Ractopamina – promotor del crecimiento en la carne y productos cárnicos

Raktopamin je tvar iz skupine β-adrenergičkih agonista, ksenobiotik novog vremena sa dokazanim djelovanjem promotora rasta u farmskih životinja. Primjena raktopamina na svinjama u završnim fazama tova rezultira povećanjem tjelesne težine i količine krtog svinjskoga mesa te smanjenjem količine masti, ubrzavajući pri tom metabolizam životinja i brzinu njihova tova. Farmakološki i toksikološki učinak raktopamina u ljudi još uvijek nije u potpunosti poznat, međutim neki podaci govore da konzumacija mesa i mesnih proizvoda podrijetlom od životinja na kojima je korišten raktopamin može ishoditi kliničkim učincima i štetnim posljedicama po zdravlje ljudi. Primjena raktopamina na farmskim životinjama rezultira kumulacijom rezidua u unutarnjim organima i pigmentiranim tkivima. Iako je uporaba ove tvari u anaboličke svrhe dozvoljena u brojnim zemljama svijeta, u Europskoj uniji je na snazi zabrana primjene svih tvari s anaboličkim učinkom na farmskim životinjama, a time i raktopamina. Stoga se, u cilju provedbe što učinkovitije kontrole zlouporabe tvari koje ostvaruju anabolički učinak, putem godišnjih planova propisanim od strane nadležnih tijela kontinuirano provodi monitoring rezidua ovih tvari, uzorkovanjem različitih bioloških materijala životinja na poljoprivrednim gospodarstvima i u klaonicama, te korištenjem osjetljivih i selektivnih analitičkih tehnika u njihovoj detekciji.Ractopamine is the substance from the group of β-adrenergic agonists, xenobiotic of new generation with evidenced activity as growth promoter in farm animals. Application of ractopamine in pigs in the final stages of fattening resulted in increased body weight and lean meat, reduced amount of fat, accelerating the metabolism of animals and the speed of their fattening. The pharmacological and toxicological effects of ractopamine in humans are still not fully known, but some data suggest that consumption of meat and meat products derived from animals to which ractopamine was applied can resulted with clinical effects and adverse consequences on human health. Application of ractopamine on farm animals results with accumulation of its residues in the internal organs and pigmented tissues. Although the use of substances with anabolic effect is permitted in many countries of the world, the European Union prohibited the application of substances with anabolic effect on farm animals, and also of ractopamine. Therefore, through the annual plans prescribed by the competent authorities continued the monitoring of residues of these substances, by sampling of various animals biological materials on farms and in slaughterhouses, and using sensitive and selective analytical techniques for their detection, with the aim of carrying out a more effective control of abuse of substances that achieve an anabolic effect.Raktopamin ist ein Stoff aus der Gruppe der β-adrenergischen Agonisten, Xenobiotik (xenobiotic) der neueren Zeit mit bewiesener Wirkung als Wuchspromotor bei den Farmtieren. Die Anwendung von Raktopamin bei Schweinen in der Mastendphase resulitert mit einer Vergrößerung des Körpergewichtes und des mageren Schweinefleisches, sowie der Verminderung der Fettmenge, indem es dabei den Metabolismus der Tiere und die Schnelligkeit deren Wachstums beschleunigt. Die pharmakologische und toxikologische Wirkung von Raktopamin ist bei den Menschen nicht ganz bekannt, aber einige Angaben sprechen dafür, dass die Konsumation von Fleisch und Fleischerzeugnissen stammend von Tieren, bei denen Raktopamin verwendet wurde, klinische Wirkungen und schädliche Folgen für Menschengesundheit haben könnten. Die Anwendung von Raktopamin bei Farmtieren resultiert mit der Kumulation von Residuum in inneren Organen und pigmentierten Geweben. Obwohl die Anwednung tieser Stoffe zu anabolischen Zwecken in zahlreichen Ländern der Welt gestattet