systems.Oceniono zmiany w stężeniu powyższych parametrów w zależności od stopnia klinicznego zaawansowania wg FIGO, gradingu, rodzaju przeprowadzonego zabiegu operacyjnego, typu histologicznego nowotworu oraz odpowiedzi na leczenie.Stężenia IL-6 przed rozpoczęciem leczenia operacyjnego u 3 chorych było poniżej 3,13 pg/ml, u 9 nie przekraczało 12,5 pg/ml, a u pozostałych 8 chorych przekraczało 12,5 pg/ml (górna granica normy), natomiast przed 3 kursem chemioterapii u 10 chorych było poniżej 3,13 pg/ml, u 8 nie przekraczało 12,5 pg/ml, a jedynie u 2 przekraczało 12,5 pg/ml.Stężenia slL-6 przed rozpoczęciem leczenia operacyjnego u wszystkich chorych było prawidłowe (14–46 ng/ml) a przed 3 kursen chemioterapii przekraczało normę jedynie u jednej osoby.Obserwowano zmniejszenie się stężenia IL-6 w trakcie leczenia. Średnie stężenie IL-6 przed rozpoczęciem leczenia operacyjnego wynosiło 25,51 pg/ml (min 2,02pg/ml, max 134,25 pg/ml) i uległo zmniejszeniu przed 3 kursem chemioterapii średnio do 4,80 pg/ml (min 0,82 pg/ml, max 30,36 pg/ml) w sposób ststystycznie istotny.Nie obserwowano natomiast żadnych istotnie statystycznie zmian w odniesieniu do slL-6. Średnie stężenie slL-6 przed rozpoczęcie4m. leczenia operacyjnego wynosiło 28,44 ng/ml (min 17,00 ng/ml, max 45,00 ng/ml) i nie uległo w sposób istotny statystycznie zmniejszeniu przed 3 kursem chemioterapii, gdzie średnio wnsiło 28,43 ng/ml (min 19,20 ng/ml, max 50,80 ng/ml).Nie obserwujemy statystycznie istotnych zależności stężeń IL-6 i slL-6 od stopnia klinicznego zaawansowania wg FIGO, gradingu, rodzaju przeprowadzonego zabiegu operacyjnego, typu histologicznego nowotworu oraz odpowiedzi na leczenie

The need for physical activity of metabolic diseases

Istotnym problemem zdrowotnym ostatnich lat jest zespół współistniejących, metabolicznych czynników ryzyka rozwoju miażdżycy, cukrzycy typu 2 oraz ich powikłań naczyniowych nazywany zespołem metabolicznym (MetS). Zalecanym postępowaniem terapeutycznym u chorych z MetS jest modyfikacja stylu życia obejmująca stopniową redukcję masy ciała oraz zwiększenie aktywności fizycznej. R ehabilitacja ruchowa jako jeden z ele - mentów niefarmakologicznego leczenia pacjentów z różnymi schorzeniami została zarekomendowana po raz pierwszy ponad 2600 lat temu przez indyjskiego lekarza Sushruta. Systematyczna aktywność fizyczna może być skutecznym nar zędziem w zapobieganiu i leczeniu wielu składowych MetS. R egularna aktywność fizyczna poprawia takie parametr y jak insulinowrażliwość (zarówno w mięśniach, jak i wątrobie), wychwyt glukozy przez mięśnie szkieletowe oraz ogólną gospodarkę glukozy w organizmie. Stosow anie systematycznego treningu obniża masę ciała i zawar tość tkanki tłuszczowej, poprawia profil lipidowy (obniża stężenie cholesterolu całkowitego, cholesterolu frakcji LDL oraz triglicerydów i jednocześnie podwyższa stężenie cholesterolu frakcji HDL), redukuje nadciśnienie tętnicze oraz zmniejsza ryzyko rozwoju chorób sercowo-naczyniowych. W niniejszej pracy omówiono wpływ różnych rodzajów i intensywności rehabilitacji ruchowej (trening oporowy, aerobowy, wysiłek umiarkowany, wysiłek intensywny) na poprawę parametrów metabolicznych pacjentów z MetS.An important health problem is actually a metabolic syndrome (MetS) — cluster of coexisting, metabolic risk factors for atherosclerosis, diabetes type 2 and cardiovascular diseases like: increased cholesterol level, high serum glucose level, excess visceral fat and abnormal blood pressure. The recommended therapeutic management of patients with the MetS is a lifestyle modification including body weight reduction and everyday physical activity. The role of physical activity in prevention and treatment of metabolic disease s was described for the first time over 2,600 years ago by an Indian surgeon Sushruta. Regular physical activity can be an effective tool of non-pharmacological treatment of many components of the Mets. It improves parameters such as insulin resistance (both muscle and liver), glucose uptake, body weight and body fat, lipid profile (reduces total cholesterol, LDL cholesterol and triglycerides, increased HDL cholesterol) and hypertension. In this paper we review the influence of different types of physical activity (e.g. resistance training, aerobic exercise, moderately intense exercise) on improving metabolic profile in patients with Mets

