The competitiveness of turkish agriculture in the context of European economic integration

: Avrupa Birliği ile yürütülen müzakereler çerçevesinde, Türkiye ekonomisinin en problemli sektörlerinden biri tarım olacaktır. Türk tarımı pek çok açıdan Avrupa Birliği tarımından farklıdır ve Türk tarımının Avrupa Ortak Tarım Politikası’na uyumunun zor olacağına kuşku yoktur. Ancak Türk tarımında gerçekleşecek bir dönüşüm, uzun süredir ihmal edilen sektörün kaderini değiştirebilir. Dolayısıyla tarım sektörünün rekabetçiliği, Türkiye’nin yakın gelecekte karşılaşacağı en önemli siyasi ve ekonomik konu olacaktır. Rekabetçiliği geliştirmeye yönelik politikalar hem üretim ve ihracatı artıracak, hem de kırsal alanların gelişmesini sağlayacaktır. Bu çalışma, 1980’den günümüze Türk tarım ürünlerinin rekabetçiliğini incelemekte ve hem müzakereler sürecinde hem de gelecekteki tam üyelikte Türkiye’nin tarımında rekabetçiliği artırması için uygulaması gereken politikaları tartışmaktadır. Ayrıca bu çalışmada Balassa rekabetçilik endeksi, gelişmekte olan ülkelerdeki tarım sektörlerini daha iyi açıklayacak şekilde yeniden formüle edilmektedir. ABSTRACT: In the process of accession negotiations with the European Union, one of the most problematic sectors of Turkish economy will be agriculture. Turkish agriculture is different from the European agriculture in many ways, and there is no doubt that the harmonization of Turkish agriculture to the Common Agricultural Policy of the EU will not be easy. But, such a transformation in the Turkish agriculture could change the destiny of the sector that has been neglected for a long time. In this context, the competitiveness of agriculture is one of the major political and economic challenges for the near future of Turkey. Policies targeted at improving competitiveness would affect not only production or export levels, but would also implicate the development of rural regions. This study aims to explore the competitiveness of Turkish agricultural products since 1980, and tries to determine the proper agricultural and rural policies for Turkey in order to enhance its competitiveness in the process of negotiations, and eventually in the time of full membership. This study also aims to reformulate the Balassa competitiveness index in such a way to explain the changing patterns of agricultural sectors in the developing countries

Labour market flexibility and European unemployment: a critical approach to neo- classical labour market analysis

