EFFECT OF THE NUMBER OF REARING KITS ON SELECTED PARAMETERS IN BLOOD OF POLAR FOXES FEMALE

The aim of the research was to determine the effect of the number of rearing kits on selected blood parameters in polar fox females in the fifth week of lactation. The haematological parameters were tested in the blood of polar fox females with small (group A-mean number of pups: 3.5) and large (group B-mean number of pups: 10.7) litter. In female polar foxes rearing 9-13 kits (group B) there was found a lower number of red blood cells, a lower haematocrit value and lower concentration of haemoglobin. No significant (P<0.05) effect of litter size on the number of white blood cells was observed, however there was an essential (P<0.05) increase in the percentage of neutrophiles as well as lowering of lymphocytes in the total count of leucocytes in the female of polar foxes from B group. A large number of pups in litter significantly (P<0.05) lowered the content of glucose in female blood on the 35th day of lactation

WPŁYW LICZBY ODCHOWYWANYCH SZ CZENIĄT NA WYBRANE WSKAŹNIKI KRWI LISIC POLARNYCH

The aim of the research was to determine the effect of the number of rearing kits on selected blood parameters in polar fox females in the fifth week of lactation. The haematological parameters were tested in the blood of polar fox females with small (group A-mean number of pups: 3.5) and large (group B-mean number of pups: 10.7) litter. In female polar foxes rearing 9-13 kits (group B) there was found a lower number of red blood cells, a lower haematocrit value and lower concentration of haemoglobin. No significant (P<0.05) effect of litter size on the number of white blood cells was observed, however there was an essential (P<0.05) increase in the percentage of neutrophiles as well as lowering of lymphocytes in the total count of leucocytes in the female of polar foxes from B group. A large number of pups in litter significantly (P<0.05) lowered the content of glucose in female blood on the 35th day of lactation.Celem badań było określenie wpływu liczby odchowywanych szczeniąt w miocie na wybrane parametry krwi lisic polarnych w piątym tygodniu laktacji. Wskaźniki hematologiczne określono w krwi lisic odchowujących małe (grupa A - średnia liczba szczeniąt: 3,5) i liczne (grupa B – średnia liczba szczeniąt: 10,7) mioty. U samic odchowujących 9- 13 szczeniąt (grupa B) stwierdzono mniejszą liczbę erytrocytów, niższą wartość hematokrytu i mniejszą koncentrację hemoglobiny w krwi. Nie stwierdzono istotnego (P<0,05) wpływu wielkości miotu na ogólną liczbę krwinek białych, odnotowano natomiast istotny (P<0,05) wzrost procentowego udziału neutrocytów oraz obniżenie procentowego udziału limfocytów w krwi lisic z grupy B. W 35-tym dniu laktacji w krwi samic karmiących liczne mioty stwierdzono również istotnie (P<0,05) mniejszą zawartość glukozy

WPŁYW RÓŻNEGO POZIOMU NASION RZEPAKU W DIECIE NA WSKAŹNIKI PRODUKCYJNE, PARAMETRY KRWI I KOŚCI KURCZĄT BROJLERÓW

The aim of the study was to investigate the effects of different levels of rape „00” seeds in the diet on the performance, blood and bone parameters of broilers. A total of 180 1-day-old male Ross 308 chicks were divided into four groups. Group I (the control) was fed on a maize, wheat and soybean diet. Different levels of rape seeds were used in the experimental diets (low, medium and high level in II, III and IV groups, respectively) instead of a soybean meal. The amount of MJ AMEN from rape seeds in total AMEN was as follows: 0.19-1.51 group II, 0.28-2.26 group III and 0.38- 3.01 group IV. The highest level of rape seeds resulted in a lower (P<0.05) body weight gain. The birds from group IV had the lowest feed intake and the poorest (P<0.05) value of FCR at 21 d. The highest level of rape seeds positively influenced (P<0.05) the content of HDL. There were no differences in protein metabolism indices, VLDL, Ca, Pi, bone resistance parameters among dietary treatments at 37 day of age. The results demonstrated that the influence of the increasing level of dietary rape seeds on performance, blood and bone parameters was much more evident in younger birds.Celem badań było określenie wpływu różnego poziomu nasion rzepaku “00” w diecie na wskaźniki produkcyjne, parametry krwi i kości kurcząt brojlerów. 180 jednodniowych kogutków Ross 308 podzielona na 4 grupy. Grupę I (kontrolną) żywiono dietą kukurydziano-pszenno-sojową. W dietach eksperymentalnych w miejsce śruty sojowej wprowadzono różne poziomy nasion rzepaku (niski, średni i wysoki, odpowiednio w grupach II, III i IV). Udział MJ AMEN z nasion rzepaku w całkowitej AMEN wynosił: 0.19-1.51 grupa II, 0.28-2.26 grupa III i 0.38-3.01 grupa IV. Najwyższy poziom rzepaku obniżył (P<0,05) przyrosty masy ciała. Ptaki z grupy IV charakteryzowały się najmniejszym pobraniem paszy i najwyższym wskaźnikiem FCR w 21 dniu. Najwyższy poziom rzepaku korzystnie wpłynął (P<0,05) na zawartość HDL. Nie stwierdzono różnic w poziomie wskaźników przemiany białkowej, VLDL, Ca, Pi i w parametrach wytrzymałościowych kości w 37 dniu życia. Uzyskane wyniki wykazały, że wpływ wzrastającego poziomu nasion rzepaku w diecie na wskaźniki produkcyjne, parametry krwi i kości silniej zaznacza się u ptaków młodszych