Hot topics from the most important dietetic conferences — current trends and controversies

W pracy przedstawiono obecne trendy z zakresu nauki o żywieniu człowieka. Omówiono prewencyjne i terapeutyczne modele żywieniowe oraz produkty spożywcze o działaniu bioaktywnym. Przedstawiono fakty na temat wpływu spożycia jaj na parametry profilu lipidowego oraz wskazano produkty o właściwościach hipolipemizujących. W pracy opisano również zagadnienie znaczenia składników mineralnych w prewencji chorób metaboliczn ych i cywilizacyjnych. Z uwagi na star zenie się społeczeństw poszukuje się prewencyjnych modeli żywie niowych, które mogą zapobiegać rozwojowi pr zewlekłych chorób związanych z wiekiem. P rzykładem jest dieta okinawska, omówiona w niniejszym artykule.This ar ticle describes current trends considering human nutrition. We characterized preventative and therapeutic dietar y patter ns and pointed out bioactive food products. W e presented new facts regarding the influence of eggs consumption on lipid profile and suggested some foodstuffs which can lower the level of cholesterol . This ar ticle describes also the significance of minerals in a prevention of metabolic and civilization diseases. Due to the aging of nations there exist a need for searching of dietary patterns which will prevent from chronic age-related diseases development. An examp le is Okinawan diet, discussed in this ar ticle

Postępowanie dietetyczne i behawioralne chorych na cukrzycę typu 1 ze współistniejącą nadwagą

Zarówno nadwaga jak i otyłość są coraz częstszym problemem spotykanym wśród pacjentów z cukrzycą typu 1, co niesie za sobą poważne konsekwencje zdrowotne. Szeroko pojęty zdrowy styl życia oraz regularny wysiłek fizyczny są nieodłącznym elementem prewencji i leczenia nadmiernej masy ciała. Leczenie żywieniowe chorych na cukrzycę bazuje na zasadach zdrowej racjonalnej diety ― powinna się opierać na odpowiednio zbilansowanych, regularnych posiłkach. Aby osiągnąć redukcję nadmiernej masy ciała, należy zastosować dietę o obniżonej ― w stosunku do zapotrzebowania ― kaloryczności połączonej z regularnym wysiłkiem fizycznym. W leczeniu nadwagi i otyłości u chorych na cukrzycę typu 1 „złotym standardem” pozostaje dieta o ograniczonej podaży węglowodanów. Niezmiernie ważne, aby produkty stosowane w codziennej diecie miały niski indeks glikemiczny i charakteryzowały się wysoką zawartością błonnika pokarmowego, gdyż wykazano, że regularne spożywanie tych produktów wiąże się między innymi z lepszym wyrównaniem metabolicznym cukrzycy, niższym stosunkiem obwodu talii do obwodu bioder (WHR) oraz mniejszą masą ciała. Co najmniej 150 minut umiarkowanego wysiłku tygodniowo fizycznego jest zalecane pacjentom z cukrzycą typu 1, jednak wielu chorych nie spełnia tych kryteriów. Najczęstszą obawą przed podjęciem aktywności fizycznej jest strach przed hipoglikemią. Niezmiernie ważna jest odpowiednia edukacja pacjenta na temat przygotowania się do podjęcia aktywności fizycznej tak, aby podczas trwania wysiłku fizycznego nie doszło do hipo- lub hiperglikemii. Odpowiednio wyedukowany pacjent jest w stanie podjąć każdy rodzaj aktywności fizycznej.Zarówno nadwaga jak i otyłość są coraz częstszym problemem spotykanym wśród pacjentów z cukrzycą typu 1, co niesie za sobą poważne konsekwencje zdrowotne. Szeroko pojęty zdrowy styl życia oraz regularny wysiłek fizyczny są nieodłącznym elementem prewencji i leczenia nadmiernej masy ciała. Leczenie żywieniowe chorych na cukrzycę bazuje na zasadach zdrowej racjonalnej diety ― powinna się opierać na odpowiednio zbilansowanych, regularnych posiłkach. Aby osiągnąć redukcję nadmiernej masy ciała, należy zastosować dietę o obniżonej ― w stosunku do zapotrzebowania ― kaloryczności połączonej z regularnym wysiłkiem fizycznym. W leczeniu nadwagi i otyłości u chorych na cukrzycę typu 1 „złotym standardem” pozostaje dieta o ograniczonej podaży węglowodanów. Niezmiernie ważne, aby produkty stosowane w codziennej diecie miały niski indeks glikemiczny i charakteryzowały się wysoką zawartością błonnika pokarmowego, gdyż wykazano, że regularne spożywanie tych produktów wiąże się między innymi z lepszym wyrównaniem metabolicznym cukrzycy, niższym stosunkiem obwodu talii do obwodu bioder (WHR) oraz mniejszą masą ciała. Co najmniej 150 minut umiarkowanego wysiłku tygodniowo fizycznego jest zalecane pacjentom z cukrzycą typu 1, jednak wielu chorych nie spełnia tych kryteriów. Najczęstszą obawą przed podjęciem aktywności fizycznej jest strach przed hipoglikemią. Niezmiernie ważna jest odpowiednia edukacja pacjenta na temat przygotowania się do podjęcia aktywności fizycznej tak, aby podczas trwania wysiłku fizycznego nie doszło do hipo- lub hiperglikemii. Odpowiednio wyedukowany pacjent jest w stanie podjąć każdy rodzaj aktywności fizycznej

