Technical, pattern and composition specifications of Afyonkarahisar quilts

İnsanlık tarihi kadar eski olan temel ihtiyaçlar içinde örtünme yer almaktadır. Teknik ve estetik anlamda kendini geliştiren insan, yorgan üretiminde bu süreci yaşamıştır. Dîvânu Lugâti’t Türk’te yorgan: Yogurkan, yörgen olarak geçmektedir. Türklerin tarihinde yorgan her dönem önemini korumuş, hayatın vazgeçilmez bir parçası olmuştur. Ege bölgesinde yer alan ve karasal iklime sahip Afyonkarahisar’da günlük kullanılan eşyalar ve çeyiz geleneğinde yorganın önemli bir yeri vardır. Şer’iye sicillerinde yorganlar, kayıt altına alınmıştır. Afyonkarahisar’da yorgan dikimi atölyelerde ve evlerde yapılmakta, atölyelerde erkekler, evlerde kadın ustalar çalışmaktadır. Afyonkarahisar’da yün, pamuk dolgulu yorganlar dikilmektedir. Yorganlarda açık renkler, pastel tonlar tercih edilmektedir. Motifler bitkilerden, eşyalardan ve geometrik şekillerden oluşturulmuştur. Hazır yorganların mağazalarda yerini almasıyla el dikimi yorganlara ilgi azalmış, zamanla arz ve talebe bağlı olarak yorgan ustalarının sayısında azalma meydana gelmiştir. Çalışmada, alan araştırması yöntemi kullanılarak kaybolmaya yüz tutmuş Afyonkarahisar el dikimi yorganlarının, incelenerek yazılı kaynak haline getirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, yorganların Afyonkarahisar kültüründe ki yerine, üretiminde kullanılan malzemelere, dikim tekniklerine, desen özellikleri ile yorgan örneklerine yer verilmiş, üretimin devamına yönelik önerilerde bulunulmuştur.Covering their bodies is one of the basic needs of humankind, which is as old as the history of humanity. Humans who developed themselves in technical and aesthetic sense experienced this process in the production of quilts. The quilt in Diwan-ı Lughat Al Turk is referred to as yogurkan or yörgen. In the history of Turks, quilts have always been important and have been an indispensable part of life. At Afyonkarahisar in the Aegean region, which has a continental climate, quilts have an important place within the daily items and dowery tradition. Quilts were recorded in the Şeriye registers In Afyonkarahisar, quilt production is done in workshops and houses, men work in workshops, and female crafters work in houses. Wool and cotton-filled quilts are sewn in Afyonkarahisar. Light colors and pastel tones are preferred in quilts. Motives represent plants, objects and geometric shapes. With the availability of ready-made quilts in stores, interest in hand sewing quilts decreased, and the number of quilt masters decreased in time due to supply and demand. In this study, it is aimed to transform the quilts of Afyonkarahisar, which are among the traditional arts and in the brink of being lost, by using the field research method. In the research, place of the quilt in Afyonkarahisar culture, the materials used in production, sewing techniques, pattern characteristics quilt samples were mentioned and suggestions were made for the continuation of this art

Koyunlarda Yemlemeden Sonra Kan Oksidan-antioksidan Denge ile Bazı Biyokimyasal Parametrelerdeki Değişimlerin Belirlenmesi

