Adopting human anatomy to swim fishlike; a vantage pointVerimli yüzme için suya anatomik uyum; bir bakış açısı

Swimming is  a fun if done properly using the scientific rules and guidence. Fishes are the best swimmers due to their anatomical evolution to live in the water. But men has evolved to survive on land and has anatomical structures  adapted to fit the living conditions on land not in the water . Body anatomical properties, weight difference between the upper part and the lower part of the body  and the regional distribution of respiration organs of men create difficulties to swim as desired.   To overcome this problem men has to adapt the position of the body in the water fishlike, observe understand and imitate what the fish do in the water, has training exercises developed accordingly and swim fishlike.Extended English abstract is in the end of PDF (TURKISH) file. ÖzetSuda yaşam ve evolusyonun getirdiği avantajlar yüzünden en iyi yüzenler balıklardır. İnsanların karada yaşamak üzere evolusyon geçirmiş olmaları gereği edindikleri anatomik yapıları suda yüzme konusunda sorunlar çıkarmaktadır. Balıkların su ile olan ilişkilerinin incelenmesi ve onların davranışlarından çıkarılan sonuçlara göre yüzme eğitimi verimli yüzme hedefine ulaşmaya yardım edecektir. Bu bağlamda, bu çalışmanın amacı balıkların su içindeki hareketlerinden yola çıkarak, insanların yüzme sporunda performanslarını geliştirmeleri için gerekli olan beceriler konusunda öngörüde bulunmaktır

Paraoxonase and Arylesterase Activities, Lipid Profile, and Oxidative Damage in Experimental Ischemic Colitis Model

Objective. In the present study, since PON1 is known as an HDL-associated antioxidant enzyme that inhibits the oxidative modification of LDL and oxidative stress plays a role in the pathogenesis of mesenteric ischemia, we investigated the changes in PON1 activity and lipid profile in an experimental ischemic colitis model. Methods. Forty male Wistar albino rats were divided into two groups: the control group (N = 15) and the experimental group (N = 25). All animals were anesthetized with ether and ketamine anesthesia to undergo a midline laparotomy. Ischemic colitis was induced by marginal vessel ligation in the splenic flexura (devascularization process). A sham laparotomy was performed in the control group. All animals were sacrificed on the seventh postoperative day. Oxidative stress marker (malonyldialdehyde, MDA), lipid profile, and paraoxonase (PON-1) and arylesterase activities were determined. Histopathological evaluation was done under light microscopy, after sectioning and staining with hematoxyline and eosin. Statistical analysis was conducted using Student's t-test and Mann-Whitney U test, and P 0.05).Conclusions. PON1 and arylesterase play an important role in the pathophysiology of ischemic colitis

The outcome of kidney transplants with multiple renal arteries

BACKGROUND: The use of grafts with multiple renal arteries has been considered a relative contraindication because of the increased incidence of vascular and urologic complications The aim of this study is to determine whether the kidney grafts with multiple arteries have any adverse effect upon post-transplant graft and patient survival. METHODS: We reviewed the records of 225 adult kidney transplants done consecutively at our institution. Twenty-nine patients (12.8%) had grafts with multiple renal arteries. We analyzed the incidence of post-transplant hypertension and vascular complications, mean creatinine levels, patient and graft survival. In 17 cases reconstruction was done as conjoined anastomosis between two arteries of equal size, and in 6 cases as end-to-side anastomosis of smaller arteries to larger arteries. Multiple anastomoses were performed in 6 cases. RESULTS: In one patient postoperative bleeding occurred. Mean systolic blood pressures, creatinine levels at first year and last follow-up and complication rates were all in acceptable ranges. There was no significant difference in graft and patient survival between multiple and single renal artery allografts. CONCLUSION: Although the kidney grafts with multiple renal arteries have been considered a relative contraindication because of the increased risk of complications, in our study allografts with multiple arteries were used successfully in kidney transplantation

Laboratuvardan Kliniğe Transplantasyon Pratiği

Transplantasyon; Temel Tıbbi Bilimler, Moleküler Tıp, Genetik ve İmmünolojiden klinik uygulamalardan destek alan multidisipliner bir tıp dalıdır. Temel bilimlerdeki başarılı çalışmaların kliniğe uygulanması, klinikte karşılaşılan sorunların da, oluşturulan deneysel hayvan modellerinde irdelenmesi, elde edilen bilgilerin klinik uygulamalara aktarılması; diğer deyişle tecrübelerin “Translational” özellikli olması günümüz transplantasyon çalışmalarında bir gerekliliktir. İmmün sistemin bileşenlerinin ve reaksiyonlarının iyi bilinmesi, hücreler arası ilişkilerde greftin reddi ya da kabul edilmesinin şartlarını doğru anlamak ve uygun laboratuvar yöntemleri ile klinik durumun aydınlatılması transplantasyonda stratejik önemdedir. Bu nedenle, klinik transplantasyon çalışmaları yapanlar temel bilimler bilgileri ile de donanımlı olmalıdırlar. Multidisipliner bir dal olma bilinci ile yapılan klinik transplantasyon çalışmalarında başarı yakalanmaktadır. Laboratuvardan Kliniğe Transplantasyon kitabımızda tüm yönleri ile transplantasyonun organizmaya etkileri ve bunların klinik sonuçlarını, çalışmalarımızın ışığında sunmayı ve tartışmayı hedefledik. Editör: Prof.Dr. Mesut İzzet TİTİZ Yardımcı Editör: Doç.Dr. Pınar AT

