Treatment of patients with lymphoma and coexisting infection with HCV, HBV or HIV

Chorzy z chłoniakami nieziarniczymi (NHL) i towarzyszącą infekcją wirusem zapalenia wątroby typu B (HBV), typu C (HCV) lub zakażeniem ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) stanowią dla klinicysty problem polegający na wzajemnych zależnościach infekcji wirusowej, chłoniaka i leczenia przeciwnowotworowego. Chorych z infekcją HCV i NHL należy przed rozpoczęciem terapii ocenić kompleksowo wirusologicznie. Jeśli nie stwierdza się wskazań do leczenia przeciwwirusowego, leczenie przeciwchłoniakowe należy przeprowadzić tak, jak u osób bez tej infekcji. Ryzyko konsekwencji groźnych dla życia reaktywacji HCV i zapalenia wątroby jest w tych przypadkach na tyle znikome, że nie powinno wpływać na decyzje o leczeniu przeciwnowotworowym. W przypadku indolentnych NHL warto podjąć próbę terapii interferonem z ribawiryną, ponieważ skuteczność eradykacji HCV koreluje z szansą uzyskania remisji chłoniaka. W przeciwieństwie do HCV przebyta lub przewlekła infekcja HBV stanowi czynnik ryzyka reaktywacji i związanej z nią śmiertelności u chorych leczonych z powodu NHL. Profilaktyka przeciwwirusowa lamiwudyną powinna być rozważana rutynowo; trwa ona od 7 dni przed rozpoczęciem chemioterapii do 6 miesięcy po jej zakończeniu. U chorych bez wcześniejszego kontaktu z HBV należy rutynowo zalecać czynną immunizację przed rozpoczęciem leczenia, o ile wcześniej nie zostali poddani szczepieniom. Chorych z infekcją HIV i NHL powinno się leczyć, nie przerywając wysoce aktywnej terapii antyretrowirusowej (HAART), według odpowiednich schematów leczenia, w tym z zastosowaniem rytuksymabu. Schematy o zmniejszonej intensywności należy pozostawić dla chorych z liczbą komórek CD4+ poniżej 100/mm3 krwi obwodowej. Szczególną uwagę należy przypisać profilaktyce i leczeniu dokanałowemu tych chorych oraz terapii wspomagającej w trakcie chemioterapii. Hematologia 2010; 1, 4: 296-305Patients with non-Hodgkin lymphoma (NHL) and coexisting infection with hepatitis B virus (HBV), hepatitis C virus (HCV) or human immunodeficiency virus (HIV) constitute a major problem for clinicians concerning interdependence of the viral infection, lymphoma and antineoplatistic treatment. In patients with NHL and HCV infections complex virusology diagnostics should be performed before lymphoma treatment is administered. If there are no indications to initiate antiviral therapy, the lymphoma treatment should be administered like in a subject without HCV infection. The risk of life-threatening complications of HCV reactivation is minimal in this cases and should not be taken into consideration when decisions related to lymphoma treatment are to be made. In the case of indolent NHL as the efficacy of HCV eradication is associated with remission achievement, it is worth to start therapy with antiviral schedules of interferon with ribavirin. On the contrary, previous or chronic HBV infection is a risk factor for HBV reactivation and for reactivation-related mortality. Antiviral prophylaxis with lamivudine is to be considered routinely with its duration of 7 days before antineoplastic therapy initiation and ending 6 months after its completion. In patients not previously exposed to HBV active immunization is recommended, unless the subject was earlier vaccinated. Finally, patients with HIV infection and NHL should be treated with concomitant highly active antiretroviral therapy (HAART) and adequate chemotherapy schedules (including rituximab). Schedules with reduced intensity should be restricted to patients with CD4+ cells count less than 100 cells/mm3. Special attention should be paid to intrathecal prophylaxis and therapy as well as supportive treatment during chemotherapy. Hematologia 2010; 1, 4: 296-30

Chemotherapy and radiotherapy-induced nausea and vomiting — guidelines of prophylaxis in patients treated for myeloid and lymphoid neoplasms

Nudności i wymioty (NV) stanowią najczęstsze objawy niepożądane leczenia przeciwnowotworowego. W niniejszej pracy podsumowano obecny stan wiedzy na temat profilaktyki NV indukowanych chemioterapiąlub radioterapią; omówiono leki stosowane w tym wskazaniu i zasady oceny ryzyka wystąpieniaNV oraz przedstawiono praktyczne przykłady planowania terapii zgodnie z zaleceniami.Nausea and vomiting (NV) constitute the most frequent adverse events of antineoplastic therapy. This paper summarizes the actual state-of-art in chemotherapy/radiotherapy induced NV, provides information about antiemetic drugs, gives tools to assess the risk of NV with practical examples of therapy planning according to guidelines

