Measurement strategies for the Nuclear Emergency Response System, National Poisons Control Centre

The measurement strategy applicable to Public Health in case of a Nuclear Emergency affecting the Netherlands is presented. In the framework of the Emergency Response System the National Poisons Control Centre has an advisory obligation towards the Minister of Health. This role comprises: advise to relevant ministries, coordination of the measurement strategies and advise on treatment of patients and follow-up. In the present report available dosimetric methods and measurements to be achieved in case of a large scale nuclear emergency in the Netherlands are discussed. An ideal plan of handling is presented. Intervention levels defined in the NPK 1991 law serve as guidelines for successive actions to be performed by regional health services.Het rapport is een discussiestuk voor de protocollisering en operationalisering van meetstrategieen ten behoeve van de Volksgezondheid in het kader van de bestrijding van kernongevallen in Nederland. Het Vergiftigingen Informatie Centrum (NVIC) is door het Nationaal Plan Kernongevallen (NPK) aangewezen als Steunpunt Volksgezondheid. De rol van Steunpunt behelst onder meer het geven van advies aan de relevante ministeries, het beleidsteam ; de coordinatie van meetstrategieen en het adviseren omtrent behandeling en follow-up van slachtoffers. In het rapport wordt een overzicht gegeven van de beschikbare fysische, biologische en klinische dosimetrische methoden. Een keuze voor de idealiter uit te voeren meetstrategie wordt vervolgens beschreven. Twee handelingsplannen worden voorgesteld. Het eerste plan zal ten uitvoer worden gebracht voor en tijdens de bestrijdingsfase van het ongeval, de tweede serie metingen is van belang voor de afwikkelingsfase van het ongeval en evaluatie en follow-up van patienten. Naar aanleiding van de uitslagen van de metingen kunnen eventueel (aanvullende) directe of indirecte maatregelen worden overwogen. De hoogte van de interventieniveau's, zoals gedefinieerd in NPK 1991, dient als richtlijn voor het starten van opeenvolgende typen metingen. Deze metingen dienen te worden verricht door eerstelijns hulpverleners, de regionale gezondheidsdiensten en aangewezen ziekenhuizen. Verschillende (nog) in te vullen randvoorwaarden voor de meetstrategie VGZ vormen het besluit van dit rapport

Measurement strategies for the Nuclear Emergency Response System, National Poisons Control Centre

Het rapport is een discussiestuk voor de protocollisering en operationalisering van meetstrategieen ten behoeve van de Volksgezondheid in het kader van de bestrijding van kernongevallen in Nederland. Het Vergiftigingen Informatie Centrum (NVIC) is door het Nationaal Plan Kernongevallen (NPK) aangewezen als Steunpunt Volksgezondheid. De rol van Steunpunt behelst onder meer het geven van advies aan de relevante ministeries, het beleidsteam ; de coordinatie van meetstrategieen en het adviseren omtrent behandeling en follow-up van slachtoffers. In het rapport wordt een overzicht gegeven van de beschikbare fysische, biologische en klinische dosimetrische methoden. Een keuze voor de idealiter uit te voeren meetstrategie wordt vervolgens beschreven. Twee handelingsplannen worden voorgesteld. Het eerste plan zal ten uitvoer worden gebracht voor en tijdens de bestrijdingsfase van het ongeval, de tweede serie metingen is van belang voor de afwikkelingsfase van het ongeval en evaluatie en follow-up van patienten. Naar aanleiding van de uitslagen van de metingen kunnen eventueel (aanvullende) directe of indirecte maatregelen worden overwogen. De hoogte van de interventieniveau's, zoals gedefinieerd in NPK 1991, dient als richtlijn voor het starten van opeenvolgende typen metingen. Deze metingen dienen te worden verricht door eerstelijns hulpverleners, de regionale gezondheidsdiensten en aangewezen ziekenhuizen. Verschillende (nog) in te vullen randvoorwaarden voor de meetstrategie VGZ vormen het besluit van dit rapport.The measurement strategy applicable to Public Health in case of a Nuclear Emergency affecting the Netherlands is presented. In the framework of the Emergency Response System the National Poisons Control Centre has an advisory obligation towards the Minister of Health. This role comprises: advise to relevant ministries, coordination of the measurement strategies and advise on treatment of patients and follow-up. In the present report available dosimetric methods and measurements to be achieved in case of a large scale nuclear emergency in the Netherlands are discussed. An ideal plan of handling is presented. Intervention levels defined in the NPK 1991 law serve as guidelines for successive actions to be performed by regional health services.VW

