Extending William Baumol’s theory on entrepreneurship and institutions: lessons from post-Second World War Greece

This article examines William Baumol’s theory about the interaction between taxation and entrepreneurship and proposes an extension to it. The analysis shows that the traditional form of Baumol’s model, focusing mainly on the level of taxes, cannot be used in order to explain what happened in the Greek case. Utilising historical evidence from the mid 1950s to the late 1980s, this article confirms that problematic tax rules create difficulties for entrepreneurship and can lead to unproductive forms of it, as Baumol suggests. However, the focus here is on aspects of the system of taxation that Baumol’s model, examining solely tax rates and levels of taxation, neglected. It is shown that, as far as Greek entrepreneurship is concerned, the adverse effects of the system of taxation came not from the level of taxes, but mostly from a series of issues that increased its perceived unfairness and illegitimacy. Some of such issues were the complexity and frequent change of legislation, the insufficient organisation of the tax bureaus as well as the lack of adequate training and arbitrariness of the members of tax services. The evidence presented here suggests that Baumol’s model can be enriched by taking into consideration these aspects of taxation too

Treatment of vasculogenic erectile dysfunction with shockwaves: comparative study with phosphodiesterase type 5 inhibitors

Aim: To evaluate the efficacy of low density shockwave therapy (Li-SWT) for the treatment of vasculogenic erectile dysfunction (ED) and compare its efficacy with that of phosphodiesterase type 5 (PDE5i) inhibitors. For this purpose and within the concept of this PhD thesis, three prospective studies with similar design were carried out. In all the studies evaluation of response to treatment was done both subjectively using patient questionnaires (IIEF, SEP) and objectively using color Doppler ultrasound of the penis (triplex US). The treatment protocol followed in study # 1 was adopted from the original pilot study of Li-SWT for ED. There had been no scientific evidence to support that this is the optimal protocol for Li-SWT treatment and there are no data on the safety and efficacy of repeat treatment. Study # 2 evaluated the efficacy and safety of different treatment protocols (6 sessions versus 12 sessions, once or twice a week). In study #3 we evaluated the efficacy and safety of repeat treatment for patients already treated with LiSWT in study # 2.Material and methods: Study #1 was a double-blind, randomized, sham-controlled study. Initially, in an open label study, PDE5i were administered at the maximum dose to assess the degree of response to treatment. Responders to PDE-5i followed a four-week period of drug discontinuation (“washout” period) prior to randomization. A total of 46 patients were randomized; 30 patients received active treatment with Li-SW while 16 patients received sham treatment. Both prior to treatment initiation and at 3 months after the last session all patients underwent penile Triplex US performed by the same examiner. Patients completed the IIEF questionnaire at baseline and at months 1,3,6 and 12 (FU) after the last session. Following the same study design, 42 patients were randomized in study # 2, 21 in group A and 21 in group B. Group A patients were treated once weekly while group B patients were treated twice weekly for 6 weeks (6 and 12 sessions respectively). All patients were subjected to penile triplex