Wpływ znieczulenia zewnątrzoponowego na przebieg i rodzaj porodu oraz stan urodzeniowy noworodków – badanie retrospektywne

Objectives: to evaluate the impact of epidural analgesia (EA) on labor, delivery and neonatal status. Material and methods: retrospective, observational, cohort study comprising 5593 pregnant women who met the inclusion criteria (singleton pregnancy, cephalic presentation, 37-42 weeks of gestation). Out of them, 2496 had EA and 3097 constituted the control group. Main outcome measures: incidence of labor complications and operative deliveries in women who received EA, neonatal status assessed by Apgar score in 1- and 5-minute, and cord pH values. Results: Labor complications were more frequently observed in the epidural group, with an almost 1.5-fold higher incidence in nulliparous (16.32% vs. 11.29%) and 1.4-fold in multiparous women (9.86% vs. 7.08%). Stepwise logistic regression confirmed that EA is a significant risk factor for labor complications in nulliparous women (OR 1.27, 95% CI 1.03-1.58) and for forceps delivery in multiparous women (5.20, 95% CI 3.31-8.17). Also, EA is an important risk factor for both, low cord arterial pHCel: Ocena wpływu znieczulenia zewnątrzoponowego (ZO) na przebieg porodu oraz stan urodzeniowy noworodków. Materiał i metody: Retrospektywnej analizie poddano 5593 pacjentek spełniających kryteria włączenia do grupy badanej: ciąża pojedyncza, położenie płodu podłużne główkowe, wiek ciążowy ≥37tyg oraz brak stwierdzanych prenatalnie i postnatalnie anomalii rozwojowych. W tej grupie u 2496 ciężarnych zastosowano znieczulenie zewnątrzoponowe porodu, natomiast 3097 stanowiło grupę kontrolną. Oceniane parametry: Częstość występowania powikłań porodowych oraz porodów operacyjnych w grupie pacjentek rodzących w ZO, stan urodzeniowy noworodków oceniony na podstawie skali Apgar (w 1 i 5 minucie) oraz pH krwi pępowinowej. Wyniki: W analizie regresji wieloczynnikowej wykazano, że znieczulenie zewnątrzoponowe jest niezależnym czynnikiem ryzyka powikłań porodowych tylko w grupie pierworódek (IS 1,27, 95% CI 1,03-1,58), natomiast w grupie wieloródek wpływa na zwiększenie odsetka porodów kleszczowych (5,20, 95% CI 3,31-8,17). ZO jest również istotnym czynnikiem ryzyka wystąpienia niskiego pH

Nasilone wymioty jako nowy objaw rozwijającej się choroby Addisona we wczesnej ciąży

Abstract A 32-year old Caucasian was admitted at 14 weeks of gestation with hypotension and weight loss. Family members noted that she appeared “tired” prior to pregnancy. Past medical history included primary hypothyroidism treated with thyroxine (100μg/day). She had a healthy daughter aged 2.5 years who had been born small for gestational age. At about 8 weeks of gestation she started to vomit several times a day. She was treated with antiemetics and intravenous fluids. Following discharge she remained nauseated, weak and lightheaded and lost about 8 kg of weight. After readmission she appeared ill and dehydrated, BMI 16.6 kg/m2, BP 90/60 mmHg supine, 70/50mmHg upright (with faint-like sensation), normal heart sounds, chest clinically clear, abdomen soft and not tender. Investigations revealed severe hyponatraemia (sodium 112mmol/L), normal potassium level 4.3mmol/L, normal renal function, TSH 1.31μIU/mL (reference range (RR): 0.27-4.2), freeT4 1.99ng/dL (RR: 0.93-1.7), freeT3 3.29pg/mL (RR: 2.57-4.43), anti-TPO antibodies 467IU/mL (RR:Streszczenie 32 letnia kobieta rasy kaukaskiej została skierowana do szpitala z powodu hipotensji i utraty masy ciała. Jej członkowie rodziny zwracali uwagę na fakt, że w okresie poprzedzającym ciążę często zgłaszała uczucie zmęczenia i znużenia. W przeszłości rozpoznano u niej pierwotną niedoczynność tarczycy i była leczona tyroksyną (100μg/dobę). Pierwsza ciąża została zakończona urodzeniem noworodka z rozpoznaną hipoptrofią, którego dalszy rozwój przebiegał prawidłowo. W obecnej ciąży od ósmego tygodnia ciąży rozpoczęły się nasilone wymioty. U ciężarnej zastosowano leki przeciwwymiotne oraz dożylną suplementację płynową. Pomimo zastosowanego leczenia nadal obserwowano uporczywe wymioty, osłabienie i znaczną utratę masy ciała (około 8 kilogramów). Po ponownej hospitalizacji stwierdzono nasilenie objawów chorobowych, znaczne osłabienie i odwodnienie, BMI 16,6kg/m2, ciśnienie krwi tętnicze 90/60mmHg w pozycji leżącej, 70/50mmHg w pozycji stojącej z następową hipotonią ortostatyczną. W badaniu fizykalnym tony serca czyste, akcja serca miarowa, szmer pęcherzykowy prawidłowy, brzuch miękki, niebolesny. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono hiponatremię (sód 112mmol/L), potas 4,3mmol/L, prawidłowe wykładniki funkcji nerek, TSH 1,31μIU/mL (wartości referencyjne (WR): 0,27-4,2), fT4 1,99ng/dL (WR: 0,93-1,7), fT3 3,29pg/mL (WR: 2,57-4,43), przeciwciała anty-TPO 467IU/mL (WR