Measurement of biological halflife of radiocaesium in the female rat.]

A group of 10 female rats were administered orally 200 kBq/kg body weight of a CsCl-137 solution. After this administration the internal contaminated rats were examined daily by a whole body counter to obtain the retention characteristics of Cs-137 in these rates. From these characteristics the biological halflife of Cs-137 was calculated for each rat. Furthermore, the distribution, deposition and elimination of Cs-137 were examined in these rats.DGVGZ/RSTDGVGZ/CVV

Acute carbon monoxide intoxication in ten persons

January 1992 ten persons (all adults, seven women and three men) were admitted to the special unit for calamities of the Intensive Care and Clinical Toxicology department of the University Hospital Utrecht with symptoms of an acute carbon monixide intoxication. All persons were exployees of the same factory, specialized in the manofacture of expedition tents and sleepingsbags. After treatment and observation during several hours all patients could be discharged in good health. A medical examination one day later in the out-patient department revealed no abnormalities. The carbon monoxide intoxication was caused by polluttion of the central heating system and recirculation of gas inside the plant. Measures were taken to prevent repetition of the intoxication.RIVMAZ

Overzicht van klachten en diagnoses van patienten van de Witrussisch-Nederlandse polikliniek te Gomel (Oktober 1991 - September 1993)

Het rapport geeft een overzicht van de medische consumptie van 4500 personen welke gezien werden op de Witrussische-Nederlandse polikliniek te Gomel in Wit-Rusland van oktober 1991 tot september 1993. Dit Witrussisch-Nederlands samenwerkingsverband werd opgezet in het kader van een Nederlands Humanitair Hulpproject ten gevolge van het reactorongeval te Tsjernobyl in 1986. In een nieuw computersysteem voor patientenregistratie werden personalia, klachtenpatroon, diagnose, behandelingsstrategie en voorgeschreven therapie of medicatie geregistreerd. Met name werd gekeken naar klachten welke verband houden met blootstelling aan ioniserende straling. De populatie bestond voor 75% uit liquidatoren, mensen met een (beroepsmatige) mogelijk verhoogde blootstelling. Cardiovasculaire, gastro-intestinale of neurologische klachten, en klachten van het bewegingsapparaat waren het meest frequent, evenals het aantal diagnoses in deze subgroepen. Het patroon van klachten en diagnoses was vergelijkbaar met dat van een Nederlandse polikliniek interne geneeskunde, verhoogd waren struma, gastritis, maag- en dunnedarmzweren. Diagnoses welke gerelateerd kunnen zijn aan blootstelling aan ioniserende straling werden geanalyseerd. Een maligniteit werd 23x vastgesteld. Een groot aantal schildklieraandoeningen werd gediagnostiseerd. In 54 gevallen werd een haematologische ziekte vastgesteld, waarvan 5 maligniteiten. Cataract werd in 19 gevallen gediagnostiseerd. In alle gevallen liggen de getallen lager dan in een Nederlandse populatie van dezelfde grootte. Bij de behandelingsplannen werd het hoge aantal voorschrijvingen van homeopathische middelen (50%) geweten aan schaarste en onbekendheid met voorschrijven van westerse geneesmiddelen.This report provides a survey of the medical consumption of 4500 patients seen at the Belarussian-Dutch Outpatient Clinic in Gomel, Belarus during 1991-1993. This clinic was established in the framework of Dutch humanitarian aid following the Chernobyl reactor accident in 1986. A computerized patient registration programme was introduced. Special attention was paid to complaints that could be related to possible enhanced radiation exposure of the patients. The patient population consisted approximately 75% of liquidators, persons who may have been exposed to higher doses of radiation than the general public. Complaints affecting cardiovascular, gastro-intestinal, neurological and locomotor systems were uttered most frequently, consequently most diagnoses were related to these disciplines. The quantity of types of complaints and diagnoses were in agreement with each other, except for thyroid disease. The pattern of complaints and diagnoses was roughly comparable to the situation in a general outpatient clinic internal medicine in the Netherlands and the number of goitre, gastritis, gastric and duodenal ulcers was higher. Diagnoses that could be attributed to increased radiation exposure were analyzed. A large number of cases of thyroid disease were diagnosed. Haematologic disease was registered in 54 cases, five of these concerned malignant disease. Cataract was diagnosed in 19 cases, both lower than in a Dutch population of similar size. The same accounted for malignant disease (23x). Treatment plans consisted of different therapies and medication. The high percentage of prescriptions of homeopathic remedies (50%) may be due to scarcity of and unfamiliarity with prescribing western medication.VW