Wybrane cechy mikrostruktury mięśnia piersiowego powierzchownego oraz podstawowe wartości użytkowości rzeźnej gęsi mieszańców

The aim of study was to determine of basic values slaughter meat production and histological parameters of pectoral muscle in quadruple 24 weeks old crossbred geese. The hybrids produced using Graylag, White Kołuda and Slovakian geese. The geese were divided to 4 groups differing crosses scheme. The body weight before slaughter was in the range from 4,752 g to 4,921 g, weight of carcass with neck from 3,101 g to 3,175 g and weight of breast muscles from 649 g to 698 g. Histological analysis of pectoral muscle showed that diameters of white fibers (αW) was in the range from 43 μm to 46 μm, red fibers (βR) from 19.4 μm to 22.1 μm. The percentage share of αW muscle fibers was in the range from 25.3% to 28.9%, βR fibers from 71.1% to 74.7%. The number of muscle fibers per unit area was in the range from 256 to 316 and intramuscular fat content from 3.9% to 6.7%. The results of evaluation of microstructural traits of musculus pectoralis superficialis and meat production parameters suggest that the breast muscles of the crossbred geese are raw material of high quality. The quadruple crossbred geese with graylag geese it is an alternative for production of high-quality meat.Celem pracy było określenie podstawowych wskaźników użytkowości mięsnej i cech histologicznych mięśnia piersiowego 24-tygodniowych poczwórnych mieszańców gęsi. Mieszańce pochodziły z krzyżowania dzikiej gęsi gęgawej, Białej Kołudzkiej i Słowackiej. Gęsi przydzielono do 4 grup różniących się systemem krzyżowania. Masa ciała ptaków przed ubojem mieściła się w graniacach od 4 752 g do 4 921 g, masa tuszki patroszonej z szyją od 3 101 g do 3 175 g i masa mięśni piersiowych od 649 g do 698 g. Ocena histologiczna mięśnia piersiowego wykazała, że średnica włókien białych (αW) wynosiła od 43 μm do 46 μm, włókien czerwonych (βR) od 19,4 μm do 22,1 μm. Procentowy udział włókien αW mieścił się w granicach od 25,3% do 28,9%, βR od 71,1% do 74,7%. Ilość włókien na jednostce powierzchni mieściła się w granicach od 256 do 316, a udział tłuszczu śródmięśniowego wynosił od 3,9% do 6,7%. Wyniki oceny cech mikrostruktury musculus pectoralis superficialis i cech użytkowości mięsnej sugerują, że mięśnie piersiowe gęsi mieszańców są wysokiej jakości surowcem rzeźnym. Poczwórne mieszańce wytworzone z udziałem dzikiej gęsi gęgawy stanowią alternatywę w produkcji mięsa o wysokiej jakości

