Üç kanallı ve fraktür hattına sahip üst birinci küçük azı dişin retreatment tedavisi: Olgu sunumu

Bu vaka raporu ekstra bir kanal ve meziodistal fraktür hattına sahip üst birinci küçük azı dişinin başarılı bir kök kanal tedavisi yenilemesini sunmaktadır. Üst birinci küçük azı dişe kök kanal tedavisi yaptırmış olan 59 yaşında bayan hasta kliniğimize bu bölgesinden rahatsız olması ve ağız içi fistül nedeniyle başvurmuştur. Radyografik muayenesinde tespit ve tedavi edilememiş bir başka kök kanalından şüphelenilmiştir. Bu nedenle önceki kök kanal dolgusu söküldü (1 distobukkal kanal ve 1 palatinal kanal) ardından 2 bukkal ve 1 palatinal olmak üzere 3 kanala kök kanal dolgusu yapıldı. Tedavi sırasında kavitede meziodistal yönde seyreden fraktür hattı tespit edildi. Kanal dolgusu sonrasında kaviteye direk rezin restorasyon uygulandı. Devam eden takiplerde fistülün iyileştiği ve hastanın ağrılarının geçtiği görüldü. Hastanın 2 yıllık takibinde radyografik ve klinik açıdan asemptomatik olduğu izlendi. Başarılı bir endodontik tedavi için klinisyen kök kanalı morfolojik değişikliklerin farkında olmalıdır. Başarısız kök kanal tedavilerinde en önemli etkenlerden birisi fark edilemeyen ve tedavi edilemeyen ekstra kanallardır. Farklı açıdan alınan radyograflarla dişlerin kök yapılarının, sayılarının fark edilmesi ve fraktür hattının teşhis edilmesi tedavinin başarısı açısından önemlidir

Farklı eğe sistemlerinin kök kanallarından kalsiyum hidroksiti uzaklaştırmadaki etkinliklerinin değerlendirilmesi

Amaç: Tek köklü dişlerden farklı eğe sistemlerini kullanarak kanal içi ilaç olan kalsiyum hidroksit’in (KH) uzaklaştırılmasının değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada 30 adet tek köklü çekilmiş insan dişi kullanıldı. Kök kanalları ProTaper F4 eğesine kadar genişletildi. KH patı kök kanallarına çalışma uzunluklarında yerleştirildi. Köklerin koronal kısımlarına pamuk pelet ve geçici bir dolgu maddesi konularak kapatıldı. Daha sonra dişler distile su içinde 37oC’de 7 gün boyunca bekletildi. Sonrasında geçici dolgular kaldırıldı. Kök kanallarındaki KH’ın uzaklaştırılmasında kullanılan yönteme göre örnekler rastgele dört deney grubu (ProTaper Universal F4, ProTaper Next X4, Reciproc 40, WaveOne Large) ve kontrol grubu olmak üzere toplam 5 gruba (n=12) ayrıldı. Kökler bukko-lingual olarak ikiye ayrıldı ve kanal içerisinde kalan artık KH miktarı x 15 büyütmede stereomikroskop altında değerlendirildi. Veriler SPSS programında Cronbach alpha yöntemi ile istatistiksel olarak değerlendirildi. Bulgular: KH’in kök kanallarından tamamen uzaklaştırılamadığı görüldü. Reciproc eğe sistemi ile istatistiksel olarak diğer gruplardan daha fazla KH’i uzaklaştırıldığı belirlendi (P < 0.05). Kontrol grubunda diğer gruplardan daha az KH uzaklaştırılmasına rağmen ProTaper Universal, ProTaper Next ve WaveOne eğe sistemleriyle aralarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmedi (P > 0.05). Sonuç: Reciproc eğe sisteminin NaOCl ile birlikte kullanımı kök kanallarından KH’i uzaklaştırmada yalnızca NaOCl kullanımından veya ProTaper Universal, ProTaper Next ve WaveOne eğe sistemlerinden daha etkili olduğu görülmüştür. Ancak, kullanılan tekniklerin hiçbiri kök kanallarından KH’i tamamen uzaklaştıramamaktadır

Modifiye Üçlü Antibiyotik Patının Uzaklaştırılmasında Fotonla İndüklenmiş Fotoakustik Dalgalanma ile Farklı İrrigasyon Aktivasyon Rejimlerinin Kombinasyonunun Karşılaştırılması

