Glioblastoma-derived spheroid cultures as an experimental model for analysis of EGFR anomalies

Glioblastoma cell cultures in vitro are frequently used for investigations on the biology of tumors or new therapeutic approaches. Recent reports have emphasized the importance of cell culture type for maintenance of tumor original features. Nevertheless, the ability of GBM cells to preserve EGFR overdosage in vitro remains controversial. Our experimental approach was based on quantitative analysis of EGFR gene dosage in vitro both at DNA and mRNA level. Real-time PCR data were verified with a FISH method allowing for a distinction between EGFR amplification and polysomy 7. We demonstrated that EGFR amplification accompanied by EGFRwt overexpression was maintained in spheroids, but these phenomena were gradually lost in adherent culture. We noticed a rapid decrease of EGFR overdosage already at the initial stage of cell culture establishment. In contrast to EGFR amplification, the maintenance of polysomy 7 resulted in EGFR locus gain and stabilization even in long-term adherent culture in serum presence. Surprisingly, the EGFRwt expression pattern did not reflect the latter phenomenon and we observed no overexpression of the tested gene. Moreover, quantitative analysis demonstrated that expression of the truncated variant of receptor—EGFRvIII was preserved in GBM-derived spheroids at a level comparable to the initial tumor tissue. Our findings are especially important in the light of research using glioblastoma culture as the experimental model for testing novel EGFR-targeted therapeutics in vitro, with special emphasis on the most common mutated form of receptor—EGFRvIII

The influence of operating parameters on biogenic compounds removal in the laboratory sequencing batch reactors