ist, ist in der EU die Anwednung aller Stoffe mit anabolischer Wirkung bei Farmtieren untersagt, somit gilt das für Raktopamin auch. Deshalb wird eine möglichst wirksame Kontrolle über den Missbrauch der Stoffe durchgeführt, die bei den Tieren eine anabolische Wirkung haben könnten, dies durch Jahrespläne vorgeschrieben seitens der zuständigen Behörden. Es wird kontinuierlich ein Monitoring von Residuum dieser Stoffe vorgenommen, uzw. sowohl durch Musterproben verschiedener biologischer Materialien von Tieren, die auf wirtschaftlichen Höfen und in den Schlachthöfen vorkommen, als auch durch die Anwedung von präzisen und selektiven analytischen Techniken bei deren Detektion.La ractopamina è una sostanza appartenente al gruppo dei beta-agonisti adrenergici, uno xenobiotico di nuova generazione con provate proprietà di promozione della crescita negli animali da produzione alimentare. L’impiego della ractopamina nei maiali nelle fasi finali dell’ingrasso determina l’incremento ponderale, l’aumento della quantità di carne suina magra e la riduzione della quantità dei grassi, con conseguente velocizzazione del metabolismo degli animali e del processo del loro ingrasso. Gli effetti farmacologici e tossicologici della ractopamina nell’organismo umano non sono ancora completamente noti. Tuttavia, alcuni dati ci dicono che la consumazione della carne e dei prodotti della carne nei quali è stata impiegata la ractopamina può comportare alcuni effetti clinici e conseguenze nocive per la salute umana. L’impiego della ractopamina negli animali da produzione comporta un accumulo di residui negli organi interni e nei tessuti pigmentati. Sebbene l’impiego di questa sostanza anabolizzante sia consentito in molti paesi del mondo, nell’Unione europea vige il divieto dell’uso di tutte le sostanze anabolizzanti sugli animali da produzione, e quindi anche della ractopamina. Pertanto, al fine di un più efficace controllo sull’abuso delle sostanze con effetto anabolizzante, attraverso i piani annuali previsti dalle autorità competenti si attua un monitoraggio continuo dei residui di queste sostanze sia mediante la campionatura di differenti materiali biologici animali nelle aziende zootecniche e nei macelli, sia mediante l’impiego di tecniche analitiche sensibili e selettive atte alla loro individuazione.Ractopamina es substancia del grupo de agonistas beta-adrenérgicos, xenobiótico de nueva era con la acción demostrada como el de promotor del crecimiento en los animales de granja. La aplicación del ractopamina a los cerdos en las fases finales del cebado tiene como la consecuencia el aumento del peso y de la cantidad de la carne magra, la cantidad de grasas disminuida, mientras acelera el metabolismo de los animales y la rapidez de su cebado. El efecto farmacológico y toxicológico del ractopamina sobre los humanos todavía no está enteramente conocido, sin embargo algunos datos muestran que el consumo de la carne y de los productos cárnicos de proveniencia de los animales de granja, los cuales consumaron ractopamina, puede resultar en efectos clínicos y consecuencias dañosas sobre la salud humana. El suministro del ractopamina a los animales de granja resulta en la cumulación de los residuos en los órganos interiores y la pigmentación de los tejidos. Aunque su uso con el fin anabólico está permitido en muchos países del mundo, en la UE está en vigor la prohibición total del uso de las substancias con el efecto anabólico para los animales de granja, incluyendo al ractopamina. Por eso y para un control eficaz contra el abuso de las substancias que ejercen un efecto anabólico, se lleva a cabo la supervisión continua de los residuos por los planes anuales proscritos por las autoridades. Se hace el muestreo de varios materiales biológicos de los animales en granjas familiares y en los mataderos, junto con las técnicas analíticas selectivas y sensibles para la detección

