Opis użycia słów i gestów w komunikacji – perspektywa użytkownika języka a perspektywa badacza specjalisty

In the first part of my paper, I present language data which show that the use of  words and the use of gestures are perceived as separate activities, which can be reported,  among others, with the Polish verbs powiedzieć coś komuś and pokazać coś  komuś czymś. In the second part, I compare the natural language users’ perception  of the use of words and gestures with other theoretical approaches. Finally, I come to  the conclusion that the natural language users perceive the use of words and gestures  differently than the researchers who extend the scope of the natural terms describing  the use of words to include the use of gesturesW pierwszej części artykułu prezentuję materiał językowy, z którego analizy wynika, że w języku ogólnym użycia słów i użycia gestów są postrzegane jako osobne działania, relacjonowane m. in. za pomocą czasowników "powiedzieć coś komuś" i "pokazać coś komuś czymś". W drugiej części omawiam to, jak użycia słów i gestów są widziane w wybranych pracach lingwistycznych i porównuję te opisy z wynikami analiz języka ogólnego. Z przeprowadzonych porównań wynika, że użycia słów i gestów są inaczej postrzegane przez użytkowników języka, a inaczej przez badaczy specjalistów, którzy skłonni są poszerzać zakres terminów języka naturalnego opisujących użycia słów o użycia gestów

From titling to name-calling. Nominative and addressative verbs in the contemporary Polish

This paper presents the resource of addressative and nominative verbs in the contemporary Polish, which serve the purpose of giving account of addressing an utterance to a selected addressee and describing him or her, simultaneously or not, in a certain manner. This resource is composed of: strictly addressative verbs, cf. zwrócić się do [kogoś] [jakoś] (to address [someone] [somehow]) and powiedzieć [coś] do [kogoś] (to say [something] to [someone]), naming verbs, cf. naz(y)wać [kogoś/coś] [jakoś] (to name [someone/something] [somehow]), powiedzieć na [kogoś/coś] [jakoś] (to call [someone/something] [somehow]), descriptive verbs, cf. powiedzieć ([komuś]) [coś/że_] o [kimś/czymś] (to tell ([someone]) [something/that_] about [someone/something])), as well as titling and insulting verbs, cf. (z) wyzywać [kogoś] od kogoś/czegoś] (to call [someone] names), tytułować [kogoś] [jakoś] (to title [someone] [somehow]). These verbs are part of the metalinguistic competence of the users of the contemporary Polish and enable them to describe important aspects of acts of communication in everyday conversations and their existence confi rms and specifi es the intuitions of researchers formulated in the artifi cial metalanguage, cf. the scope and defi nitions of czasowniki adresatywne (addressative verbs) as approached by M. Marcjanik and wypowiedzi DO kogoś (utterances addressed TO someone) as approached by J. Lalewicz

The description of the use of words and gestures in communication - the perspective of the natural language users and the perspective of the researchers

In the first part of my paper, I present language data which show that the use of words and the use of gestures are perceived as separate activities, which can be reported, among others, with the Polish verbs powiedzieć coś komuś and pokazać coś komuś czymś. In the second part, I compare the natural language users' perception of the use of words and gestures with other theoretical approaches. Finally, I come to the conclusion that the natural language users perceive the use of words and gestures differently than the researchers who extend the scope of the natural terms describing the use of words to include the use of gesture

Eksplicytność a implicytność w świetle analizy korpusowej (meta)tekstu

The article analyzes differences in the description of discourse relations in corpus research, in particular with the reference to the use of discourse markers – expressions that tie together subsequent fragments of the text and provide information about the nature of these relations. The text presents three concepts of the description of explicitness and implicitness of the content: Rhetorical Structure Theory, Penn Discourse Treebank and the author’s original proposal and indicates the consequences of each solution. The analysis of relations with particles as metatexual expressions defined in accordance with The Nest Dictionary of Polish reveals the possibility of expressing explicitness as a representation of elements of informational structure shaped by the use of a given particle, and implicitness as a lack of representation of certain elements of this type.W niniejszym artykule zostały poddane analizie różnice w opisie powiązań tekstowych (relacji dyskursywnych) w badaniach korpusowych, w szczególności w odniesieniu do kwestii użycia ustanawiających je markerów dyskursywnych – wyrażeń wiążących ze sobą kolejne fragmenty tekstu i niosących informacje o charakterze tych powiązań. Tekst przedstawia trzy koncepcje opisu eksplicytności i implicytności przekazu treści: Rhetorical Structure Theory, Penn Discourse Treebank i propozycję autorską oraz wskazuje konsekwencje poszczególnych rozwiązań. Analiza relacji z partykułami jako wyrażeniami metatekstowymi zdefiniowanymi zgodnie ze „Słownikiem gniazdowym partykuł polskich”, przeprowadzona na potrzeby korpusu polskiego ujawnia możliwość ujęcia eksplicytności jako obecności w tekście reprezentacji elementów struktury informacyjnej ukształtowanej przez użycie danej partykuły, a implicytności jako braku reprezentacji pewnych elementów tego typu