Daily variations in the concentration of urea, glutamine, glucose, cortisone, malondialdehyde (MDA) and antioxidant potential (AOP) were evaluated in the blood of sheep fed once a day. The study was carried out on 10 Anatolian Merinos sheep, average 1.5 years old and healthy. Animals were fed once per day with 61.3 % forage and 38.7 % concentrate mixture throughout the experimental period for 15 days. The blood samples were taken from the animals at first hour before and at 1, 3, 5, 7, 9, 12, 18 and 24th hours after feeding. Urea concentration decreased at first hour after feeding compared to before feeding and started augmentation after that and reached to levels before feeding at 12th hour after feeding. Glucose concentration increased at first hour after feeding compared to before feeding and started decline after that and reached to levels before feeding at 5th hour after feeding. Glutamine and cortisone concentrations decreased from at first hour to at 7th hour after feeding compared to before feeding and reached to levels before feeding at 7th hour after feeding. MDA levels decreased at first and 5th hours after feeding compared to before feeding and started increasing after 7th hour and reached significantly higher levels than before feeding in samples taken from at 12th hour to at 24th hour after feeding. While AOP increased at 3th and 9th hours after feeding, it decreased at 5, 7 and 12th hours after feeding. We concluded that the blood metabolic profiles and oxidant and antioxidant balance in sheep vary depending on time after feeding. In order to maximize the diagnostic value of these the blood metabolic profiles, the most suitable time for blood collection seems to be just before the feeding in sheep fed once a day.Bu proje çalışması, koyunlarda beslemeden sonra geçen zamana bağlı olarak kan metabolik profili ile oksidan-antioksidan dengede meydana gelen değişiklikleri tespit etmek amacıyla yapıldı. Araştırma; ortalama 1,5 yaşlı, sağlıklı 10 Anadolu Merinosu koyunda gerçekleştirildi. Hayvanlar 15 gün süren deneme boyunca % 61.3 kaba yem ve % 38.7 karma yemden oluşan rasyonla günde bir kez beslendiler. Hayvanlardan besleme öncesi ve beslemeden sonraki 1, 3, 5, 7, 9, 12, 18 ve 24. saatlerde kan örnekleri alındı. Kan örneklerinde, üre, glikoz, glutamin ve kortizol düzeyleri ile malondialdehid (MDA) ve antioksidan potansiyel (AOP) belirlendi. Üre düzeyleri besleme öncesine göre besleme sonrası ilk saatte düştü, bu saatten sonra artmaya başladı ve besleme önceki düzeylerine beslemeden sonraki 12. saatte ulaştı. Glikoz düzeyleri besleme öncesine göre beslemeden sonraki ilk saatte önemli oranda arttı, bu saatten sonra düşerek beslemeden sonraki 5. saatte besleme öncesi düzeylerine ulaştı. Glutamin ve kortizol düzeyleri besleme öncesine göre beslemeden sonraki ilk saatten 7.saate kadar önemli düzeyde düşüş gösterdi ve beslemeden sonraki 7.saatte besleme öncesi düzeylere ulaştığı bulundu. MDA düzeyleri beslemeden sonraki ilk ve 5. saat örneklerinde önemli düzeyde düşüş gösterdi ve 7. saatten sonra artmaya başlayarak 12 saatten 24. saate kadar alınan örneklerde önemli düzeyde arttığı tespit edildi. AOP beslemeden sonraki 3. ve 9. saatlerde önemli oranda artarken, 5, 7 ve 12. saatlerde önemli oranda azaldığı bulundu. Sonuç olarak, koyunlarda kan metabolik profil ile oksidan-antioksidan dengenin beslemeden sonra geçen zamana bağlı olarak değişmektedir

Effects of yucca schidigera and zeolite supplementation to diet on blood cytokines and thyroid hormones concentrations in sheep

Bu çalışmanın amacı, koyunlarda yeme steroidal saponin içeren Yucca schidigera (YS) ve zeolit kaynağı olarak klinoptilolitin birlikte ilavesinin kan IL-1β, IL-6, TNF-α ve tiroid hormon düzeylerine etkilerini karşılaştırmaktır. Çalışmada, toplam 24 koyun kullanıldı ve koyunlar her biri 6 hayvan içeren Kontrol, YS, Zeolit ve YS + Zeolit olmak üzere dört gruba ayrıldı.Kontrol grubundaki hayvanlar temel yemle beslenirlerken, YS gruptaki hayvanlar yeme 1500 ppm düzeyinde YS ilave edilmiş yemle, Zeolit gruptaki hayvanlar %3 düzeyinde klinoptilolit ilave edilmiş yemle ve YS+Zeolit gruptakiler ise 1500 ppm YS ile %3 klinoptilolit ilave edilmiş yemle beslendiler. Toplam 30 gün süren deneme döneminin sonunda, hayvanlardan kan örnekleri alındı. IL-1β, IL-6, TNF-α, T3 ve T4'ün plazma düzeyleri, ticari kitler kullanılarak ELİSA cihazında belirlendi. Yeme YS ilavesi plazma IL-1β düzeiyini azalttırken, YS+Zeolitin birlikte yeme ilavesi ise plazma TNF-α düzeyini düşürdü. Buna karşın, çalışmada, uygulamaların IL-6, T3 ve T4 düzeylerine etkisinin olmadığı tespit edildi. Sonuç olarak, iki doğal yem katkı maddesi olan zeolit ve YS’nın yeme ayrı ayrı katılması yerine birlikte ilavesinin koyun kanında proinflamatuar sitokinlerin üretimini etkileyebileceği kanaatine varıldı.This study is aimed to compare the effects of combined supplementation of Yucca schidigera (YS) and clinoptilolite as a zeolite source to diet on the blood IL-1β, IL-6 and TNF-α and thyroid hormones concentrations in sheep. A total of 24 sheep were divided four groups as the Control, YS group, Zeolite and YS + Zeolite group and each group was contained 6 animals. The basal diet was given to animals in control group, while the animals in the Zeolite, YS and YS + Zeolite groups were fed with the experimental diet contained the basal diet plus 3% clinoptilolite, 1500 ppm YS and 1500 ppm YS + 3% clinoptilolite, respectively. The blood samples were taken from the animals in the end of experimental period lasted 30 days. The plasma IL-1β, IL-6, TNF-α, T3 and T4 concentrations were determined by using the commercial ELISA. The supplementation of YS decreased the plasma IL-1β concentration and the combined supplementation of Zeolite and YS lowered the plasma TNF-α concentration. The plasma IL-6, T3 and T4 concentrations were not affected by the treatments. As a result, it was concluded that the combined supplementation of zeolite and YS, which are two natural feed additives, instead of adding them separately to the feed, may affect the proinflammatory cytokines production in sheep blood

