Isparta Şehir Merkezi Kuzeyinin Sismik Kırılma-Mikrotitreşim (ReMi) Tekniği ile S-Dalgası Hız Dağılımı

Sismik Kırılma-Mikrotitreşim (ReMi) tekniği, son yıllarda yüzeye yakın tabakalara ait 30 m ortalama S-dalgası hız yapısını (Vs30) elde etmek için geliştirilmiş bir yöntemdir. UBC (Uniform Building Code) ve EC8 (Eurocode 8) de zemin sınıflamasının Vs30 bilgisine göre yapılması önerildiğinden ova çökelleri üzerinde büyümesine devam eden ve birinci dereceden deprem riskine sahip Isparta yerleşim merkezi için Vs30 bilgisi, üst yapı planlamasında mühendislik çalışmaları için önemli bir bilgidir. ReMi yöntemi çevre gürültüsünü kullandığı için şehir içindeki yoğun trafik ortamında uygulamaya imkan vermektedir. Bu çalışmada ova çökelleri üzerine kurulmuş Isparta yerleşim alanı kuzey kesiminde belirlenen yaklaşık 4 km2'lik bir alanda bu yöntem uygulanmıştır. Uygulamada çalışma alanının Vs30 yapısı ve 100 metre derinliğe kadar olan tabaka hızlarının çıkarılması hedeflenmiştir. Belirlenen alanda toplam 54 noktada ReMi verisi elde edilmiştir. Bu veriler değerlendirilerek hız-derinlik bilgisine dönüştürülmüş ve Vs30 haritası elde edilmiştir. Vs30'u temel alarak UBC (Uniform Building Code) ve EC8 (Eurocode 8) zemin sınıflama kriterine göre değerlendirilen Vs30 haritası, çalışma alanında C ve D olmak üzere iki ayrı zemin sınıfının mevcut olduğunu göstermektedir. Ayrıca 100 metre derinlik içerisinde sismik temel olarak bilinen 760 m/s hıza ulaşılabilen noktalar için zemin hakim titreşim periyodu hesaplamaları yapılmıştır. Anahtar Kelimeler: ReMi, Zemin Sınıflaması, Sismik Yüzey Dalgaları, Rayleigh Dalgası, Dispersion. Isparta Havzas

Imaging the basin and fault geometry from the multichannel seismic reflection data in the Tekirdag Basin, Marmara Sea, Turkey

Determination of the fault geometry in the Marmara Sea has been a major problem for the researchers after the occurrence of the 1999 August 17 Golcuk (M = 7.4) earthquake. To shed a light to the problem we applied the pre-stack Kirchhoff depth migration technique to the multichannel seismic reflection data of three profiles to investigate the basin and fault geometry in the Tekirdag Basin in the western Marmara Sea. The boundary of the basin and its sediments were revealed in N-S and NE-SW directions in depth sections. We identify major fault types involving these structures at different locations in Tekirdag Basin showing that the basin is developed under their movement. The North Anatolian Fault is imaged and interpreted as transtensional character at the centre of the Tekirdag Basin that is symmetrically divided with a large distributed zone. The fault plane is imaged through the depth of 2 km dipping to the north with 90 degrees in the upper 350 m and 82 degrees in the lower part. The basin thickness reaches about 2.5 km at that point. Syn-transform sediments of the basin are disturbed by some normal faults dipping to the north. These faults are represented by notable displacements of the reflections which prompted us to consider them as a potential tsunami source if they move during a large earthquake along the major fault. Another major fault is identified at the westernmost of the basin. Because it shows the same character as Ganos fault, it might be submarine part of it. It has reverse component with the dip angle of 65 degrees to the north and trending along the western flank of the basin. A reverse fault is identified appearing in low angle (similar to 20 degrees) surrounding the edge of the submarine slide at southwest of the basin. From its geometry it is interpreted as a local fault formed between two main faults. From the sketch of the basin and the fault geometry obtained from the images we suggest that the basin should be formed by a pull-apart system

Sığ Sismik Yansıma, MASW ve ReMi Yöntemleri ile Sığ Yapıların İncelenmesi: Isparta Yerleşim Merkezi Kuzeyi Pliyo-Kuvaterner Çökel Yapı Örneği

Süleyman Demirel Üniversite kampüsü içerisinde bulunan Pliyo-Kuvaterner zamana ait pekişmemiş ve kısmen pekişmiş çökel tabakalaşma özelliklerini ortaya çıkarmak için sığ sismik yansıma, MASW ve ReMi teknikleri uygulanmıştır. Elde edilen S-dalgası hızları, sığ sismik yansıma kesiti ve alanda bulunuan yaklaşık 8 metrelik yarma karşılaştırmalı olarak yorumlanarak alanın 35 metre derinliğe kadar tabakalaşma özellikleri ortaya konulmuştur. Çökel yapıya ait S-dalgası hızları ve kesitler hep beraber değerlendirildiğinde sonuçların birbirlerini desteklediği görülmüştür. Sonuç olarak bu çalışmada kullanılan tekniklerle benzer alanlarda kuyu ölçümlerine ihtiyaç duyulmadan doğru sonuçlar alınabileceğini göstermiştir

Yansıma ve Yüzey Dalgaları Metotları ile İnsan Yapımı Tünel Yerinin Bulunması, SDÜ Kampüs Örneği-Isparta

Yer altında konumu bilinen bir tünel yapısının yerini belirlemek için sismik tekniklerle bir test çalışması yapılmıştır. Eni ve yüksekliği yaklaşık 1.9x2.0 m boyutlarında olan tünel Süleyman Demirel Üniversitesinin kampüs alanı içerisinde, kalorifer, doğalgaz boruları ve elektrik kablolarının muhafazası için yer altında inşa edilmiş ve yaklaşık 1.7 m derinlikte alüvyon altında bulunan bir yapıdır. Tünelin lokasyon tespiti için yansıma, MASW ve ReMi gibi sığ sismik teknikler uygulanmıştır. Yüzey dalgası yöntemleri olan MASW ve ReMi' den elde edilen S dalgası hız kesitleri ile sığ sismik yansıma kesiti karşılaştırılarak tünelin bilinen konumu belirlenmiştir. Hız değişimine karşı duyarlı olan MASW ve ReMi tekniklerine ait kesitlerin yorumu, alanda başka bozucu yapıların varlığı durumunda, güçleşmektedir. Bununla birlikte, yansıma kesiti ile birlikte değerlendirildiğinde bu güçlük ortadan kalkmakta ve lokasyon tespiti kolaylaşmaktadır. Sonuç olarak bu çalışmayla sığ sismik yansıma, MASW ve ReMi yöntemlerinin bir arada kullanılması durumunda yer altı boşluklarının konumlarının güvenilir bir şekilde belirlenebileceği ortaya konmuştur