Spontaniczna dyssekcja tętnicy wieńcowej — nie wszystkie ostre zespoły wieńcowe są takie same

A 54-year-old female patient with history of hypertension and smoking has been described. After the infection of the upper respiratory tract, she manifested acute coronary syndrome. Coronary angiography revealed spontaneous artery dissection in the middle part of the left anterior descending artery with a 40–50% blockage. After the risk stratification, strategies for conservative treatment were adopted.Przedstawiono 54-letnią pacjentkę z nadciśnieniem tętniczym oraz nikotynizmem w wywiadzie, u której po przebytejinfekcji górnych dróg oddechowych wystąpiły objawy ostrego zespołu wieńcowego. Angiografia wieńcowa ujawniłaspontaniczną dyssekcję gałęzi przedniej zstępującej lewej tętnicy wieńcowej w środkowym odcinku z przewężeniemo średnicy 40–50%. Po stratyfikacji ryzyka przyjęto strategię leczenia zachowawczego

Jacy chorzy są najczęściej poddawani izolowanemu CABG? Charakterystyka chorych poddawanych izolowanemu CABG — badanie jednoośrodkowe

Introduction. Coronary artery bypass grafting (CABG) is a method of treating coronary artery disease in patients with a variety of co-morbidities and at different age. The aim of the study was to characterize patients undergoing isolated coronary artery bypass surgery. Material and methods. Retrospective analysis included medical records of patients operated in the Cardiac Surgery Department of Świętokrzyskie Center of Cardiology from 2009 to 2011. The inclusion criterion in the study was an isolated coronary artery bypass surgery in patients without atrial fibrillation prior to surgery. Results. A total of 791 patients were enrolled. Men accounted for 74.3% (n = 588) of the subjects. The mean age of patients in the study was 64.6 (± 9.1) years. The majority of patients were aged 60–69. Hypertension occurred in 607 out of 791 patients (76.7%). Heart failure was reported in 20.6% (n = 163) of patients undergoing CABG. The mean number of implanted grafts was 2.7 ± 0.5. The left anterior descending coronary artery was revascularized in 99.5% (n = 787) patients. Postoperative complications after CABG occurred in 41% of patients. Conclusions. Men were more likely to undergo isolated CABG than women. The largest group of patients undergoing isolated CABG were those aged 60–69 years. Most patients undergoing isolated CABG had hypertension. Postoperative complications were observed in 41% of the patients, mostly low output syndrome.Wstęp. Pomostowanie aortalno-wieńcowe (CABG) jest metodą leczenia choroby wieńcowej, której są poddawani pacjenci z różnymi schorzeniami współistniejącymi oraz w różnym wieku. Celem pracy była charakterystyka pacjentów poddawanych izolowanej operacji CABG. Materiał i metody. Analizą retrospektywną objęto dokumentację medyczną chorych operowanych w Klinice Kardiochirurgii Świętokrzyskiego Centrum Kardiologii w latach 2009–2011. Kryterium włączenia do badania stanowiła izolowana operacja CABG u pacjentów bez wywiadu migotania przedsionków przed operacją. Wyniki. Badaniem objęto grupę 791 chorych. Mężczyźni stanowili 74,3% (n = 588) badanych. Średnia wieku badanych wynosiła 64,6 (± 9,1) roku. Najliczniej byli reprezentowani chorzy w wieku 60–69 lat. Nadciśnienie tętnicze występowało u 607 spośród 791 chorych (76,7% badanych). Niewydolność serca stwierdzono u 20,6% (n = 163) chorych poddawanych CABG. Średnia liczba wszczepianych pomostów wynosiła 2,7 ± 0,5. Gałąź przednią zstępującą lewej tętnicy wieńcowej pomostowano u 99,5% (n = 787) chorych. Powikłania w okresie pooperacyjnym po CABG dotyczyły 41% chorych. Wnioski. Mężczyzn częściej niż kobiety poddawano izolowanemu CABG. Najliczniejszą grupę chorych poddawanych izolowanemu CABG stanowiły osoby w wieku 60–69 lat. U większości chorych poddawanych izolowanemu CABG występowało nadciśnienie tętnicze. Powikłania pooperacyjne stwierdzono u 41% operowanych, najczęściej zespół małego rzutu

Dwudziestopięcioletnia chora z anoreksją i podejrzeniem ostrego zespołu wieńcowego