Effects of boron administration on hematological parameters in rats given gentamicin

Çalışma, gentamisinin yan etkilerinden korunmak için bor (B) kullanımının hematolojik parametrelere etkilerini belirlemek amacıyla yapıldı. Toplamda 56 adet Wistar Albino erkek sıçan her grupta 7 hayvan olacak şekilde 8 gruba rastgele ayrıldı. İlk grup kontrol grubu olarak ayrılırken (borsuz yemle beslendiler), deneme grupları ise, gentamisin (100 mg/kg i.p.), B-5 (5 mg/kg B, i.p.), B-10 (10 mg/kg B, i.p.), B-20 (20 mg/kg B, i.p.), B-5 + gentamisin (5 mg/kg B ve 100 mg/kg gentamisin, i.p.), B-10 + gentamisin (10 mg/kg B ve 100 mg/kg gentamisin, i.p.), B-20 + gentamisin (20 mg/kg B ve 100 mg/kg gentamisin, i.p.) şeklinde oluşturuldu. Toplam 14 gün süren deneme döneminde, sıçanlara gentamisin enjeksiyonundan 4 gün önce B verilmeye başlandı ve denemenin 14.gününde tamamlandı.Gentamisin uygulamasına 4. gün başlandı ve deneme döneminin 12. gününde bu uygulama sonlandırıldı. Denemenin sonunda, hayvanlardan kan örnekleri anestezi altında kalpten alındı. Alınan kan örneklerinde; eritrosit, lökosit ve trombosit sayıları ile hematokrit değer, hemoglobin miktarı, ortalama eritrosit hacmi (MCV), ortalama eritrosit hemoglobini (MCH) ve ortalama eritrosit hemoglobin düzeyi (MCHC) belirlendi. Gentamisin lökosit sayısını ve hematokrit değeri düşürdü. Yüksek B uygulaması (20 mgB/kg) lökosit sayısını önemli düzeyde azalttı. Sonuç olarak, bor uygulamasının gentamisinin yol açtığı lökosit sayısındaki azalmayı önlemede etkiye sahip olmadığı kanaatine varıldı.The purpse of this study is to determine the effects of boron (B) utilisation on hematological parameters in order to protect from gentamicin side effects.Totally 56 Wistar Albinomale rats were randomly divided into eight groups containing 7 animal per group. While first group served as a control(fed a diet without boron), experimental groups were as follows; gentamicin group (100 mg/kg, i.p.), B-5 group (5 mg/kg B, i.p.), B-10 group (10 mg/kg B, i.p.), B-20 group (20 mg/kg B, i.p.), B-5 + gentamicin group (5 mg/kg B and 100 mg/kg gentamicin, i.p.), B-10 + gentamicin group (10 mg/kg B and 100 mg/kg gentamicin, i.p.), and B-20 + gentamicin group (20 mg/kg B and 100 mg/kg gentamicin, i.p.). In experimental period lasted totally 14 days,B application started to be given 4 days before injection of gentamicinto rats and was completed the fourteenth dayof the experiment. Gentamicin started to be given to rats on the fourth day and finished on the twelfth dayof the experiment. In the end of the experiment, the blood samples were taken from the animals by cardiac punctureunder anaesthesia. In the blood smaples, erythrocyte, leukocyte and platelet counts, haematocrite value, hemoglobin concentration, mean cell volume (MCV), mean cell hemoglobin (MCH), mean cell hemoglobine concentration (MCHC) were determined. Gentamicin decreased leucocyte counts and haematocrite value. High boron utilization (20 mg/kg B, i.p.) decreased significantly leucocyte counts. In conclusion, the boron supplementation has no a preventive effect on leucocyte counts reduced by gentamicin

Potential protective effect of boron against gentamicin-induced oxidative stress on rat tissues