Najważniejsze doniesienia dotyczące nowotworów układu chłonnego z dorocznej konferencji Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej w 2016 roku

This paper presents the most interesting, according to the author’s opinion, trial results presented at the American Society of Clinical Oncology Annual Meeting in 2016. Many study results were presented, most of them important for diagnostics, treatment and prognosis of patients with diffuse large B-cell lymphoma, follicular lymphoma, mantle cell lymphoma and Hodgkin lymphoma and others.W pracy przedstawiono najciekawsze, zdaniem autorki, doniesienia z dorocznej konferencji Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej w 2016 roku. Podczas konferencji były prezentowane wyniki badań ważnych dla diagnozowania, leczenia i prognozowania dotyczące między innymi chorych na chłoniaka rozlanego z dużych komórek B, chłoniaka grudkowego, chłoniaka z komórek płaszcza i chłoniaka Hodgkina

Postępy w diagnostyce i leczeniu chorych na chłoniaki nie-Hodgkina

This paper discusses the vital advances made for patient diagnosis and treatment of non-Hodgkin lymphomas, which in particular includes follicular lymphoma, Waldenström macroglobulinaemia, mantle cell lymphoma, diffuse large B-cell lymphoma, primary mediastinal large B-cell lymphoma and peripheral T-cell lymphoma. Recent studies demonstrating key improvements in early and long-lasting therapy were specially considered.W pracy przedstawiono najważniejsze osiągnięcia związane z diagnostyką i leczeniem chorych na chłoniaki nie-Hodgkina, w szczególności chłoniaka grudkowego, makroglobulinemię Waldenströma, chłoniaka z komórek płaszcza, chłoniaki rozlane z dużych komórek B, pierwotnego chłoniaka śródpiersia z dużych komórek B oraz chłoniaki z obwodowych komórek T. Kryterium wyboru omawianych zagadnień był ich wpływ na poprawę wczesnych i odległych wyników leczenia

Treatment of patients with lymphoma and HCV, HBV or HIV infection

Patients with non-Hodgkin's lymphoma (NHL) and coexisting infection with HBV, HCV or HIV constitute a major problem for clinicians concerning interdependence of the viral infection, lymphoma and antineoplatistic treatment. In patients with NHL and HCV infections complex virology diagnostics should be performed before lymphoma treatment is administered. If there are no indications to initiate antiviral therapy, the lymphoma treatment should be administered like in a subject without HCV infection. The risk of life-threatening complications of HCV reactivation is minimal and should not be taken into consideration when decisions related to lymphoma treatment are to be made. In the case of indolent NHL as the efficacy of HCV eradication is associated with remission achievement, it is effective to start therapy with antiviral schedules of inteferon with ribavirin. On the contrary, previous or chronic HBV infection is a risk factor for HBV reactivation and for reactivation-related mortality. Antiviral prophylaxis with lamivudine is to be considered routinely with its duration of 7 days before antineoplastic therapy initiation and ending 6 months after therapy completion. In patients not previously exposed to HBV active immunization is recommended, unless the subject was earlier vaccinated. Finally, patients with HIV infection and NHL should be treated with concomitant ART administration and adequate chemotherapy schedules (including rituximab). Schedules with reduced intensity should be restricted to patients with CD4+ cells count less than 100 cells/mm3. Special attention should be paid to intrathecal therapy and supportive treatment during chemotherapy

Nasal T/NK-cell lymphoma - case report

W pracy przedstawiono opis przebiegu klinicznego chłoniaka nosowego T/NK-komórkowego, rozpoznanego na podstawie badania histopatologicznego zmiany guzowatej u nasady nosa (IIA wg klasyfikacji Ann Arbor). Chorego leczono według schematów CN3OP (cyklofosfamid, mitoksantron, winkrystyna, prednizon) oraz IVAC (etopozyd, ifosfamid, cytarabina), ale mimo początkowej dobrej odpowiedzi na chemioterapię szybko doszło do progresji choroby w postaci uogólnionych zmian skórnych i zajęcia płuc. Chory zmarł po 7 miesiącach od rozpoznania z objawami niewydolności oddechowo-krążeniowej. Przypadek ilustruje trudności diagnostyczne i terapeutyczne w bardzo rzadko występującym chłoniaku nosowym z komórek T/NK.In the present paper we describe clinical course of nasal T/NK cell lymphoma diagnosed on the basis of histopathologic examination of tumor lesion within the base of nose (Ann Arbor IIA). The patient received chemotherapy according to CN3OP (cyclophosphamide, mitoxantrone, vincristine, prednisone) and IVAC (etoposide, ifosfamide, cytarabine) protocols. His initial response to chemotherapy was good, but rapid disease progression within skin and lungs subsequently occured. The patient died due to cardio-pulmonary insufficiency 7 months after lymphoma diagnosis. This report reveals diagnostic and therapeutic difficulties of the very rare nasal T/NK cell lymphoma