Kontrola uporabe tvari s anabolickim ucinkom u proizvodnji mesa

U ovom radu dan je pregled rezultata pretraživanja uzoraka biološkog materijala na prisutnost tvari s anabolickim ucinkom. Tijekom 2008. godine u okviru Državnog programa monitoringa rezidua u svim županijama Republike Hrvatske uzorkovani su uzorci urina, jetre, krvi i mišica razlicitih životinjskih vrsta i to na farmama tijekom tova životinja te na klaonici. Na istima su provedena ispitivanja tvari iz skupine stilbena, prirodnih i sintetskih steroida, laktona rezorciklicne kiseline i beta-agonista. U analizama su primjenjene validirane kvantitativne metode: imunoenzimska metoda (ELISA) kao screening metoda te tekucinska kromatografija (LC/MS/MS) ili plinska kromatografija (GC/MS/MS) u kombinaciji sa masenom spektrometrijom kao potvrdne metode. Temeljem saznanja o iz- razitoj toksicnosti tvari s anabolickim ucinkom, njihovoj kumulaciji te mogucoj prisutnosti u proizvodima životinjskog podrijetla, ukazano je na važnost provo&enja sustavnog nadzora i kontrole ostataka ovih tvari u svim fazama proizvodnje hrane animalnog podrijetla uz primjenu propisanih zakonskih odrednica i suvremenih analitickih metoda u njihovoj detekciji

Esteroides anabólicos en la producción de carne Efectos sobre los animales de granja y el peligro para la salud de los consumidores

