Pneumomediastinum and pneumoretroperitoneum as a result of mephedrone intoxication – a case report.

Introduction: Presence of air in mediastinal space, retroperitoneal space or subcutaneously is a rare con- dition in majority caused by trauma of airway or gastrointestinal (GI) tract. Rarely can it occur as a conse- quence after drug usage.  Case Presentation: We report a non-traumatic occurrence of pneumomediastinum, pneumoretroperito- neum and subcutaneous emphysema in a 27 year-old male patient who had been inhaling mephedrone for 4 days. Patient was admitted to Department of General, Endocrine and Transplant Surgery, Medical University of Gdansk. CT scans of neck, chest and abdomen were performed with suspicion of perforation of GI tract or airways. Perforation was excluded by gastroscopic and bronchoscopic examinations. Patient was treated conservatively with fluids and antibiotic therapy because of no abnormalities besides free air in mentioned cavities. During 6 days of hospitalization patient made a steady recovery and was discharged in good condition.  Conclusions: The presence of pneumomediastinum, pneumoretroperitoneum and subcutaneous emphyse- ma associated with mephedrone inhalation has been rarely reported in the literature in the past. There are only a few cases describing such complications and medical management required. By reporting this case we would like to emphasize that mentioned symptoms and history of drug use might seem life-threatening, however, this condition may be self-limiting as well. Therefore, good general state can potentially be indi- cation for a watch-and-wait approach with no surgical intervention necessary. 

Od preparowania czterogruczołowego do technik małoinwazyjnych. Małoinwazyjna paratyroidektomia jako obecny standard chirurgii pierwotnej nadczynności przytarczyc

Complete surgical resection of hyperfunctioning parathyriod tissue is essential for the treatment of primary hyperparathyroidism. During recent years, minimally invasive surgery has been successfully applied in neck exploration, because of significant developments of guidance by intraoperative scans, the use of quick, intraoperative PTH assay, and also preoperative imaging procedures such as high resolution ultrasonography and sestamibi scintigraphy. The results of operations which are performed with minimally invasive techniques are comparable to those of conventional surgery, and provide advantages with regard to cosmetic result, length of hospitalisation, and reduced post-operative pain.Całkowite chirurgiczne usunięcie nadczynnej tkanki gruczołowej jest kluczowe dla leczenia pierwotnej nadczynności przytarczyc. Podczas ostatnich lat, techniki chirurgii małoinwazyjnej były z sukcesem wprowadzane do preparowania tkanek szyi. Było to możliwe dzięki opracowaniu śródoperacyjnych metod lokalizowania zmienionej tkanki, szybkim testom oznaczającym stężenie PTH w surowicy ,jak również doskonaleniu technik obrazowania przedoperacyjnego, takich jak ultrasonografia wysokiej rozdzielczości czy scyntygrafia z wykorzystaniem sestamibi. Wyniki operacji z wykorzystaniem technik małoinwazyjnych są porównywalne z wynikami technik konwencjonalnych oraz wiążą się z zaletami, takimi jak skrócony okres hospitalizacji, zmniejszenie bólu pooperacyjnego czy lepszy efekt kosmetyczny

Ocena wpływu transfuzji krwi autologicznej na układ krzepnięcia i krwawienie pooperacyjne u pacjentów poddanych chirurgicznej rewaskularyzacji tętnic wieńcowych