Evolving therapy options for B-cell low grade lymphoma

W pracy przedstawiono aktualne poglądy na temat leczenia chłoniaków o małym stopniu złośliwości linii B. Omówiono metody diagnostyczne mające na celu precyzyjne rozpoznanie podtypu chłoniaka, a także czynniki prognostyczne dla ich przebiegu i predykcyjne dla odpowiedzi na różne metody terapeutyczne. Ze względu na niejednorodność omawianej grupy chorób przedstawiono odrębności ich przebiegu, konieczne do właściwego zaplanowania terapii. Dla chłoniaków grudkowych optymalnym postępowaniem jest obecnie chemioimmunoterapia z zastosowaniem rituksymabu. Dotychczas w toku badań randomizowanych nie ustalono najskuteczniejszego schematu polichemioterapii, lecz wyniki tych badań mają być opublikowane w najbliższych latach. Jednak niezależnie od sposobu leczenia indukującego chorzy powinni otrzymywać leczenie podtrzymujące rituksymabem. W chłoniaku śledzionowym strefy brzeżnej leczeniem pierwszej linii pozostaje splenektomia. W chłoniakach typu MALT należy oprócz antybiotykoterapii rozważyć chemioterapię (szczególnie z analogami puryn), radioterapię (w niskich stopniach zaawansowania klinicznego) i immunoterapię. W chłoniakach węzłowych strefy brzeżnej zaleca się zasady postępowania takie jak dla zaawansowanych chłoniaków grudkowych. W chłoniaku limfoplazmocytowym oprócz chemioterapii zaleca się w przypadkach przebiegających z nadlepkością plazmaferezę, a w przypadku krioglobulinemii szczególnie uzasadnione jest leczenie z zastosowaniem rituksymabu i/lub cyklofosfamidu.This article presents actual treatment opinions of low grade B-cell lymphomas. The precise diagnosis of lymphoma subtype is necessary for adequate treatment planning and identification of prognostic factors for adverse clinical outcome, as well as predictive factors for particular treatment response. Taking into consideration that low grade lymphomas constitute a heterogenic group of entities, the differences in clinical course have been described. The most adequate induction treatment for follicular lymphoma is chemoimmunotherapy with rituximab. The optimal chemotherapy schedule has not been established yet in clinical trials but their results are expected during the years to come. Independently of induction therapy, patients with follicular lymphoma beneficiate from maintenance treatment with rituximab. In splenic marginal zone lymphoma splenectomy remains the first line treatment of choice. In MALT lymphoma chemotherapy, especially based on purine analogs is efficient as well as immunotherapy in chosen patients but antibiotics need to be incorporated in first line therapy. Radiotherapy is a potential treatment option for only local involvement. In nodal marginal zone lymphoma, the same approach as in follicular lymphoma is advised. In lymphoplasmacytic lymphoma chemotherapy is efficient but in cases with blood orhyperviscosity plasmapheresis is advised, while patients with cryoglobulinemia beneficiate from rituximab or/and cyclophosphamide

Leczenie podtrzymujące rytuksymabem u chorych na chłoniaka grudkowego w pierwszej i kolejnych remisjach choroby

