Greenhouse gas emissions in The Netherlands 1990-2012 : National Inventory Report 2014

In 2012 is de totale uitstoot van broeikasgassen van Nederland, zoals CO2, methaan en lachgas, met ongeveer 1,7 procent gedaald ten opzichte van 2011. Deze daling komt vooral door een lager brandstofgebruik in de energie- en transportsector. Dit lijkt een gevolg van de economische recessie, waardoor emissies door elektriciteitsproductie en het wegtransport in Nederland zijn afgenomen. Cijfers De totale broeikasgasemissie wordt uitgedrukt in CO2-equivalenten en bedraagt in 2012 191,7 teragram (megaton of miljard kilogram) . Ten opzichte van de uitstoot in het Kyoto-basisjaar (213,2 Tg CO2-equivalenten) is dit een afname van ongeveer 10 procent. Het basisjaar, dat afhankelijk van het broeikasgas 1990 of 1995 is, dient voor het Kyoto-protocol als referentie voor de uitstoot van broeikasgassen. De uitstoot van de overige broeikasgassen zoals lachgas en methaan is sinds het basisjaar met 51 procent afgenomen. De CO2-uitstoot daarentegen is in deze periode met 4 procent gestegen. Landen zijn voor het Kyoto-protocol verplicht om de totale uitstoot van broeikasgassen op twee manieren te rapporteren: met en zonder het soort landgebruik en de verandering daarin. Dit is namelijk van invloed op de uitstoot van broeikasgassen. Voorbeelden zijn natuurontwikkeling (dat CO2 bindt) of ontbossing (waardoor CO2 wordt uitgestoten). In bovengenoemde getallen zijn deze zogeheten LULUCF-emissies (Land Use, Land Use Change and Forestry) niet meegenomen. Overige onderdelen inventarisatie Het RIVM stelt jaarlijks op verzoek van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu (IenM) de inventarisatie van broeikasgasemissies op. De inventarisatie bevat trendanalyses om ontwikkelingen in de uitstoot van broeikasgassen tussen 1990 en 2012 te verklaren, en een analyse van de onzekerheid in deze getallen. Ook is aangegeven welke bronnen het meest aan deze onzekerheid bijdragen. Daarnaast biedt de inventarisatie documentatie van de gebruikte berekeningsmethoden, databronnen en toegepaste emissiefactoren. Met deze inventarisatie voldoet Nederland aan de nationale rapportageverplichtingen voor 2012 van het Klimaatverdrag van de Verenigde Naties (UNFCCC), van het Kyoto-Protocol en van het Bewakingsmechanisme Broeikasgassen van de Europese Unie.Total greenhouse gas emissions from the Netherlands in 2012 decreased by approximately 1.7 per cent, compared with 2011 emissions. This decrease is mainly the result of decreased fuel combustion in the Energy sector (increased electricity import) and in road transport. In 2012, total direct greenhouse gas emissions (excluding emissions from LULUCF - land use, land use change and forestry) in the Netherlands amounted to 191.7 Tg CO2 eq. This is approximately 10 per cent below the emissions in the base year (213.2 Tg CO2 eq.). The 51% reduction in the non-CO2 emissions in this period is counterbalanced by 4 per cent increase in CO2 emissions since 1990. This report documents the Netherlands' 2014 annual submission of its greenhouse gas emissions inventory in accordance with the guidelines provided by the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC), the Kyoto Protocol and the European Union's Greenhouse Gas Monitoring Mechanism. The report comprises explanations of observed trends in emissions; a description of an assessment of key sources and their uncertainty; documentation of methods, data sources and emission factors applied; and a description of the quality assurance system and the verification activities performed on the data.Ministerie van I&

Cohesin biology meets the loop extrusion model

Extensive research has revealed that cohesin acts as a topological device, trapping chromosomal DNA within a large tripartite ring. In so doing, cohesin contributes to the formation of compact and organized genomes. How exactly the cohesin subunits interact, how it opens, closes, and translocates on chromatin, and how it actually tethers DNA strands together are still being elucidated. A comprehensive understanding of these questions will shed light on how cohesin performs its many functions, including its recently proposed role as a chromatid loop extruder. Here, we discuss this possibility in light of our understanding of the molecular properties of cohesin complexes