Nationwide registration of clinical "XTC"-incidents

De studie Landelijke registratie klinische XTC-incidenten is bedoeld om gedurende een jaar het voorkomen, de ernst en omstandigheden van XTC intoxicaties, waarbij opname in een Nederlands ziekenhuis heeft plaatsgevonden, in kaart te brengen. Door middel van analytisch-toxicologisch onderzoek van serum, urine en overgebleven tabletten werd nagegaan of de waargenomen intoxicatie verschijnselen al dan niet samenhangen met het "XTC"-gebruik. Tevens werd onderzocht welke actieve bestanddelen van de ingenomen producten verantwoordelijk geacht kunnen worden voor het klinisch beeld. In het onderzoek werden 36 mannen en 14 vrouwen geincludeerd van wie het merendeel 18 tot 28 jaar oud was. Slechts 5 patienten (10 %) hadden de "XTC" op een houseparty gebruikt. Daarentegen gebruikte 60 % van de patinten "XTC" thuis of in een bar of disco. De overige 30 % nam bewust een intentionele overdosering of kreeg de "XTC" accidenteel binnen. Vrijwel alle patienten hadden naast "XTC" nog andere middelen ingenomen, meestal alcohol. Van de patienten bleek 80 % mild geintoxiceerd te zijn, waarbij opwinding, motorische onrust, tachycardie, mydriasis, misselijkheid en een overmatige zweetproductie op de voorgrond stonden. Daarnaast was 20 % ernstig geintoxiceerd met symptomen als hypo- of hypertensie, convulsies of coma.De analyses bevestigden dat deze groep "XTC" gebruikers feitelijk een groep van poly-drug-gebruikers is, die tegelijk verschillende andere middelen (zoals alcohol, cocaine, amfetamine, cannabis en gamma-hydroxy-boterzuur (GHB)) binnen heeft gekregen. Door serum- en urineanalyses te vergelijken met de gerapporteerde inname werd bevestigd dat "XTC" een verzamelnaam is voor verschillende actieve stoffen. In deze studie werden 17 verschillende verbindingen (zoals MDA, MDMA, amfetamine, 2-CB, MDDM, 2-CT-2) aangetroffen die de patienten binnen hadden gekregen zonder dat de inname daarvan uit de anamnese is gebleken. Er was geen verschil in ernst van het klinisch beeld tussen de mono MDMA en MDEA intoxicaties en de rest van de studie populatie, met uitzondering van GHB. In deze studie was het aantal gerapporteerde opnames tengevolge van "XTC" gebruik relatief beperkt. Deze studie bevestigt dat de samenstelling van de "XTC" tabletten heterogeen is. Bovendien bleek dat gecombineerd druggebruik een extra risicofactor is. Het is belangrijk zich te realiseren dat wanneer effecten van XTC, i.e. MDMA, worden bestudeerd, de samenstelling van de tabletten bekend dient te zijn en, d.m.v. analytisch toxicologisch onderzoek bij de patient, gecontroleerd dient te worden of er daadwerkelijk MDMA is ingenomen. Daarbij dient bijkomend druggebruik in kaart te zijn gebracht. Anders is het niet mogelijk om de geobserveerde "XTC"-effecten toe te schrijven aan XTC, i.e. MDMA, gebruik.The present study is a registration during one year, of the extent, the severity and the circumstances of acute "XTC" intoxications for which admission was considered necessary in a hospital in the Netherlands. The clinical phenomena as well as serum and urine samples of patients suspected of having used "XTC" were analysed. This drug screening made it possible to relate the symptoms to the substances that were found present in the urine or serum samples of each patient.36 men and 14 women were included in the study and most of them were 18 - 28 years of age. Only five patients (10%) had used "XTC" at a mega-dance-party and 60% of the patients had used the "XTC" at home, or in a bar or disco. The other 30 % of the patients took the tablets accidently or in a suicidal attempt. Nearly all the patients had used one or more substances besides "XTC", mostly alcohol. Of the patients 80% were mildly intoxicated, with symptoms as restlessness, tachycardia, mydriasis, nausea and perspiration. In addition to these, 20 % of the patients were severely intoxicated, with symptoms such as hypo- or hypertension, convulsions or coma. One patient died.The analysis confirmed that most patients had used several drugs (such as alcohol, cocaine, amphetamin, cannabis and Gamma-hydroxy-butyric-acid (GHB)) besides "XTC". Moreover, by comparing the serum and urine results with the reported intake, it became clear that the exposure varied widely. In this study 17 different substances (such as MDA, MDMA, amphetamin, 2-CB, MDDM, 2-CT-2 and ephedrin) were found. There was no difference in clinical severity between the mono MDMA and MDEA intoxications and the rest of the study population, with the exception of GHB. In this study the reported number of hospital admissions due to the "XTC" use was relatively low and of these patients 20% were severely intoxicated. This study confirms that the content of "XTC" tablets is heterogeneous and that concomitant drug abuse is a risk factor. When one wants to study the effects of XTC, i.e. MDMA, it is necessary that one knows the composition of the "XTC" tablets and to evaluate concomitant drug abuse. Otherwise it is not possible to confidently attribute observed "XTC"-effects to XTC, i.e. MDMA, itself.VWS-GV