Anabolici stimuliraju rast tkiva svojim utjecajem na metaboličke procese uključene u sintezu proteina i razgradnju masti te se njihovom uporabom u stočarskoj proizvodnji ostvaruju značajniji prinosi i prihvatljivija senzorska svojstva svježeg mesa. Međutim, ove tvari se kumuliraju i perzistiraju u jestivim tkivima, a budući da je za brojne iz ove skupine dokazana i toksičnost, Europska komisija zabranila je uporabu svih tvari sa anaboličkim djelovanjem, odnosno dozvoljena je primjena samo pojedinih tvari isključivo u terapeutske svrhe. Među njima, prirodni hormoni su ujedno i fiziološki prisutni u biološkim tekućinama i tkivima farmskih životinja, što otežava procjenu moguće anaboličke primjene odnosno prosudbe o zlouporabi ovih tvari. Zbog nedostatnosti podataka o fiziološkim razinama prirodnih hormona i njihovih metabolita u različitih životinjskih vrsta, potrebno je provoditi daljnja istraživanja u poveznici sa brojnim čimbenicima utjecaja na razine ovih hormona. S obzirom na stalni razvoj novih sintetskih tvari i moguću zlouporabu tzv. „koktela“ s niskim udjelima aktivnih tvari iz ove skupine, potreban je kontinuirani nadzor njihove primjene tijekom tova životinja i na klaonici, s konačnim ciljem proizvodnje zdravstveno ispravne hrane životinjskog podrijetla i zaštite zdravlja potrošača.Anabolics stimulate tissue growth through their influence on the metabolic processes involved in protein synthesis and degradation of fats and their use in livestock production generate significant yields and acceptable sensory characteristics of fresh meat. However, these substances accumulate and persist in the edible tissues, and since the number anabolic substances demonstrated the toxicity, the European Commission has banned the use of all substances with anabolic effect, and allowed the application of only certain substances exclusively for therapeutic purposes. Among them, the natural hormones are also physiologically present in biological fluids and tissues of farm animals, making it difficult to estimate possible anabolic application or judgment about the abuse of these substances. Due to insufficient data on physiological levels of natural hormones and their metabolites in different animal species, it is necessary to conduct further research into the link with a number of factors affecting the levels of these hormones. Due to the continuous development of new synthetic substances and possible abuse of the so-called “cocktails” with low ratios of active substances from this group, it requires a continuous monitoring during fattening and at slaughtering, with the ultimate goal of production of safe food of animal origin and protection of the consumers health.Anabolika fördern das Wachstum von Gewebe, indem sie sich auf die metabolischen Prozesse auswirken, die an der Eiweißsynthese und dem Fettabbau teilnehmen. Durch den Einsatz von Anabolika in der Viehzucht können bedeutendere Erträge und bessere sensorische Eigenschaften von frischem Fleisch erreicht werden. Da sich diese Stoffe jedoch im essbaren Gewebe akkumulieren und persistieren, und für zahlreiche Stoffe eine toxische Wirkung nachgewiesen wurde, hat die Europäische Kommission die Verwendung aller Stoffe mit einer anabolischen Wirkung verboten, bzw. ist nur der Einsatz einzelner Substanzen ausschließlich zu therapeutischen Zwecken zugelassen. Dabei sind die natürlichen Hormone physiologisch in den biologischen Flüssigkeiten und Geweben von Nutztieren vertreten, was die Einschätzung einer möglichen anabolischen Verwendung, bzw. die Einschätzung eines möglichen Missbrauchs dieser Substanzen erschwert. Infolge mangelnder Angaben über physiologische Konzentrationen von natürlichen Hormonen und deren Metaboliten bei diversen Tiersorten bedarf es an weiteren Untersuchungen in Zusammenhang mit den vielen Faktoren, die die Konzentration dieser Hormone beeinflussen. Die fortlaufende Entwicklung neuer synthetischer Substanzen und ein möglicher Missbrauch so genannter „Cocktails“ mit einer niedrigen Konzentration von aktiven Stoffen aus dieser Gruppe erfordern eine kontinuierliche Überwachung der Verwendung während der Tiermast und in den Schlachthäusern, um ein gesundheitlich unbedenkliches Nahrungsmittel tierischen Ursprungs zu gewährleisten und die Gesundheit der Verbraucher zu schützen.Gli anabolizzanti stimolano la crescita dei tessuti incidendo sui processi metabolici inclusi nella sintesi delle proteine e nel metabolismo dei grassi. Con il loro impiego nella produzione zootecnica, si realizzano significativi incrementi dal punto di vista del rendimento ed un miglioramento delle proprietà sensoriali della carne fresca. Tuttavia, queste sostanze si accumulano e persistono nei tessuti edibili e, giacché per numerose sostanze di questo gruppo è stata accertata la tossicità, la Commissione europea ha vietato l’uso di tutte le sostanze con azione anabolizzante, ossia è concesso l’uso soltanto di alcune di tali sostanze ma esclusivamente a fini terapeutici. Tra esse, gli ormoni naturali sono anche fisiologicamente presenti nei liquidi e nei tessuti biologici degli animali d’allevamento, il che complica la valutazione della possibile applicazione anabolizzante, ossia il giudizio sull’abuso di tali sostanze. A causa dell’insufficienza dei dati sui livelli fisiologici degli ormoni naturali e dei loro metaboliti in diverse specie animali, è necessario svolgere ricerche più approfondite in relazione ai numerosi fattori che incidono sui livelli di tali ormoni. Visto il costante sviluppo di nuove sostanze sintetiche ed il possibile abuso dei c.d. “cocktail” con una bassa percentuale di sostanze attive di questo gruppo, è necessario vigilare costantemente sulla loro applicazione sia durante la fase dell’alimentazione dell’animale, sia al macello, con l’obiettivo finale di produrre alimenti d’origine animale sani e di proteggere la salute dei consumatori.Los esteroides anabólicos estimulan el crecimiento del tejido mediante su efecto sobre los procesos metabólicos incluidos en la síntesis de proteínas y en la degradación de las grasas. Con su uso en la producción ganadera se realizan rendimientos significantes y calidades sensoriales aceptables de la carne fresca. No obstante, las sustancias se acumulan y persisten en los tejidos comestibles y visto que fue demostrada la toxicidad para muchas sustancias de este grupo, la Comisión Europea prohibió el uso de todas las sustancias con el efecto anabólico, es decir está permitido solamente el uso de sustancias individuales para el uso terapéutico. Las hormonas naturales son presentes fisiológicamente en los líquidos biológicos y en los tejidos de los animales de granja, lo que complica la evaluación de la posible aplicación anabólica, o sea la evaluación del abuso de estas sustancias. Por la falta de datos sobre los niveles fisiológicos de las hormonas naturales y sus metabolitos en diferentes especies de animales, es necesario continuar con la investigación de muchos factores que influyen sobre los niveles de estas hormonas. Teniendo en cuenta el desarrollo constante de nuevas sustancias sintéticas y posible abuso de lo que llamamos ‘’cóctel’’ con una baja proporción de sustancias activas de este grupo, es necesaria la vigilancia constante de su uso tanto durante la vida de los animales como en el matadero, con el fin de producir de la comida con seguridad sanitaria de origen animal y de protección de la salud de los consumidores