We present the case of a 25-year-old woman, suffering from anorexia nervosa, admitted to the Department of Cardiology on suspicion of acute coronary syndrome. Based on the case, the authors point out severity of organ damage and how to perform proper nutrition treatment.Opisano przypadek 25-letniej chorej z jadłowstrętem psychicznym przyjętej do kliniki kardiologii z powodu podejrzenia ostrego zespołu wieńcowego. Na podstawie prezentowanego przypadku autorzy zwracają uwagę na skalę powikłań narządowych anoreksji oraz sposób prowadzenia odpowiedniego leczenia żywieniowego

Uporczywe, groźne komorowe zaburzenia rytmu jako późny objaw reperfuzji u chorego z zawałem serca leczonego angioplastyką tętnic wieńcowych

We present a case of a 66-year-old patient with myocardial infarction with ST-segment elevation, multivessel coronary artery disease and recurrent ventricular tachycardia after percutaneous coronary angioplasty. Patient was transferred to our Clinic to consider implantable cardioverter-defibrillator implantation. On the basis of the presented case, authors point out difficulties in making decisions concerning management of patients with persistent ventricular arrhythmias complicating acute coronary syndrome.Przedstawiono opis przypadku 66-letniego chorego z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST, z wielonaczyniową chorobą wieńcową, nawracającymi częstoskurczami komorowymi, po rewaskularyzacji przezskórnej tętnic wieńcowych, przekazanego ze szpitala rejonowego w celu rozważenia wskazań do implantacji kardiowertera-defibrylatora. Na podstawie prezentowanego przypadku autorzy zwracają uwagę na trudności w podejmowaniu decyzji dotyczących postępowania u chorych z uporczywymi arytmiami komorowymi w przebiegu ostrych zespołów wieńcowych

Is there respectful maternity care in Poland? Women’s views about care during labor and birth.

Background: Abuse against women in labor starts with subtle forms of discrimination that can turn into overt violence. Therefore it is crucial to work towards prevention and elimination of disrespect and ill-treatment in medical facility perinatal care in which staff allows such abuse. The aim of the study was to analyze the experiences of women related to perinatal care. Special emphasis was put on experiences that had traits indicating disrespectful and offensive care during childbirth in medical facilities providing perinatal care. Methods: This was a cross-sectional survey. A questionnaire was prepared for respondents who gave birth in medical facilities. Information about the study was posted on the website of a non-governmental foundation dealing with projects aimed at improving perinatal care. The respondents gave online consent for processing the submitted data. 8378 questionnaires were submitted. The study was carried out between February 06 and March 20, 2018. The results were analyzed using the Chi-square independence test. The analysis was carried out at the significance level of 0.05 in Excel, R and SPSS. Results: During their hospital stay, 81% of women in the study experienced violence or abuse from medical staff on at least one occasion. The most common abuse was having medical procedures without prior consent. Inappropriate comments made by staff related to their own or a woman’s situation were reported in 25% of situations, whilst 20% of women experienced nonchalant treatment. In the study 19.3% of women reported that the staff did not properly care for their intimacy and 1.7% of the respondents said that the worst treatment was related to feeling anonymous in the hospital. Conclusions: The study shows that during Polish perinatal care women experience disrespectful and abusive care. Most abuse and disrespect involved violation of the right to privacy, the right to information, the right to equal treatment, and the right to freedom from violence. The low awareness of abuses and complaints reported in the study may result from women’s ignorance about relevant laws related to human rights

Przerost lewej komory mięśnia sercowego u chorych na przewlekłą chorobą nerek

Left ventricular hypertrophy (LVH)left is a common phenomenon among patients with CKD (chronic kidney disease) and is a significant risk factor for death in this group of patients. An important aspect in patients with CKD is the control of risk factors for the development of LVH such as hypertension and anemia. It is worth noting that in patients with CKD and especially ESRD (End Stage Renal Disease) diagnostics of left ventricular hypertrophy is more difficult than in general population. It should also be borne in mind that there are differences in the interpretation of the electrocardiogram record in patients with ESRD, especially the changes in the wave amplitude caused by changes in volemia during hemodialysis, electrolyte and acid-base disturbances. The best method of renal replacement therapy is kidney transplantation, which has a large impact on LVH regression in this group of patients. Due to the fact that left ventricular hypertrophy is a strong risk factor for cardiovascular death in patients with CKD, its prevention, early diagnosis, and adequate and intensive treatment are important.Przerost mięśnia lewej komory serca (LVH – left ventricular hipertrophy) jest częstym zjawiskiem wśród pacjentów z PChN (przewlekłą chorobą nerek) oraz stanowi istotny czynnik ryzyka zgonu tej grupy chorych. Ważnym aspektem w tej grupie pacjentów jest kontrola czynników ryzyka rozwoju LVH takich jak nadciśnienie tętnicze czy niedokrwistość. Warto zwrócić uwagę na to, że u pacjentów z PChN a szczególnie z ESRD (End Stage Renal Disease) diagnostyka przerostu mięśnia lewej komory jest trudniejsza niż w populacji ogólnej. Należy także mieć na uwadze występowanie różnic w interpretacji zapisu elektrokardiogramu u pacjentów z ESRD, szczególnie dotyczy to zmian amplitudy załamków spowodowanej m.in zmianami wolemii podczas zabiegu hemodializy oraz zaburzeniami gospodarki elektrolitowej oraz kwasowo-zasadowej. Najlepszą metodą leczenia nerkozastępczego jest zabieg przeszczepienia nerki, którego przeprowadzenie ma jednocześnie duży wpływ na regresję LVH w tej grupie chorych. Z uwagi na to, że przerost mięśnia lewej komory serca jest silnym czynnikiem ryzyka zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych u pacjentów z PChN ważna jest jego profilaktyka, wczesna diagnostyka oraz adekwatne i intensywne leczenie