Współczesne terapie niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby

Non-alcoholic fatty liver disease (NAFLD) is an increasing problem in the modern world due toincreased morbidity and due to its clinical consequences. It is a chronic liver disease definedas the accumulation of triglycerides in the form of fatty drops in the hepatocyte cytoplasm. Thepathogenesis of the disease has not been fully elucidated. The theory of two strokes assumes that obesity or type 2 diabetes causes liver damage as a result of the for mation of reactiveoxygen species and proinflammatory cytokines. Because the main risk factors include obesity,including abdominal obesity, metabolic syndrome and type 2 diabetes, the primary treatmentwill be lifestyle modification. The Mediterranean diet is one of the healthiest diet models, itreduces mortality due to chronic diseases, the risk of death from cardiovascular causes andmetabolic syndrome. Some studies suggest the use of a low carbo hydrate diet. In addition,the relationship between the consumption of fr uctose and NAFLD has been demonstrated.A positive effect of the combination of physical activity and s upplementation with vitamin E800 mg/day for the reduction of liver enzymes in the blood and the reduction of liver steatosisin ultrasound was showed. It is also suggested to use antioxidants in the treatment of, amongothers flavonoids, which belong to natural antioxidants, are found in vegetables, fruits and otherparts of plants — the most commonly used is silymarin — milk thistle extract. The omega 3acids also have a positive effect. As insulin resistance and ex cess body weight is the mostcommon cause of NAFLD, the drug recommended for treatment is metformin - the drug inhibitsthe progression of NAFLD. Experimental therapies are also car ried out with the inclusion ofincretin or Niemann-Pick C2.Niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby (NAFLD) stanowi coraz większy problem we współczesnym świecie z uwagi na wzrost zachorowalności oraz ze względu na swoje konsekwencje kliniczne. Jest to przewlekła choroba wątroby definiowana jako akumulacja triglicerydów w postaci kropel tłuszczowych w cytoplazmie hepatocytów. Patogeneza choroby nie została do końca wyjaśniona. Teoria dwóch uderzeń zakłada, że otyłość lub cukrzyca typu 2 powodują uszkodzenie wątroby w wyniku powstawania reaktywnych form tlenu oraz prozapalnych cytokin. Ponieważ do głównych czynników ryzyka należą otyłość, w tym otyłość brzuszna, zespół metaboliczny i cukrzyca typu 2  podstawowym leczeniem będzie modyfikacja stylu życia. Dieta śródziemnomorska jest jednym z najzdrowszych modeli żywieniowych, obniża śmiertelność z powodu chorób przewlekłych, ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych oraz zespołu metabolicznego. Wyniki niektórych badań sugerują zastosowanie diety niskowęglowodanowej. Dodatkowo wykazano związek pomiędzy spożyciem fruktozy a NAFLD. Wykazano pozytywny wpływ połączenia aktywności fizycznej oraz suplementacji witaminą E w dawce 800 mg/dobę na obniżenie wartości enzymów wątrobowych we krwi oraz na redukcję stłuszczenia wątroby w badaniu ultrasonograficznym. Sugeruje się również zastosowanie antyoksydantów w leczeniu między innymi flawoinoidów, które należą do naturalnych antyoksydantów, występują w warzywach, owocach i innych częściach roślin — najczęściej stosowana jest sylimaryna (wyciąg z ostropestu plamistego). Pozytywny efekt wykazują także kwasy omega 3. Jako że insulinooporność oraz nadmierna masa ciała jest najczęstszą przyczyną NAFLD, lek  rekomendowany w leczeniu to metformina — hamująca progresję NAFLD. Prowadzone są ponadto eksperymentalne terapie z zastowaniem inkretyn lub białka Niemanna-Picka typu C2