Technologia sekwencyjnych biologicznych reaktorów, w której jako pierwszej wdrożono proces osadu czynnego na długi okres czasu została wyparta przez systemy przepływowe [1]. W ostatnich latach oczyszczanie ścieków systemem SBR zdobywa jednak coraz większe uznanie, szczególnie od momentu wprowadzania w poszczególnych krajach wymagań dotyczących intensywniejszego usuwania ze ścieków związków biogennych. Sekwencyjne reaktory mogą być już stosowane nie tylko do oczyszczania niewielkich ilości ścieków z terenów turystycznych czy zakładów przetwórczych, ale również pochodzących z większych miast (np. dla 19 tys. m3/d w Chełmnie). Stosując w jednym urządzeniu wszystkie podstawowe procesy oczyszczania ścieków, tj. napowietrzanie, sedymentację i dekantację (rys. 1), reaktor sekwencyjny (SBR) daje duże możliwości prowadzenia zintegrowanego nie tylko biologicznego utlenienia organicznych związków węgla i amonifikacji, ale także procesów nitryfikacji, denitryfikacji oraz zwiększonego wewnątrz komórkowego magazynowania ortofosforanów [2,3]. Praca reaktorów sekwencyjnych jest na tyle elastyczna, iż pozwala na dokonywanie szybkich zmian parametrów operacyjnych w sposób prosty, w zależności od ilości i składu dopływających ścieków. W laboratoryjnych badaniach procesu biologicznego oczyszczania ścieków, które często są badaniami rozpoznawczymi poprzedzającymi wprowadzanie nowych rozwiązań na skalę techniczną istotne jest określenie stabilnych warunków pracy układu, w celu zmniejszenia wpływu czynników zakłócających zdefiniowanie zachodzących procesów. Rektor sekwencyjny ze względu na łatwość obsługi oraz kontroli najważniejszych parametrów technologicznych jest bardzo często wykorzystywany w tych badaniach, jednakże uzyskanie stabilnej pracy osadu czynnego wymaga wielu tygodni adaptacji oraz optymalizacji parametrów operacyjnych. Przeprowadzone badania wpływu zmian współczynnika dekantacji oraz czasu trwania napełniania na efektywność usuwania związków azotu oraz fosforu ze ścieków syntetycznych nie stanowią nowości w szeroko poznanej i przebadanej problematyce technologii SBR, jednakże mogą ułatwić dochodzenie do wymaganej efektywności pracy reaktora. Dlatego też w oparciu o uzyskane wyniki badań sformułowano najistotniejsze wnioski: reaktor pracujący przy 33% i 67% dekantacji wykazywał tendencje do puchnięcia osadu ze wzrostem czasu fazy anaerobowej, najkorzystniejsze i stabilne właściwości sedymentacyjne osadu czynnego uzyskano dla f = 50%, skrócenie fazy beztlenowej zwiększyło intensywność nitryfikacji dla f = 50 i 60% dekantacji (wzrasta wiek aerobowy osadu), dla 33% zależność określona została odwrotnie, ze wzrostem wartości dekantacji oraz czasu trwania fazy anoksyczno-anaerobowej rosło stężenie ortofosforanów uwalnianych przez bakterie w warunkach beztlenowych, przy 30% dekantacji nie nastąpiło uruchomienie mechanizmu biologicznej defosfatacji, w reaktorze o wartości f = 50 i 67% ze wzrostem czasu fazy anoksyczno-anaerobowej od 1h do 3h malało stężenie ortofosforanów w ściekach oczyszczonych, największe usunięcie ortofosforanów uzyskano przy 50% dekantacji oraz 3-godzinnej fazie beztlenowego napełniania.The sequencing batch reactors (SBR) allow executing integrated process of carbon, nitrogen and phosphorus compounds removal on the basis of optimal planning of SBR duty cycle. Obtaining high effects of biological removal of biogenic compounds is practically only a matter of optimization the duration time of variable oxygen conditions: anaerobic, anoxic and aerobic, in which result the process of denitrification and dephosphatation happens on the level of efficiency required by the standards which determine the quality of treated sewage. The rich experience in the range of exploitation as well as designing of SBR, which results for example as the set of German guidelines ATV-M 210 P, makes easier resolving the majority of encountered difficulties in optimization of SBR work. These reactors however are often used under laboratory conditions to investigate sewage treatment in the process of activated sludge. For the sake of long culture, adaptation and optimization periods of SBR work, which can last even several months, large facilitation of conducting investigations may be experience in the range of influence of selected operating parameters on efficiency of the biological removal of nitrogen and phosphorus compounds from synthetic sewage, which make up the aim of this paper. In the paper author introduced possibilities of SBR work optimization in range of operating parameters: decantation coefficient f and duration of individual process phases - the anaerobic filling and aeration on possibilities of biological removal of biogenic compounds. The tests were conducted on laboratory SBR system stand working in 8 hour cycle in range of f = 33, 50 and 67% and filling phases from 1 to 3 hours for each decantation coefficient. The dynamics of course of nitrogen and phosphorus compounds changes for all variables was also determined in sequential process phases of the full SBR cycle. During laboratory investigations of biological sewage treatment, which often are diagnostic tests preceding application of new solutions on technical scale it is essential to determine stable conditions of system's work, to decrease the influence of factors disturbing defining of processes. SBR for the sake of operation and control of the most important technological parameters easiness is very often used in these investigations, but to obtain the stable work of activated sludge requires many weeks of adaptation and optimization of operating parameters. Conducted investigations on influence of decantation coefficient changes and filling duration on efficiency of nitrogen and phosphorus compounds removal from synthetic sewage are not new in widely known and tested problems of SBR technology, but they can facilitate reaching required efficiency of reactor work. Therefore basing on obtained results of investigations most essential conclusions are: the sludge index increases along with increase of anaerobic filling phase duration, particularly above 2 hours, reactor with 33% and 67% of decantation shows tendencies for sludge swelling by longer times of anaerobic phase than by 50% of decantation, the most stable on that score, shortening anaerobic phase enlarges intensity of nitrification for f = 50 and 60% of decantation (aerobic age sludge increases), for 33% dependence was determined inversely, along with increase of decantation level and the anaerobic phase time increases the quantity of orthophosphates freed by phosphorous bacteria, mechanism of biological dephosphatation does not activate by 30% of decantation, in systems with f = 50 and 67% along with increase of time of anaerobic phase decreases concentration of orthophosphates in treated sewage, the biggest removal of orthophosphates was obtained by 50% of decantation and 3 hours of anaerobic filling phase. Obtained results show, that the most optimal conditions for tested system with regard on parameters of the activated sludge and results of dephosphatation were gained for reactor with 50% of decantation and 3 hours of anaerobic filling phase. During conducted investigations integrated C, N and P was not obtained, but gained results allow to guide further investigations in the direction of laboratory SBR work cycle optimization