Hormonski aktivne tvari u prehrambenom lancu od domaćih životinja do potrošača

The application of sex hormones and other hormonally active substances in farm animals have an anabolic effect that result in increased protein synthesis and fat degradation, and also a better sensory-profile of final meat products. However, when applied to animals, these substances are transmitted to edible tissues and body fluids, and can be found in final products of animal origin intended for consumer consumption, such as milk, offal, meat and eggs. Given that hormonally active substances can cause intoxications in humans, their use as an animal growth promoter is prohibited in the European Union. As sex hormones are present in the tissues and body fluids of farm animals at physiological levels, and that their occurrence may also be the consequence of therapeutic application, the correct interpretation of established levels in different materials sampled from farm animals is of great significance in proving their illegal use. In recent decades, numerous studies have been carried out in this area, since many substances with hormonal activity have not yet been investigated for their possible toxic effects in humans. At the same time, the development and occurrence of new synthetic hormones and their mixtures continue on the black market. As abuse of hormonally active substances in the livestock industry poses a potential risk to consumers, monitoring their occurrence in all critical points of food production is necessary. In order to produce safe foodstuffs and to ensure the protection of consumer health, there is need for continuous development of analytical methods that are proven to detect a high number of synthetic substances with hormonal activity that might be present in the food chain from farm animals to consumers.Primjena spolnih hormona i drugih hormonalno aktivnih tvari u domaćih životinja ima anabolički učinak, rezultirajući povećanom sintezom proteina i razgradnjom masti, kao i boljim senzorskim profilom finalnih mesnih proizvoda. Međutim, ukoliko se primjenjuju na životinjama, ove se tvari prenose u jestiva tkiva i tjelesne tekućine te se mogu naći u konačnim proizvodima životinjskog podrijetla namijenjenim konzumaciji potrošača, poput mlijeka, iznutrica, mesa i jaja. S obzirom da hormonalno aktivne tvari izazivaju intoksikacije u ljudi, njihova uporaba kao promotora rasta životinja u Europskoj uniji je zabranjena. Budući da su spolni hormoni u tkivima i tjelesnim tekućinama domaćih životinja prisutni u fiziološkim razinama, a da njihova pojavnost može biti i posljedica terapijske primjene, kako bi se dokazala ilegalna uporaba od velikog je značenja ispravno tumačenje utvrđenih razina u različitim proizvodima domaćih životinja. U posljednjim desetljećima u ovom području provedene su brojne studije, budući da za mnoge tvari s hormonskim djelovanjem još nisu istraženi toksični učinci u ljudi. Istodobno se nastavlja s razvojem i pojavnošću novih sintetičkih hormona i njihovih mješavina na crnom tržištu. Kako zlouporaba hormonalno aktivnih tvari u stočarskoj proizvodnji predstavlja potencijalni rizik za potrošače, potrebno je pratiti njihovu pojavnost u svim kritičnim točkama proizvodnje hrane. Isto tako, da bi se proizvela zdravstveno ispravna hrana i osigurala zaštita zdravlja potrošača, potreban je kontinuirani razvoj analitičkih metoda za ispitivanje velikog broja sintetičkih tvari s hormonalnom aktivnošću koje mogu biti prisutne u hranidbenom lancu od domaćih životinja do potrošača

Peligros químicos en la carne y productos cárnicos en la cadena de comida de la granja al consumidor