Ocena poziomów osoczowego białka ciążowego A (PAPP-A) i wolnej podjednostki beta ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (beta hCG) między 11 a 14 tygodniem ciąży – polskie badania wieloośrodkowe

Evaluation of pregnancy-associated plasma protein A (PAPP-A) and free beta subunit of human chorionic gonadotropin (beta hCG) levels and sonographic assesement of fetal nuchal translucency (NT) in singleton pregnancies between 11 and 14 weeks of gestation – Poland’s multi-centers research. Objectives: Pregnancy-associated plasma protein A has been reported to be low in Down syndrome affected pregnancies during the first trimester of pregnancy. Enlarged nuchal translucency (NT) is observed in about 80% of fetuses affected with chromosomal abnormalities and congenital heart defects (CHD). Material and Methods: The aim of this study were to determine value and the medians of free beta-human chorionic gonadotropin (beta-hCG) and pregnancy associated plasma protein-A (PAPP-A) and nuchal translucency thickness in the first trimester in a prospective study of a non-selected Polish population. Results: All examinations have been performed according to the Fetal Medicine Foundation (FMF) rules. We have included 800 women between 11 weeks 0 days and 13 weeks 6 days gestation into a biochemical examination. Women booked into the clinic were offered screening, using a combination of maternal serum free beta-hCG and pregnancy-associated plasma protein-A (PAPP-A) and fetal nuchal translucency thickness. The maternal serum were measured using the Kryptor analyzer (Brahms Diagnostica). All pregnant women have been divided into 2 groups – younger than (first group) and older than (second group) 35 years of age. Conclusions: Nomogrames for free beta-hCG and PAPP-A levels in physiological pregnancy between 11+0 and 13+6 weeks were determined in the examined population. A positive correlation between PAPP-A and CRL levels, as well as a weak negative correlation between free beta-hCG and CRL, were demonstrated.Cel pracy: Celem pracy była ocena wartości średnich i krotności median (MoM) charakterystycznych dla danego wieku ciążowego dla stężeń PAPP-A i beta hCG w ciążach fizjologicznych między 11+0 a 13+6 tygodniem ciąży w badanej populacji. Materiał i Metody: Do grupy badanej włączono 800 ciężarnych między 11 a 14 tygodniem ciąży. Wszystkie ciężarne były zakwalifikowane do przeprowadzenia nieinwazyjnych badań prenatalnych I trymestru. U wszystkich pacjentek pobrano 2,7ml krwi, którą po odwirowaniu i uzyskaniu osocza poddano ocenie poziomów PAPP-A i beta hCG przy wykorzystaniu analizatora Kryptor firmy Brahms Diagnostica. Wyniki: Badana grupa została podzielona na dwie podgrupy. I – to pacjentki do 35 roku życia (350 pacjentek) i II to pacjentki powyżej 35 roku życia (450 pacjentek). W badanej grupie nie wykazano różnic istotnych statystycznie między wartościami opisującymi pacjentki z obu grup wiekowych. Przeprowadzono również analizę statystyczną oceniającą korelację między wymiarem ciemieniowo–siedzeniowym (CRL) a wartościami beta hCG i PAPP-A. Używając testu korelacji rang Spearmana wykazano istnienie słabej ujemnej korelacji między CRL a beta hCG oraz istnienie dodatniej korelacji między CRL a PAPP-A. Nie wykazano natomiast korelacji między wartościami beta hCG, PAPP-A a wiekiem ciężarnej i szerokością przezierności karkowej. Wnioski: Opracowano normogramy dla poziomów wolnej beta-hCG i PAPP-A w ciąży fizjologicznej między 11+0 a 13+6 tygodniem w badanej populacji. Wykazano istnienie dodatniej korelacji między wartościami PAPP-A a CRL oraz słabej ujemnej korelacji między wolnej beta-hCG a CRL

Otyłość matki jako czynnik ryzyka perinatalnego

Summary Objective: The aim of the study was to estimate the effect of maternal obesity on pregnancy course, delivery and newborn well-being. Material and methods: Data about women who delivered in PMMH was analyzed and obese pregnant women (pre-pregnancy BMI ≥30) were included in the study group; the rest of the mothers constituted the control group. The pregnancy course, labor and delivery, and newborn well-being were taken into consideration. Results: 4648 women were found in our delivery database, among them 208 (4.48%) were classified as obese. In this group, pregnancy-associated hypertension was common, either non-proteinuric one (8.65% vs 2.39%, p=0.001) or preeclampsia (4.81% vs 1.58 %, pStreszczenie Cel pracy: Celem pracy była ocena wpływu otyłości matki na przebieg ciąży, porodu i stan noworodka. Materiał i metody: Retrospektywnej analizie poddano przebieg porodów pacjentek hospitalizowanych w ICZMP w latach 2004-2006. Grup´ badana stanowiły ciężarne otyłe (przedciążowe BMI ≥30); pozostałe pacjentki stanowiły grupę kontrolną. Analizie poddano przebieg ciąży i porodu oraz stan urodzeniowy noworodków. Wyniki: Wśród 4648 kobiet znalezionych w naszej bazie danych odbytych porodów 208 (4,48%) zostało zakwalifikowanych jako otyłe. W tej grupie pacjentek znacznie częściej występowało nadciśnienie tętnicze związane z ciążą, nadciśnienie tętnicze bez białkomoczu (8,65% vs 2,39%, p=0,001) oraz preeklampsja (4,81% vs 1,58 %,