Profile of orthophosphates concentration changes during sewage and sludge treatment

Wykorzystanie znajomości profilu zmian stężenia związków biogennych w oczyszczalniach ścieków stanowi istotny warunek ich projektowania. Wykorzystywanie zintegrowanych układów do usuwania ze ścieków związków azotu oraz fosforu wprowadziło znaczące zmiany w projektowaniu i eksploatacji tzw. gospodarki osadowej oczyszczalni. Dane statystyczne wskazują, że na 207 ankietowanych polskich oczyszczalni ścieków blisko 83% stosuje proces osadu czynnego i 80% z tych obiektów pracuje w systemie pełnego lub częściowego biologicznego usuwania związków biogennych - tzw. układy wysokoefektywnego usuwania fosforu (enhanced biological phosphorus removal) [1]. Uzyskując wyższą skuteczność oczyszczania ścieków, jednocześnie zwiększa się ilość osadów kierowanych do unieszkodliwiania oraz zmienia ich parametry jakościowe, wynikające m.in. z dużej akumulacji fosforu w komórkach bakterii. Podczas unieszkodliwiania osadów w warunkach beztlenowych (fermentacja metanowa), nawet 60% fosforu usuniętego ze ścieków może zostać wtórnie uwolniona podczas hydrolizy polifosforanów do cieczy osadowej. Stężenie fosforu wzrasta w bardzo szerokim zakresie, na co ma wpływ duża zmienność jakościowa osadów oraz problemy z utrzymaniem stabilności procesów ich unieszkodliwiania. Przykładowy zakres stężenia fosforu w oczyszczalni ścieków w Białymstoku wynosił od 20 do 435 mg Pog/L w cieczy osadowej z zagęszczaczy grawitacyjnych, natomiast z komór fermentacji od 18 do 590 mg Pog/dm3 [2÷3]. Ciecz osadowa ponadto charakteryzuje się wysoką zawartością związków organicznych, zawiesin ogólnych trudno opadających i koloidalnych, gazów rozpuszczonych (metan, amoniak, CO2, H2S), metali ciężkich i tłuszczów oraz amoniaku, którego stężenie może osiągnąć nawet kilkaset gramów na metr sześcienny. W cieczy pofermentacyjnej stwierdza się ponadto duże stężenia lotnych kwasów tłuszczowych (LKT), węglanów oraz kationów potasu i magnezu [4÷5]. Rosnąca ilość uwalnianego fosforu w cieczy osadowej, przy równie dużym stężeniu azotu amonowego oraz udziale jonów magnezu stanowi także źródło wytrącającego się twardego osadu fosforanu amonowo-magnezowego MgNH4PO4ź6H2O, czyli struwitu [6]. Powszechnym sposobem oczyszczania cieczy osadowej, powstającej podczas przeróbki osadów jest jej zawracanie do oczyszczalni ścieków. Pod względem ilościowym wody osadowe stanowią jedynie kilkuprocentowy udział w ogólnym bilansie ilościowym ścieków. Jednakże ładunek zanieczyszczeń, szczególnie związków biogennych, jaki jest w ten sposób zawracany może dochodzić nawet do kilkudziesięciu procent ogólnego ładunku dopływającego do oczyszczalni. Nieregularne, okresowe oraz zmienne jakościowo dopływy, wynikające z cykliczności oraz różnej efektywności pracy urządzeń gospodarki osadowej mogą stanowić problem dla stabilności pracy oczyszczalni oraz jej eksploatacji. Szczególnie ujawnia się to przy braku monitoringu związków fosforu podczas poszczególnych faz oczyszczania ścieków i przeróbki osadów [7]. W prezentowanym artykule autorzy przedstawili profil zmian stężenia ortofosforanów podczas oczyszczania ścieków oraz unieszkodliwiania osadów ściekowych miejskiej oczyszczalni "Jamno", ze szczególnym uwzględnieniem wód osadowych.Knowledge of biogenic compounds concentrations change profile in sewage treatment plants utilization makes up the essential condition of the optimum work of individual stages of treatment. This is caused by application of integrated arrangements for nitrogen and phosphorus compounds removal from sewage which introduced significant changes in sludge management of plant. Statistical data show that near 83% of 207 questioned Polish sewage treatment plants applies the process of activated sludge and 80% from these objects works in the system of full or partial biological removal of biogenic compounds - so-called arrangements of highly efficient removal of phosphorus (enhanced biological phosphorus removal). This paper presents profile of orthophosphates concentration change in sewage and sludge treatment parts of sewage treatment plant "Jamno". This plant consists of three integral parts: - mechanical with installation for preliminary chemical precipitation, - biological with installation of final precipitation, - and sewage sludge processing with installation of chemical conditioning. Following media are emitted during processes of sewage sludge processing: - sedimentation water from thickeners, - eluate from centrifuges, - sedimentation water from chemical reactor Sewage from Koszalin are treated in mechanical and multistage advanced biological system with the chemical preliminary and final precipitation with PIX coagulant. Orthophosphates removal efficiency reached 98÷99%. But large part of orthophosphates were cumulated in the bacteria cells and at thickening, anaerobic digestion and dewatering of biological sludge phosphorus is released from bacteria to sedimentation waters. The return water was only 1.4% of total volume of inflowing sewage to treatment plant "Jamno". Its quality may be substantial load for treatment process because it was characterized by variability of properties and amount, high concentration of nutrients (80% of orthophosphates was in suspended solids) and irregularity of inflow. Return load of orthophosphates share in the total load was 40% and reduction this value may only by achieved by replacement of centrifuges and better operation of gravity thickener. In such case decrease of coagulant consumption is possible to achiev