U ovom radu dan je pregled tvari koje predstavljaju kemijske opasnosti u mesu i mesnim proizvodima, a pojavljuju se još na poljoprivrednim gospodarstvima, uslijed namjerne ili nenamjerne izloženosti farmskih životinja, te nadalje tijekom proizvodnoga procesa, distribucije i čuvanja proizvoda, kako u industrijskim uvjetima, tako i u uvjetima kućanstva. Kemijski kontaminanti u mesu i mesnim proizvodima uključuju zagađivače iz okoliša, tvari s anaboličkim učinkom i veterinarske lijekove te tvari koje nastaju uslijed procesuiranja i pohrane proizvoda, a budući da nerijetko ulaze u prehrambeni lanac, te u ljudskom organizmu uzrokuju biološku aktivnost, predstavljaju opasnost za ljudsko zdravlje. Dokazani su brojni slučajevi prisutnosti rezidua ovih tvari u tkivima i tekućinama farmskih životinja te posljedično i u mesu i mesnim proizvodima. Zbog utvrđenih brojnih toksičnih učinaka tvari iz skupine kemijskih kontaminanata, potrebna su daljna istraživanja njihove kumulacije, eliminacije i perzistentnosti u biološkim tekućinama i tkivima farmskih životinja, mogućih sinergističkih učinaka u organizmu te prevencije pojavnosti u hrani životinjskog podrijetla.This paper gives an overview of the substances that represent chemical hazards in meat and meat products, and appear even on farms, due to intentional or unintentional exposure offarm animals, and further during the production process, distribution and storage of products, both in industrial environments and in conditions of the household. Chemical contaminants in meat and meat products include pollutants from the environment, substances with anabolic effect and veterinary drugs and substances resulting from processing and storage of products. As these substances often enter the food chain and in the human body have biological activity, they pose a threat to human health. Many cases of these substances residues presence in the tissues and fluids of farm animals and consequently in meat and meat products have been proven. Because of established numerous toxic effects of substances from the group of chemical contaminants, further studies of their accumulation, elimination and persistence in biological fluids and tissues of farm animals, possible synergistic effects in the body aa also prevention of their occurence in food of animal origin, are needed.Dieser Artikel gibt einen Überblick über die Stoffe, die chemische Gefahren in Fleisch und Fleischerzeugnissen darstellen und die in landwirtschaftlichen Betrieben durch eine beabsichtigte oder unbeabsichtigte Exposition der Tiere und während des Produktionsprozesses, des Vertriebs und der Lagerung von Produkten vorkommen, sowohl im industriellen Umfeld als auch in den Haushalten. Chemische Verunreinigungen in Fleisch und Fleischprodukten umfassen Schadstoffe aus der Umwelt, Stoffe mit anaboler Wirkung und Tierarzneimittel sowie Stoffe, die während der Verarbeitung und Lagerung von Produkten entstehen. Da sie häufig in die Nahrungskette gelangen und im menschlichen Körper eine biologische Aktivität hervorrufen, stellen sie eine Gefahr für die menschliche Gesundheit dar. Es wurden zahlreiche Fälle mit Rückständen solcher Substanzen in den Geweben und Flüssigkeiten der Nutztiere, folglich auch in Fleisch und Fleischprodukten nachgewiesen. Aufgrund der vielen festgestellten toxischen Auswirkungen der Substanzen aus der Gruppe der chemischen Verunreinigungen sollten die Untersuchungen über ihre Akkumulation, Elimination und Persistenz in biologischen Flüssigkeiten und Geweben von Nutztieren, die möglichen Synergieeffekte im Körper und die Vorbeugung ihres Vorkommens in Lebensmitteln tierischen Ursprungs fortgesetzt werden.Questo lavoro propone una panoramica sulle sostanze che rappresentano un pericolo chimico per la carne ed i prodotti a base di carne e che si manifestano fin dalle aziende agricole zootecniche a causa della volontaria o involontaria esposizione dei capi di bestiame e poi, in seguito, nel corso del processo produttivo, della distribuzione e della conservazione dei prodotti, tanto nelle condizioni proprie dell’ambiente industriale, quanto in ambiente domestico. I contaminati chimici nella carne e nei prodotti a base di carne comprendono inquinanti presenti nell’ambiente, sostanze con effetto anabolizzante e farmaci veterinari, oltre a sostanze che vengono prodotte durante la lavorazione e la conservazione dei prodotti. E siccome non è raro che si manifestino nella catena alimentare, provocando nell’organismo umano una certa attività biologica, essi rappresentano un vero e proprio pericolo per la salute dell’uomo. In molti casi è stata provata la presenza di residui di tali sostanze sia nei tessuti, sia nei liquidi degli animali da allevamento e, conseguentemente, anche nella carne e nei prodotti a base di carne. Poiché sono stati accertati numerosi effetti tossici dovuti alla presenza di sostanze appartenenti al gruppo dei contaminanti chimici, sono necessarie ulteriori ricerche circa il loro accumulo, l’eliminazione e la persistenza nei liquidi e nei tessuti biologici degli animali d’allevamento, circa i possibili effetti sinergici nell’organismo umano e la prevenzione nel cibo d’origine animale.En este trabajo fue hecho un resumen de las sustancias que representan un peligro químico en la carne y productos cárnicos, y ocurren en las granjas familiares, debido a la exposición deliberada o accidental de los animales de granja y también durante el proceso de la producción, distribución y almacenamiento de los productos, tanto en las condiciones industriales como en los hogares. Los contaminantes químicos en la carne y productos cárnicos incluyen contaminantes desde el medio ambiente, las sustancias con el efecto anabólico y los medicamentos veterinarios junto con las sustancias resultantes del procesamiento y almacenamiento de los productos. Visto que esas sustancias a menudo entran en la cadena de comida y están activos biológicamente en el organismo humano, representan un peligro para la salud. Han sido demostrados varios casos de la presencia de los residuos de esas sustancias en los tejidos y fluidos de los animales de granja y por consiguiente en la carne y productos cárnicos. Debido a los efectos tóxicos deternimados de las sustancias de los grupos de los contaminantes químicos, es necesario hacer estudios más a fondo de su acumulación, eliminación y su persistencia en los fluidos biológicos y tejidos de los animales de granja, de los posibles efectos sinérgicos en el organismo y la prevención de su manifestación el na comida de origen animal