The treatment of patients with follicular lymphoma (FL) requires that the first line therapy isprecisely planned and individualised. Immunochemotherapy based on rituximab (R) remains thestandard of the first line treatment. Despite of the choice of the first line therapy (includingmonotherapy with R and chemotherapy), responding patient benefit from R maintenance treatment.When patients with relapsed FL require treatment, there is a broad number of options, rangingfrom R alone to combination chemotherapy plus R, radioimmunotherapy and for selectedpatients hematopoietic stem cell transplantation. A 2-year maintenance therapy with R, eitheras four weekly infusions every 6 months or as a single infusion every 2–3 months, should beadded to standard therapy for patients with relapsed or refractory FL after successfulre-induction therapy.Leczenie chorych na chłoniaka grudkowego (FL) wymaga starannego i indywidualnego zaplanowaniamomentu rozpoczęcia leczenia. Obecnie w leczeniu pierwszej linii standardem pozostajeimmunochemioterapia z rytuksymabem (R). Niezależnie od metody indukcji pierwszejremisji (także monoterapia R i chemioterapia) chorzy odpowiadający na to leczenie odnosząkorzyść z leczenia podtrzymującego R. U wymagających leczenia pacjentów z nawrotem FL dowyboru jest kilka metod terapii, takich jak R w monoterapii lub w połączeniu z chemioterapią,radioimmunoterapią albo przeszczepieniem krwiotwórczych komórek macierzystych u wybranychchorych. Rytuksymab w leczeniu podtrzymującym, stosowany przez 2 lata według schematucztery infuzje raz na tydzień co 6 miesięcy lub jedna infuzja co 2–3 miesiące, powinienwejść do standardów leczenia chorych z nawrotowym lub opornym FL po skutecznym leczeniureindukującym

Hodgkin lymphoma in a pregnant patient

Występowanie choroby nowotworowej u chorej w ciąży jest rzadkim problemem w onkologii i hematologii. Przedstawiony opis przebiegu klinicznego dotyczy 29-letniej pacjentki w 28. tygodniu ciąży, u której rozpoznano chłoniaka Hodgkina (nodular sclerosis [NS] II). Zaawansowanie określono jako stopień IIA z masą „bulky” według klasyfikacji Ann Arbor. Ze względu na narastającą duszność, spowodowaną limfadenopatią śródpiersia, pierwszy cykl leczenia według schematu EVA (etopozyd, winblastyna, doksorubicyna) podano w 32. tygodniu ciąży. Pacjentka w 35. tygodniu ciąży urodziła zdrową córkę. Po zakończeniu ciąży rozpoczęto leczenie właściwe dla chłoniaka Hodgkina. W badaniach obrazowych po zakończonej terapii stwierdzono całkowitą remisję choroby. Przedstawiony opis przypadku ukazuje liczne problemy diagnostyczne, terapeutyczne oraz etyczne, jakie stawia przed lekarzem współwystępowanie u pacjentki aktywnej choroby nowotworowej i ciąży.The occurrence of cancer in a pregnant patient is a rare problem in oncology and hematology. We present a case report about the 29 years old female pregnant patient with newly diagnosed Hodgkin lymphoma (nodular sclerosis [NS] II). We assess the clinical stage as IIA with bulky mass according to Ann Arbor classification. The first cycle of treatment according to the EVA (etoposide, vinblastine, doxorubicin) schedule was administrated at 32 weeks of gestation, due to the progressive dyspnoea caused by growing mediastinal lymphadenopathy. At 35 weeks of pregnancy the patient gave birth to a healthy daughter. After the end of pregnancy we started standard Hodgkin lymphoma treatment. At the end of treatement the radiological examination showed complete metabolic remission of the disease. The featured case report shows the number of diagnostic, therapeutic and ethical problems related with coexistence of pregnancy and active malignant disease

Multicentre, prospective observational study of pegfilgrastim primary prophylaxis in patients at high risk of febrile neutropenia in Poland : PROFIL study

AIM OF THE STUDY: PROFIL was a prospective observational study conducted to investigate physicians’ evaluation of febrile neutropenia (FN) risk and reasons for giving pegfilgrastim primary prophylaxis (PP) in routine clinical practice in Poland. MATERIAL AND METHODS: Adult cancer patients treated with chemotherapy (CT), assessed by investigators as having high overall FN risk, and who received pegfilgrastim in cycle 1 were enrolled between 03/2009 and 09/2010. Investigators assessed FN risk of the CT regimen, individual risk factors, and overall FN risk, and were asked to provide the most important reasons for providing pegfilgrastim PP. Investigator-assessed CT FN risk was compared with guideline classification. RESULTS: Data were analysed from 1006 breast, ovarian, and lung cancer, and non-Hodgkin (NHL) and Hodgkin lymphoma (HL) patients. The most important reasons for using pegfilgrastim PP were high CT FN risk and advanced disease; these were consistent across tumour types and treatment intent. The investigators generally assessed high CT FN risk in agreement with guideline classification. Febrile neutropenia occurred in 4% of patients, most commonly in HL, NHL, and patients with advanced disease. CONCLUSIONS: High CT FN risk and advanced stage of disease were found to be the most important reasons for providing pegfilgrastim PP by physicians in Poland