The effects of emotional freedom techniques on coping with premenstrual syndrome: A randomized control trial

Purpose: The present study evaluated the efficacy of Emotional Freedom Techniques (EFT), commonly called “tapping,” for premenstrual (PMS) symptoms. Design and Methods: This study was conducted with the participation of 50 nursing students who scored 111 or higher on the Premenstrual Syndrome Scale (PMSS). The students in the experimental group were instructed to apply EFT. Findings: There were statistically significant differences between the mean depressive affect, fatigue, nervousness, sleep-related changes, and swelling subscale scores and the PMSS total scale score of the experimental group measured during the pretest and posttest (p < 0.05). Practice Implications: The results demonstrate the efficacy of EFT in reducing PMS symptoms. As a fast and efficient self-treatment method, EFT can be easily implemented as a nonpharmacological intervention

Emotions and coping strategies related to the birth of women in the postpartum period: A qualitative study

Amaç: Bu çalışmada postpartum dönemdeki kadınların gebelik süresince doğuma yönelik hissettikleri duyguların ve bunlarla baş etme biçimlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Bu çalışma postpartum dönemdeki 40 kadın ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada kullanılan veriler Nisan-Mayıs 2018 tarihlerinde görüşme yapılarak toplanmıştır. Veri toplama aracı kadınlara ait tanıtıcı bilgilerin olduğu bir “Tanıtıcı Özellikler Formu” ve yarı yapılandırılmış “Görüşme Formu” olarak iki bölümden oluşmaktadır. Bulgular: Kadınların %32,5’i 26-30 yaş aralığında olup, %35’i üniversite mezunudur. Kadınlar en çok (%44,08) korku duygusuna sahip olduklarını ifade etmişlerdir. Kadınların %27,78’si cerrahi girişimden korkmakta olup, doğum korkusu ile baş etmede dua etmeyi (%41,81) kullandıkları bulunmuştur. Görüşme yapılan 40 kadının 37’si (%92,5) annelik duygularının bütün olumsuz duyguları bitirdiğini ifade etmiştir. Sonuç: Sonuç olarak çalışmaya katılan kadınların doğuma yönelik bilgi düzeylerinin oldukça düşük olmasının beraberinde olumsuz duyguları getirdiği belirlenmiştir. Aynı zamanda kadınların olumsuz duygularıyla geleneksel tipte baş etme davranışları gösterdikleri saptanmıştır.Aim: In this study, it was aimed to determine the emotions and coping strategies related to the birth of women in the postpartum period. Method: This study was carried out with 40 postpartum women. The data used in the research were collected through interviews in April-May 2018. The data collection tool consists of two parts, a "Descriptive Characteristics Form" with introductory information about women, and a semi-structured "Interview Form". Results: 32.5% of the women were in the 26-30 age range and 35% were university graduates. Women stated that they had the most fear (44.08%). 27.78% of women were afraid of surgical intervention and found that they used prayer to cope with the fear of birth (41.81%). 92.5% of women reported that maternal feelings ended all negative feelings. Conclusion: It was determined that the knowledge levels of the women were very low and brought negative feelings. At the same time, it was found that women showed coping strategies of the traditional type with negative feelings

PLASTİK – REKONSTRÜKTİF CERRAHİ HASTALARINDA BENLİK SAYGISI VE HEMŞİRELİK YAKLAŞIMI

İnsan biyopsikososyal yönleriyle bütüncül olarak değerlendirilmelidir. İnsanı oluşturan parçalardan herhangi birinde ortaya çıkabilecek değişiklik bireyin fiziksel, psikolojik ve sosyal açıdan etkilenmesine sebep olabilir. Yüzyıllarca bireyler için fiziksel açıdan sağlıklı olmak ve güzellik oldukça önemli olmuştur. Bireyler kendi görünümlerinden memnun olmak, bozuk olan beden parçalarını yeniden şekillendirmek isteğiyle plastik-rekonstrüktif cerrahi birimlerine başvurmaktadırlar. Bu amaçla gelen hastaları psikolojik açıdan değerlendirmek, cerrahi girişim öncesi, sırası ve sonrasında desteklemek önem taşımaktadır. Beden bütünlüğünü tehdit eden her türlü girişim bireyin beden algısında sorun oluşturabilir. Bu sebeple hemşirelerin hasta ile güven verici bir ilişki kurması ve bireyin kendini rahat ifade edebilmesini sağlaması en önemli unsurlardan birisidir. Hemşirelerin bu konularda hasta ve yakınlarına gerekli desteği verebilmesi için, psikososyal açıdan bilgi ve yeterliğe sahip olması ve aynı zamanda da bu yeterliği sürekli olarak geliştirme sorumluluğunu alması gerekmektedir