Wstęp: Pooperacyjne krwawienie po zabiegach kardiochirurgicznych wymaga transfuzji krwi. Przetoczenie krwi homologicznej wiąże się z ryzykiem wystąpienia różnych powikłań. Przedoperacyjny upust krwi umożliwia podanie krwi autologicznej w okresie pooperacyjnym. Cel pracy: Porównanie wskaźników układu krzepnięcia i fibrynolizy oraz drenażu śródpiersia po operacji przęsłowania tętnic wieńcowych (CABG) z użyciem krążenia pozaustrojowego u chorych, którym po zabiegu przetaczano krew własną lub homologiczną. Materiał i metody: Przebadano 112 pacjentów, poddanych planowemu, pierwszorazowemu zabiegowi CABG. Grupę badaną (A) stanowiło 62 chorych (śr. wieku 53,9 &plusmn; 8,5 lat, 47 mężczyzn), u których wykonano po dwa krwioupusty przedoperacyjne uzupełnione dodatkowym, śródoperacyjnym pobraniem krwi. Krew przetaczano zwrotnie po zakończeniu krążenia pozaustrojowego w ciągu 6 h. Grupę kontrolną (B) stanowiło 50 chorych (śr. wieku 56,3 &plusmn; 8,8 lat, 36 mężczyzn, NS), którym przetaczano krew homologiczną. Porównywano: objętość drenażu pooperacyjnego, ilość przetoczonych jednostek krwi i preparatów pochodnych, stężenia protrombiny, fibrynogenu, D-dimerów, płytek krwi oraz czasy TT i APTT. Krew do badań pobierano po znieczuleniu oraz 1/z, 2, 6, 12 i 24 h po podaniu protaminy oraz 3 i 7 dni po zabiegu. W grupie A badania wykonywano również przed każdym upustem.Wyniki: Stwierdzono, że w grupie A istotnie mniejszy był drenaż śródpiersia (24-godzinny: 698 &plusmn; 167 vs 898 &plusmn; 135; p < 0, 001), co znalazło odbicie w znikomym zużyciu homologicznej masy krwinkowej u tych chorych (0,11 j. na pacjenta). W grupie B podano łącznie 107 j. obcego koncentratu krwinek czerwonych (śr. 2,14 j. na pacjenta) oraz 74 j. homologicznego osocza świeżo mrożonego (śr. 1,48 j.). Parametry układu krzepnięcia u chorych z grupy A wykazywały większą dynamikę regeneracji, szczególnie ilość płytek krwi i stężenie fibrynogenu. Wnioski: Stwierdzono, że stosowanie autotransfuzji w chirurgii naczyń wieńcowych istotnie ogranicza zużycie krwi homologicznej i jej produktów, i znamiennie redukuje objętość drenażu pooperacyjnego. Przedoperacyjny krwioupust wpływa na podwyższenie liczby płytek krwi w okresie pooperacyjnym

Ocena wpływu transfuzji krwi autologicznej na układ krzepnięcia i krwawienie pooperacyjne u pacjentów poddanych chirurgicznej rewaskularyzacji tętnic wieńcowych

Wstęp: Pooperacyjne krwawienie po zabiegach kardiochirurgicznych wymaga transfuzji krwi. Przetoczenie krwi homologicznej wiąże się z ryzykiem wystąpienia różnych powikłań. Przedoperacyjny upust krwi umożliwia podanie krwi autologicznej w okresie pooperacyjnym. Cel pracy: Porównanie wskaźników układu krzepnięcia i fibrynolizy oraz drenażu śródpiersia po operacji przęsłowania tętnic wieńcowych (CABG) z użyciem krążenia pozaustrojowego u chorych, którym po zabiegu przetaczano krew własną lub homologiczną. Materiał i metody: Przebadano 112 pacjentów, poddanych planowemu, pierwszorazowemu zabiegowi CABG. Grupę badaną (A) stanowiło 62 chorych (śr. wieku 53,9 &plusmn; 8,5 lat, 47 mężczyzn), u których wykonano po dwa krwioupusty przedoperacyjne uzupełnione dodatkowym, śródoperacyjnym pobraniem krwi. Krew przetaczano zwrotnie po zakończeniu krążenia pozaustrojowego w ciągu 6 h. Grupę kontrolną (B) stanowiło 50 chorych (śr. wieku 56,3 &plusmn; 8,8 lat, 36 mężczyzn, NS), którym przetaczano krew homologiczną. Porównywano: objętość drenażu pooperacyjnego, ilość przetoczonych jednostek krwi i preparatów pochodnych, stężenia protrombiny, fibrynogenu, D-dimerów, płytek krwi oraz czasy TT i APTT. Krew do badań pobierano po znieczuleniu oraz 1/z, 2, 6, 12 i 24 h po podaniu protaminy oraz 3 i 7 dni po zabiegu. W grupie A badania wykonywano również przed każdym upustem.Wyniki: Stwierdzono, że w grupie A istotnie mniejszy był drenaż śródpiersia (24-godzinny: 698 &plusmn; 167 vs 898 &plusmn; 135; p < 0, 001), co znalazło odbicie w znikomym zużyciu homologicznej masy krwinkowej u tych chorych (0,11 j. na pacjenta). W grupie B podano łącznie 107 j. obcego koncentratu krwinek czerwonych (śr. 2,14 j. na pacjenta) oraz 74 j. homologicznego osocza świeżo mrożonego (śr. 1,48 j.). Parametry układu krzepnięcia u chorych z grupy A wykazywały większą dynamikę regeneracji, szczególnie ilość płytek krwi i stężenie fibrynogenu. Wnioski: Stwierdzono, że stosowanie autotransfuzji w chirurgii naczyń wieńcowych istotnie ogranicza zużycie krwi homologicznej i jej produktów, i znamiennie redukuje objętość drenażu pooperacyjnego. Przedoperacyjny krwioupust wpływa na podwyższenie liczby płytek krwi w okresie pooperacyjnym