Greenhouse gas emissions in the Netherlands 1990-2013 : National Inventory Report 2015

In 2013 is de totale broeikasgasemissie van Nederland met ongeveer 0,2 procent gedaald ten opzichte van de emissie in 2012. Deze daling komt vooral door de afname van brandstofgebruik in de transportsector en de petrochemische industrie. De totale broeikasgasemissie in 2013 bedraagt 195,8 teragram (megaton of miljard kilogram) CO2 equivalenten. Ten opzichte van het basisjaar (221,1 Tg CO2 equivalenten) is dit een afname van ongeveer 11,5 procent. Beide getallen zijn exclusief de emissies afkomstig uit het soort landgebruik en de verandering daarin, zoals natuurontwikkeling of ontbossing (land use, land use change and forestry, LULUCF). Dit blijkt uit een inventarisatie van broeikasgasemissies die het RIVM op verzoek van het ministerie van Infrastructuur en Milieu (IenM) heeft opgesteld. Met deze inventarisatie voldoet Nederland aan de nationale rapportageverplichtingen voor 2015 van het Klimaatverdrag van de Verenigde Naties (UNFCCC)4 en van het Bewakingsmechanisme Broeikasgassen van de Europese Unie. De emissiecijfers zijn in absolute zin gewijzigd ten opzichte van eerdere rapportages omdat de nu gerapporteerde cijfers berekend zijn conform de nieuwste UNFCCC 2006 Guidelines. De inventarisatie bevat verder trendanalyses voor de emissies van broeikasgassen in de periode 1990-2013, een analyse van belangrijkste emissiebronnen (sleutelbronnen) evenals de onzekerheid in hun emissies. Daarnaast biedt de inventarisatie documentatie van de gebruikte berekeningsmethoden, databronnen en toegepaste emissiefactoren. Ten slotte bevat het een overzicht van het kwaliteitssysteem en de validatie van de emissiecijfers door de Nederlandse Emissieregistratie.Total greenhouse gas (GHG) emissions from the Netherlands in 2013 decreased by approximately 0.2%, compared with 2012 emissions. This decrease was mainly the result of decreased fuel combustion in the transport sector and in the petrochemical industry. In 2013, total direct GHG emissions (excluding emissions from Land use, land use change and forestry (LULUCF)) in the Netherlands amounted to 195.8 Tg CO2 eq. This is approximately 12% below the emissions in the base year2 (221.1 Tg CO2 eq). This report documents the Netherlands' 2015 annual submission of its GHG emissions inventory in accordance with the guidelines provided by the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC)3 and the European Union's Greenhouse Gas Monitoring Mechanism. Implementation of the 2006 IPCC Guidelines for National Greenhouse Gas Inventories (IPCC, 2006) meant the presentation of the emissions data changed in comparison with previous submissions. The report includes explanations of observed trends in emissions; an assessment of the sources with the highest contribution to the national emissions (key sources) and the uncertainty in their emissions; an itemization of methods, data sources and emission factors (EFs) applied; and a description of the quality assurance system and the verification activities performed on the data.Ministerie van I&