Creatıvıty Levels And Problem-Solvıng Skılls Of Nursıng Students

Tanımlayıcı tipteki bu araştırma hemşirelik öğrencilerinin yaratıcılık düzeyleri ve problem çözme becerilerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini Ankara il merkezinde bulunan dört devlet üniversitesinde hemşirelik bölümünde okuyan 813 öğrenci oluşturmuştur. Çalışmanın yapıldığı kurumlardan yazılı izin, üniversitenin etik komisyonundan onay ve öğrencilerden yazılı bilgilendirilmiş onam alınmıştır. Veriler Öğrenci Bilgi Formu, Ne Kadar Yaratıcısınız Ölçeği(NYÖ) ve Problem Çözme Envanteri(PÇE) ile Mayıs - Temmuz 2016 tarihleri arasında toplanmıştır. Öğrencilerin %89.4'ü kız olup yaş ortalaması 20.59±1,68 (min= 18.0; max= 25.0), %25.32'si 1.sınıf, %23.6'sı 2.sınıf, %34'ü 3.sınıf ve % 35.7'si 4.sınıf öğrencisidir. Öğrencilerin %99.4'ü bekar olup, %63.8'i öğrenci yurdunda kalmaktadır. Öğrencilerin %90.2'sinin akademik başarı ortalaması 2.50 ve üzeri olup %50.9'u hemşirelik bölümünü isteyerek seçmiş ve %64.8'i hemşirelik bölümünü seçmekten memnundur. Öğrencilerin %69.9'unun ailesinin ekonomik durumu orta düzeydedir ve %45'inin düzenli yaptığı bir hobisi bulunmaktadır. Öğrencilerin ölçek puan ortalamaları NYÖ için 19.65±14.05 (min= -50; max= 76.0), PÇE için 93.46±15.18 (min= 32; max= 139)' dur. Yaşı 21 ve üzerinde olanlar PÇE puan ortalamaları daha yüksektir. PÇE puan ortalamaları 1.sınıftan 4.sınıfa doğru gidildikçe artma gösterirken, bulunduğu sınıfa göre öğrencilerin NYÖ puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır. Ailesi köyde yaşayan öğrencilerin NYÖ puan ortalaması daha düşüktür. Akademik başarı ortalamaları ile PÇE puanları arasında negatif yönde bir ilişki bulunmuştur. NYÖ puanları ile PÇE puanları arasında negatif yönde bir ilişki saptanmıştır. Ancak yaşı 21 ve üzerinde olanlar problem çözmede daha çok zorlanmaktadırlar. Bu özelliklere sahip öğrencilerin problem çözme ve yaratıcılık yönünden desteklenmesi önerilmektedir. Yaratıcılık düzeyinin artması problem çözme becerisini de olumlu yönde etkilemektedir. Bu nedenle öğrencilerde yaratıcılığı arttıran derslerin ve faaliyetlerin geliştirilmesinin problem çözme becerilerini de arttırabileceği düşünülmektedir.The aim of this descriptive type study was to determine the creativity levels and problem-solving skills of nursing students. The study sample consisted of 813 nursing students in four state universities located in Ankara province center. We obtained written permission from the study institutions, approval from the university ethics committee and written informed consent from the students. The data were collected between May and July 2016 using the Student Information Form, How Creative Are You scale (HCAY) and Problem Solving Inventory (PSI). Females made up 89.4% of the group. The mean age was 20.59±1.68 (min=18.0; max=25.0) years. The 1st year students made up 25.32%, 2nd year 23.6%, 3rd year 34% and 4th year 35.7%. Almost all (99.4%) were single and 63.8% lived in the student dormitory. The grade averagewas 2.50 and above in 90.2%, 50.9% had chosen nursing voluntarily, and 64.8 were happy with their decision. The economic status was moderate in 69.9%, and 45% had a regular hobby. Mean scale scores were 19.65±14.05(min= -50; max=76.0) for HCAY and 93.46±15.18 (min=32; max=139) for PSI. The mean PSI scores of those aged 21 and above were higher. The mean PSI scores increased from 1st year to 4th year but there was no statistically significant difference between mean HCAY scores by year. Mean HCAY score were lower in students whose family lived in a village. A negative relationship was found between mean academic success scores and PSI scores. A negative relationship was found between HCAY scores and PSI scores. However, those aged 21 and above and those who were married experienced more difficulty in solving problems. We recommend supporting students with these characteristics in terms of problem solving and creativity. An increase in the creativity level also affects problem-solving skills positively. Therefore, development of courses and activities increasing student creativity should also improve problem-solving skills