Çalışmada gentamisin maruziyeti ile toksisite oluşturulan ratlarda borun (B) muhtemel koruyucu etkisinin belirlenmesi amaçlandı. Bu amaçla Wistar albino 56 erkek rat kullanıldı. Her grupta 7 hayvan olacak şekilde, kontrol, gentamisin (100 mg/kg i.p.), B-5 (5 mg/kg B, i.p.), B-10 (10 mg/kg B, i.p.), B-20 (20 mg/kg B, i.p.), B-5 + gentamisin (5 mg/kg B ve 100 mg/kg gentamisin, i.p.), B-10 + gentamisin (10 mg/kg B ve 100 mg/kg gentamisin, i.p.), B-20 + gentamisin (20 mg/kg B ve 100 mg/kg gentamisin, i.p.) olarak 8 gruba ayrıldı. Ratlara B uygulaması gentamisin enjeksiyonundan 4 gün önce verilmeye başlandı. Gentamisin uygulamasına 4. gün başlandı ve 12. gün bu uygulama sonlandırıldı. Gentamisin uygulamasının bitişinden itibaren hayvanlara 2 gün daha B verildi. Uygulama sonunda hayvanlardan anestezi altında karaciğer, kalp, beyin, akciğer ve testis dokuları alındı. Gentamisinin karaciğer dokusunda malondialdehid düzeylerini arttırdığı, buna karşın redükte glutatyon düzeylerini, superoksid dismutaz ve katalaz aktivitelerini azalttığı tespit edildi. Histopatolojik incelemede gentamisinin dokularda hasar oluşturduğu gözlendi. Buna karşın, B uygulamasının gentamisin ile indüklenen hasarı azalttığı tespit edildi.The objective of this study was to determine the protective effects of boron on gentamicin induced toxicity in rats. Rats were divided into eight experimental groups containing seven animals in each group. Experimental groups were as follows; control group (fed without B), gentamicin group (100 mg/kg, i.p.), B-5 group (5 mg/kg B, i.p.), B-10 group (10 mg/kg B, i.p.), B-20 group (20 mg/kg B, i.p.), B-5 + gentamicin group (5 mg/kg B and 100 mg/kg gentamicin, i.p.), B-10 + gentamicin group (10 mg/kg B and 100 mg/kg gentamicin, i.p.), and B-20 + gentamicin group (20 mg/kg B and 100 mg/kg gentamicin, i.p.). B was given to rats before four days. Gentamicin was given to rats on the fourth day and finished on the twelfth day. Also, administration of B was completed the fourteenth day. End of the experiment, liver, hearth, brain, lung, and testis tissues were collected from animals under anaesthesia. Administration of gentamicin increased malondialdehyde levels whereas decreased reduce glutathione levels, superoxide dismutase and catalase activities in the liver. Histopathologically, damages were detected in the tissues of gentamicin group. However, treatment of boron resulted in a reversal of gentamicin-induced damages

Effects of age on the concentrations of plasma cytokinesand lipidperoxidation in sheep

Bu çalışmanın amacı, değişik yaşlardaki koyunlarda kan sitokin düzeyleri ve lipid peroksidasyon ürünü malondialdehid (MDA) seviyesi ile tiroid hormonları düzeylerine yaşın etkilerinin belirlenmesidir. Çalışmada, aynı bakım ve besleme şartlarındaki bir sürüden kuzu (4-6 aylık, kuzu), genç (12-18 aylık) ve ergin (36-40 aylık) dişi koyun kullanıldı. Her bir yaş grubundan 10 baş olmak üzere toplam 30 koyundan sabah yemlemesinden önce kan örnekleri alındı. Kan örneklerinde MDA, glutatyon (GSH), interlökin-1 beta (IL-1β), tümör nekrozis faktör alfa (TNF-α) ve interlökin-6 (IL-6) ile T3 ve T4 düzeyleri belirlendi. Genç koyunların kuzularınkinden önemli oranda daha yüksek plazma MDA ve daha düşük IL-6 düzeylerine sahip oldukları bulundu. GSH, IL-1β, TNF-α, T3 ve T4 düzeyleri bakımından yaş grupları arasında farkın olmadığı saptandı. Sonuç olarak, koyunlarda kan lipid peroksidasyonu ve IL-6 düzeylerine yaşın etkisi olduğu söylenebilir.The aim of this study is to determine the effectsof age on blood cytokine levels and lipid peroxidationproduct malondialdehyde (MDA) levels and thyroid hormones levels in sheep of different ages. Female sheep oflamb (4-6 months), young (12-18 months) and adult (36-40 months) from a herd in same care and feeding conditions were used in the study. Blood samples were taken before morning feding from 30 sheep in total, 10 heads from each age group. MDA, glutathione (GSH), interleukin-1 (IL-1), tumor necrosis factor alpha (TNF-α), interleukin-6 (IL-6) and T3 and T4 levels were determined in blood samples. Young animals have significantly higher MDA and lower IL-6 levels than lambs. There was no difference between age groups in terms of GSH, IL-1β, TNF-α, T3 and T4 levels. As a result, age has an effect on blood lipid peroxidation and IL-6 levels in sheep