US, performed by the same examiner, at baseline and at 3 months following the last session. Patients completed the IIEF questionnaire at baseline and at months 1, 3 and 6 after the last session. A total of 36 patients, 18 from group A and 18 from group B of study #2 who completed the 6-month follow-up without achieving normal erectile function (IIEF>25) were enrolled in study #3 and received 6 additional sessions of LiSWT (twice a week for group A, once a week for group B). All were subjected to penile triplex US performed by the same examiner at 3 months after the last session and the results were compared with the original Triplex of study #2. Patients completed the IIEF questionnaire at baseline and also at months 1,3 and 6. Results: In study#1 a greater improvement for the active therapy group, assessed with IIEF-ED, was seen. Comparison of the two groups was done based on the mean IIEF-ED score with the difference becoming statistically significant after 3 months of follow-up (p = .02) and remaining significant at months 6,9 and 12 (p 0.5). No side effects were observed in any of the studies.Conclusions: Li-SWT appears to be an effective and safe option for the treatment of vasculogenic erectile dysfunction by using standard and alternative protocols. It can be safely repeated in patients who have already undergone the same treatment resulting in further improvement. The effect is dose-dependent and after 18 sessions it approximates the efficacy of PDE5i. The results of this thesis give more flexibility to the urologist to determine a treatment plan depending on the severity of the problem and the patient's preferences.Σκοπός: Να εκτιμηθεί η αποτελεσματικότητα της θεραπείας της στυτικής δυσλειτουργίας (ΣΔ) αγγειακής αιτιολογίας με χρήση κρουστικών κυμάτων (Li-ESWT) και να συγκριθεί η αποτελεσματικότητά της με εκείνη της φαρμακευτικής θεραπείας με αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης τύπου 5 (PDE5i). Προς τον σκοπό αυτό και στα πλαίσια της διδακτορικής διατριβής πραγματοποιήθηκαν τρεις μελέτες με τον ίδιο σχεδιασμό. Σε όλες τις μελέτες η αξιολόγηση της ανταπόκρισης στις θεραπείες έγινε υποκειμενικά με την χρήση ερωτηματολογίων (IIEF, SEP) και αντικειμενικά με έγχρωμο υπερηχογράφημα αγγείων πέους (Triplex). Το πρωτόκολλο θεραπείας που ακολουθήθηκε στην μελέτη 1 ήταν αυτό που ορίστηκε στην πρώτη πιλοτική μελέτη με Li-ESWT για ΣΔ. Δεν υπήρχαν επιστημονικά δεδομένα που να τεκμηριώνουν ότι είναι το ιδανικό πρωτόκολλο για ΣΔ ούτε αν είναι αποτελεσματική και ασφαλής η επανάληψη της θεραπείας. Στη δεύτερη μελέτη αξιολογήθηκε η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια διαφορετικών θεραπευτικών πρωτοκόλλων (6 έναντι 12 συνεδριών μία ή δύο φορές την εβδομάδα). Στην τρίτη μελέτη αξιολογήθηκε η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια επανάληψης της θεραπείας σε ασθενείς της μελέτης 2. Μέθοδος: Η μελέτη 1 ήταν διπλή, τυφλή, τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη με εικονική θεραπεία. Αρχικά σε μια ανοικτή μελέτη χορηγήθηκαν PDE5i στη μέγιστη δόση με σκοπό την καταγραφή του βαθμού της ανταπόκρισης στη θεραπεία. Στους ασθενείς που ανταποκρίθηκαν η μελέτη προέβλεπε μια περίοδο τεσσάρων εβδομάδων διακοπής των PDE5i (περίοδος έκπλυσης) πριν την τυχαιοποίηση. Τυχαιοποιήθηκαν συνολικά 46 ασθενείς, οι 30 υποβλήθηκαν σε ενεργή θεραπεία με Li-ESW και οι 16 σε εικονική. Πριν την έναρξη της θεραπείας καθώς και στους 3 μήνες μετά την τελευταία συνεδρία όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε Triplex αγγείων πέους από τον ίδιο εξεταστή. Οι ασθενείς συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο IIEF στην επίσκεψη έναρξης και στους μήνες 1,3,6 και 12 (FU) μετά την τελευταία συνεδρία.