Effectiveness of music therapy and emotional freedom technique on test anxiety in Turkish nursing students: A randomised controlled trial

Introduction: Test anxiety, one of the forms of situational anxiety, is a crucial biopsychological factor negatively affecting the wellbeing and academic performance of students throughout their education. The study aimed to determine the effects of music therapy and EFT (Emotional Freedom Technique) on situational anxiety and vital signs in nursing students before they took an OSCE (Objective Structured Clinical Exam). Methods: This study was conducted with 90 volunteer students. A computer-based random number generator was used to randomly assign the students into three groups (Music, EFT, and control), each group consisted of 30 students. Data was collected using a Student Identification Form, the Situational Anxiety Scale, and the Vital Signs Form. Results: Before the interventions, the mean anxiety scores of the students were similar. After the interventions, however, the mean anxiety scores of those in both experimental groups were significantly lower (p < .05). The difference between the mean vital signs of the groups was not statistically significant, except the pulse rate in the EFT and peripheral capillary oxygen saturation (SpO2) in the music group. Conclusions: According to the results of the study, both music therapy and EFT led to a decrease in the nursing students’ average scores before the OSCE, as measured by the Situational Anxiety Scale

Do students' coping methods affect exam anxiety in the practice of women health and diseases nursing?

Amaç: Sınav kaygısının öğrencilerin akademik başarısı üzerinde olumsuz etkileri vardır. Özellikle üniversite eğitiminde sosyal ve bireysel beklentilerin artmasıyla kaygı düzeyi de artabilmektedir. Öğrenciler kaygı ile baş edebilmek için bir baş etme yöntemi bulurlar ve hayatı boyunca diğer birçok kaygı verici konuyla baş etmede bu yönteme başvururlar. Bu çalışmanın amacı ise; hemşirelik öğrencilerinin Kadın Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Uygulama dersi uygulama sınavı öncesi kaygı düzeylerinin belirlenmesi ve sınav kaygısı ile nasıl baş etmeye çalıştıklarının belirlenmesidir. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı türdeki bu çalışma Kadın Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Uygulama dersi alan hemşirelik öğrencilerinde 2017-2018 eğitim öğretim döneminde 139 öğrenci ile yürütülmüştür. Öğrenci bilgi formu, Durumluk ve Sürekli Kaygı Envanteri (STAI Form TX I-II), Beck Anksiyete Envanteri (BAI) ve Öznel Rahatsızlık Birimi (SUDS) ölçüm araçları kullanılmıştır. Bulgular: Öğrencilerin STAI Form TX I-II, BAI ve SUDS ölçekleri puan ortalamaları ile cinsiyet, yaş, ailenin yaşadığı yer, anne-baba birliktelik durumu arasında istatistiksel olarak fark bulunmamıştır. Öğrencilerin %44.6’sı sınav kaygısı ile baş etme de bir yöntem kullanmaktadır. Herhangi bir baş etme yöntemi kullanan öğrencilerin STAI Form TX I-II ve SUDS puan ortalamalarının kullanmayanlara göre daha düşük olduğu saptandı. Baş etme yöntemi olarak en çok nefes egzersizi (%14.4) yaptıkları saptandı. Ölçek puan ortalamalarında STAI Form TX I ve II arasında pozitif yönde orta şiddette istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki, STAI Form TX I ve SUDS ölçeği arasında pozitif yönde zayıf istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulundu. Sonuç: Sonuç olarak, sınav kaygısıyla herhangi bir baş etme yöntemi olmayan öğrencilerin kaygı düzeylerinin diğerlerine göre daha yüksek olduğu belirlendi.Objective: Test anxiety has negative effects on students' academic success. Especially in university education, the level of anxiety can increase with the increase of social and individual expectations. The students find a way to cope with anxiety and apply this method to deal with many other worrying issues throughout their life. The aim of this study is; determining the anxiety levels of nursing students before the practice of the Women Health and Diseases Nursing Practice course and how they cope with the test anxiety. Materials and Methods: This descriptive study was carried out with 139 students in the 2017-2018 academic year in nursing students who took Women’s Health and Diseases Nursing Practice course. Student information form, State and Trait Anxiety Inventory (STAI Form TX I-II), Beck Anxiety Inventory (BAI), and Subjective Units of Distress Scale (SUDS) measurement tools were used. Results: There was no statistically significant difference between the mean scores of STAI Form TX I-II, BAI and SUDS scales and gender, age, family place and parental association. 44.6% of students use a method to cope with test anxiety. The mean STAI Form TX I-II and SUDS scores of the students who used any coping method were lower than those who did not. The most common method was breathing exercises (14.4%). There was a statistically significant positive correlation between STAI Form TX I-II furthermore STAI Form TX I and SUDS. Conclusion: As a result, it was determined that the anxiety levels of the students without any coping methods were higher than the others