Respiratory physiology during swimming: Better exhale and inhaleYüzmede solunum fizyolojisi: Etkili nefes verme ve alma

Water is not a physiologically friendly environment for humans. Due to limited movement and unnatural adjustment to breathing patterns, we feel stressed, nervous, anxious, and physically tenser. These psychological conditions are detrimental to the performance for beginner swimmers. As with most sports, the physiologically optimal state during non-sprinting performance in swimming is aerobic respiration. As performance intensity increases, effectively increased rate of respiration must follow. The diaphragm is the primary respiratory muscle. The diaphragm and auxiliary respiratory muscles work together to accommodate the condition the body in accordingly.Fish breathe continuously during their life in the water by their gills which allow them extract oxygen from the water in a way without interruptions for inspiration or expiration. They do not change their optimal swimming position during breathing. Mammalian fishes like dolphins breathe not with their gills but with their lungs like we do. Dolphins must come to the surface of the water to breathe through their blowhole at their humpback. Observation of the the way dolphins breathe and use the experience wisely to the swimming exercises may help improve swimming and the fun of it. If we cannot swim fishlike we have to investigate and research for what we are doing wrong. Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.Özetİnsanlar hep suda balıklar gibi yüzmeyi hayal etmişlerdir. Ancak su insan için yabancı bir ortamdır, rahat solunum yapamaz, rahat hareket edemez, kaslarımız su içinde karada olduğundan daha gergindir, su ortamında solunum yolunu etkin kullanma doğal olmadığından nefes verme ve alma streslidir. Su ortamında solunum yapma, nefes alıp-verme hareketi streamline pozisyonunu geçici olarak bozacaktır. Fizyolojik olarak insan metabolizmasının optimum devamı için en verimli ortam aerobik ortamdır. Anaerobik şartlarda çabuk yoruluruz, bu nedenle yüzerken harcanan eforun doğru ve etkili solunum ile desteklenmesi gereklidir. Fizyolojik olarak eforla artan metabolik ihtiyaca göre solunum temposu da artar. Bu nedenle egzersiz sırasında daha sık nefes alırız. Etkili solunum için tüm primer ve yardımcı solunum kasları etkili nefes verme ve alma yönünde maksimum verimle çalışır. Su ortamında yaşayan yunusların, akciğerli balıkların davranışlarının incelenmesi, su ortamı dinamiklerine uyumlarının gözlemi, elde edilen bilgilerin yüzme çalışmalarında akılcı kullanılması, yüzme sporunu geliştirebilir, çok daha eğlenceli hale getirebilir. Eğer balıklar gibi yüzemiyorsak nerede hatalı davrandığımızı incelememiz gerekir