İşgücü piyasalarının ekonomik analizi, son yıllarda iktisat literatüründe hayati bir önem kazandı. Bunun nedeni yalnızca işgücü ekonomisinin ayrı bir disiplin olarak gelişmesiyle değil, aynı zamanda bu analizin makroekonomik teori, endüstriyel ilişkiler ve kalkınma iktisadı alanlarıyla da yakın ilişkiler içinde bulunması ile açıklanabilir. İşgücü piyasaları analizinin temel ilgi alanları, işgücü arz ve talebi, ücret ve istihdam düzeylerinin belirlenmesi, kişiler ve bölgeler arası ücret farklılaşması ve işgücünün coğrafi hareketlenmesi olan göçün iktisadi boyutları olarak değerlendirilebilir. İşgücü piyasalarının esnekliği, son yirmi yılda literatürde çok tartışılan bir konu olarak bu çalışmada geniş bir yer tutmaktadır. Tezin bu bölümlerinde esneklik modelleri incelenmiş ve işgücü piyasası esnekliği ile Avrupa'daki işsizlik sorunu arasındaki ilişki üzerine kurulu güncel tartışmalar üzerinde durulmuştur. Bu çalışmanın temel bulguları, Avrupa Birliği'nin tecrübe ettiği yüksek işsizlik sorununun esas nedeni olarak Avrupa işgücü piyasalarının katı/esnek olmayan bir yapıya sahip olmalarını gören neo-klasik teorinin tartışmalı bir görüş olduğu ve çoğu yönleriyle abartılı olduğudur. Burada öne sürülen görüş, Avrupa işsizliğinin bir sorun olmasının esas sorumlusunun asgari ücretler, güçlü sendikalar, işsizlik sigortası gibi etkin işgücü piyasası politikalarından çok, son yıllarda uygulanan ve düşük enflasyonu hedefleyen sıkı mali ve parasal politikalar, yüksek faiz oranları, Amerika'ya kıyasla teknolojik gerilik ve araştırma-geliştirme harcamalarının düşük tutulması olduğudur. Kısaca, bu çalışmada önerilen, Avrupa'nın işsizliği bir sorun olmaktan çıkarabilmesinin yolunun etkin parasal ve mali politikaların uygulanması, faiz oranlarının olabildiğince düşük tutulması ve yatırım harcamalarının artırılması olduğudur. The economics of labour markets has always been a vital area of interest in the economic literature not only because labour economics, as an independent discipline in economics, mainly depend on the examination of labour markets, but also it has very close relations with macroeconomic theory, industrial relations and development economics.. In the theory of the economics of labour markets, the main areas of research are labour supply and demand, wage differentials, human capital, labour market discrimination, labour mobility, labour market flexibility, effects of trade unions and minimum wage legislation, and unemployment. This study stresses on a survey of these main topics; labour supply and demand, determination of wage and employment levels, wage differentials, and economics of migration. Labour market flexibility, as a widely discussed topic in the literature, constitutes an independent part in this work, where the models of labour flexibility is covered and the current debate of labour market flexibility and European unemployment is examined in detailed. The main findings of this study is that mainstream neo-classical view on the labour markets blaming the rigidities of the European labour market as the sole cause of high levels of unemployment in Europe is unacceptable since this view is an exaggeration and a political side-taking. The view of this study is that, rather than active labour market policies, like minimum wages, effective unions, unemployment benefits, wage subsidies, etc., the main cause of the high unemployment in European Union is inflation targeting policies using tight monetary and fiscal policies, technological backwardness, low expenditures on research and development. Shortly, this study suggests active monetary and fiscal demand side policies, lowering interest rates and increasing investment expenditures to deal with the unemployment problem in the European Union

The competitiveness of turkish agriculture in the context of European economic integration

ÖZET:Avrupa Birliği ile yürütülen müzakereler çerçevesinde, Türkiye ekonomisinin en problemli sektörlerinden biri tarım olacaktır. Türk tarımı pek çok açıdan Avrupa Birliği tarımından farklıdır ve Türk tarımının Avrupa Ortak Tarım Politikası’na uyumunun zor olacağına kuşku yoktur. Ancak Türk tarımında gerçekleşecek bir dönüşüm, uzun süredir ihmal edilen sektörün kaderini değiştirebilir. Dolayısıyla tarım sektörünün rekabetçiliği, Türkiye’nin yakın gelecekte karşılaşacağı en önemli siyasi ve ekonomik konu olacaktır. Rekabetçiliği geliştirmeye yönelik politikalar hem üretim ve ihracatı artıracak, hem de kırsal alanların gelişmesini sağlayacaktır. Bu çalışma, 1980’den günümüze Türk tarım ürünlerinin rekabetçiliğini incelemekte ve hem müzakereler sürecinde hem de gelecekteki tam üyelikte Türkiye’nin tarımında rekabetçiliği artırması için uygulaması gereken politikaları tartışmaktadır. Ayrıca bu çalışmada Balassa rekabetçilik endeksi, gelişmekte olan ülkelerdeki tarım sektörlerini daha iyi açıklayacak şekilde yeniden formüle edilmektedir.ABSTRACT:In the process of accession negotiations with the European Union, one of the most problematic sectors of Turkish economy will be agriculture. Turkish agriculture is different from the European agriculture in many ways, and there is no doubt that the harmonization of Turkish agriculture to the Common Agricultural Policy of the EU will not be easy. But, such a transformation in the Turkish agriculture could change the destiny of the sector that has been neglected for a long time. In this context, the competitiveness of agriculture is one of the major political and economic challenges for the near future of Turkey. Policies targeted at improving competitiveness would affect not only production or export levels, but would also implicate the development of rural regions. This study aims to explore the competitiveness of Turkish agricultural products since 1980, and tries to determine the proper agricultural and rural policies for Turkey in order to enhance its competitiveness in the process of negotiations, and eventually in the time of full membership. This study also aims to reformulate the Balassa competitiveness index in such a way to explain the changing patterns of agricultural sectors in the developing countries