Protective effect of taurine against acrylamide-induced oxidative stress in rats

Bu çalışmada, sıçanlarda akrilamid ile oluşturulan oksidatif strese karşı antioksidan ajan olan taurinin koruyucu etkisinin araştırılması amaçlandı. Toplam 35 Wistar erkek sıçan standart rodent yemiyle beslendi ve 5 eşit gruba ayrıldı. I. Grup: kontrol grubu, II. Grup: sadece 15 mg/kg akrilamid 60 gün boyunca gastrik gavaj yolu ile verildi. III., IV. ve V. gruplara sırasıyla akrilamid (15 mg/kg) ve taurin 50, 100 ve 200 mg/kg/gün olacak şekilde ağızdan gastrik gavaj ile verildi. Akrilamid uygulaması sıçanların kan ve dokularında malondialdehid seviyelerinde önemli bir artışa ve glutatyon seviyelerinde azalmaya neden oldu. Buna ilave olarak, akrilamid uygulaması ile süperoksid dismutaz ve katalaz aktivitelerinin sıçan eritrosit ve dokularında azaldığı belirlendi. Taurin uygulamasının akrilamid ile indüklenen oksidatif stres ve lipid peroksidasyonu azaltarak vücudun antioksidan savunma sistemini iyileştirdiği belirlendi. Bunun yanı sıra, taurin uygulaması ile akrilamid verilen sıçanların karaciğer ve beyin dokularındaki IFN-γ, IL-1β, TNF-α ve NFĸB mRNA ekspresyon düzeylerinin azaldığı gözlendi. Ayrıca, taurin dokularda akrilamid ile indüklenen oksidatif stres sonucu oluşan histopatolojik değişikliklere karşı koruyucu etki gösterdi. Sonuçta doza bağlı olarak taurinin sıçanlarda antioksidan savunma mekanizmasını artırarak akrilamidle indüklenen oksidatif strese karşı koruyucu etki gösterdiği belirlendi.The aim of the present study was to evaluate the protective effect of taurine on acrylamide-induced oxidative stress in rats. Totally, 35 Wistar albino male rats were fed standard rodent diet and divided into 5 equal groups. I. Group: control group, II. Group: only 15 mg/kg acrylamide treated by gastric gavage for 60 days. III., IV., and V. group received 15 mg/kg acrylamide with taurine at dose of 50, 100 and 200 mg/kg/day by gastric gavage. Treatment with acrylamide significantly increased malondialdehyde levels and decreased glutathione levels in blood and tissues of rats. Additionally, acrylamide treatment decreased superoxide dismutase and catalase activities in erythrocyte and tissues of rats. However, treatment of taurine inhibited acrylamide-induced oxidative stress, lipid peroxidation, and enhanced the antioxidant enzymes activities. Besides, mRNA expression levels of IFN-γ, IL-1β, TNF-α, and NFĸB in liver and brain of acrylamide exposed rats were decreased with taurine treatment. Moreover, taurine exhibited protective action against the acrylamide-induced histopathological changes in tissues. In conclusion, it was determined that taurine in a dose-dependent manner has a protective effect against acrylamide induced oxidative stress by increasing antioxidant defense mechanism in rats

Investigation of Effects of Various Quantities of Yucca shidigera Powder Added to Diets on Plasma Leptin, İnsulin, Thyroid Hormones and Some Biochemical Parameters in Rats