Intraoperative and postoperative risk factors for anastomotic leakage and pneumonia after esophagectomy for cancer

Morbidity and mortality after esophagectomy are often related to anastomotic leakage or pneumonia. This study aimed to assess the relationship of intraoperative and postoperative vital parameters with anastomotic leakage and pneumonia after esophagectomy. Consecutive patients who underwent transthoracic esophagectomy with cervical anastomosis for esophageal cancer from January 2012 to December 2013 were analyzed. Univariable and multivariable logistic regression analyses were used to determine potential associations of hemodynamic and respiratory parameters with anastomotic leakage or pneumonia. From a total of 82 included patients, 19 (23%) developed anastomotic leakage and 31 (38%) experienced pneumonia. The single independent factor associated with an increased risk of anastomotic leakage in multivariable analysis included a lower minimum intraoperative pH (OR 0.85, 95% CI 0.77-0.94). An increased risk of pneumonia was associated with a lower mean arterial pressure (MAP) in the first 12 hours after surgery (OR 0.93, 95% CI 0.86-0.99) and a higher maximum intraoperative pH (OR 1.14, 95% CI 1.02-1.27). Interestingly, no differences were noted for the MAP and inotrope requirement between patients with and without anastomotic leakage. A lower minimum intraoperative pH (below 7.25) is associated with an increased risk of anastomotic leakage after esophagectomy, whereas a lower postoperative average MAP (below 83 mmHg) and a higher intraoperative pH (above 7.34) increase the risk of postoperative pneumonia. These parameters indicate the importance of setting strict perioperative goals to be protected intensively