WPŁYW RÓŻNEGO POZIOMU NASION RZEPAKU W DIECIE NA WSKAŹNIKI PRODUKCYJNE, PARAMETRY KRWI I KOŚCI KURCZĄT BROJLERÓW

The aim of the study was to investigate the effects of different levels of rape „00” seeds in the diet on the performance, blood and bone parameters of broilers. A total of 180 1-day-old male Ross 308 chicks were divided into four groups. Group I (the control) was fed on a maize, wheat and soybean diet. Different levels of rape seeds were used in the experimental diets (low, medium and high level in II, III and IV groups, respectively) instead of a soybean meal. The amount of MJ AMEN from rape seeds in total AMEN was as follows: 0.19-1.51 group II, 0.28-2.26 group III and 0.38- 3.01 group IV. The highest level of rape seeds resulted in a lower (P<0.05) body weight gain. The birds from group IV had the lowest feed intake and the poorest (P<0.05) value of FCR at 21 d. The highest level of rape seeds positively influenced (P<0.05) the content of HDL. There were no differences in protein metabolism indices, VLDL, Ca, Pi, bone resistance parameters among dietary treatments at 37 day of age. The results demonstrated that the influence of the increasing level of dietary rape seeds on performance, blood and bone parameters was much more evident in younger birds.Celem badań było określenie wpływu różnego poziomu nasion rzepaku “00” w diecie na wskaźniki produkcyjne, parametry krwi i kości kurcząt brojlerów. 180 jednodniowych kogutków Ross 308 podzielona na 4 grupy. Grupę I (kontrolną) żywiono dietą kukurydziano-pszenno-sojową. W dietach eksperymentalnych w miejsce śruty sojowej wprowadzono różne poziomy nasion rzepaku (niski, średni i wysoki, odpowiednio w grupach II, III i IV). Udział MJ AMEN z nasion rzepaku w całkowitej AMEN wynosił: 0.19-1.51 grupa II, 0.28-2.26 grupa III i 0.38-3.01 grupa IV. Najwyższy poziom rzepaku obniżył (P<0,05) przyrosty masy ciała. Ptaki z grupy IV charakteryzowały się najmniejszym pobraniem paszy i najwyższym wskaźnikiem FCR w 21 dniu. Najwyższy poziom rzepaku korzystnie wpłynął (P<0,05) na zawartość HDL. Nie stwierdzono różnic w poziomie wskaźników przemiany białkowej, VLDL, Ca, Pi i w parametrach wytrzymałościowych kości w 37 dniu życia. Uzyskane wyniki wykazały, że wpływ wzrastającego poziomu nasion rzepaku w diecie na wskaźniki produkcyjne, parametry krwi i kości silniej zaznacza się u ptaków młodszych

Cooperation of the therapeutic team taking care of the patient with diagnosed Alzheimer’s disease. A case study

Introduction. According to ICD-10 classification system, dementia is a group of psychopathological symptoms caused by brain damage of a chronic or progressive nature. It is characterized by disturbance of higher cortical functions, that is, memory, thinking, orientation, understanding, counting, the ability to learn, language and assessment. Besides the weakening of cognitive functions, one also observes secondary mood disorders, interpersonal difficulties and behavioral changes. Dementia influences the patient’s basic activities of daily living and changes the life of their entire family. Memory disturbances entail functional disorders in the scope of washing oneself, dressing up, eating as well as hygienic activities and physiological functions. Aim. The paper presents the specific nature of Alzheimer’s disease and highlights the problems emerging during the treatment of a person suffering from dementia. It also underlines the patient’s need for comprehensive care which puts them in the centre and where the physician and the nurse become the subjects. Case study. The case study comprises a 68-year-old female patient suffering from Alzheimer’s disease. The paper touches upon the basic problems encountered by the nursing staff when taking care of a patient with dementia. Discussion. A holistic approach to the treatment of Alzheimer’s disease should include providing assistance not only to the patient themselves, but also to their family members because they carry the burden of taking care over their sick relative, who is often unwilling to cooperate. It becomes extremely important for the entire therapeutic team to cooperate; that team includes the family, physicians, nurses, occupational therapists, social workers and psychologists. Conclusions. A patient suffering from Alzheimer’s disease is completely dependent on the persons taking care of them. Comprehensive assistance affects the life quality of people with diagnosed dementia, helping them in their fight with the chronic, progressive disease.Wstęp. Według klasyfikacji ICD 10 przez otępienie rozumiemy zespół objawów psychopatologicznych spowodowany uszkodzeniem mózgu o charakterze przewlekłym lub postępującym, w którym zaburzone są wyższe czynności korowe tj. pamięć, myślenie, orientacja, rozumienie, liczenie, zdolność uczenia się, język i ocena. Poza osłabieniem funkcji poznawczych obserwujemy także wtórne zaburzenia nastroju, trudności interpersonalne oraz zmiany zachowania. Otępienie wpływa na podstawowe aktywności życiowe pacjenta i zmienia życie całej rodziny. Wraz z zaburzeniami pamięci dochodzi do zaburzeń funkcjonowania w zakresie mycia się, ubierania, jedzenia, dbania o czynności higieniczne i fizjologiczne [1]. Cel. Praca pokazuje specyfikę choroby Alzhaimera oraz zwraca uwagę na problemy jakie pojawiają się podczas leczenia chorego z otępieniem. Podkreśla ponadto konieczność zapewnienia pacjentowi kompleksowej opieki gdzie pacjent zajmuje centralne miejsce a podmiotami stają się lekarz i pielęgniarka. Prezentacja przypadku. Opis przypadku dotyczy 68 letniej pacjentki chorującej na chorobę Alzhaimera. Praca porusza także podstawowe problemy z jakimi spotyka się personel podczas opieki nad chorym z otępieniem. Dyskusja. Holistyczne podejście do leczenia choroby Alzhaimera uwzględniać powinno pomoc nie tylko samemu pacjentowi, ale także członkom jego rodziny. Na nich bowiem spoczywa ciężar opieki nad chorym i często niewspółpracującym rodzicem. Niezmiernie ważnym aspektem staje się wzajemna współpraca całego zespołu terapeutycznego skupiającego rodzinę, lekarzy, pielęgniarki, terapeutów zajęciowych, pracowników socjalnych oraz psychologów. Wnioski. Pacjent z chorobą Alzhaimera jest całkowicie zależny od osób sprawujących nad nim opiekę. Kompleksowa pomoc wpływa na jakość życia osób z rozpoznaniem otępienia, pomaga im w walce z przewlekłą i postępującą chorobą