Quality of Fermented, Semi-dry and Pasteurised Sausages on Croatian Market

U ovom radu prikazani su rezultati ispitivanja kemijskog sastava trajnih, polutrajnih i obarenih kobasica proizvedenih tijekom 2009. godine od strane više mesnih industrija. U cilju ispitivanja kakvoće, u uzorcima kobasica određena je količina bjelančevina mesa, sirovih masti, vode te aditiva natrijevog nitrita i polifosfata, uz uporabu standardnih analitičkih metoda. Usporedbom rezultata analiza trajnih kobasica s minimalnim uvjetima, koje za navedenu kategoriju proizvoda definiraju pravilnici, utvrđeno je da svi ispitani proizvodi u pogledu kemijskog sastava udovoljavaju propisanim uvjetima. U tri uzorka polutrajnih kobasica (šunkarica) utvrđen je manji udjel bjelančevina mesa u odnosu na propisano, u trinaest uzoraka polutrajnih kobasica određen je sadržaj polifosfata iznad najveće dopuštene količine te je u jednom uzorku određena povišena razina natrijevog nitrita (tirolska kobasica). Svi uzorci obarenih kobasica udovoljavali su zahtjevima pravilnika, a u pogledu razine aditiva prosječno su sadržavali veću količinu u odnosu na trajne kobasice, osobito u pogledu razine natrijevog nitrita. Rezultati ovog ispitivanja govore i da su trajne kobasice, s obzirom na utvrđene vrijednosti parametara kakvoće, najkvalitetniji kobasičarski proizvod na našem tržištu.This paper presents results of chemical composition testing of fermented, semi-dry and pasteurised sausages produced during 2009 by several meat industries. Quality control testing, in sausage samples, included determination of meat protein, crude fat, moisture, sodium nitrate and polyphosphates content, by mean of standard analytical methods. In comparison of fermented sausages analyses results, with minimum requirements that are set forth in regulations for that product category it was affirmed that all analyzed samples meet a requirements. In three semi-dry sausage samples, lower meat protein content was determined, in thirteen semi-dry sausage samples, higher content of polyphosphates was determined and in one sample a higher content of sodium nitrite was determined. All pasteurised sausage samples met the requirements, and towards additives content they had a higher values than fermented sausages. Results of this investigation have shown that fermented sausages are, according to quality control parameters, most quality sausage product on our market