Bu tez Afyonkarahisar Kocatepe Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Komisyonu tarafından 06.VF.08 Proje numarası ile desteklenmiştir.Saponin içerikli bitkilerin özellikle hipokolesterolemik, hipoglisemik, antiinflamatuar ve antiprotozoal etkileri yıllardır araştırılıyor olmasına karşın, enerji metabolizmasında rol alan hormonlarla etkileşimlerini ele alan çalışmalar yok denecek kadar azdır. Bu tez, steroid saponin içeren Yucca schidigera’nın metabolik hormon düzeylerine ve bazı biyokimyasal parametrelere etkilerinin araştırılması amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmamız 15 adet 2-3 aylık erkek Sprague-Dawley sıçan içeren biri kontrol, ikisi deneme olmak üzere toplam 3 grupta yapılmıştır. Kontrol Grubu (KG) standart rat yemi ile; 100 ppm Y. schidigera grubu (100 ppm YS) standart rat yemi+100 ppm Y. schidigera tozu (Sarsaponin 30®) ve 200 ppm Y. schidigera grubu (200 ppm YS) standart rat yemi+200 ppm Y. schidigera tozu (Sarsaponin 30®) ilave edilmiş deneme rasyonuyla 30 gün boyunca ad libitum beslenmişlerdir. Çalışmamızda plazma leptin seviyesi KG’na göre her iki deneme grubunda da önemli düzeyde artmıştır (p=0,000). 100 ppm YS Y. schidigera ilavesi plazma insulin düzeylerini hem, hem de 200 ppm YS ilave edilen grupta KG’na göre yükseltmiştir (p=0,007). 100 ppm YS tozu ilavesi uygulanan hayvanlardaki plazma ST3 ve ST4 değerleri dışında, her iki deneme grubunun tüm tiroid hormon göstergelerini KG’na göre TT3 (p=0,015), ST3 (p=0,021), TT4 (p=0,022), ST4 (p=0,019)’ü istatistiksel olarak azaltmıştır. Plazma glikoz düzeyleri deneme gruplarının ikisinde de istatistiksel önemde düşmüştür (p=0,029). Y. schidigera verilen gruplarda plazma total kolesterol (p=0,000), trigliserit (p=0,000) ve LDL (p=0,000) düzeyleri KG’na göre istatistiksel olarak düşük, plazma HDL (p=0,002) düzeyi ise, istatistiksel önemde yüksek bulunmuştur. Diyete 100 ppm YS ilavesi, 200 ppm YS ilavesine göre daha fazla kolesterol düşüşüne yol açmıştır. Öte yandan diyete 200 ppm YS ilavesi plazma trigliserit ve LDL düzeylerini 100 ppm YS verilmesine oranla istatistiksel olmamakla birlikte daha çok düşürmüştür. Bulgularımız Y. schidigera ilavesinin plazma HDL seviyelerini yükselttiğini göstermektedir. HDL artışı bildiren bu bulgu, HDL düzeyinin değişmediği ileri sürülen diğer çalışmalardan ayrılmaktadır. Plazma üre-N düzeyi deneme gruplarında KG’na göre istatistiksel önemde düşük olarak saptanmıştır (p=0,000). Plazma total protein düzeyi Y. schidigera ilaveli gruplarda KG’na göre istatistiksel olmayan bir azalma göstermiş (p=0,134), yine bulgularımıza göre deneme gruplarında istatistiksel önemde olmamakla birlikte serum β- karotin düzeyi artarken (p=0,366), serum A vitamini seviyeleri düşmüştür (p=0,693). Önemli düzeyde artan plazma leptin seviyelerinin Y. schidigera’nın ihtiva ettiği saponinler yanısıra fenolik maddeler, fiber, resveratrol ve stilbenler gibi fitokimyasallardan kaynaklanabileceği ve organizmada yağ doku artışına yol açabileceği düşünülmektedir. İnsulin artışı kan glikozunun karaciğerde glikojen, yağ dokuda ise, yağ asiti şeklinde depolanmasına yol açarak yemden yararlanmayı artırabileceği ve verim performansını yükselteceği; Y. schidigera’nın hipoglisemik ve hipokolesterolemik etkilerinin pet hayvanlarda diabetes mellitus oluşumunu baskılamada yararlı olabileceğini göstermektedir. Tez çalışmamızda Y. schidigera’lı gruplardaki artmış plazma HDL düzeyleri literaratür açısından farklı bir referans niteliğindedir ve ateroskleroz ile diğer kardiyovasküler sorunlara karşı önemli bir destek oluşturabilir. Steroidal saponin içeriği ile dikkat çeken Y. schidigera, kolesterol ve amonyak bağlayıcı, üreaz aktivitesini önleyici ve azot metabolizmasını düzenleyici bir bitki olarak hayvanlarda verimin artırılmasına katkı sağlayabilir. Sıçanlarda diyete uyguladığımız Y. schidigera’nın hayvanlarda protein emilim ve sindirimini dikkate değer düzeyde azaltmamış olması ve serum β-karotin düzeylerini hafif de olsa artış yönünde etkilemesi antioksidan statü açısından olumlu karşılanabilir. Sonuç olarak; elde edilen veriler, kronik sindirim bozukluklarının önlenmesi ile enerji metabolizması ve hormonal işleyişin düzenlenmesinde koruyucu hekimlik uygulamalarına katkı sağlayabilecektir. Ayrıca Y. schidigera’nın insanlar için yeni bir fitokimyasal besin desteği, hayvanlar için ise, yeni bir rasyon bileşeni olarak değerlendirilebileceği düşünülmektedir.Although, hypocholesterolemic, hypoglycemic, anti-inflammatory, and antiprotozoal effects of saponin containing plants have been investigated largely, studies in their interactions with hormones playing a role in energy metabolism, are rare. The present thesis was carried out to investigate the effects of Yucca schidigera, which contains steroid saponin, on metabolic hormon levels and certain biochemical parameters. Our study was carried out on 15 Sprague- Dawley rats, aged 2-3-months-old divided into 3 groups as a control and 2 study groups. While control group (CG) was fed with standard rat diet; 100 ppm Y. schidigera group (100 ppm YS) was fed with standard rat diet + 100 ppm Y. schidigera powder (Sarsaponin 30®) whereas 200 ppm Y. schidigera group (200 ppm YS) was fed with standard rat diet + 200 ppm Y. schidigera powder (Sarsaponin 30®) for 30 days ad libitum. In our study, plasma leptin level was elevated in both study groups compared to the CG group (p=0.000). Addition of Y. schidigera has elevated plasma insulin levels in both study groups compared to that of CG (p=0.007). Except the plasma ST3 and ST4 levels in animals fed on 100 ppm YS, all the thyroid hormon indicators in both study groups showed a statistically significant drop compared to CG (TT3 (p=0,015), ST3 (p=0,021), TT4 (p=0,022) and ST4 (p=0,019). Plasma glucose levels showed a statistically significant decrease in both study groups (p=0,029). While in groups fed with Y. schidigera; plasma total cholesterol (p=0,000), triglyceride (p=0,000) and LDL (p=0,000) levels were statistically lower than the CG group; plasma HDL (p=0,002) level was found to be statistically high. Hundred ppm addition to diet caused more drop in cholesterol level than that of 200 ppm YS addition. On the the other hand, 200 ppm YS has decreased the plasma triglyceride and LDL levels more than that of 100 ppm YS, albeit not at a significant amount. Our results show Y. schidigera added group as causing an increase in plasma HDL levels. This result reported a HDL elevation, which differs from other studies reported HDL as unchanged. Plasma urea nitrogen level was determined to be statistically low in study groups compared to the CG group (p=0,000). Plasma total protein level was decreased without statistically in study groups compared to the CG (p=0,134); again not statistically significant, β-carotene level was increased (p=0,366) and serum vitamin A level was dropped (p=0,693). The cause of the significant elevated plasma leptin levels are thought to be due to saponins, phenolic agents, fiber, resveratrol, and stilbenes. Because increase in insulin level cause blood glucose to be stored as glycogen in liver and as fatty acid in fat tissues and thus elevating the feed conversion ratio and productivity; hypoglycemic and hypocholestrolemic effects of Y. schidigera may be of use in suppressing the development of diabetes mellitus in pet animals. Elevated plasma HDL levels shown in our thesis present a different reference regarding the related literature and may indicate an important support against atherosclerosis and other cardiovascular problems. Y. schidigera, attracting attention for its steroidal saponin content, may contribute to development of yield performance through binding of cholesterol and ammoniac, inhibiting urease activity, and regulating nitrogen mechanism. Because Y. schidigera applied to the rations of the rats not reduced the protein absorption and digestion significantly, and slightly elevated the serum β-carotene levels, antioxidant status of it can be considered as positive effects. In conclusion, obtained data may contribute to methods of preventive medicine in preventing digestive disorders and regulating energy metabolism and hormonal functions. Furthermore, while Y. schidigera is considered to be a new phytochemical nutrient for human being, it is also thought to be a new ration component for animals