Emissies van broeikasgassen tussen 1990 en 2018

In 2018 is de totale uitstoot van broeikasgassen in Nederland met 2,7 procent gedaald ten opzichte van 2017. Deze daling komt vooral doordat er minder kolen zijn gebruikt om elektriciteit te produceren. De totale uitstoot van broeikasgassen naar de lucht wordt uitgedrukt in CO2-equivalenten en bedroeg in 2018 188,2 miljard kilogram. Het jaar 1990 geldt als referentiejaar (het zogeheten Kyoto-basisjaar) voor de te halen doelstellingen. De uitstoot in 1990 bedroeg 221,7 miljard kilogram CO2-equivalenten. Ten opzichte van het basisjaar is de uitstoot gedaald met 15,1 procent. De uitstoot van CO2 alleen ligt 1,6 procent onder het niveau van het basisjaar. De uitstoot van de andere broeikasgassen (methaan, distikstofoxide en gefluoreerde gassen) is sinds 1990 met meer dan 50 procent gedaald. Dit blijkt uit de inventarisatie van broeikasgasemissies die het RIVM jaarlijks op verzoek van het Ministerie van Economische Zaken en Klimaat (EZK) opstelt. Met deze inventarisatie voldoet Nederland aan de nationale rapportageverplichtingen voor 2020 van het Klimaatverdrag van de Verenigde Naties (UNFCCC), van het Kyoto Protocol en van het Bewakingsmechanisme Broeikasgassen van de Europese Unie. De inventarisatie bevat verder analyses van ontwikkelingen in de uitstoot van broeikasgassen tussen 1990 en 2018, een analyse van de belangrijkste bronnen die broeikasgassen uitstoten ('sleutelbronnen'), evenals de onzekerheid in hun uitstoot. Daarnaast zijn de gebruikte berekeningsmethoden en databronnen beschreven. Ten slotte bevat het een overzicht van het kwaliteitssysteem en de manier waarop de Nederlandse Emissieregistratie de berekeningen controleert.Total greenhouse gas (GHG) emissions in the Netherlands in 2018 decreased by approximately 2.7 percent, in comparison with 2017 emissions. This decrease was mainly the result of decreased coal combustion for energy and heat production. In 2018, total GHG emissions (including indirect CO2 emissions and excluding emissions from Land use, land use change and forestry (LULUCF)) in the Netherlands amounted to 188.2 Tg CO2 eq. This is approximately 15.1 percent below the emissions in the base year 1990 (221.7 Tg CO2 eq.). CO2 emissions in 2018 were 1.6 percent below the level in the base year. The total of the emissions of methane, nitrous oxide and fluorinated gases (CH4, N2O and F-gases) was reduced by more than 50% over this period. This report documents the Netherlands' annual submission for 2020 of its GHG emissions inventory in accordance with the 2006 IPCC Guidelines for National Greenhouse Gas Inventories (IPCC, 2006) prescribed by the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC), the Kyoto Protocol (KP) and the European Union's Greenhouse Gas Monitoring Mechanism. This report includes explanations of observed trends in emissions, an assessment of the sources with the highest contribution to total national emissions (key sources) and a description of the uncertainty in the emissions estimates. Estimation methods, data sources and emission factors (EFs) are described for each source category, and there is also a description of the quality assurance system and the verification activities performed on the data. The report also describes changes in methodologies since the previous submission (NIR 2019), the results of recalculations and planned improvements.Ministerie van E

Greenhouse gas emissions in the Netherlands 1990-2018 National Inventory Report 2020

In 2018 is de totale uitstoot van broeikasgassen in Nederland met 2,7 procent gedaald ten opzichte van 2017. Deze daling komt vooral doordat er minder kolen zijn gebruikt om elektriciteit te produceren. De totale uitstoot van broeikasgassen naar de lucht wordt uitgedrukt in CO2-equivalenten en bedroeg in 2018 188,2 miljard kilogram. Het jaar 1990 geldt als referentiejaar (het zogeheten Kyoto-basisjaar) voor de te halen doelstellingen. De uitstoot in 1990 bedroeg 221,7 miljard kilogram CO2-equivalenten. Ten opzichte van het basisjaar is de uitstoot gedaald met 15,1 procent. De uitstoot van CO2 alleen ligt 1,6 procent onder het niveau van het basisjaar. De uitstoot van de andere broeikasgassen (methaan, distikstofoxide en gefluoreerde gassen) is sinds 1990 met meer dan 50 procent gedaald. Dit blijkt uit de inventarisatie van broeikasgasemissies die het RIVM jaarlijks op verzoek van het Ministerie van Economische Zaken en Klimaat (EZK) opstelt. Met deze inventarisatie voldoet Nederland aan de nationale rapportageverplichtingen voor 2020 van het Klimaatverdrag van de Verenigde Naties (UNFCCC), van het Kyoto Protocol en van het Bewakingsmechanisme Broeikasgassen van de Europese Unie. De inventarisatie bevat verder analyses van ontwikkelingen in de uitstoot van broeikasgassen tussen 1990 en 2018, een analyse van de belangrijkste bronnen die broeikasgassen uitstoten ('sleutelbronnen'), evenals de onzekerheid in hun uitstoot. Daarnaast zijn de gebruikte berekeningsmethoden en databronnen beschreven. Ten slotte bevat het een overzicht van het kwaliteitssysteem en de manier waarop de Nederlandse Emissieregistratie de berekeningen controleert