T-2 i HT-2 toksini u hrani i hrani za životinje: Pojavnost, toksičnost i mjere prevencije i dekontaminacije

Mikotoksini su sekundarni metaboliti plijesni koji imaju toksičan učinak na zdravlje ljudi i životinja. Smatraju se neizbježnim onečišćivačima hrane i hrane za životinje, a predstavljaju problem u cijelom svijetu jer se njihova koncentracija ne smanjuje ni nakon uobičajenih postupaka prerade hrane. T-2 toksin i njegov glavni metabolit HT-2 pripadaju velikoj grupi trihotecenskih mikotoksina. T-2 toksin se smatra najtoksičnijim predstavnikom trihotecenskih mikotoksina tipa A, a proizvode ga plijesni roda Fusarium, načešće Fusarium langsethiae, Fusarium poae i Fusarium sporotrichioides. Međunarodna agencija za istraživanje raka (IARC) je uvrstila T-2 toksin u skupinu 3, među spojeve koji se ne mogu klasificirati kao ljudski karcinogeni. Ipak, izraženo citotoksično, imunosupresivno i hematotoksično djelovanje T-2 i HT-2 toksina može uzrokovati kronične bolesti kod ljudi i životinja. Daljnja istraživanja ovih mikotoksina su nužna s obzirom na nedostatak toksikoloških podataka te kako bi se odredila njihova prisutnost u hrani i hrani za životinje i efikasne metode dekontaminacije onečišćenih sirovina i proizvoda. Kako bi se izbjegli negativni učinci T-2, HT-2 toksina i ostalih trihotecenskih mikotoksina na zdravlje ljudi i životinja, važno je sprječavanje rasta plijesni i sustavan nadzor sirovina i finalnih proizvoda namijenjenih prehrani ljudi i hranidbi životinja

Određivanje klenbuterola u svinjskoj jetri nakon dužeg davanja doze koja pospješuje rast

Liver concentrations of clenbuterol, a β2-adrenergic agonist, were measured by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) in 12 female pigs on days 0, 7, 14 and 21 after prolonged administration of a growth-promoting dose of clenbuterol. The analytical procedure showed good recovery (>80 %), while intra-assay results showed acceptable variation in individual measurements for all samples to which 0.5, 2 or 5 ng/g clenbuterol were added (RSD 80 % clenbuterol depletion in pig liver occurred during the first 7 days after cessation of administration, however, more than 14 days were required for the clenbuterol concentration to fall below the maximal residual level of 0.5 ng/g. On day 21 of clenbuterol discontinuation, residues of the drug were detectable in pig liver (0.22 ng/g), suggesting that clenbuterol residues persist in liver as an edible tissue and may induce a risk for consumer health.U jetri krmača izmjerena je koncentracija klenbuterola, β2 adrenergičkog agonista, 0., 7., 14. i 21. dana nakon što im se prestala davati doza klenbuterola. Za određivanje klenbuterola primijenjena je imunoenzimska metoda (ELISA). Točnost je metode ve}a od 80 %, dok su vrijednosti relativne standardne devijacije (RSD) manje od 10 % za svako pojedinačno mjerenje uzorka kojemu je dodano 0,5, 2 ili 5 ng/g klenbuterola. Rezultati upućuju na to da se više od 80 % klenbuterola u jetri razgrađuje tijekom prvih 7 dana nakon prestanka davanja. Potrebno je više od 14 dana da bi koncentracija klenbuterola pala ispod maksimalno dopuštene razine od 0,5 ng/g. Maseni udjel klenbuterola u jetri (0,22 ng/g), izmjerena 21. dana nakon prestanka davanja, još je uvijek na razini koja se može odrediti, što pokazuje perzistentnost ostataka klenbuterola u jetri kao jestivom tkivu i može predstavljati rizik za zdravlje potrošača