Sweet Basil (<i>Ocimum basilicum</i> L.) Productivity and Raw Material Quality from Organic Cultivation

Sweet basil is one of the most important culinary herbs. Currently, its production is carried out mainly in accordance with conventional agriculture. However, its cultivation in organic systems seems to be better adjusted to consumer demands connected with the lack of pesticide residues in foods and their safety. In the present study, two methods of basil cultivation in organic farming system were applied, i.e., in the open air and under foil tunnels. During the experiment, in central European climatic conditions, it was possible to obtain four successive cuts of herb. The herb was subjected to chemical analysis, including determination of the content of essential oil, phenolic compounds, and chlorophylls. Gas chromatography coupled with mass spectrometry (GC&#8722;MS) and flame ionization detector (GC-FID) analysis of the essential oil was performed, whereas the fresh herb was subjected to sensory analysis. The cumulative mass of fresh herb was distinctly higher in the cultivation under foil tunnels (44.7 kg∙10 m&#8722;2) in comparison to the open field (24.7 kg∙10 m&#8722;2). The content of essential oil, flavonoids, and phenolic acids was also higher in the raw material collected from plants grown under foil tunnels (0.81, 0.36, and 0.78 g&#183;100g&#8722;1 DW, respectively) than from the open field (0.48, 0.29, and 0.59g&#183;100g&#8722;1 DW, respectively). In turn, the dominant compound of the essential oil, i.e., linalool, was present in higher amounts in the essential oil obtained from plants cultivated in the open field. The sensory and microbiological quality of herb was comparable for both methods of cultivation. The obtained results indicate that, in central European climatic conditions, it is possible to obtain good-quality yield of basil herb. However, for its better productivity, it seems that cultivation under foil tunnels is preferable

Ocena wskazań do zastosowania zredukowanych dawek doustnych antykoagulantów niebędących antagonistami witaminy K u hospitalizowanych chorych z migotaniem przedsionków