Immunogenetic, Molecular and Microbiotic Determinants of Eosinophilic Esophagitis and Clinical Practice—A New Perspective of an Old Disease

Eosinophilic oesophagitis (EoE) is a chronic, allergic disease associated with a T-lymphocyte response inducing esophageal eosinophilic infiltration in the esophagus. Inflammation and tissue fibrosis are responsible for the main clinical symptoms such as food impaction and dysphagia. The etiopathogenesis is multifactorial in which genetic and environmental factors coexist. The most common trigger is a non-IgE-mediated food allergy to milk, wheat, egg, soybean, nuts, fish, and seafood. The second factor we focus on is the contribution of genetic variation to the risk of EoE, describing the expression profile of selected genes associated with eosinophilic oesophagitis. We raise the topic of treatment, aiming to eliminate inflammation through an elimination diet and/or use of pharmacologic therapy with the use of proton pump inhibitors or steroids and endoscopic procedures to dilate the esophagus. We demonstrate that early diagnosis and effective treatment prevent the development of food impaction and decreased quality of life. The increasing presence of EoE requires bigger awareness among medical specialists concerning clinical features, the course of EoE, diagnostic tools, and management strategies

Iryzyna w świetle najnowszego piśmiennictwa

Irisin is an adipomyokine, which promotes the increase of non-shivering thermogenesis andwhich levels are affected by physical activity. Numerous studies have shown its relationshipto the body’s energy balance, the occurrence of insulin resistance, and components of metabolicsyndrome. It was noted that the serum concentration of irisin is significantly higher inobese subjects. Furthermore, irisin resistance has also been reported. It was discovered that,in response to reduced insulin sensitivity, an increase in the production of this adipomyokineoccurs. Irisin is involved in the regulation of carbohydrate metabolism. Multiple scientific havealso suggested the importance of diet in modulating the concentration of irisin. The DASH diet(Dietary Approaches to Stop Hypertension) and low glycemic index diet have been shown toexert the most beneficial impact on the ser um level of irisin. F urther studies are needed toexplore the role of low levels of irisin in the pathogenesis of type 2 diabetes.Iryzyna jest adipomiokiną, która sprzyja wzmożonej termogenezie bezdrżeniowej. Na jej sekrecję wpływa też aktywność fizyczna. Wyniki licznych badań wykazały związek iryzyny z równowagą energetyczną organizmu, zjawiskiem insulinooporności oraz składowymi zespołu metabolicznego. Zaobserwowano, że stężenie iryzyny w surowicy jest większe u osób otyłych. Wykazano również występowanie zjawiska oporności na iryzynę. Obserwuje się, że w odpowiedzi na obniżoną insulinowrażliwość następuje zwiększone wytwarzanie danej adipomiokiny. Iryzyna bierze udział w regulacji gospodarki węglowodanowej. Coraz więcej doniesień naukowych wskazuje na znaczenie sposobu żywienia w modulowaniu jej stężenia. Wykazano, że dieta DASH  oraz dieta o niskim indeksie glikemicznym, najkorzystniej wpływają na stężenie iryzyny w surowicy. Konieczne są dalsze badania nad rolą niskiego stężenia iryzyny w patogenezie cukrzycy typu 2