Spirituality and spiritual care related perceptions of nurses working at the inpatient services of a üniversity hospital

Amaç: Tanımlayıcı tipteki bu araştırma, yetişkin yataklı servislerde çalışan hemşirelerin maneviyat ve manevi bakıma ilişkin algılarının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırmanın örneklemini bir üniversite hastanesinde çalışan 132 hemşire oluşturmuştur. Veriler Hemşire Bilgi Formu, Maneviyat ve Manevi Bakım Dereceleme Ölçeği (MMBÖ) ile Şubat-Eylül 2015 tarihleri arasında toplanmıştır. Bulgular: Hemşirelerin yaş ortalaması 30.65±6.00 (min=19; max=55), %90.2'si kadın, %62.1'i evli ve %84.9'u lisans mezunudur. Hemşirelerin %46.2'si dahili birimlerde, %91.7'si servis hemşiresi olarak ve %34.8'i 4 yıl ya da daha az süredir çalışmaktadır. Hemşirelerin %68.9'u manevi bakım hakkında bilgi sahibidir; %51.6'sı bu bilgiyi yeterli bulmaktadır. Hemşirelerin %46.2'si manevi bakım vermediğini ve zaman, personel ve bilgi eksikliğinin manevi bakımın verilmesini engellediğini bildirmiştir. Hemşirelerin %90.2'si manevi boyutları fark etmek için eğitimin gerekli olduğunu belirtmiştir. Hemşirelerin MMBÖ puan ortalaması 3.69±0.40 (min=2.76;max=4.59)'dır. Manevi bakım bilgisini yeterli bulan hemşirelerin MMBÖ puan ortalaması daha yüksektir. Çalışma yılı arttıkça dinsellik alt boyutuna ilişkin maneviyat ve manevi bakım algısı da artmaktadır. Sonuç: Bu bulgular hemşirelerin manevi bakıma ilişkin bilgilerinin yetersizliği, bu konuda eğitime gereksinim duyulduğunu ve klinikte personel sayısının arttırılmasının manevi bakım açısından önemli olduğunu göstermektedir.Objective: The aim of this descriptive study was to determine the spirituality and spiritual care related perceptions of nurses working in adult's inpatient units. Methods: The study sample consisted of 132 nurses working in adult's inpatient units of a university hospital. The data were collected between February and September 2015 using the Nurse Information Form and the Spirituality and Spiritual Care Rating Scale (SSCRS). Results: The mean age was 30.65&plusmn;6.00 (min=19; max=55) years. Females made up 90.2% of the group; married nurses constituted 62.1% while 84.9% were at the undergraduate degree level. Internal medicine nurses constituted 46.2%, inpatient service nurses 91.7% and 34.8% are employed for 4 years or less. We found that 68.9% of the nurses had information on spiritual care and 51.6% finding their current knowledge adequate. 46.2% of the nurses reported that they did not give spiritual care and that lack of time, personnel and information prevented spiritual care. 90.2% of nurses stated that education is necessary to recognize spiritual dimensions. The mean SSCRS scale score was 3.69&plusmn;0.40 (min=2.76; max=4.59). The mean SSCRS scale score was higher in nurses who found their spiritual care knowledge adequate. As the number of years of work increases, the perception of spiritual and spiritual care related to the subscale of &quot;Religiousity&quot; also increases. Conclusion: These findings indicate that the knowledge of the nurses' spiritual care is inadequate, that training is needed and that increasing the number of staff in the clinic is important for spiritual care

