Personalna historia otyłości ma znaczenie. Otyłość wieku młodzieńczego może wpływać na wyniki odległe operacji ominięcia żołądka u dorosłych

Introduction: The influence of adolescent obesity on weight loss following bariatric surgery in adults has not been evaluated. The purpose of this study was to determine the impact of prior adolescent obesity on long-term weight changes following Roux-en-Y gastric bypass (RYGB) in adulthood. Material and methods: This single centre retrospective cohort study evaluated changes in body mass index (BMI) after RYGB within 9–13 years. Questionnaires were sent by post to patients (n = 147) operated on between January 1999 and December 2003 in the Department of General and Transplant Surgery of Medical University, Lodz, Poland. Long-term data was obtained from 33.33% (n = 49, mean age 46.1 ± 10.7 years). Preoperative, nadir and actual BMI and differences between these values were calculated. Data was analysed with a cut-off BMI at 18 years old of 30 and 35 units (U). Results: Patients with a BMI of more than 30 and 35 U in adulthood regained more weight after initial achievement of nadir total weight loss compared to their only adult obese counterparts. Preoperative BMI varied by weight at 18 years old (p = 0.02), while value and time to nadir postoperative BMI and actual BMI were comparable. Conclusion: Adolescent obesity may be a risk factor for long-term RYGB failure. Surgery cannot be definitively curative in this group of patients, and continued active conservative treatment is required.Wstęp: Dotychczas nie oceniano wpływu otyłości wieku młodzieńczego na utratę masy ciała po operacjach bariatrycznych. Celem badania było określenie odległych zmian masy ciała po operacji ominięcia żołądka (RYGB) wykonywanych u dorosłych, którzy byli otyli w wieku młodzieńczym. Materiały i metody: W jednoośrodkowym badaniu kohortowym poddano ocenie zmiany wskaźnika masy ciała (BMI) w okresie 9–13 lat po RYGB. Do chorych operowanych w Klinice Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w latach 1999–2003 (n = 147) wysłano kwestionariusze drogą pocztową. Wyniki odległe leczenia uzyskano w 33,33% przypadków (n = 49, średnia wieku 46,1 ± 10,7 roku). Wyliczono przedoperacyjne, minimalne oraz aktualne BMI oraz różnice pomiędzy nimi. Dane analizowano przy punkcie odcięcia dla BMI w 18. roku życia wynoszącym 30 i 35 jednostek. Wyniki: Przyrost masy ciała po wcześniejszym osiągnięciu jej minimalnej wartości był większy u chorych z BMI wyższym od 30 i 35 j. w wieku młodzieńczym, w porównaniu do osób otyłych jedynie w wieku dorosłym. Wykazano różnice w przedoperacyjnym BMI w zależności od masy ciała w 18 roku życia (p = 0,02), podczas gdy wartość i czas do osiągnięcia minimalnego pooperacyjnego oraz aktualnego BMI były porównywalne dla analizowanych grup. Wnioski: Otyłość wieku młodzieńczego może być czynnikiem ryzyka nawrotu otyłości po RYGB. W tej grupie chorych odległe wyniki operacji mogą być niezadowalające, dlatego konieczne jest dalsze aktywne leczenie zachowawcze tych chorych

Variation in treatment and survival of older patients with non-metastatic breast cancer in five European countries: A population-based cohort study from the EURECCA Breast Cancer Group

Background: Older patients are poorly represented in breast cancer research and guidelines do not provide evidence based recommendations for this specific group. We compared treatment strategies and survival outcomes between European countries and assessed whether variance in treatment patterns may be associated with variation in survival. Methods: Population-based study including patients aged ≥ 70 with non-metastatic BC from cancer registries from the Netherlands, Belgium, Ireland, England and Greater Poland. Proportions of local and systemic treatments, five-year relative survival and relative excess risks (RER) between countries were calculated. Results: In total, 236,015 patients were included. The proportion of stage I BC receiving endocrine therapy ranged from 19.6% (Netherlands) to 84.6% (Belgium). The proportion of stage III BC receiving no breast surgery varied between 22.0% (Belgium) and 50.8% (Ireland). For stage I BC, relative survival was lower in England compared with Belgium (RER 2.96, 95%CI 1.30-6.72, P <.001). For stage III BC, England, Ireland and Greater Poland showed significantly worse relative survival compared with Belgium. Conclusions: There is substantial variation in treatment strategies and survival outcomes in elderly with BC in Europe. For early-stage BC, we observed large variation in endocrine therapy but no variation in relative survival, suggesting potential overtreatment. For advanced BC, we observed higher survival in countries with lower proportions of omission of surgery, suggesting potential undertreatment