Ακολουθώντας τον ίδιο σχεδιασμό, στη μελέτη 2 τυχαιοποιήθηκαν 42 ασθενείς, 21 στην ομάδα Α και 21 στην ομάδα Β. Οι ασθενείς της ομάδας Α υποβλήθηκαν σε θεραπεία μία φορά την βδομάδα ενώ οι της ομάδας Β δύο φορές την εβδομάδα για 6 συνολικά εβδομάδες (6 και 12 συνεδρίες αντίστοιχα). Όλοι υποβλήθηκαν σε Triplex αγγείων πέους από τον ίδιο εξεταστή στην επίσκεψη έναρξης και στους 3 μήνες μετά την τελευταία συνεδρία. Οι ασθενείς συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο IIEF στην επίσκεψη έναρξης και μήνες 1,3 και 6 μετά την τελευταία συνεδρία.Συνολικά 36 ασθενείς, 18 της ομάδας Α και 18 της ομάδας Β από τη μελέτη 2 που ολοκλήρωσαν τους 6 μήνες παρακολούθησης χωρίς να επιτύχουν φυσιολογική στυτική λειτουργία (IIEF25) εντάχθηκαν στην μελέτη 3 και έλαβαν 6 επιπλέον συνεδρίες με Li-ESW (η ομάδα Α δύο φορές την εβδομάδα και η ομάδα Β μία φορά την εβδομάδα). Όλοι υποβλήθηκαν σε Triplex αγγείων πέους από τον ίδιο εξεταστή στους 3 μήνες μετά την τελευταία συνεδρία της μελέτης 3 και η σύγκριση έγινε με το αρχικό Triplex της μελέτης 2. Οι ασθενείς συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο IIEF στην επίσκεψη έναρξης και στους μήνες 1,3 και 6. Αποτελέσματα: Στην μελέτη 1 καταγράφηκε μεγαλύτερη βελτίωση για την ομάδα ενεργής θεραπείας όπως αυτή εκτιμήθηκε με το IIEF-ED. Η σύγκριση των δύο ομάδων έγινε με κριτήριο τις μέσες τιμές του IIEF-ED σκορ, η διαφορά κατέστη στατιστικά σημαντική μετά στους 3 μήνες παρακολούθησης (p=.02) και παρέμεινε σημαντική στους μήνες 6,9 και 12 (p0.5) Δεν παρατηρήθηκαν παρενέργειες σε καμιά από τις μελέτεςΣυμπεράσματα: Η Li-SWT φαίνεται να είναι μια αποτελεσματική και ασφαλής επιλογή στη θεραπεία της αγγειακής στυτικής δυσλειτουργίας τόσο με το κλασσικό πρωτόκολλο όσο και με τα εναλλακτικά. Μπορεί να επαναληφθεί με ασφάλεια σε ασθενείς που ήδη έχουν υποβληθεί στην ίδια θεραπεία στο παρελθόν, προσφέροντας επιπλέον βελτίωση. Το αποτέλεσμα είναι δοσοεξαρτώμενο καθώς στις 18 συνεδρίες προσεγγίζει την αποτελεσματικότητα των PDE5i. Τα αποτελέσματα δίνουν μεγαλύτερη ευελιξία στον ουρολόγο να καθορίσει ένα θεραπευτικό πλάνο ανάλογα με την βαρύτητα του προβλήματος και τις προτιμήσεις του ασθενούς

Dual Effects of Non-Coding RNAs (ncRNAs) in Cancer Stem Cell Biology

The identification of cancer stem cells (CSCs) as initiators of carcinogenesis has revolutionized the era of cancer research and our perception for the disease treatment options. Additional CSC features, including self-renewal and migratory and invasive capabilities, have further justified these cells as putative diagnostic, prognostic, and therapeutic targets. Given the CSC plasticity, the identification of CSC-related biomarkers has been a serious burden in CSC characterization and therapeutic targeting. Over the past decades, a compelling amount of evidence has demonstrated critical regulatory functions of non-coding RNAs (ncRNAs) on the exclusive features of CSCs. We now know that ncRNAs may interfere with signaling pathways, vital for CSC phenotype maintenance, such as Notch, Wnt, and Hedgehog. Here, we discuss the multifaceted contribution of microRNAs (miRNAs), long non-coding RNAs (lncRNAs) and circular RNAs (circRNAs), as representative ncRNA classes, in sustaining the CSC-like traits, as well as the underlying molecular mechanisms of their action in various CSC types. We further discuss the use of CSC-related ncRNAs as putative biomarkers of high diagnostic, prognostic, and therapeutic value