The family life satisfaction and hopelessness in the relatives of the patients

Amaç: Bu çalışma hasta yakınlarının aile yaşam doyumu ve umutsuzluk düzeylerini incelemek amacı ile gerçekleştirilmiştir.Materyal ve Metot: Tanımlayıcı tipte olan çalışmaya; Kasım 2018- Mart 2019 tarihleri arasında İstanbul’da özel bir hastanede hastasına bakım veren 345 hasta yakını katılmıştır Veri toplamak amacıyla yapılandırılmış tanıtıcı özellikler veri formu, Aile Yaşam Doyumu Ölçeği (AYDÖ) ve Beck Umutsuzluk Ölçeği (BUÖ) kullanılmıştır.Bulgular: Hasta yakınlarının AYDÖ toplam puan ortalaması 138,52±22,49, BUÖ toplam puan ortalaması ise 7,10±4,40 olarak bulunmuştur. Refakat edilen hastanın tanılanma süresinin bir yıl ve üzeri olması (p&lt;0,001) ve yatış süresinin 51 günden uzun olması (p=0,007) hasta yakınlarının AYDÖ puan ortalamalarında istatistiksel olarak anlamlı azalma oluşturduğu belirlenmiştir. Ebeveyn olan hasta yakınlarının BUÖ puan ortalamaları, hastaların eşleri, kızları, oğulları ve diğer yakınlarına göre daha yüksek bulunmuştur (p&lt;0,001). Refakat edilen hastanın 0-17 ve yaş grubunda olması (p&lt;0,001) ve cerrahi hastalıklardan tedavi almasının (p=0,006) BUÖ puan ortalamasını istatistiksel olarak yüksek olduğu saptanmıştır. Hasta yakınlarının AYDÖ ve BUÖ puan ortalamaları arasında negatif yönde zayıf bir ilişki saptanmıştır (r=-0,387; p&lt;0,001).Sonuç: Hasta yakınlarının ailesi ile birlikte olduğunda ortalamanın üstünde bir aile yaşam doyumuna sahip olduğu ve umutsuzluk düzeylerinin ortalamanın altında olduğu görülmüştür. Hasta yakınlarının aile yaşam doyumları arttıkça umutsuzluk düzeylerinin azaldığı görülmektedir. Çalışma bulgularına göre öğrenim düzeyi ve gelir düzeyi düşük, tanılanma ve yatış süresi uzun, cerrahi hastalıklar nedeniyle tedavi alan ve özellikle 0-17 yaş grubundaki hastaların ebeveynlerine sosyal destek konusunda daha özen gösterilmesi gerektiği düşünülmektedir.Objective: This study was carried out to examine the level of family life satisfaction and hopelessness in the relatives of the patients.Materials and Methods: 344 relatives of the patients in one private hospital in Istanbul participated in this descriptive study between November 2018 and March 2019. Descriptive features data form, Family Life Satisfaction Scale (FLSS) and Beck Hopelessness Scale (BHS) were used to collect data. It was held between November 2018 and February 2019.Results: The FLLS average score of the relatives was found to be 138.52±22.49, and the total BHS average score was 7.10±4.40. It was determined that the length of the diagnosing period of a year or more (p&lt;0.001) as well as hospitalization longer than 51 days (p=0.007) result in a statistically significant difference in average scores in FLSS. The average score in the BHS of parents was found to be higher than that of spouses, daughters, sons, and other relatives (p&lt;0.001). A negative yet weak relationship between average scores in FLSS and BHS were determined in patient’s relatives (r=-0.387; p&lt;0.001).Conclusion: According to results, it can be said that the relatives had an above-average family life satisfaction when they were with their family and their level of hopelessness was below the average. It was determined that the levels of hopelessness decreased as the family life the satisfaction of the relatives of the patients increased. According to the findings of this study, it is thought that more care should be shown for social support for patients’ parents with low income and education levels whose children experience a long diagnosing and hospitalization period and are treated due to surgical conditions, especially if they are from the 0-17 age group