Flow Sitometri Cross Match Yöntemiyle Sitotoksik Etkinin Değerlendirilmesi

Organ nakli günümüzde kronik organ yetmezliği olan hastalar için önemli bir tedavi seçeneğidir. Organ naklinde cross match testi, alıcıda vericinin HLA’ larına karşı mevcut olan antikorların gösterilmesi açısından önemlidir. Komplemana bağımlı lenfositotoksisite (CDC-XM) ve akım sitometrik cross match (FC-XM) şeklinde iki farklı deney olarak yapılmaktadır. Bu iki deney temelde farklı özellikleri test ettiği için alıcı ve verici arasındaki uyumun değerlendirilmesinde her alıcı verici çifti için ayrı ayrı gerçekleştirilir. Son yıllarda CDC-XM ve FC-XM testlerinin yerini alabilecek sitotoksik akım sitometri cross match (cFC-XM) olarak isimlendirilen yeni bir teknik ortaya çıkmıştır. Bu yeni teknik, anti-HLA antikorların lenfositlere bağlanmasını göstermesinin yanı sıra kompleman aracılı sitotoksik hücre ölümünün akım sitometri ortamında tespit edilmesini aynı anda sağlayan, gerekli zaman ve iş yükünü azaltan bir tekniktir. Projemizde ticari olarak sunulan negatif ve pozitif serum örnekleri ile sağlıklı vericiden elde edilen canlı lenfositler arasında CDC-XM, FC-XM ve cFC-XM testleri gerçekleştirildi. Gerekli sarf malzemeler proje bütçesinden alınarak deneysel prosedürler ve gerekli cihaz kullanımları Namık Kemal Üniversitesi, Bilimsel ve Teknolojik Araştırmalar Uygulama ve Araştırma Merkezi’nde gerçekleştirildi. Projemizde, 7-AAD boyası kullanılarak akım sitometri yöntemiyle kompleman bağımlı hücre ölümü gösterildi. 7-AAD boyası ile akım sitometri ile elde edilen kompleman bağımlı hücre ölümü oranları serolojik yöntemle belirlenen hücre ölümü oranlarına paralellik gösterdi. Bu yöntemle kompleman bağımlı hücre ölümü ve anti-HLA IgG miktarları akım sitometri yöntemiyle ve tek bir deneyle tespit edildi. Ayrıca, pozitif serumun artan dilüsyonlarında hücre ölümündeki azalmaya, FITC-IgG MFI değerindeki azalmanın aynı oranda eşlik etmediği ortaya konuldu. cFC-XM testinin daha fazla örnekte uygulandıktan sonra klinik uygulamalarda kabul görmesini öngörmekteyiz.Organ transplantation is an important treatment option for patients with chronic organ failure today. Cross match is an important test to show preformed antibodies in the recipient against a specific donor. Cross match test is performed as two different experiments as complement dependent lymphocytotoxicity (CDC-XM) and flow cytometric cross-match (FC-XM). These two experiments separately performed for each donor and receiver pair as they have fundamentally different properties in the evaluation of compatibility. In recent years, a new technique named as cytotoxic flow cytometric cross match (cFC-XM) that can be used instead of CDC-XM and FC-XM has emerged. This new technique, by detecting the complementmediated cytotoxic cell death in addition to capability of showing the anti-HLA antibody binding onto lymphocytes at the same time by flow cytometry, reduces the necessary time and workload. In our project, CDC-XM, FC-XM and cFC-XM tests were performed using commercially available negative and positive serum samples and live lymphocytes obtained from healthy donors. Required supplies have been obtained by project budget and experimental procedures were held at the Research and Application Center for Scientific and Technological Investigations of Namik Kemal University. In our project, complement dependent cell death was detected by flow cytometry using the 7-AAD dye. Complementmediated cell death rates in the cFC-XM by 7-AAD dye were correlated to CDC. With this method, not only complement-mediated cell death but also anti-HLA IgG levels has been detected in a single assay by flow cytometry. Moreover, it was demonstrated by our results that the decrease in cell death at increasing dilutions of a positive serum by cFC-XM was not accompanied by the same rate of decrease in IgG-FITC MFI values. We could conclude that the cFC-XM test would be used in clinical laboratories after validation by more examples

Why crossmatch tests are very important and what do they tell us?

Organ transplantation is a very complex procedure that can save lives. It is a very useful procedure if the concepts of immunology, gained through bitter experience over the years, are kept in mind during practice. Allogeneic sensitization due to previous exposure(s) to alloantigens can hamper the procedure and remains the main obstacle to organ transplantation. Allosensitization and its level in a patient can be revealed before transplantation using the crossmatch test performed by incubating the patient’s serum with the possible donor’s lymphocytes in a laboratory environment. Crossmatch tests are routinely used prior to transplantation to prevent acute humoral reactions to the allograft tissue following reperfusion and also for long-term monitoring of the patient’s humoral status during the pre- and post-transplantation periods. © 2020 Turkish Society of Nephrology. All rights reserved

The Role of Soluble Ctla-4 as A Non-Invasive Biomarker for Diagnosis of Kidney Allograft Rejection: A Preliminary Study

[No Abstract Available

Comparison of Cytotoxic Flow Cytometric Cross Match With Complement Dependent Lymphocytotoxicity and Flow Cytometric Cross Match in Renal Transplant Patients

Cytotoxic flow cytometric crossmatch (cFCXM), identified by detecting complement-mediated cytotoxic cell death in addition to the capability of showing the alloantibodies binding onto lymphocytes at the same time, can reduce the necessary time and workload in evaluating alloantibodies. More data from clinical samples are needed for cFCXM to be accepted by tissue typing laboratories. In this study, we compared cFCXM with complement-dependent lymphocytotoxicity and standard flow cytometric crossmatch in 41 renal pretransplant patients. A comparison of the obtained data was performed using Spearman's correlation test. We found that cFCXM showed no statistically significant differences with complement-dependent lymphocytotoxicity and flow cytometric crossmatch. We believe that cFCXM can be used in clinical laboratories in the near future following intra-laboratory validation. © 2019 Elsevier Inc