Amaç: Bu çalışmanın amacı, kök kanallarından modifiye üçlü antibiyotik patının (mTAP) çıkarılmasında foton kaynaklı fotoakustik dalgalanma (PIPS) tekniği ile farklı irrigasyon aktivasyon rejimlerinin kombinasyonunun etkinliğini karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Yüz beş adet çekilmiş insan mandibular-premolar dişler ProTaper döner eğe kullanarak prepare edildi. Kök kanalları mTAP medikamenti ile dolduruldu ve 4 hafta sonra kökler kullanılan irrigasyon rejimlerine göre rastgele 7 gruba (n=15) ayrıldı: Self-Adjusting File (SAF), Pasif-Ultrasonik-İrrigasyon (PUI) , EndoAktivatör (EA), SAF+EA, SAF+PUI, PUI+EA, PIPS. 3 dişte mTAP kaldırılmadı (pozitif kontrol) ve diğer 3 diş mTAP ile doldurulmadı (negatif kontrol). Kökler uzunlamasına ikiye ayrıldı ve kalan mTAP miktarı, 4 dereceli bir skorlama sistemi kullanılarak 20x büyütme ile değerlendirildi. Veriler Kruskal-Wallis ve Mann-Whitney U testleri kullanılarak değerlendirildi. Bulgular: Tüm deney grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık tespit edildi. PIPS, SAF, SAF+EA ve SAF+PUI, mTAP'yi kök kanalından çıkarmada PUI ve PUI+EA'dan önemli ölçüde daha iyi performans gösterdi (P=0.000). EA orta etkinlik gösterdi. Apikal ve orta üçte birlik kısımda PUI ve PUI+EA ve koronal üçte birlik kısımda PUI önemli ölçüde daha kötü performans gösterdi (

Dönme ve resiprokal hareket yapan eğe sistemlerinin kök kanal tedavisi sonrası dentin çatlağı oluşumuna etkisi

Amaç: Bu çalışmanın amacı resiprokal ve dönme hareketi yapan eğe sistemlerinin preparasyon sonrası dentin çatlağı oluşumuna etkilerinin kıyaslanmasıdır.  Gereç ve Yöntemler: 75 adet mandibular santral kesici diş seçilmiş ve distile su içerisinde çalışmada kullanılıncaya kadar muhafaza edilmiştir. 15 adet diş preparasyon yapılmaksızın negatif kontrol grubu olarak ayrılmış, geri kalan 60 diş dönme ve resiprokal hareketi yapan sistemler kullanılarak prepare edilmiştir. Sonrasında bütün dişlerden, apekslerinden itibaren 3, 6, 9 mm mesafelerden su soğutması altında düşük hızlı testere ile yatay olarak kesitler alınmıştır. Bütün kesitler stereomikroskop yardımı ile incelenmiş ve görüntüler kaydedilmiştir. Üzerinde çatlak bulunan dişler not edilmiş ve ki-kare testi kullanılarak analiz edilmiştir.  Bulgular: Kontrol grubundaki örneklerin hiçbirinde çatlak yoktu. Prepare edilen diğer gruplarda ise çatlak varlığı tespit edildi. 3 mm’lik kesitlerde PU grubunda diğer gruplara kıyasla daha fazla çatlak tespit edildi. PN grubunun 6 mm’lik kesitinde diğer kesitlerine kıyasla daha fazla çatlak tespit edildi.  Sonuç: Bu çalışmada kullanılan bütün eğe yöntemlerinin kanal duvarlarında çatlak oluşturduğu tespit edilmiştir

The effect of various types of sodium perborate bleaching agents on shear bond strength of composite resin

The effect of various types of sodium perborate bleaching agents on shear bond strength of composite resin Aim: The purpose of this study was to evaluate various types of sodium perborates mixtures effect on shear bond strength of composite resin. Material and Methods: Eighty extracted central teeth were used in this study. The crowns were splitted mesiodistally from the incisal edges to cervicals. Buccal parts of the teeth were mounted in a 4cm pipe with the use of cold acylic resin with their buccal surfaces downward. Dentin surfaces were polished and divided into main 2 groups according to the mixing solutions (n=40) (water or 30% hydrogen peroxide) and into four subgroups according to the sodium perborate type used (monohydrate, trihydrate, tetrahydrate and only the solution as control) (n=10). The dentin surfaces of the groups were treated with fresh bleaching pastes and stored in an incubator. Composites were placed onto the dentin surfaces by packing the material into cylindrical shaped matrix. Shear bond strength of each sample was measured and calculated in MPa. Results: Mixing with hydrogen peroxide decreased bond strength values significantly (p<0.05). Higher bond strength values were obtained in tetrahydrate mixed with water group. Conclusions: For the success of composite restorative treatment that will be applied to non-vital colored teeth, mixing bleaching agents with water may be preferential