Emotional freedom techniques (EFT) to reduce exam anxiety in Turkish nursing students

Introduction: Nursing education involves among other things tracking the learning process. Many students experience anxiety prior to exams, and they try to cope with it. The purpose of this study was to determine the effects of Emotional Freedom Techniques (EFT) on the reduction of exam anxiety in nursing students in the Women's Health and Diseases Nursing course in Turkey. Methods: In this outcomes study, 80 s-year nursing students participated in three EFT sessions, each consisting of six two-minute parts. The study took an average of 46 min. Pre- and post-treatment measurements included: the socio-demographics of participants, the Beck Anxiety Inventory (BAI), the State-Trait Anxiety Inventory (STAI Tx-1, Tx-2), and the Subjective Units of Distress (SUD) scale. The SUD scale was used before and after sessions. Prior to and following the three sessions, the BAI and the STAI Tx 1 and 2 were administered. Results: EFT significantly reduced exam anxiety. Almost half of the students were using some method of coping with anxiety and the most common methods were listening to music and breathing exercises. However, the initial anxiety level was quite high. State and trait anxiety levels, as well as exam anxiety, decreased, statistically significant, after the EFT sessions. At the end of three sessions of EFT, more than half success was determined in the subjective exam anxiety level. Conclusions: This study showed that three EFT sessions administered in a group setting, reduced and helped them better cope with exam anxiety as well as other anxiety indicators in nursing students

Validity and reliability of the Turkish version of screening tool on distress in fertility treatment (SCREENIVF)

BACKGROUND: Women diagnosed with infertility and receiving infertility treatment reported high levels of depressive symptoms, anxiety and distress. Infertile women should first be screened for psychosocial risks. Psychosocial care interventions should be planned according to their needs. The aim of this methodologically designed study was to test the validity and reliability of the Screening Tool on Distress in Fertility Treatment's (SCREENIVF) Turkish version in infertile women. SUBJECTS AND METHODS: The present study included 323 women diagnosed with nulliparous and undergoing fertility treatment. Women filled in the descriptive characteristics questionnaire, The Copenhagen Multi-Centre Psychosocial Infertility-Fertility Problem Stress Scale (COMPI-FPSS) and the SCREENIVF. RESULTS: To examine the contribution of the items to the scale, six items with an insufficient contribution to the scale were removed from the scale as a result of the item-total score correlation values (Corrected item-total correlation <0.25). The item-total score correlation coefficients and subscale-total score correlation coefficients obtained for each subscale ranged from 0.31 to 0.98. According to the regression equation formed in line with the multivariate linear regression model that will model the linear relationship between COMPI-FPSS, which is a scale equivalent to the subscale of the SCREENIVF, the total scores of the subscale were statistically significant predictors of the scores obtained from COMPI-FPSS, and (F=161.281, p<0.001) multiple explanatory coefficients were 77.2%. Cronbach's alpha coefficient was 0.77 and accepted to be reliable. 16% of the women participating in this study were above the cut-off scores concerning anxiety and depression, 13.9% acceptance, 8.2% hopelessness and 2% social support. The scale consisted of five subscales and 28 items. CONCLUSION: The findings indicate that the Turkish version of SCREENIVF is a valid and reliable measurement tool that can be used in the routine assessment regarding psychosocial aspects in the infertility treatment process