Emissies van broeikasgassen tussen 1990 en 2014

alleen digitaal verschenenIn 2014 is de totale uitstoot van broeikasgassen van Nederland met ongeveer 4 procent gedaald ten opzichte van de emissie in 2013. Deze daling komt vooral doordat er als gevolg van de relatief warme winter minder brandstof is gebruikt. De totale emissie van broeikasgassen naar de lucht wordt uitgedrukt in CO2-equivalenten en bedroeg in 2014 187,1 miljard kilogram (megaton of teragram). Ten opzichte van het zogeheten Kyoto-basisjaar (223,8 miljard kilogram CO2-equivalenten) is dit een afname van ongeveer 16,4 procent. Dit basisjaar, dat afhankelijk van het broeikasgas 1990 of 1995 is, dient voor het Kyoto-protocol als referentie voor de uitstoot van broeikasgassen. De afname in de broeikasgasemissies wordt voor het grootste deel (78 procent) veroorzaakt doordat de emissies van methaan, distikstofoxide en gefluoreerde gassen (CH4, N2O en F-gassen) afnemen. De CO2-uitstoot is beduidend minder afgenomen (-3 procent ten opzichte van het basisjaar 1990). Dit blijkt uit een inventarisatie van broeikasgasemissies die het RIVM jaarlijks op verzoek van het ministerie van Infrastructuur en Milieu (IenM) opstelt. Met deze inventarisatie voldoet Nederland aan de nationale rapportageverplichtingen voor 2016 van het Klimaatverdrag van de Verenigde Naties (UNFCCC), van het Kyoto Protocol en van het Bewakingsmechanisme Broeikasgassen van de Europese Unie. De emissiecijfers uit brandstoffen zijn in absolute zin gewijzigd ten opzichte van eerdere rapportages om de Nederlandse cijfers beter te laten aansluiten bij de internationale definities. De inventarisatie bevat verder trendanalyses voor de emissies van broeikasgassen in de periode 1990-2014, een analyse van belangrijkste emissiebronnen ('sleutelbronnen'), evenals de onzekerheid in hun emissies. Daarnaast zijn in de inventarisatie de gebruikte berekeningsmethoden beschreven, evenals databronnen en gebruikte emissiefactoren. Ten slotte bevat het een overzicht van het kwaliteitssysteem en de validatie van de emissiecijfers door de Nederlandse Emissieregistratie.Total greenhouse gas (GHG) emissions from the Netherlands in 2014 decreased by approximately 4.1%, compared with 2013 emissions. This decrease was mainly the result of decreased fuel combustion in all sectors as a result of the mild winter. In 2014, total GHG emissions (including indirect CO2 emissions and excluding emissions from Land use, land use change and forestry (LULUCF)) in the Netherlands amounted to 187.1 Tg CO2 eq. This is approximately 16.4% below the emissions in the base year2 (223.8 Tg CO2 eq). This report documents the Netherlands' 2016 annual submission of its greenhouse gas emissions inventory in accordance with the 2006 IPCC Guidelines for National Greenhouse Gas Inventories (IPCC, 2006) provided by the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC), the Kyoto Protocol and the European Union's Greenhouse Gas Monitoring Mechanism. The report includes explanations of observed trends in emissions; an assessment of the sources with the highest contribution to the national emissions (key sources) and the uncertainty in their emissions; an itemization of methods, data sources and emission factors (EFs) applied; and a description of the quality assurance system and the verification activities performed on the data.Directorate-General for the Environment and International Affair