Background: Prevention of thromboembolic complications is a priority in patients with atrial fibrillation (AF). The use of non-vitamin K antagonist oral anticoagulants (NOACs) is more common and some patients have indications for a reduced dose. Aim: We sought to evaluate the frequency of NOACs being prescribed to AF patients and to compare the groups of AF patients receiving standard and reduced doses. Methods: The study included 1327 patients diagnosed with AF and hospitalised at an institution of the highest referral level in cardiology in the years 2015–2016. Final analysis encompassed 713 patients with nonvalvular AF, who were prescribed NOACs upon discharge. Results: In the group of patients receiving NOACs, standard doses were used in 383 (53.7%) patients, while 330 (46.3%) patients received reduced doses. Among patients treated with reduced doses, dabigatran was prescribed to 186 (56.4%) patients, rivaroxaban to 124 (37.5%) patients, and apixaban to 20 (6.1%) patients. Absence of indications for dose reduction was identified in 54 out of 330 (16.4%) patients receiving reduced-dose NOACs, including six out of 20 patients receiving reduced-dose apixaban (30%), 21 out of 186 patients receiving reduced-dose dabigatran (11.3%), and 24 out of 124 pa­tients receiving reduced-dose rivaroxaban (19.3%). Among patients treated with reduced dose of dabigatran (n = 186), one indication for dose reduction was observed in 75 patients, and at least two indications were observed in 90 patients. One indication was observed in 71 patients, and at least two indications were observed in 30 patients treated with a reduced dose of rivaroxaban (n = 124). Conclusions: Standard doses of NOACs were prescribed to most hospitalised AF patients. Apixaban was prescribed more frequently in the reduced-dose regimen, while the frequencies of standard and reduced doses prescribed were similar for dabigatran and rivaroxaban. Absence of indications for dose reduction as defined in relevant guidelines and Summaries of Product Characteristics was identified in 15.5% of patients receiving reduced doses of NOACs. More than one indication for dose reduction was identified in most patients receiving reduced-dose dabigatran, while one indication was identified in most patients receiving reduced-dose rivaroxaban.Wstęp: Profilaktyka powikłań zakrzepowo-zatorowych jest priorytetowym postępowaniem u chorych z migotaniem przedsionków (AF). Stosowanie nowych doustnych antykoagulantów (NOAC) jest coraz powszechniejsze, a u części chorych istnieją wskazania do stosowania zredukowanej dawki NOAC. Celem pracy jest ocena częstości zalecania NOAC u chorych z AF oraz porównanie grup chorych z AF otrzymujących NOAC w pełnej i zredukowanej dawce. Metodologia: W grupie 1 327 chorych hospitalizowanych w ośrodku kardiologicznym o najwyższym stopniu referencyjności w latach 2015-2016 z rozpoznanym AF do badania włączono chorych z niezastawkowym AF, u których zalecono przy wypisie ze szpitala NOAC (n=713). Wyniki: W grupie 713 chorych otrzymujących NOAC, pełną dawką NOAC leczonych było 383 (53,7%) badanych a dawką zredukowaną 330 badanych (46,3%). W grupie chorych leczonych dawką zredukowaną NOAC 186 chorych leczonych było dabigatranem (56.4%), 124 chorych (37.5%) riwaroksabanem, a 20 chorych (6.1%) apiksabanem. Brak wskazań określonych do zastosowania zredukowanej dawki NOAC stwierdzono u 54 z 330 chorych leczonych zredukowaną dawką NOAC (16.4%): u 6 z 20 chorych leczonych zredukowaną dawką apiksabanu (30%), 21 z 186 chorych leczonych dabigatranem (11.3%) i 24 ze 124 chorych leczonych riwaroksabanem (19.3%). U chorych leczonych dabigatranem w zredukowanej dawce (n=186) jedno wskazanie do redukcji dawki stwierdzono u 75 chorych, a u 90 chorych stwierdzono co najmniej dwa wskazania do zredukowania dawki. U chorych leczonych zredukowaną dawką riwaroksabanu (n=124) jedno wskazanie do redukcji dawki stwierdzono u 71 chorych, a u 30 chorych stwierdzono co najmniej dwa wskazania do zredukowania dawki.Wnioski: U większości hospitalizowanych chorych z AF leczonych NOAC zalecano pełną dawkę leku. Apiksaban zalecano częściej w dawce zredukowanej niż pełnej, dabigatran i riwaroksaban zalecano z podobną częstością w dawkach pełnych i zredukowanych. Brak wskazań do redukcji dawki NOAC określonych w wytycznych i charakterystykach produktów leczniczych stwierdzono u 16% badanych. U większości chorych leczonych dabigatranem w zredukowanych dawkach stwierdzono więcej niż jedno wskazanie do stosowania zredukowanej dawki, a u większości chorych leczonych zredukowaną dawką riwaroksabanu stwierdzono pojedyncze wskazanie

Creutzfeldt-Jakob disease in the psychiatric practice -case reports of the ataxic and Heidenhain variant

Summary Objectives. Sporadic Creutzfeldt-Jakob disease (sCJD) is a rare fatal neurodegenerative brain disorder of variable clinical manifestation. Making right diagnosis still remains challenging. First symptoms are vague and differ between clinical subtypes of the disease. This is to present the symptoms variability and diagnostic difficulties in sCJD based on case reports of two female patients examined at time of the disease duration by psychiatrists. Methods. Data of our patients were collected from hospital medical records. Results. The case of patient A. P.&apos; ataxic sCJD is an example of clinical picture suggesting neurological background of the disease almost from the symptoms&apos; onset and being referred by psychiatrist to the neurological ward, where the right diagnosis of probable sCJD was established. In the opposite is the case of patient I. W.&apos; Heidenhain variant of sCJD, misdiagnosed with dissociative disorder and delivering huge diagnostic difficulties, even to neurologists. In both patients the certain diagnosis was confirmed at autopsy. Conclusions. In patients with visual disturbances of unknown etiology, even if the ophthalmological and neurological background is excluded, sCJD should be taken into consideration in the differential diagnosis