The effect of products of adhesive wastewater oxidation with Fenton's reagent on biological treatment in SBR

The advanced oxidation process with Fenton’s reagent can be used in industrial wastewater treatment, especially for the degradation of not easily biodegradable contaminations. Chemical oxidation of industrial wastewater or other substances as a pre-treatment before biological purification is the most effective method of wastewater treatment. However the Fenton process requires low pH of wastewater and final neutralization with a big amount of iron-containing precipitate. Thes paper presents laboratory experiments dealing with the treatment of adhesive wastewater in an sequencing batch reactor following the Fenton process without final neutralization

Study on ammonia nitrogen removal efficiency on selected sorbents

In this paper the authors present the impact study on the electrokinetic potential of ammonium nitrogen removal capabilities using various sorption materials. The study included an analysis of the electrokinetic potential zeta of the selected sorbents and their suitability to determine the removal efficiency of ammonium ions from the model solution and a liquid sludge from the sludge digestion process. Used materials were both natural and modified in the form of dust: activated carbon, natural zeolite, bentonite, sepiolite and ferric sludge from water treatment. Tested materials had a negative electrokinetic potential. The lowest potential of activated carbon had a value of zeta = -20.4 mV and the highest value zeta = -12.1 mV obtained for sepiolite. The results showed a clear dependence of ammonia nitrogen removal on the value of the electrokinetic potential. Sorbents with the most negative zeta potential values had a highest removal efficiency of ammonium ions (carbon, zeolite). The maximum value of the individual removal of ammonium ions was 10 mg N-NH4/g of activated carbon, which is characterized by the most negative value of the electrokinetic potential zeta. The results from this study suggest that, the usefulness of knowledge of the electrokinetic potential, as one of the key parameters of evaluating the physicochemical properties of sorbents

Influence of the Character of the Organic Pollutants on Their Oxidation Efficiency in the Fenton Process