Emissies van broeikasgassen tussen 1990 en 2019

In 2019 is de totale uitstoot van broeikasgassen in Nederland met 3,2 procent gedaald ten opzichte van 2018. Deze daling komt vooral doordat er minder kolen zijn gebruikt om elektriciteit te produceren. De totale uitstoot van broeikasgassen naar de lucht wordt uitgedrukt in CO2-equivalenten en bedroeg in 2019 180,7 miljard kilogram. Het jaar 1990 geldt als referentiejaar (basisjaar) voor de te halen doelstellingen. De uitstoot in 1990 bedroeg 220,5 miljard kilogram CO2-equivalenten. Ten opzichte van het basisjaar is de uitstoot gedaald met 18 procent. De uitstoot van CO2 alleen, ligt 5,6 procent onder het niveau van het basisjaar. De uitstoot van de andere broeikasgassen (methaan, distikstofoxide en gefluoreerde gassen) is sinds 1990 met 53 procent gedaald. Dit blijkt uit de definitieve inventarisatie van broeikasgasemissies die het RIVM jaarlijks op verzoek van het Ministerie van Economische Zaken en Klimaat (EZK) opstelt. Met deze inventarisatie voldoet Nederland aan de nationale rapportageverplichtingen voor 2021 van het Klimaatverdrag van de Verenigde Naties (UNFCCC), van het Kyoto Protocol en van het Bewakingsmechanisme Broeikasgassen van de Europese Unie. De voorlopige emissiecijfers over 2019 zijn al in het najaar van 2020 gepubliceerd. De inventarisatie bevat verder analyses van ontwikkelingen in de uitstoot van broeikasgassen tussen 1990 en 2019, een analyse van de belangrijkste bronnen die broeikasgassen uitstoten (‘sleutelbronnen’), evenals de onzekerheid in de berekening van hun uitstoot. Daarnaast zijn de gebruikte berekeningsmethoden en databronnen beschreven. Ten slotte bevat het een overzicht van het kwaliteitssysteem en de manier waarop de Nederlandse Emissieregistratie de berekeningen controleert.Total greenhouse gas (GHG) emissions in the Netherlands in 2019 decreased by 3.2 percent, in comparison with 2018 emissions. This decrease was mainly the result of decreased coal combustion for energy and heat production. In 2019, total GHG emissions (including indirect CO2 emissions and excluding emissions from Land use, land use change and forestry (LULUCF)) in the Netherlands amounted to 180.7 Tg CO2 eq. This is approximately 18 percent below the emissions in the base year 1990 (220.5 Tg CO2 eq.). CO2 emissions in 2019 were 5.6 percent below the level in the base year. The total of the emissions of methane, nitrous oxide and fluorinated gases (CH4, N2O and F-gases) was reduced by 53 percent over this period. This report documents the Netherlands’ annual submission for 2021 of its GHG emissions inventory in accordance with the 2006 IPCC Guidelines for National Greenhouse Gas Inventories (IPCC, 2006) prescribed by the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC), the Kyoto Protocol (KP) and the European Union’s Greenhouse Gas Monitoring Mechanism. This report includes explanations of observed trends in emissions, an assessment of the sources with the highest contribution to total national emissions (key sources) and a description of the uncertainty in the emissions estimates. Estimation methods, data sources and emission factors (EFs) are described for each source category, and there is also a description of the quality assurance system and the verification activities performed on the data. The report also describes changes in methodologies since the previous submission (NIR 2020), the results of recalculations and planned improvements.Ministerie van Economische Zaken en Klimaa

Greenhouse gas emissions in the Netherlands 1990–2019

In 2019 is de totale uitstoot van broeikasgassen in Nederland met 3,2 procent gedaald ten opzichte van 2018. Deze daling komt vooral doordat er minder kolen zijn gebruikt om elektriciteit te produceren. De totale uitstoot van broeikasgassen naar de lucht wordt uitgedrukt in CO2-equivalenten en bedroeg in 2019 180,7 miljard kilogram. Het jaar 1990 geldt als referentiejaar (basisjaar) voor de te halen doelstellingen. De uitstoot in 1990 bedroeg 220,5 miljard kilogram CO2-equivalenten. Ten opzichte van het basisjaar is de uitstoot gedaald met 18 procent. De uitstoot van CO2 alleen, ligt 5,6 procent onder het niveau van het basisjaar. De uitstoot van de andere broeikasgassen (methaan, distikstofoxide en gefluoreerde gassen) is sinds 1990 met 53 procent gedaald. Dit blijkt uit de definitieve inventarisatie van broeikasgasemissies die het RIVM jaarlijks op verzoek van het Ministerie van Economische Zaken en Klimaat (EZK) opstelt. Met deze inventarisatie voldoet Nederland aan de nationale rapportageverplichtingen voor 2021 van het Klimaatverdrag van de Verenigde Naties (UNFCCC), van het Kyoto Protocol en van het Bewakingsmechanisme Broeikasgassen van de Europese Unie. De voorlopige emissiecijfers over 2019 zijn al in het najaar van 2020 gepubliceerd. De inventarisatie bevat verder analyses van ontwikkelingen in de uitstoot van broeikasgassen tussen 1990 en 2019, een analyse van de belangrijkste bronnen die broeikasgassen uitstoten (‘sleutelbronnen’), evenals de onzekerheid in de berekening van hun uitstoot. Daarnaast zijn de gebruikte berekeningsmethoden en databronnen beschreven. Ten slotte bevat het een overzicht van het kwaliteitssysteem en de manier waarop de Nederlandse Emissieregistratie de berekeningen controleert