Resistance of melanoma cells to anticancer treatment: a role of vascular endothelial growth factor

Melanoma is one of the most aggressive and resistant to treatment neoplasms. There are still many challenges despite many promising advances in anticancer treatment. Currently, the main problem for all types of treatment is associated with heterogeneity. Due to heterogeneity of cancer cells, “precise” targeting of a medicine against a single phenotype limits the efficacy of treatment and affects resistance to applied therapy. Therefore it is important to understand aetiology and reasons for heterogeneity in order to develop effective and long-lasting treatment. This review summarises roles of vascular endothelial growth factor (VEGF) that may stimulate growth of a melanoma tumour irrespective of its proangiogenic effects, contributing to cancer heterogeneity. VEGF triggers processes associated with extracellular matrix remodelling, cell migration, invasion, angiogenesis, inhibition of immune responses and favours phenotypic plasticity and epithelial-mesenchymal transition. Consequently, it participates in mechanisms of interactions between melanoma cancer cells and microenvironment and it can modify sensitivity to therapeutic factors

Nucleolar Proteins and Non-Coding RNAs: Roles in Renal Cancer

Renal cell cancer is the most frequent kidney malignancy. Most RCC cases are classified as clear cell renal cell carcinoma (ccRCC), characterized by high aggressiveness and poor prognosis for patients. ccRCC aggressiveness is defined by classification systems based on changes in morphology of nucleoli, the membraneless substructures of nuclei. The latter act as the sites of ribosome biogenesis as well as the hubs that trap and immobilize proteins, preventing their action in other cellular compartments. Thereby, nucleoli control cellular functioning and homeostasis. Nucleoli are also the sites of activity of multiple noncoding RNAs, including snoRNAs, IGS RNA, and miRNAs. Recent years have brought several remarkable discoveries regarding the role of nucleolar non-coding RNAs, in particular snoRNAs, in ccRCC. The expression of snoRNAs is largely dysregulated in ccRCC tumors. snoRNAs, such as SNHG1, SNHG4 and SNHG12, act as miRNA sponges, leading to aberrant expression of oncogenes and tumor suppressors, and directly contributing to ccRCC development and progression. snoRNAs can also act without affecting miRNA functioning, by altering the expression of key oncogenic proteins such as HIF1A. snoRNAs are also potentially useful biomarkers of ccRCC progression. Here, we comprehensively discuss the role of nucleolar proteins and non-coding RNAs in ccRCC

piRNAs and PIWI Proteins as Diagnostic and Prognostic Markers of Genitourinary Cancers

piRNAs (PIWI-interacting RNAs) are small non-coding RNAs capable of regulation of transposon and gene expression. piRNAs utilise multiple mechanisms to affect gene expression, which makes them potentially more powerful regulators than microRNAs. The mechanisms by which piRNAs regulate transposon and gene expression include DNA methylation, histone modifications, and mRNA degradation. Genitourinary cancers (GC) are a large group of neoplasms that differ by their incidence, clinical course, biology, and prognosis for patients. Regardless of the GC type, metastatic disease remains a key therapeutic challenge, largely affecting patients’ survival rates. Recent studies indicate that piRNAs could serve as potentially useful biomarkers allowing for early cancer detection and therapeutic interventions at the stage of non-advanced tumour, improving patient’s outcomes. Furthermore, studies in prostate cancer show that piRNAs contribute to cancer progression by affecting key oncogenic pathways such as PI3K/AKT. Here, we discuss recent findings on biogenesis, mechanisms of action and the role of piRNAs and the associated PIWI proteins in GC. We also present tools that may be useful for studies on the functioning of piRNAs in cancers