Industrial wastewater often contain large amounts of impurities hardly decomposable and toxic, which are difficult to remove in the purification process. Even at low concentrations, they are carcinogenic and mutagenic. Mainly they are: PAHs, PCBs, polychlorinated dibenzodioxins PCDDs and dibenzofurans PCDFs, and phthalates which more and more often are present at wastewater treatment plants. Due to the inefficiency, in most cases, of standard methods of wastewater treatment in biological, physical and chemical processes Advanced Oxidation Processes – AOPs are becoming an alternative. One of the most effective methods of advanced oxidation is Fenton process, in which highly reactive hydroxyl radicals are generated, which oxidize the majority of organic compounds into simpler, biodegradable substances. The paper presents the effectiveness of the oxidation of organic pollutants in the Fenton process. In the experiments following organic were used: an aqueous dispersion of polyvinyl acetate (Winacet) and aqueous emulsion of phthalate bis (2-ethylhexyl) (DEHP). Also description of the mechanism for their removal is given. The study showed high efficiency of the oxidation process and a significant effect of examined parameters on the efficiency of the process. Winacet from aqueous dispersion was removed as a result of the oxidation of polyvinyl alcohol which is stabilizing system: polyvinyl acetate – polyvinyl alcohol, and the destabilization of the particles of polyvinyl acetate was followed by their separation in the process of co-precipitation and sedimentation. Hydrophobic DEHP in an aqueous medium is hydrolyzing with creation of hydrophilic functional groups, which give the particles of the emulsion a negative surface charge and allow them to be effectively removed in the process of FeSO4 coagulation and co-precipitation

Laboratory research of sewage treatment with activated sludge using zeolite and PIX