Emissies van broeikasgassen tussen 1990 en 2020

Total greenhouse gas (GHG) emissions in the Netherlands in 2020 decreased by 8.8 percent, in comparison with 2019 emissions. This decrease was mainly the result of several factors. Coal combustion for energy and heat production decreased, while the share of renewable energy increased up to 11.1 percent of total energy consumption. Besides, the Dutch economy and energy use were influenced by the COVID 19 pandemic. In 2020, total GHG emissions (including indirect CO2 emissions and excluding emissions from Land use, land use change and forestry (LULUCF)) in the Netherlands amounted to 164.3 Tg CO2 eq. This is approximately 25.5 percent below the emissions in the base year 1990 (220.5 Tg CO2 eq.). CO2 emissions in 2020 were 15.0 percent below the level in the base year. The total of the emissions of methane, nitrous oxide and fluorinated gases (CH4, N2O and F-gases) was reduced by 54.9 percent over this period. This report documents the Netherlands’ annual submission for 2022 of its GHG emissions inventory in accordance with the 2006 IPCC Guidelines for National Greenhouse Gas Inventories (IPCC, 2006) prescribed by the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC), the Kyoto Protocol (KP) and the European Union’s Greenhouse Gas Monitoring Mechanism. This report includes explanations of observed trends in emissions, an assessment of the sources with the highest contribution to total national emissions (key sources) and a description of the uncertainty in the emissions estimates. Estimation methods, data sources and emission factors (EFs) are described for each source category, and there is also a description of the quality assurance system and the verification activities performed on the data. The report also describes changes in methodologies since the previous submission (NIR 2021), the results of recalculations and planned improvements.In 2020 is in Nederland in totaal 8,8 procent minder broeikasgassen uitgestoten dan in 2019. Deze daling komt vooral doordat er minder kolen zijn gebruikt om elektriciteit te produceren. Het aandeel onuitputtelijke energiebronnen, zoals zon- en windenergie, is in 2020 gestegen tot 11,1 procent van het totale energiegebruik. Daarnaast is door de corona-epidemie de economie gekrompen en is minder energie verbruikt. De totale hoeveelheid broeikasgassen die naar de lucht is uitgestoten, wordt uitgedrukt in CO2-equivalenten en bedroeg in 2020 164,3 miljard kilogram. Het jaar 1990 is het referentiejaar (basisjaar) voor de te halen doelen. De uitstoot in 1990 bedroeg 220,5 miljard kilogram CO2-equivalenten. Ten opzichte van het basisjaar is de uitstoot gedaald met 25,5 procent. De uitstoot van CO2 alleen, ligt 15,0 procent onder het niveau van het basisjaar. De uitstoot van de andere broeikasgassen (methaan, distikstofoxide en gefluoreerde gassen) is sinds 1990 met 54,9 procent gedaald. Dit blijkt uit de definitieve inventarisatie van broeikasgasemissies die het RIVM elk jaar op verzoek van het ministerie van Economische Zaken en Klimaat (EZK) opstelt. Met deze inventarisatie voldoet Nederland aan de nationale rapportageverplichtingen voor 2022 van het Klimaatverdrag van de Verenigde Naties (UNFCCC), van het Kyoto-protocol en van het Bewakingsmechanisme Broeikasgassen van de Europese Unie. De voorlopige emissiecijfers over 2020 zijn al in het najaar van 2021 gepubliceerd. De inventarisatie bevat verder analyses van ontwikkelingen in de uitstoot van broeikasgassen tussen 1990 en 2020. Ook bevat het een analyse van de belangrijkste bronnen die broeikasgassen uitstoten (‘sleutelbronnen’), net als de onzekerheid in de berekening van deze uitstoot. Daarnaast zijn de gebruikte berekeningsmethoden en databronnen beschreven. Ten slotte bevat het een overzicht van het kwaliteitssysteem en de manier waarop de Nederlandse Emissieregistratie de berekeningen controleert

