Trans-cinnamaldehyde : biological properties and applications in cosmetology.

Trans-cynamoaldehyd (aldehyd cynamonowy, 3-fenyloprop-2-enal) jest związkiem organicznym, nienasyconym aldehydem naturalnie występującym w gatunkach roślin z rodzaju Cinnamomum. Największe jego ilości znajdują się w olejkach eterycznych pozyskiwanych z Cinnamomum zeylanicum oraz Cinnamomum cassia. Ma postać żółtej cieczy o charakterystycznym, intensywnym cynamonowym zapachu. Z powodu interesujących walorów zapachowych oraz wielokierunkowej aktywności biologicznej jest wykorzystywany między innymi jako składnik wielu produktów kosmetycznych. Wykazuje działanie przeciwdrobnoustrojowe, przeciwzapalne, antyoksydacyjne. Ponadto istnieją doniesienia na temat jego działania przeciwnowotworowego, pozytywnego wpływu na pracę serca oraz w leczeniu cukrzycy. Pomimo wielu korzystnych właściwości trans-cynamoaldehydu, w literaturze można znaleźć informacje na temat licznych działań niepożądanych wywołanych przez jego wysokie stężenia. Związek ten jest opisywany jako czynnik uczulający, a jego działanie drażniące skierowane głównie na skórę. Spośród substancji zapachowych wykorzystywanych do produkcji kosmetyków, trans-cynamoaldehyd jest jednym z głównych składników wykazujących działanie alergizujące. Jest agonistą receptora TRPA1 oraz może być przyczyną alergicznego kontaktowego zapalenia skóry i pokrzywki nieimmunologicznej, zaliczanych do chorób z grupy wyprysku kontaktowego. Aldehyd cynamonowy jest również wykorzystywany w testach płatkowych, które stanowią podstawę diagnostyki alergii na składniki kosmetyków.Trans-cinnamaldehyde (cinnamic aldehyde; (2E)-3-phenylprop-2-enal) is an simple organic compound, an unsaturated aldehyde, naturally occurring in plant species of the genus Cinnamomum. The greatest quantities are found in essential oils obtained from Cinnamomum zeylanicum and Cinnamomum cassia. It is a tree of the laurel family (Lauraceae), native to Ceylon. It occurs in the form of a yellow liquid with a characteristic, intense cinnamon scent. In laboratory and industrial conditions, it is obtained using many patented methods. The most common of these is the condensation of benzaldehyde with acetaldehyde. Due to its interesting aromatic qualities and multidirectional biological activity, it is widely used in food products and household chemicals. In the pharmaceutical industry it is used to improve the odor and the taste of drugs, especially those containing bitter substances. However it is also an important ingredient of many cosmetic products. It has antimicrobial, anti-inflammatory and antioxidant properties. In addition, there are reports of its anti-cancer effect, a positive effect on the heart function and in the treatment of diabetes. Trans-cinnamaldehyde is considered as Generally Recognized As Safe (GRAS) by the US Food and Drug Administration (FDA). However, despite the many positive aspects of trans-cinnamaldehyde, in the literature data on numerous side effects caused by its high concentrations can be found. This compound is described as a sensitizing agent and its irritating action is mainly directed at the skin. In cosmetics it is significant allergenic substance. Trans-cinnamaldehyde is an agonist of the TRPA1 receptor and can cause allergic contact dermatitis and non-immune contact urticaria, which are classified as contact eczema. Cinnamaldehyde is also used in patch tests, which are the basis for diagnosing allergies to cosmetic ingredients. Therefore, although it is considered a safe substance, due to its allergenic and irritating effects, its content in cosmetic products is subject to certain restrictions and it should not exceed 0.05%

The application of in vitro models in a preclinical safety evaluation of new drug candidates