Od preparowania czterogruczołowego do technik małoinwazyjnych. Małoinwazyjna paratyroidektomia jako obecny standard chirurgii pierwotnej nadczynności przytarczyc

Podczas ostatnich lat, techniki chirurgii małoinwazyjnej były z sukcesem wprowadzane do preparowania tkanek szyi. Było to możliwe dzięki opracowaniu śródoperacyjnych metod lokalizowania zmienionej tkanki, szybkim testom oznaczającym stężenie PTH w surowiczy, jak również doskonaleniu technik obrazowania przedoperacyjnego, takich jak ultrasonografia wysokiej rozdzielczości czy scyntygrafia z wykorzystaniem sestamibi. Wyniki operacji z wykorzystaniem technik małoinwazyjnych są porównywalne z wynikami technik konwencjonalnych oraz wiążą się z zaletami, takimi jak skrócony okres hospitalizacji, zmniejszenie bólu pooperacyjnego czy lepszy efekt kosmetyczny

Bariatric surgery in morbidly obese patients with chronic renal failure, prepared for kidney transplantation – case reports

Recent years, obesity is a growing health problem also in patients with chronic renal failure and end it’s end stage. This situation has a negative impact both on the extension of the waiting period for transplantation, and the survival rate of the transplanted organ and the recipient. Weight loss through lifestyle modification before transplantation is ambiguous. Its well known fact of rapid body mass gain after transplantation, and finnaly the results of transplantation are not better than those of patients who have not reduced body weight. The paper presents preliminary experience associated with bariatric operations of three chronic dialysed patients with morbid obesity BMI> 35 kg/m2, all patients had been treated by Roux-en-Y gastric by-pass (RYGB). All operated patients were classified as potential recipients were listed by Poltransplant. One of them three months after RYGB surgery underwent without complications a renal transplantation. Preliminary experiences based on operating these three caese confirmed the complete safety of this type of approach in patients with end-stage chronic kidney disease (CKD)

Sources of medical information of patients referred to colorectal surgery outpatient clinic for hemorrhoidal disease

Background: We surveyed patients with hemorrhoids about their behavior regarding searching for information about that disease and confronted it with data obtained from Google Trends website and Google searches. We aimed to determine sources of information on hemorrhoids used by patients. Secondary aim was to assess the quality of information provided by Internet in particular. Material and methods: We collected 78 surveys from patients of the outpatient surgical clinic at Medical University of Gdańsk, in which we asked about sources of information about hemorrhoids. We used Google Trends to analyze most often used search queries associated with that topic. In result, we analyzed the content of top 10 Google search results of that queries in order to verify reliability. Results: Over 80% of surveyed patients looked for information about that disease online, 50% of whom were satisfied with the quality of information obtained. Our Google Trends analysis showed that term hemorrhoids has overwhelming prevalence in comparison to remaining terms. Analysis of top 10 Google search results showed that 7 in 10 organic links lead to websites with professional information about hemorrhoids. Conclusions: Patients use the Internet as a source of knowledge about hemorrhoids and find it satisfactory. Moreover, our research indicates that this information is reliable

Czy nowatorski system krążenia pozaustrojowego z wypełnieniem krwią pacjenta może się stać nowym standardem w chirurgii wieńcowej?