Emissies van broeikasgassen tussen 1990 en 2016

Total greenhouse gas (GHG) emissions in the Netherlands in 2016 increased by approximately 0.2%, compared with 2015 emissions. This increase was mainly the result of increased natural gasconsumption for space heating. On the other hand, the emission of electricity production has declined. In 2016, total GHG emissions (including indirect CO2 emissions and excluding emissions from Land use, land use change and forestry (LULUCF)) in the Netherlands amounted to 195.2 Tg CO2 eq. This is approximately 12.4% below the emissions in the base year2 (222.9 Tg CO2 eq.). CO2 emissions in 2016 were still above the level in the base year (+1.6%). This increase was offset by the reduction since 1990 in emissions of methane, nitrous oxide and fluorinated gases (CH4, N2O and F-gases). This report documents the Netherlands' annual submission for 2018 of its GHG emissions inventory in accordance with the 2006 IPCC Guidelines for National Greenhouse Gas Inventories (IPCC, 2006) provided by the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC), the Kyoto Protocol (KP) and the European Union's Greenhouse Gas Monitoring Mechanism. The report includes explanations of observed trends in emissions; an assessment of the sources with the highest contribution to total national emissions (key sources) and the uncertainty in their emissions; an itemization of methods, data sources and emission factors (EFs) applied; and a description of the quality assurance system and the verification activities performed on the data.In 2016 is de totale uitstoot van broeikasgassen van Nederland met ongeveer 0,2 procent gestegen ten opzichte van de uitstoot in 2015. Deze stijging komt vooral doordat er meer aardgas is verbruikt om ruimtes te verwarmen. Daarentegen staat dat de uitstoot van de electriciteitsproductie is afgenomen. De totale uitstoot van broeikasgassen naar de lucht wordt uitgedrukt in CO2-equivalenten en bedroeg in 2016 195,2 miljard kilogram. Ten opzichte van het zogeheten Kyoto-basisjaar (222,9 miljard kilogram CO2-equivalenten) is dit een afname van ongeveer 12,4 procent. Dit basisjaar, dat afhankelijk van het broeikasgas 1990 of 1995 is, dient voor het Kyoto Protocol als referentiejaar voor de uitstoot van broeikasgassen. De emissie van CO2 lag in 2014 voor het eerst onder het niveau van het basisjaar 1990. Sindsdien is de CO2-uitstoot toegenomen met circa 5 procent en komt hij boven het niveau van het basisjaar 1990 (+1,6 procent) te liggen. Deze toename werd voor de totale emissie van broeikasgassen ruim gecompenseerd door de lagere emissies van methaan, distikstofoxide en gefluoreerde gassen (CH4, N2O en F-gassen). Dit blijkt uit een inventarisatie van broeikasgasemissies die het RIVM jaarlijks op verzoek van het ministerie van Economische Zaken en Klimaat (EZK) opstelt. Met deze inventarisatie voldoet Nederland aan de nationale rapportageverplichtingen voor 2018 van het Klimaatverdrag van de Verenigde Naties (UNFCCC), van het Kyoto Protocol en van het Bewakingsmechanisme Broeikasgassen van de Europese Unie. De inventarisatie bevat verder trendanalyses voor de uitstoot van broeikasgassen in de periode 1990-2016, een analyse van belangrijkste emissiebronnen ('sleutelbronnen'), evenals de onzekerheid in hun emissies. Daarnaast zijn in de inventarisatie de gebruikte berekeningsmethoden beschreven, evenals databronnen en gebruikte emissiefactoren. Ten slotte bevat het een overzicht van het kwaliteitssysteem en de validatie van de emissiecijfers door de Nederlandse Emissieregistratie.Directorate-General for the Environment and International Affair