W wyniku zaostrzenia wymagań stawianych ściekom odprowadzanym do odbiornika coraz częściej stosuje się oczyszczanie fizykochemiczne. Stanowi ono uzupełnienie oczyszczania mechanicznego i biologicznego. Fizykochemiczne oczyszczanie polega najczęściej na stosowaniu koagulacji lub sorpcji. Przy czym sorpcja może być prowadzona w warunkach statycznych i dynamicznych. Sorpcję dynamiczną, którą zazwyczaj jest ostatni węzeł układu technologicznego, stosuje się rzadko i w szczególnych przypadkach. Sorpcja statyczna polega na dozowaniu do ścieków adsorbentu w miejsce odczynników chemicznych (koagulantów). W zależności od miejsca dozowania reagentów rozróżnia się oczyszczanie fizykochemiczne: bezpośrednie - prowadzone w oczyszczalniach mechanicznych, wstępne - koagulant dozowany jest przed osadnikami wstępnymi w układzie oczyszczalni mechaniczno-biologicznej, symultaniczne - reagenty dozowane są bezpośrednio do komory osadu czynnego lub bezpośrednio przed nią, końcowe - reagenty dozowane są przed osadnikiem wtórnym, wielopunktowe - reagenty dozowane są przed oczyszczaniem mechanicznym i biologicznym. Metodami fizykochemicznymi usuwane są zanieczyszczenia zawiesinowe i rozpuszczalne, na przykład ze ścieków komunalnych można usunąć 70÷95% fosforu. Ilość usuniętego fosforu zależy od jego stężenia i form występowania, a także od miejsca dozowania adsorbentu. Od dziesięciu lat (na Węgrzech od 1987 roku) w niektórych oczyszczalniach do oczyszczania ścieków komunalnych stosowane są zeolity. Adsorbenty te pozytywnie wpływają na aktywność osadu czynnego, przyspieszają jego proces sedymentacji i odwadniania. Dotychczas brak jest jednak wytycznych dotyczących oczyszczania ścieków komunalnych z zastosowaniem zeolitów. Dlatego celem pracy było określenie skuteczności oczyszczania modelowych ścieków metodą osadu czynnego w obecności zeolitu Zeoforte i PIX oraz zasadności prowadzenia dalszych badań. Podsumowując wyniki wstępnych badań można podać następujące wnioski: Osad czynny dość dobrze adaptuje się do zeolitu Zeoforte. Efekty oczyszczania ścieków osadem czynnym w obecności zeolitu są zbliżone do otrzymywanych w obecności PIX. Dozując do ścieków w procesie ich biologicznego oczyszczania zeolit Zeoforte (20 mg/L) i PIX (5 mg/L) uzyskuje się wzrost efektywności ich oczyszczania. Istnieje zasadność prowadzenia dalszych badań oczyszczania ścieków z symultanicznym dozowaniem zeolitów i przy większym wieku osadu (z uwzględnieniem procesu nitryfikacji i denitryfikacji).Due to rising requirements made for the sewage directed to receiving water more and more often physico-chemical treatment is used. It is a supplement of mechanical and biological treatment. Physico-chemical treatment mostly consists in using coagulation or sorption processes. Sorption may be conducted under the static and dynamic conditions. Dynamic sorption, which is usually the last node of the technological system, is used seldom and in special cases. Static sorption consists in dosing of adsorbent into the sewage instead of chemical reagents (coagulants). With physico-chemical methods suspension and soluble contaminants are removed, for example 70÷95% of phosphorus may be removed from municipal sewage. Quantity of removed phosphorus depends on its concentration and forms of occurrence, as well as place of adsorbent dosing. For ten years (in Hungary since 1987) in some municipal sewage treatment plants, natural minerals - zeolites - have been used. Those adsorbents have a positive influence on activity of activated sludge, accelerate process of its sedimentation and dewatering. In the face of growing requirements made for the sewage directed to receiving body of water, zeolites are an alternative for the commonly used chemical coagulants. But the lack of guidelines and experiments determining optimal conditions of running processes with usage of natural zeolites presents the barrier to dissemination of this adsorbent in the sewage technology. This paper presents results of the preliminary laboratory research on Zeoforte zeolite with PIX coagulant application in the model sewage treatment using activated sludge method. The aim of the research is to determine effectiveness of used processes and legitimacy of conducting further research. Dosed PIX is a popular chemical coagulant used in sewage treatment plants produced in the form of solution on the basis of iron (III) sulphate. And zeolite with commercial name Zeoforte (product of Zeotrade Company - Hungary) is product containing 55% of natural klinoptylolite is used in the loose form, activated with iron (III) sulphate. Research was conducted under laboratory conditions. Activated sludge chamber was simulated by Imhoff's funnels of 1 litre volume, in which aeration was made using aerators. Imhoff's funnels were placed in the KL VS-1 chamber. Model solution, prepared of water from water supply system and from redistiller as well as nutrient substances, mainly peptone, was used as treated sewage. Activated sludge was adapted to the model sewage in funnels by seeding with sludge from municipal sewage treatment plant in Koszalin and culture through 29 days. A set obtained this way was a stable working one, with technological parameters typical as for the highly loaded process. Age of sludge was 5 days, sludge load was 1.4 kg BOD5/kg s.d.m. d, and aeration chamber load was 0.7 kg BOD5/m3. Research with usage of reagents was conducted under such conditions. In one aeration chamber sewage was a reference test, into the other aeration chamber coagulant PIX and Zeoforte zeolite were dosed. Those reagents were prepared in the form of the real and suspension solution, which doses were successively increased to the level: Zeoforte 20 mg/L, PIX 5 mg/L. Analysis of obtained results shows, that activated sludge in the presence of PIX and zeolite revealed deterioration of work effects in the first few days, however in the next days relations between the tests went opposite. This means higher reduction of contaminants content was observed in the test with reagents than in the reference test. Reagents usage improves efficiency of carbon compounds removal (COD, BOD5) in a very small degree. But soluble phosphates are removed with higher efficiency (on average 10%). Summing up the results of preliminary research one may say that effects of sewage treatment with activated sludge in the presence of zeolite are similar to effects obtained using PIX. Dosing into the sewage Zeoforte zeolite (20 mg/L) and PIX (5 mg/L), during its biological treatment, a small increase of its treatment efficiency is obtained. But positive influence of simultaneous dosing of zeolite along with PIX coagulant on the quality of treated sewage as well as on microorganisms work was noted. This research revealed the necessity and legitimacy of conducting further analysis, which has aim in determining optimal doses and technological parameters of sewage treatment process with application of natural zeolites

Application of fenton's process and sequencing batch reactors for treatment of wastewater from wood windows manufacture