Akut ishal yakınmalı çocuklarda rotavirus, enterik adenovirus ve nörovirus sıklığı

Bu tez Afyon Kocatepe Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Komisyonu tarafından 09. TIP.19 proje numarası ile desteklenmiştir.Giriş ve amaç: Enterik virüsler (özellikle Rotavirüs, norovirus ve adenovirüs) bakteriyel olmayan akut gastroenteritlerin en sık nedeni olarak bildirilmiştir. Bu çalışmada gastroenteritli çocuklarda neden olan viruslerin sıklığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışma, Afyon ilindeki ishal etkeni virüsleri belirlemek üzere Ocak ve Aralık 2009 tarihleri arasında toparlanan örneklerde gerçekleştirilmiştir. Altı yaş altında (yaş ortalaması 2.18 ± 1.64 yıl) 150 çocuktan alınan dışkı örnekleri standart kültür yöntemleri ile patojen bakteriler ekarte edildikten sonra ELISA ile rotavirus / adenovirus ve norovirus (Ridascreen ve Biomeriux) açısından test edilmiş, yine 95 hasta örneği de RT PCR ile rotavirus açısından değerlendirilmiştir. Bulgular: 2009 yılında Afyonkarahisar ilinde gastroenterit nedeniyle hastaneye getirilen 6 yaş altı 150 çocuğun %40’ında rotavirus, 92 çocuğun %22.8’inde norovirus ELISA ile pozitif saptanmış, rotavirusun RT PCR ile araştırıldığı 95 olgunun da %15.8’inde pozitiflik belirlenmiştir. Viral gastroenterit ile gelen çocukların % 6.5’unda da karışık norovirus-rotavirüs enfeksiyonu gözlenmiştir. Çalışılan 122 hastanın altısında adenovirus pozitif bulunmuştur(%4.91). Adenovirus, Rotavirus birlikte pozitifliği 1 örnekte, Rotavirus, Nörovirus beraberliği 4 örnekte bulunmuştur. Tartışma: Rotavirus, gastroenteritlerin halen en sık etkendir. Norovirus kusmanın ön planda olduğu olgularda daha sık etken olabilmektedir. Norovirus için enfeksiyonun şiddeti düşük olmakla beraber rotavirus ile ortak enfeksiyonda artış gözlenmektedir.Background and aims: Enteric viruses(especially rotaviruses, noroviruses, adenoviruses) that have been reported as a cause of nonbacterial acute gastroenteritis. This study aims to determine the prevalence and the distribution of viruses responsible for gastroenteritidis in children. Methods: A epidemiological study on common diarrheal viruses was conducted in Afyon City, Turkey between January and December 2009. One hundred and fifty faecal samples from children under 6 years of age(mean age, 2.18±SD 1.64 years, range: 1 – 72 months)(negative for the presence of pathogenic bacteria by standard culture methods) were tested by ELISA(Ridascreen and Biomeriux) and RT PCR methods for detection of rotavirus. Results: Noroviruses were detected in 22.8% of 92 children (<6 years of age) and rotavirus were detected in 40 % of 150 hospitalized for gastroenteritis in Afyonkarahisar, Turkey, during 2009; rotaviruses were detected in 15.8 % in 95 children with RT PCR. Of children with viral enteritis, 6,5% had a mixed norovirusrotavirus infection. The frequency of adenovirus were 6 of 122 patients(4.91%). Adenovirus plus rotavirus positivity with one case, Rotavirus plus Nörovirus draw in four samples were found. Conclusions: Rotavirus is still the most common cause for gastroenteritis. Norovirus may be agent in patient with vomiting prominent. The severity of infection was lower for norovirus than for rotavirus but increased in co-infection