Modele in vitro to podstawowe narzędzie umożliwiające ustalenie profilu aktywności i sprawdzenie bezpieczeństwa kandydata na lek na etapie badań przedklinicznych. Dzięki nim możliwe jest wykonanie w krótkim czasie badań przesiewowych dla tysięcy aktywnych cząsteczek oraz przewidywanie ewentualnych działań niepożądanych. Pozwala to na wyeliminowanie potencjalnie niebezpiecznych związków na bardzo wczesnym etapie, jeszcze przed zastosowaniem modeli zwierzęcych. W niniejszej pracy zebrano najważniejsze informacje dotyczące wykorzystania metod in vitro, opierających się na modelach komórek prokariotycznych i eukariotycznych, w badaniu zarówno toksyczności narządowej (hepato-, neuro-, nefro-, kardiotoksyczności), jak i genotoksyczności związków aktywnych.In vitro models are an essential tool to determine the profile of activity and the safety of the drug candidate at the early stage of preclinical studies. Thanks to them it is possible to perform screening tests for thousands of active molecules in a short time and to predict their possible side effect. This allows to eliminate potentially dangerous compounds at a very early stage, before using animal models. This review presents the most important information about using in vitro methods, based on prokaryotic and eukaryotic cell models, in hepato-, neuro-, nephro-, cardio- and genotoxicity research of active compounds

Studies over synergistic anticancer effect of doxorubicin and piperlongumine in in vitro models

Piperlongumina jest inhibitorem reduktazy karbonylowej, katalizującej biotransformację doksorubicyny do doksorubicynolu, metabolitu nieaktywnego względem komórek nowotworowych. W literaturze opisano potencjalizację działania przeciwnowotworowego antracyklin, poprzez zastosowanie różnych inhibitorów reduktazy karbonylowej, innych niż piperlongumina. W związku z tym, celem pracy było zbadanie przeciwnowotworowej interakcji między doksorubicyną i piperlonguminą w szeregu modeli in vitro. Aktywność badanej kombinacji leków określono w stosunku do linii komórkowej nowotworu prostaty DU 145. Wykonano testy aktywności dehydrogenazy mleczanowej (LDH), wychwytu czerwieni neutralnej i z fioletem krystalicznym, badające działanie cytotoksyczne i cytostatyczne doksorubicyny i piperlonguminy, stosowanych w skojarzeniu oraz osobno. Ponadto, określono wpływ tych związków na migracyjność komórek nowotworowych, przy użyciu videomikroskopii. W celu weryfikacji mechanizmu interakcji, zbadano wpływ piperlonguminy na biotransformację doksorubicyny, z użyciem cytozolu wątrobowego, stanowiącego źródło reduktazy karbonylowej.Przeprowadzone badania wykazały, że skojarzone stosowanie doksorubicyny i piperlonguminy ma charakter synergistycznego działania przeciwnowotworowego. Wykazano zwiększoną aktywność cytotoksyczną, cytostatyczną i antyinwazyjną kombinacji, w stosunku do związków stosowanych osobno. Piperlongumina istotnie wpływała na metabolizm doksorubicyny, hamując powstawanie doksorubicynolu, który odgrywa rolę w powstawaniu oporności komórek nowotworowych na antracykliny, oraz efekcie kardiotoksycznym.Piperlongumine is an inhibitor of enzyme – carbonyl reductase, which catalyze metabolic reduction of doxorubicin to doxorubicinol, a metabolite inactive against cancer cells. In literature potentialization of anthracyclines activity by different inhibitors of carbonyl reductase, other than piperlongumine, was described. Therefore, the aim of the study was to investigate anticancer interaction between doxorubicin and piperlongumine in in vitro models. Activity of drugs combination was determined against prostate cancer cell line DU 145. LDH, neutral red uptake and crystal violet assays were conducted do investigate cytotoxic and cytostatic properties of doxorubicin and piperlongumine, used separetly or in combinations. Moreover influence of drugs on cancer cells motility was determined, with videomicroscopy. To examine mechanism of interaction, influence of piperlongumine on doxorubicin biotrasformation was analyzed in hepatic cytosol, containing carbonyl reductase.Combined treatment of doxorubicin and piperlongumine exerted synergistic anticancer activity. Increased cytotoxicity, inhibition of proliferation, and anti-invasive properties of drugs combination were found, against agents used separetly. Piperlongumine significantly affected doxorubicin metabolism, by inhibiting formation of doxorubicinol, which has significance in development of cancer cells resistance to anthracyclines, but also participates in development of cardiotoxic effect