Przeprowadzone badania nad oczyszczaniem ścieków klejowych po procesie Fentona z neutralizacją w reaktorze SBR pozwoliły na sformułowanie następujących wniosków: 1. Ścieki klejowe po procesie Fentona nie wykazywały negatywnego oddziaływania bezpośrednio na aktywność osadu czynnego w SBR, poprawiały natomiast właściwości sedymentacyjne kłaczków osadu. 2. Dozowanie ścieków klejowych po procesie Fentona z neutralizacjązwiększały pH do 8 oraz przewodność właściwą ścieków oczyszczonych, będącą pozostałością katalizatora procesu utleniania. 3. Wzrost ładunku węgla organicznego w reaktorze eksperymentalnym intensyfikował biologiczne usuwanie ortofosforanów, jednocześnie obniżając usuwanie związków azotu w procesie nitryfikacji. 4. Pomimo zastosowania chemicznego utleniania odczynnikiem Fentona, część węgla organicznego nie podlegała biodegradacji i kumulowała się w reaktorze, zwiększając stężenie OWO w ściekach oczyszczonych.5. Usunięcie węgla organicznego ze ścieków klejowych uzyskano w okresie prowadzonych badań na poziomie 44,8÷71,3%. 6. Wraz ze wzrostem obciążenia osadu ładunkiem organicznym od 53,3 do 398,5 mgC/gosźd, rosło jednostkowe usunięcie węgla organicznego od 23,9 do 284,1 mgC/gosźd.The advanced oxidation process with Fenton's reagent can be used in industrial wastewater treatment, especially in the degradation of not easily biodegradable contaminations. Chemical oxidation of industrial wastewater or other substances as a pre-treatment before biological treatment is the most effective method of wastewater treatment. However, besides many advantages, the method has some restrictions: it requires low-pH (2-4) of wastewater and final neutralisation has to be performed, production of great amounts of iron-containing sediment. This paper presents laboratory experiments on treatment of adhesive wastewater in an SBR reactor after the Fenton process, with neutralisation at the end. The experiment sought to determine the effect of that purification system on the state of the activated sludge, the course of biological processes (nitrogen and phosphorus removal) and the effectiveness of wastewater treatment.The study was conducted on the test stand, which scheme is shown in Figure 1. This stand consisted of two sequential batch reactors SBR with working capacity of 3 liters. In such configuration SBR-1 reactor was the control reactor, while, in addition to the other one chemical wastewater after the Fenton process were added (SBR-2). The research was carried out on wastewater from the company producing of windows and doors. Wastewater come from washing and rinsing of adhesive installations. Adhesive wastewater after Fenton's process showed no negative impact directly on the activity of activated sludge in SBR, improving the sedimentary characteristics of sludge floes. Dosing of adhesive wastewater after Fenton's process with neutralisation increased the pH to 8, and the conductivity of the treated wastewater, which is a remnant of a catalyst for oxidation process. The increase of organic carbon load in the experimental reactor intensified biological removal of orthophosphates, while decreasing removal of nitrogen compounds in the process of nitrification. Despite application of chemical oxidation with Fenton's reagent, part of organic carbon was not subject to biodégradation and cumulated in the reactor, increasing the concentration of TOC in treated wastewater. Removal of organic carbon from adhesive wastewater obtained during research period was 44.8-71.3%. With the increase of sludge loading with organic load from 53.3 to 398.5 mgC/g0S-d, the unit removal of organic carbon increased from 23.9 to 284.1 mgC/g0S-d

Practical aspects related to application of chitin and its derivatives in wound management

Chityna jest polisacharydem o unikatowych właściwościach. W pracy zostały omówione właściwości biologiczne chityny, ograniczenia jej stosowania w przemyśle oraz kierunki modyfikacji chemicznej. Ze względu na rosnące zapotrzebowanie na nowoczesne materiały opatrunkowe, przedstawiono możliwości wykorzystania chityny i jej dwóch najbardziej popularnych pochodnych: chitozanu i dibutyrylochityny, w praktyce klinicznej oraz scharakteryzowano komercyjnie dostępne opatrunki na bazie chityny i chitozanu.Chitin is a polysaccharide with unique properties. In this paper, we reviewed biological properties of chitin, limitations of its industrial applications and directions of its further chemical modifications. In view of growing demand for the modern wound dressing materials, we discussed potential clinical applications of chitin and its two most popular derivatives: chitosan and dibutyryl chitin. In addition, we characterized commercially available chitin- and chitosan- based wound dressings