Afyonkarahisar Yorganlarının Teknik, Desen ve Kompozisyon Özellikleri

İnsanlık tarihi kadar eski olan temel ihtiyaçlar içinde örtünme yer almaktadır. Teknik ve estetik anlamda kendini geliştiren insan, yorgan üretiminde bu süreci yaşamıştır. Dîvânu Lugâti’t Türk’te yorgan: Yogurkan, yörgen olarak geçmektedir. Türklerin tarihinde yorgan her dönem önemini korumuş, hayatın vazgeçilmez bir parçası olmuştur. Ege bölgesinde yer alan ve karasal iklime sahip Afyonkarahisar’da günlük kullanılan eşyalar ve çeyiz geleneğinde yorganın önemli bir yeri vardır. Şer’iye sicillerinde yorganlar, kayıt altına alınmıştır. Afyonkarahisar’da yorgan dikimi atölyelerde ve evlerde yapılmakta, atölyelerde erkekler, evlerde kadın ustalar çalışmaktadır. Afyonkarahisar’da yün, pamuk dolgulu yorganlar dikilmektedir. Yorganlarda açık renkler, pastel tonlar tercih edilmektedir. Motifler bitkilerden, eşyalardan ve geometrik şekillerden oluşturulmuştur. Hazır yorganların mağazalarda yerini almasıyla el dikimi yorganlara ilgi azalmış, zamanla arz ve talebe bağlı olarak yorgan ustalarının sayısında azalma meydana gelmiştir. Çalışmada, alan araştırması yöntemi kullanılarak kaybolmaya yüz tutmuş Afyonkarahisar el dikimi yorganlarının, incelenerek yazılı kaynak haline getirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, yorganların Afyonkarahisar kültüründe ki yerine, üretiminde kullanılan malzemelere, dikim tekniklerine, desen özellikleri ile yorgan örneklerine yer verilmiş, üretimin devamına yönelik önerilerde bulunulmuştur.Covering their bodies is one of the basic needs of humankind, which is as old as the history of humanity. Humans who developed themselves in technical and aesthetic sense experienced this process in the production of quilts. The quilt in Diwan-ı Lughat Al Turk is referred to as yogurkan or yörgen. In the history of Turks, quilts have always been important and have been an indispensable part of life. At Afyonkarahisar in the Aegean region, which has a continental climate, quilts have an important place within the daily items and dowery tradition. Quilts were recorded in the Şeriye registers In Afyonkarahisar, quilt production is done in workshops and houses, men work in workshops, and female crafters work in houses. Wool and cotton-filled quilts are sewn in Afyonkarahisar. Light colors and pastel tones are preferred in quilts. Motives represent plants, objects and geometric shapes. With the availability of ready-made quilts in stores, interest in hand sewing quilts decreased, and the number of quilt masters decreased in time due to supply and demand. In this study, it is aimed to transform the quilts of Afyonkarahisar, which are among the traditional arts and in the brink of being lost, by using the field research method. In the research, place of the quilt in Afyonkarahisar culture, the materials used in production, sewing techniques, pattern characteristics quilt samples were mentioned and suggestions were made for the continuation of this art