Background: Commonly used cardiopulmonary bypass systems with cardiotomy reservoir, oxygenator, and roller pump require preoperative crystalloid filling. Radical reduction of the filling fluid volume and replacing it with the patient’s own blood has a fundamental impact on the outcome. Aim: A comparison of cardiopulmonary bypass filled with the patient’s blood, applied in Poland for the first time, and the classical system filled with crystalloids. Methods: Non-randomised trial in which patients undergoing coronary artery bypass grafting were divided into two groups: first operated on with use of cardiopulmonary bypass system with the patient’s own blood priming, and a control group operated on with standard technique. Levels of haemoglobin (HGB), haematocrit (HCT), platelets, leukocytes, creatinine, protein, C-reactive protein, procalcitonin, volume of transfused blood products, postoperative drain output, time to extubation, and consumption of catecholamines were compared. Results: The results of a study comparing the classical system with the blood-filled system (n = 60) showed a significantly smaller decrease in HGB and HCT levels (p = 0.001), resulting in reduction of blood product transfusions by 75% (p = 0.03). The new type of extracorporeal circulation reduced the total postoperative drain output by approximately 28% (p = 0.003). The systemic inflammatory response syndrome (SIRS) was less pronounced and the tissue perfusion was better due to smaller degree of haemodilution leading to better organ and heart protection. The patients required shorter mechanical ventilation times in the perioperative period. Conclusions: The use of a new system of cardiopulmonary bypass filled with the patient’s blood reduces the postoperative decrease in HGB and HCT, the amount of transfused blood products, and total postoperative drain output. It also shortens the time spent on mechanical ventilatory support.Wstęp i cel: Powszechnie stosowane układy do krążenia pozaustrojowego ze zbiornikiem kardiotomijnym, oksygenatorem i pompą perystaltyczną wymagają przed rozpoczęciem pracy zalania krystaloidami. Radykalne zredukowanie objętości wymaganego do zalania płynu i pomysłowe zastąpienie tego wypełnienia krwią własną pacjenta ma istotny wpływ na wyniki leczenia. Materiał i wyniki: Wyniki wstępne badania porównującego system klasyczny z systemem wypełnionym krwią (n = 44) pokazują znacznie mniejsze spadki stężenia hemoglobiny i hematokrytu (p = 0,05), co pozwala na redukcję ilości przetoczeń preparatów krwiopochodnych o 75% (p = 0,03). Nowy rodzaj krążenia pozaustrojowego zmniejsza całkowity drenaż pooperacyjny o ok. 28% (p = 0,01). Występuje istotnie mniejsza uogólniona reakcja zapalna, a lepsza perfuzja tkankowa dzięki zmniejszeniu hemodilucji zapewnia lepszą protekcję narządów wewnętrznych i serca. Chorzy wymagają w okresie okołooperacyjnym znacznie mniejszych dawek amin katecholowych i krótszego czasu intubacji dotchawiczej. Wnioski: Metoda ta, zastosowana po raz pierwszy w Polsce, jest bezpieczna, mimo że jest bardziej wymagająca dla zespołu uczestniczącego w zabiegu. Jest szczególnie przydatna u świadków Jehowy lub chorych z niskim stężeniem hemoglobiny ze względu na mechanizm protekcyjny krwi

Chorzy trudni nietypowiAnomalia naczyniowa &#8211; odejście przedniej tętnicy zstępującej od prawej zatoki wieńcowej

A case of a patient with congenital anomaly of coronary blood vessels with left anterior descending artery starting from right coronary sinus is presented. The patient was operated on due to symptoms of myocardial ischaemia by carrying out an off-pump coronary artery bypass graft to left anterior descending artery and obtuse marginal artery, with a very good outcome